-შენი ცოლი? -ნინი აღშფოთდა.
-რა იყო არ გინდა?! -ლუკა სახეზე გაბრაზება დაეტყო.
-არა ეგ არ მიგულისხმია...უბრალოდ.
-გასაგბია! - ბიჭი გიჟივით გავარდა ოთახიდა. ნინიც გაჰყვა და თან გზაში ეძახოდა რომ არ წასულიყო.- როგორც ვხედავ არც ისე გყვარბივარ!
-ლუკა ეგ არაფერ შუაშია უბრალოდ არ მოველოდი... ისეთი მოულოდნელი იყო. -დაიბნა ნინი.
-წავედი რა! -არც შეუხედავს ნინისთვის ისე გვიდა სახლიდან. ნინი ტირილით ავარდა ოთახში. საწოლზე დაეცა და ხელებს თავში ირტყავდა. ნანობდა რომ ასე მოიქცა. ნანობდა რომ ლუკას აწყენინა. მთელი დღე არავს ზარს არ პასუხობდა. ფანჯარაში იჯდა და ერთ წერტილს მიშტერებოდა. ნინი კარების ხმამ გამოაფხიზლა. დაბლა ზოზინით ჩავიდა. როგორც კი კარები გააღო მაშინვე სალო შემოვარდა. მკლავში ხელი დაავლო და იქით გაიყვანა.
-შენ დებილი ხარ გოგო?! -გაბრაზდა სალო
-მტკივა გამიშვი. -მეგობარს ხელი გააშვებინა.
-რომ გირეკავ რატო არ იღებ მობილურს?
-ლუკასთან ვიჩხუბე!
-რატო?
-ცოლობა მთხოვა და უარი ვუთხარი!
-რა ქენი გოგო?!
-რაც გაიგე!
-და ასე იჯდები ეხლა და დაელოდები როდის მოვა?!
-აბა რა ვქნა?!
-რა ქნა?! მე მოვკვდე შენ თუ არ გეკლდეს?! -თვალები გადაატრიალა სალომ. -აუუ ! -სამზარეულოსკენ გაემართა ნინი. -ყავას დალევ?
-კი დავლევ? -ნინი სკამზე ჩამოჯდა და იდაყვები მაგიდას დააყრდნო.
-ცივი თუ ცხელი?
-ცივი! -ცოტახანს დუმილი ჩამოწვა სამზარეულოში მაგრამ ლაპარაკი ისევ სალომ გააგრძელა. -ნინი ძალიან ცუდად იქცევი! უნდა მიხვიდე ლუკასთან თორემ მართლა დაგანებებს თავს გაიგე?!
-თვითონ რომ მოვიდეს?
-თვითონ რატომ უნდა მოვდეს მითხარი?! ბოდიში რომ გაგიბრაზდი უარი რომ მითხარიო?! წლებია უყვარხარ და შენზე აბოდებს. სეიზულად გეუბნები თავს დაგანებებს თუ შენ გაებუტე და არაფერი უთხარი!
-არ შემიძლია !
-შეგიძლია თუ გინდა რომ არ დაკარგო!
-კარგი მივალ!
-დამპირდი!
-გპირდები. -ნინიმ ყავიანი ჭიქა სალოს წინ დაუდგა, თვითონ მეგობრის მოპირდაპირედ დაჯდა და ყავს სმა დაიწყო. ბევრი ილაპარაკეს შემდეგ სალოც წავიდა. ნინი ოთახში ავიდა მოემზადა და ლუკას სალისკენ ფეხით წავიდა. ფკქროდა რა ეთქვა. ბოლოს როგორც იქნა ლუკას ბინას მიადგა. კიბეებზე ავიდა და რაც უფრო ლუკას ბინის კარებს უახლოვდე მით უფრო სწრაფად ფეთქავდა გული. როგორც იქნა კარებს მიუახლოვდა. ცოტახანს დაელოდა შემდგ ზაი დარეკა. ლუკამ კარები მალევე გააღო. ერთმანეთს უყურებდნენ დიდხანს შემდეგ ლუკამ უთხრა რომ სხლში შემოსულოყო. ნინი მისაღებშ დააჯდა და ლუკაც მის მოპირდაპირედ მოთავსდა დივანზე.
-რამ მოგიყვანა?! -იკითხა ლუკამ.
-ბოდიში მინდა მოგიხადო ლუკა... მაპატიე
-გაპატიე!
-ისევ გაბრაზებული ხარ.
-რა გინდა?! გავიცინო?!
-ლუკა გთხოვ. -ნინი ლუასთან მივიდა და მის ფეხზე ჩამოჯდა.
-რას მთხოვ ნინი?! მიყვახარ! მინდა მთელი ცხოვრება შენთნ ვიყო! შენ კი ამაზე უარი თქვი!
-არ მითქვამს უარი!
-აბა რა იყო სიტყვა უბრალოდ?!
-დავიბენი! არ მოველოდი! -ნინი ლუკას ტიპუჩებს ნელა მიუახლოვდა და დაბლა ტუჩზე აკოცა.
-დაიბენი! -ლუკა წამოდგა და ოთახში შევიდა. ნინიც შეყვა.
-ლუკა მიყვარხარ! -გოგომ ლუკას კისერზე მოხვია ხელები და მის ბაგეებს შეეხო. ლუკამაც ხელები ნინის წელზე შემოხვია და არც ის ცდოლობდა გაჩერებას. ხელები საჯდომზე გადაიტანა და მთელიძალით მოუჭირა. ნინიმ ცოტათი ამოიკვნესა ტკივილისკან და ლუკა ამან უფრო გააგიჟა. ნინ ხელში აიყვანა და ლოგინზე დააწვინა. ხელები მაიკის ქვეშ შეუცურა და მთელი ძალით ეალერსებოდა. ლუკა გაჩერდა და ნინის თვალებში ჩახედა.
-დარწმუნებული ხარ რომ გიდა?
-დარწმუნებული ვარ! -ლუკა უხეშად შეხეო ნინის ტუჩებს. ერთმანეთს ეალერსებოდნ. ლუკამ ტუჩებიდან ყელზე გადავიდა, შემდგ მის სხეულზე. ღამემ ძალიან კარგად ჩაიარა. დილით ნინის რომ გამოეღვიძა ლუას ისევ ეძინა. უყურებდა ბიჭის სახეს აცტკბებოდა რომ მისი საყვარელი ადამანს გვერდზე გეღვიძა. ლუკასაც მალევე გამოეღვიძა.
-როგორ გეძინა პატარავ?! -ჰკითხა ლუკამ.
-ისე როგრც არასდროს!

