12 იყო როცა გავიღვიძე, მარიამი უკვე ამდგარი იყო, სამზარეულოში გავედი რა კაი სუნები ტრიალებდა, ყველა ამდგარა, მე მეძინა მარტო
-ეს ძილისგუდა ნახე რა (ლუკა)
-როგორ გეძინა ელე (გიო)
-რავი მეძინა რა (მე)
-მოდი ჭამე (ლექსო)
-არ მშია (მე)
-ენენე გაიგვიძე გოგო? (ლევანი)
-ხო გავიღვიძე და ახლა ისეთ ხასიათზე ვარ უნდა შეგჭამო (მე)
-ველ სემწამ (ლევანი)
-ხო შენ რო შეგჭამო მერე ვისღა მოვეფერო ხოლმე (მე)
-ქოდა ამიტომ ალ სემწამო (ლევანი)
-არ გჭამ ჩემო სიხარულო (მე)
-ოჰ ქალბატონიც ამდგარა (მარიამი)
-დიახაც რომ ავდექი, გოგო რას წრიალებდი ღამე (მე)
-ცუდი სიზმრები დამესიზმრა (მარიამი)
-ეგეთი რა დაგესიზმრა, კინაღამ რო საწოლიდან გადამაგდე (მე)
-მერე მოგიყვები (მარიამი) ჩაიცინა და მაგიდას მიუჯდა, მეც მუცელი ამიწრიალდა და მგიდას მივუჯექი, ათას რამეზე ვლაპარაკობდით, თან ამინდი უვკე კაი იყო, გაზაფხული იყო, მაგრამ ისე ცხელოდა შუა აგვისტო გეგონებოდა
-ვაიმე როგორ ცხელა რახდება (მე)
-ჰო ძაან ცხელა (ვეკო)
-ახლა ჩვენ უნდა გავიდეთ საქმე გვაქვს და მერე დაგირეკავთ და ბარში ჩამოდით, აი იქ სადაც ვიკრიბებით ხოლმე (ლუკა)
-კაი ამრა რა საქმე? (მე)
-ა... (ნიკა) მარიამმა არ დააცადა თქმა
-არ არის ჩვენი საქმე (მარიამი) ირონიულად გაიღიმა და ბიჭებს გახედა
-მართალი ხარ (გიო)
-კაი მიდით, ჩვენ სახლში ვიქნებით და დაგვირეკეთ, რომელი საათისთვის მოიცლით (მე)
-რავი ესე სამისკენ (ვეკო)
-კაი (მარიამი)
წავიდნენ, მე და მარიამმა ფილმი ჩავრთეთ, მორჩა და ამ დროს დაგვირეკეს ბიჭებმა, ჩვენც ჩავიცვით მე მოკლე შორტები, გვერდებზე კარგად ჩახსნილი მაიკა და კეტები, მარიამმაც თითქმის იგივე, მოკლე ჯინსის შორტები, ჩონჩხებიანი მაიკა და ნაიკის კეტები, ლევანიც თან წავიყვანეთ აბა სად დავტოვებდით, ბარში ბიჭებზე ადრე მივედით, წვენი და ნამცხვარი შევუკვეთეთ, შევამჩნიე როგორ გვიყურებდნენ ჩვენს გვერდზე მაგიდასთან მყოფი ბიჭები, ასეთი სიტუაციები არ მიყვარს ამიტომ ყოველთვის თავს ვარიდებ, ერთი მათგანი მარიამს მიაშტერდა
-აუუ მარიამ წავიდეთ რა (მე)
-რატო? ბიჭები ხოუნდა მოვდინენ (მარიამი)
-კიმაგრამ შეხედე ჩვენ გვიყურებენ, სხვაგან მაინც დავსხდეთ (მე)
-არა და ვსო, ასეთი ლამაზი ხარ გოგო და მოგაშტერდებიან აბა რას იზამენ (მარიამი)
-იცი, მგონი შენ უფრო გიყურებენ (მე) გავეღრიჭე და თავი ტელეფონში იჩავრგეთ ორივემ, შეკვეთა მოგვიტანეს, ლევანიმ ნაყინი მოინდომა ამიტომ ბართან მივედით მე და ლევანი და ნაყინი მოვითხოვეთ, მაშინვე მისცეს ლევანის, აბა ამხელა ბიჭს ხოარ ალოდინებდნენ, უკან გამოვბრუნდი და რას ვხედავ, მარიამს წინ ჩამოუჯდა ერთი ბიჭი და ელაპარაკება, მარიამი ტავის არიდებს ცდილობს მაგრამ არაფერი გამოდის, მეორე ბიჭი კი ჩემსკენ მოდიოდა, კი გამიკვირდა მაგრამ არაფერი შემიმჩნევია, მაგიდისკენ წავედი და მარიამს გვერდით დავუდექი, ბიჭს გავხედე და გავუღიმე, მაგრამ თითქოს ამ ღიმილით ვუთხაარი აახვიე ჩემი ადგილიდან თქო
