დამაჰიპნოზა და ადგილზე გამაქვავა ვეღარ ვინძრეოდი ნაბიჯსაც კი ვერ ვდგამდი რომ მის სხეულს მაინც მოვშორებოდი ისევ ისე ვიყავით აკრულები ერთმანეთზე როგორც 1 წუთით ადრე
ვეღარაფერს ვგრძნობდი გარდამისი მწველი მზერისა. ბოლოს ისევმე მოვეგე გონს და ჩემზე ერთი თავით მაღალ სხეულს მოვშორდი
-უკაცრავად მაპატიე ჩემი ბრალია
-არა მე დაგეჯახე ბოდიში
მარიმ გაოცებულმა შეხედა და გადაკოცნა
-როგორ ხარ ნიკუშ?
-კარგად მარ შენ?
-არამიშავს
-შენს მეგობარს არ გამაცნობ?
მზერა ჩემკენ გადმოიტანა და კიდევ ერთხელ მოვექეცი მისი შავი თვალების ტყვეობაში
-უი სულ დავიბენი ეს ჩვენი ახალი კლასელია ბარბარე ხაჭაპურიძე
-სასიამოვნოა ნიკოლოზ ჟღენტი
ხელი გამომიწოდა ჩამოსართმევათ მეც გავუწოდე და გამაცია მისი ხელები ისეთი ცივი და ამავდროულად ისეთი ძლიერი იყო
შეხებისას შემაცია ფიქრებიდან ნიკას ხმამ გამომიყვანა
-კიდევ ერთხელ გიხდი ბოდიშს ინციდენტისთვის იმედია გავუგებთ ერთმანეთს
ოხ ისევ ეს მწველი მზერა
- იმედია
- მარი შენი ძმა სადაა?
ახლა მარის მიუბრუნდა
-სპორტულ დარბაზში აპირებდა შესვლას მგონი
-კარგი მე დაგტოვებთ დროებით კლასში გნახავთ
ჟღენტი დაგვემშვიდობა და წავიდა გონზე მარის კივილმა მომიყვანა
- აააააა ცაიმე არ არსებობს ნიკოლოზ ჟღენტმა ბოდიში მოგიხადა
ამაში რა არის გასაოცარი
-შენ არ იცი ეს ჩვენს სკოლაში ყველაზე მაგარი და დასტოინი ტიპია
-მართლა?
-ხო ჩვენი კლასელია მთელი ცხოვრებაა ვიცნობ ჩემი ძმა და ეგ სულ ერთად არიან ყველაზე მაგარი ძმაკაცები არიან
მარის მონაყოლიდან მხოლოდ ერთი ფრაზა მიტრიალებდა თავში "ხო ჩვენი კლასელია"
-ჩვენი კლასელია მე უფრო დიდი მეგონა
-ჩვენი კლასელია მაგრამ19 წლისაა რაღაც მიზეზების გამო გვიან შემოიყვანა დედამისმა სკოლაში
-აა გასაგებია
-კაი წამო ზარი დაირეკა შევიდეთ
მარიმ კარი შეაღო და თავის ადგილისკენ წავიდა მე კი კარებთან ავიტუზე ამასობაში მასწვლებელი შემოვიდა
გამარჯობათ ბავშვებო შენ ალბათ ბარბარე ხომ მომმართა მე
-დიახ
_გაიცანით ბავშვებო ეს ბარბარე ხაჭაპურიძეა
ბავშვებიც მომესალმნენ და თავიაანთ ადგილებს მიუჯდნენ
-ბარბარე შენ აქ დაჯექი მიმითითა ადგილზე სადაც ორივე მერხი ცარიელი იყო ცოტა არ იყოს ნერვები მომეშალა მარტო რომ დამსვა მაგრამ რას ვიზამდი მეც ჩემი ადგილი დავიკავე
5 წუთი იყო გასული გაკვეთილის დაწყებიდან ვიღაცამ ოთახის კარები რომ შემოხსნა
-შეიძლება შორენა მას?
-ეს მეორედ აღარ უნდა განმეორდეს იცოდე ახლა კი შემოდი და შები ადგილი დაიკავე
ჩემსკენ მოემართებოდა ცოტა გამიკვირდა მაგრამ როცა გვერძე მომიჯდა ყველაფერს მივხვდი ჩემს გვერდით თავად ნიკოლოზ ჟღენტი იჯდა


ესეც მეორე თავი