ერთ კვირაშიმათი ქორწილი იყო. სალო ნინისთან ერთად იყო ოთახში და საპატარძლო კაბას უსწორებდა.უმკლავებო, გაშლილი იყო რომელიც წინ მოკლე იყო უკან კი გრძელი. ლუკამ რო ნინი ნახა მის გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა.
-ულამაზესი ხარ!
-შენ კი უსიმპატიურესი! -ნინის გაეცინა. ჯვარი დაიწერეს, ხელი მოაწერეს შემდეგ რესტორანში წავიდნენ. ნინი ქართულ ცკვებს ცკვვდა. ლუკა კი მხოლოდ მას უყურებდა და ტკბებოდა.

მეორე დღეს ლუკამ გვიან გაიღვიძა. ნინი რომ არ დახვდა ადგა.
-ნინიიი!!!! -ეძახდა ლუკა ხმამაღლა.
-აქ ვარ... ლუკა აბაზანიკენ წავიდა და კერებში დადგა. ნინი სარკეში იყურბოდა დ მუცელზე ხელს ისვმდა. შემდეგ შემობრუნდა და ლუკასცშეხედა.
-კარგად ხარ სიხრულო?! -ანერვიულდა ლუკა.
-ლუკა....
-რა ხდება?!
-ლუკა ფეხმძიმედ ვარ!
-რაა???
-ჰო ლუა, ბავშვი გვეყოლება...
-მიყვარხართ! -ლუკამ ნინი ხელში აიყვნა და კოცნიდა. უხაროდა ორივეს. მათ ეყოლებოდ პატარა რომელიც გააბედნიერებდა. შეცვლიდა მათ ცხოვრებას.

-ექიმო ბავშვი ჯანმრთელია? -ნერვიულობდა ლუკა თან ნინის ხელზ ხელს ადებდა.
-დიახ ნუ ნევიულობთ. სრულიად ჯანმრთელი. გინდათ ბავშვის სქესი რომ გაიგოთ?
-არა, არ გვითხრათ. -უთხრა ნინიმ და ლუკას გახედა.