-რა ხდება? (მე)
-არაფერი, უბრალოდ გავიცანი შენი მეგობარი (უცნობი ბიჭი)
-თუ შეიძლება იქნება ჩემს ადგილზე დავჯდე (მე)
-კიკი მაგაზე როგორ გაწყენინებ (უცნობი ბიჭი)
ადგა და მე დამითმო ადგილი, ლევანიც დავსვი, იმ ბიჭებმა კი ორი სკამი მოიტანეს და ჩვენს მაგიდას მიუსხდნენ, გაკვირვებულები ვუყურებდით მაგრამ არაფერს ვამბობდით, ბოლოს მარიამს ამოასხა და იკითხა
-იქნება ჯერ გეკითხათ ჩვენთვის შეგეძლოთ თუ არა აქ დაჯდომა? ან ველოდებით თუ არა ვინმეს? (მარიამი)
-კარგი ახლა გკითხავთ, ელოდებით თუ არა ვინმეს და შეიძლება თუ არა აქ დაჯდომა? (მეორე უცნობი)
დიახ ველოდებით და მოხარული ვიქნები ტუ თქვენს ადგილს დაუბრუნდებით (მე) სწორედ მაშინ შევამჩნიე ჩვენსკენ მომავალი ბიჭები
-მოვიდნენ (მარიამი)
-ვიცი, აბა არ დაუბრუნდებით თქვენთვის განკუთვნილ ადგილებს? (მე)
-არა იყოს (უცნობი ბიჭი)
ბიჭები მოვიდნენ და თავზე დაგვადგნენ, ლუკას გამწარებული სახე ქონდა, ჯერ წყნარად იკითხა
-რა ხდება? ვინ არიან ესენი? (ლუკა)
-არ ვიცი (მე)
-აქ რაგინდათ? (ლუკა)
-უბრალოდ გავიცანით გოგოები (მეორე უცნობი)
-ეგ მგონი გაცნობა არ იყო (მე)
-მომავალში უკეთ გავიცნობთ ერთმანეთს (მეორე უცნობი)
-რაღაც არამგონია ეს მოახერხოთ, ამ გოგოებთან კიდევ ერთხელ თუ დაგინახავთ მოგკლავთ თქვე საცოდავებო (ლუკა)
-გასაგებია (უცნობები) ერთხმად თქვეს, და მაშინვე გავიდნენ ბარიდან
-რაუნდოდათ? (გიო)
-რავიცი დარტყმულები იყვნენ (მარიამი)
-რამე ისეთი ხოარ გითხრეს? (ვეკო)
-არა რა უნდა ეთქვათ (მე)
-ბიჭო შენ აქ არ იყავი? ვერ დაიცავი გოგოები? (ლუკა) ლევანის გახედა თმა აუჩეჩა და გაუღიმა
-აუუ ნაყინს ვწამდი თოლე იცი ლას ვუზამდი? (ლევანი)
ყველამ გავუცინეთ, ლევანის სახე სუ დათხვრილი ქონდა
-რას უზამდი? მოდი აქ მოგწმინდო ეგ სახე (მარიამი)
-მოვკლავდი გოგო (ლევანი)
-ოჰჰ დაპირებებში შენ ძმას გავხარ (მარიამი) გაბრაზებულ ლუკას გახედა და დაეჭყანა, ლუკასაც რაღაცნაირად გაუბრწყინდა თვალები
-მაგისი ძმა დაპირებებს ასრულებ როიცოდე (ლუკა)
-ხოხო ვიცი (მარიამი) გაეცინა და ლევანის სახე მოწმინდა
-აბა რა გავაკეთოთ? (ლექსო)
-აუ რა გემრიელი ნამცხვარია კიდე მინდა (მე)
-ხო მეც (მარიამი) გაიცინა და მეც ავყევი სიცილში
-გასუქდებით თქვენ (გიო)
-მერერა (მე)
-ჩვენ არაფერი, თქვენ არავის აღარ მოეწონებით თორე ჩვენ რა (ნიკა)
-არ შეარგოთ ბავშვებს რაიყოთ (ვეკო)
-აუ ხო რაა, არ შემარგოთ აღარ მინდა (მარიამი)
-მე მაინც მინდა (მე)
-გასუქდები და იქნები მსუქანი (მარიამი)
-მერე რა გუშინ მე კიარ ვჭამე ორი ალპენ გოლდი (მე) გავუცინე და დავეჭყანე
-ორი ნამცხვარი თუ შეიძლება (მე)
-ორივე შენ უნდა ჭამო? (ლექსო)
-არაა, მარიამიც მომეხმარება (მე)
-გოგო ხო გითხარი არ მინდათქო (მარიამი)
-გინდა ჩემო სიხარულო (მე)
-აუ ვინაა ეს რა (მარიამი)
-მეც მინდააა (ლევანი)
-ნამდვილად გინდა? (მე)
-კიი ლაა (ლევანი)
-კაი, უკაცრავად კიდე ერთი ნამცხვარი თუ შეიძება (მე) ოფიციანტმა თავი დამიკრა და უკან მიბრუნდა, მხოოდ ახლა შევამჩნიე ლექსოს სისხლი მოდიოდა წარბიდან
-იჩხუბეთ? (მე) ბიჭები დაიბნენ
-საიდან მოიტანე (ლექსო)
-ერთი შენ წარბს შეხედე (მე)
-არაა შენი საქმე (ლუკა)
-რა? რა არაფერი არაა ჩემი საქმე? რატო არ მეუბნებით რა ხდება? (მე) გაბრზებულმა ვთქვი
-იმიტომ რომ არაა შენი საქმე (ლუკა)
-ხოდა არც შენი საქმეა მე ვის დავეაპარაკები და ვის არა (მე)
-ტონი აკონტროლე (ლუკა)
-წავედი რა (მე)
-მოიცა მეც გამოგყვები (მარიამი) ფეხზე ავდექი მივდიოდი მაგრამ მაჯასი ვიღაცამ ხელი მომკიდა გავიხედე ლუკა იყო
-ახლა მომისმინე, თუ წასვლა გინდა სახლში წადი, მაგრამ ეგეთი მოკლე შორტით და ეგეთ მაიკით აღარ დაგინახო მეორედ გაიგე? (ლუკა) გაკვირვებულმა გავხედე
-დიახ სერ (მე) თითქოს გული დამწყდასავით, რატომ მითხრა ესეტი არაცა, მერე ხელზე ვანიშნე, მანაც გამიშვა და ჩვენც წავედით, ლევანი ბიჭებს დავუტოვე, ცოტახანი ვისეირნეთ
-ძალიან სეიცვალნენ ამ ბოლო დროს ბიჭები (მე)
-ხო მეც ვამჩნევ მაგას (მარიამი)
-რა დაემართათ, სულ არ იყვნენ ასეთები (მე)
-ხო, წამო მიმაცილე რა (მარიამი)
-კაი წამო (მე)
სახლამდე მივაცილე დაჩემი სახლისკენ წავედი, სახლში ავედი, კომპიუტერს მივუჯექი და ფეისბუქზე შევედი, რამოდენიმე საათი ვიყავი შესული, მერე ლუკამ დამირეკა
-მოვალთ ბიჭები (ლუკა)
-კაი (მე)
ბიჭები მოვიდნენ, კარები გავუღე და რა დავინახე, ლუკა იდგა დიდი კალათით ხელში, კალათა შოკოლადებით იყო სავსე, ეტყობოდათ რომ მთვრელები იყვნენ, ლუკა შემოვიდა და ჩამეხუტა
-ბოდიშ ზედმეტი მომივიდა დღეს (ლუკა)
-არაუშავს, მეც (მე) ბიჭები შიგნით შემოვიდნენ, ზოგი სად მიეგდო ზოგი სად
-მარიამი სად არის? (ნიკა)
-წავიდა სახლში (მე)
-ეეე რატო წავიდაა (გიო) ჩუად და გაურკვევლად თქვა მაგრამ ამათ ხელში უკვე ვგებულობდი რასაც ამბობდნენ
-რავი წავიდა რა (მე)
-აუ ბიჭო მაგრად მეძინება და თქვენ არა? (ვეკო)
-აუ კი, გათხლეშილი მთვარელბი ვართ (გიო) მაგრამ ვეკოს უკვე ეძინა
-ვაა ელე ფეისბუქი დაგრჩა ჩართული (ლექსო) თქვა თუარა მაშინვე მივვარდი და ლეპტოპის გამორთმევა ვცადე მაგრამ ამაოდ ბოლოს ხმა გავიმკაცრე და ვთქვი