-ლუკა! ლუკა! გაიღვიძე !
-რახდება?? -ლოგინზე წამოჯდა და თვალები მოისრისა.
-ლუკა იწყება ლუკა! საავადმყოფოში წავედით ! მკივა ლუკაა!
ლუკა გიჟოვით წამხტა, ნინი ხელში აიყვანა და მანქანაში უკანა სავარძელზე დასვა. თვითონ საჭესთანდაჯდა, და მანქანა დაძრა.
-აუ ჩემი მანქანაში ხო არ გააჩენ??
-რა მანქანაში ლუკა, გაგიჟდი?!
-მოითმინე სხარულო ცოტაც და მივალთ!
როგორც იქნა მივიდნენ. ლუკამ ნინი ხელში აიყვანა და შენობაში შეიყვანა. ნინი საკაცეზე დასვეს. ექიმებს სწრაფად მიყავდათ ლუკაც მიყვებოდა.
-არ ინერვიულო ნი, ყველფერი კარგად იქნება!
-შემომყვები ??
-კი სიხაულო, შემოგყვები...
ნინი საოპერაციოში შეიყვანეს. ლუკაც შეჰყვა. როცა თავის მეუღლეს ასეთ მდგომარეობაში ხედავდა ცუდად იყო. ნერვიულობდა. ნინის ხელს უჭერდა მაგრად და ამშვიდებდა. ბოლოს ახსოვს ბავშვის ტირილის ხმა. შემდეგ პალატაშ გამოეღვიძა. ლუკა მაშინვე გავარდა დერეფანში. იკთხა სად იწვა თავისი მეუღლე. ნინის პალატაში რომ შევიდა დაინახა თავისი მეუღლე და პატარა ბავშვი.
-აი მამიკოც მოვიდა. -ეჩურჩულებოდა ბავშვს.
-რა საყვარელია ნინი. ბიჭია??
-არასიხარულო გოგოა. -ნინის გაეცინა
-ბარბარე დავარქვათ..
-ბარბი -გაეღიმა ნინის და ბავშვს შუბზე აკოცა.

-აუ ნინი ბავშვი ტირის და დააწყნარე რა?!
-შენ რომ დააწყნარო არაა?! მამა არ ხარ?!
-რას აკეთებ რო არ გცალია?
-ლუკა საჭმელს ვაკეთებ და თან სარეცხს ვფენ!
-აუუ მე რანაირად გავაჩუმო ტოო?? -ლუკა ბავშვთან მივიდა და ხელში აიყვანა. -გაჩუმადა ნინი! -ნინი ოთახში შემოვიდა. ლუკას უხაროდა რომ მის შეხებაზე დაწყნარდა. ნინიმ ლუკას ლოყაზე აკოცა შემდეგ ბავშვი გამოართვა. სავარძელზე დაჯდა და რძე მისცა.
ლუკაც გვერდზე მიუჯდა და დედა შვილს უყურებდა.
-რამე რომ იყოს მე არ მაჭმევ რძეეს?! -გაეცინა ლუკას.
-მოშრდი აქედა! -სიცილით უთხრა ნინიმ. -წადი საჭმელს დახედე.
-კარგი სიხარულო. -ლუკმ მუღეს აკოცადა სამზარეულოი გვიდა.

-დაიძინა ბარბიმ? -ჰკითხა ლუკამ ნინის და ლოგინში შეწვა.
-კი დაიძინა. -ნინიმ ბავშვი ლოგინში ჩააწვნა და მეუღლეს მიუწვა. -იცი დღეს ბარბიმ რომ გაიარა? -ნინი ლუკას ლოყაზე ეფერებოდა.
-მართლა ტო?
-ხო დემესთან და ლიკასთან ვიყავით. სალოც და საბაც იქ იყვნენ. სამსახურში იყავი თორემ გეტყოდი რომ წამოსულიყავი.
-ლიკა?
-ხო ლიკა. გახსოვს ბათუმში რომ ვიყავით და დამსვენებელი გოგოები რომ იყვნენ.
-კი მახსოვს. ვაა მაგარია.
-ჰო მაგარია.
-ჩემი ლამაზი ხარ.
-ოცებას ადრეც შევხვედრილვარ.
-უბრალოდ არ იცოდი თუ სამუდამო ოცნება იქნებოდა -ორივეს გაეცინა. -არ გინდა მეორის კეთება დავიწყოთ?
-დავიწყოთ. -თამამად ადეთანხმა ნინი.
-ახლავე?
-ახლავე.

-----------------------
ვიმედოვნებ რომ ისიამოვნეთ ამ მოთხრბით! მადლობა და მიყვარხართ.