-დროზე მომეცი ლეპტოპი (მე)
-თორე? (ლექსო)
-დროზე!!! (მე)
-არა (ლექსო)
მასინვე ტელეფონი ავიღე და პაროლი შევცვალე, ამიტომაც ვერაფერიც ვერ ნახა ლექსომ, ერთი კარგად გადავიხარხარე და გამოვართვი ლეპტოპი
-აუუ რა მაიმუნიაა (ლექსო)
-აბა ბიჭო (ლუკა)
-აუუუ კაი წავედი რა მეძნებაა (ლექსო)
-ა დროს ძილია ბიჭო (ლუკა)
-რავქნა შე**მა მეძინება (ლექსო)
-მოდი სიმართლედა მოქმედება ვითამაშოთ (მე)
-კაი ბაზარი არაა (გიო)
-მოდი ჰა (მე) ვეკო გავაღვიძეთ და დავიწყეთ თამაში, პირველი მე დავხუჭე თვალები, ლუკამ ვიღაცისკენ ხელი გაიშვირა და თქვა მოქმედება
-მმმ... იცი რაქნა? ორი ლიტრა წყალი დალიოს (მე)
-მიდი ვეკო (ლუკა)
-მიდი ჩემო სიყვარულო (მე)
-აუუუ კაი რაა, უნდა გამჭყიპო? (ვეკო)
-რავქნათ აბა წესებია ეგეთი, თუარ დალევ 50 ბუქნი უნდა გააკეთო (მე)
-კაი ჯანდაბა (ვეკო)
4 ცალი ნახევარ ლიტრიანი ჭიქები გავავსეთ და დავუდგით, საწყალი ვეკო, ძლივს ჩაცალა, თან საწყალი თვალებით მიყურებდა
-კაი ვაგრძელებთ (ლექსო)
-კაი ვეკოო წამო (მე)
-აუუ შენ თუ სამაგიერო არ გადაგიხადო რაა (ვეკო)
-ოჰჰ შემეშინდა (მე)
-ვეკომ თვალები დახუჭა მე კი ლუკასკენ გავიშვირე ხელები, სიმართლე თქვა მეცც ხმამაღლა გამოვაცხადე რომ სიმართლე იყო წესების მიხედვით ვეკოს ქონდა იმის უფლება რომ ცოდნოდა ვინ იყო ეს
-ვინ იყო/? (ვეკო)
-ლუკა (მე)
-აუუ ეს დებილი? (ვეკო)
-ეგ დებიილ იქნება რო გცემს (ლუკა)
-კაი კაი სუ მაინტერესებდა ამაზე რას მეტყოდი (ვეკო)
ლუკასთან ახლოს მივიდა და ყურში რაღაც ჩასჩურჩულა, ლუკასაც გაეცინა და მანაც გადაუჩურჩულა, ვეკოს კი რაღაც გაუხარდა თან გაუკვირდა
-აუუ შე ყ**ო აი ვიცოდი, რა ჩათ***ია ნახეთ რააა (ვეკო)
-კაი ბიჭო ხმამაღლა არ თქვა (ლუკა)
-არა შე**მა (ვეკო)
-კაი გავგრძელოთ (გიო)
ახლა ლუკამ დახუჭა თვალები ვეკომ კი ნიკა ამოირჩია მანაც მოქმედება თქვა
-რაქნას იცი? აუუუ მაგარი მოვიფიქრე (ლუკა) გახარებული იყო ლუკა და იცინოდა
-ამოღერღე (ვეკო)
-მის გვერდზე მჯდომს ოღონდ ბიჭს აკოცოს ტუჩებში (ლუკა) ატეხა ხარხარი, როგორ გაუტყდა ნიკას, მის გვერდით კი მხოლოდ ლექსო იჯდა, ლექსომ ზიზღიანი ტვალებით გახედა, ყველა ვიცინოდით, მხოლოდ ეს ორი იყო ჩუმად
-ახლა თქვენ ჩემს უფლებებს არღვევთ (ნიკა)
-რა ვქნათ ძმაო, მიდი გააკეთე ნუ ატ**კებ (ლუკა) თან იცინოდა ლუკა
-ფუ ამის, ამ სი*ს უნდა ვაკოცო? (ლექსო)
-წესიერად ბიჭო (ნიკა)
-კაი მოდი ოღონდ მხოლოდ წამის მეათასედი, ფუ ამის, ბიჭო მე რაღას მერჩი (ლექსო) ლუკას გახედა და შეუღრინა
-რავიცი აბა, ჰა დროზე თორე მოგიწევთ 50-50 ბუქნის გაკეთება, რაც მგონი გაგიჭირდებათ ისეთი მთვრალები ხართ ((მე)
-ამას შეხედე რაა, შენ თვალებზე ხელის აფარება მოგიწევს (ლუკა)
-ოჰჰ ბოდიში მოიხადე (მე)
-რა ბოდიში, მე აგაფარებ იცოდე (ლუკა)
-რატო მაინტერესებს ოოოო (მე) თან გავიცინე
-ეს გარყვნილი ნახე რაა (გიო) თან მე გადმომხედა მერე კიდე ლოყაზე მაგრად მაკოცა
-გოგო შენ ხარ ჩემი ცხოვრება (გიო)
-ეხლა მთვრალი ხარ და მაგიტომ ამბობ მაგას (მე) გავიღიმე და დავეჭყანე, მერე მეც ვაკოცე ნაზად ლოყაზე და თავი მხარზე დავადე
-კაი მიდით თქვე პიდა****ებო დროზე! (გიო)
-კაიკაი დროზე აუუ არ შემიძლია ფუუ (ლექსო)
-ფუუ, კაი მოდი და უცბად დავივიწყოთ რაა (ნიკა)
-როგორ უნდა დავივიწყო ეს (ლექსო)
-კაიკაი მოდი მოემზადე (ნიკა)
-ვსო კაი მზად ვარ (ლექსო)
-ვსო მზად ხარ? (ნიკა)
-კი შენ მზად ხარ? (ლექსო)
-მგონი კი, აუუ არ შემიძლი (ნიკა)
-კაი დიდხანს უნდა გიყუროთ? (ვეკო)
და აი ბრახ, აკოცეს ერთმანეთს და მალევე გაეცალნენ
-ფუუუუუუუუ ფუ ფუ ფუ ფუ ფუუუუუუ (ლექსო)
-აუუუ არ შემიძლიააა რაააააა (ნიკა)
სიცილისგან ვკვდებოდით დანარჩენები
-აუუ რა გაცინებთ თქვე სადისტებო (ლექსო)
-ფუ ამიის არ გამაკეთებინეთ ეს (ნიკა)
-კაი ვსო დავივიწყოთ სიხარულო, ხოიცი როგორ მიყვარხარ (ლექსო)
-ბიჭო ეს მგონი მართლა პიდა***ტია (ნიკა)
-აუ შენ ბიჭო გაგიგდებ წიხლქვეშ (ლექსო)
-არ შემეხო თორე ვიკივლებ გეფიცები (ნიკა) გოგოსავით თქვა და თვალები ააბრიალა
-არა გიჟი ძმაკაცები რო ყავდა ჩემ ძმას ვიცოდი მარა თუ ასეთი გიჟები იყავით არ ვიცოდი ნამდვილად (მე)
-ეჰჰ ელე შენ კიდე ბევრი რამე არ იცი (გიო)
შოკოლადებისკენ წავედი და თეთრი ალპენ გოლდი გავხსენი, ბიჭებმაც მოინდომეს შოკოლადი და კალათა მათკენ გავიტანე, ძალიან ბევრი ვჭამეთ, ბოლოს უკვე გვეზიზღებოდა შოკოლადი, მარიამი ამ შუა ღამისას ჩემთან გამოვათრიე და უფრო მაგრად გავერთეთ, ლევანის კი ტკბილად ეძინა, მოკლედ ეს შაბათ-კვირ ხალისში გავატარეთ, კვირა საღამოს კი ბიჭები დაიშალნენ, მარიამი თავისთან წავიდა,მე კი ამ დღეებისგან გადაღლილი როგორც კი დავდებდი მაშინვე მეძინებოდა, კიდევ კარგი რომ გვერდით ასეთი ადამიანები მყავს და მათი წყალობით ვარ ისეთი როგორიც ვარ
---------------------------------------------
აი ბავშვებო მომდევნო თავიც, როგორია? მადლობა რომ კითხულობთ, თუ გსურთ მაწოდეთ იდეები, და მაინტერესებს თქვენი შეფასება, რამეს ზედმეტად ხოარ ვწელავ, ან მოსაბეზრებელად ხოარ ვწერ? მადლობა რომ გვერდში მიდგახართ, ყველანაირად ვცდილობ დიდი თავები დავდო მაგრამ არ გამომდის, ძალიან დიდი ბოდიში, უი ხოდა კიდევ, დღეში მხოლოდ ერთი თავის დადების უფლება მაქვს :( დამამატებ facebook-ზე https://www.facebook.com/mariam.maglakelidze.583?fref=ts და გთხოვთ დამილაიქეთ სურათები <3 wish you were here.