დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა, არც კი დამიხედია ისე ვუპასუხე გაბრაზებუი ხმით
-გისმენთ (მე)
-მოგესალმებით, თქვენ გიკავშირდებათ საქართველოს ბანკი, ტუ მალევე არ დაფარავთ სესხს თქვენ დაკარგავთ ბინას, ძმებს და მეგობარს (მარიამი)
-ოო რა ცანცარა ხარ რა (მე) გამეცინა და საწოლიდან ავდექი
-რას ვიზამთ აბა, რას შვები (მარიამი)
-რავი გოგო ახლა ავდექი (მე)
-სკოლაში ხო მოდიხარ (მარიამი)
-აბა რას ვშვები (მე)
-მიდი და იქ გნახავ (მარიამი)
-კაი (მე)
ბიჭების ოთახსი სევედი ოივეს ტკბილად ეძინა, ჯერ ლევანიკო გავაღვიძე
-მოდი დავახტეთ გინდა? (მე)
-ენეე, აუ მოდი, ლა მაგალი იქნება (ლევანი) მითხრა ჩახლეჩილი ჩუმი ხმით, ლუკასთან მივედით და ზედ დავახტით ორივე
-აუუუუ თქვენ გიჟები ხართ ხო? (ლუკა)
-ნაწილობრივ (მე)
-ადეეე ლუკააა, ადე დაგვაგვიანდება ქო იციიი (ლევანი)
-როგორ ავდგე ორი გიჯი მაწევს ზემოდან (ლუკა)
-აუ მეზალება ბაგსი წასვლა ლააა (ლევანი)
-ოჰ ეზარება ბიჭს (მე)
-ლო დავლცე? (ლევანი)
-მარტო დარჩები? (ლუკა)
-კიიი, მაგალი იქნება და ლო მოქვალთ საწმელს დაგაქვედრებთ (ლევანი)
-ოჰ ჩემი მზარეული ბიჭი (მე)
-კაი ადექით ახლა არ დავაგვიანოთ (ლუკა)
-მე ვლცები (ლევანი)
-აბა აბა დროზე ჩაიცვი მიდი (ლუკა) მე და ლევანი ავდექით, ჩავაცვი ლუკამაც ჩაიცვა, სამზარეულოში გავედი და საჭმელი მოვამზადე, მაგიდას მივუსხედით გემრიელად მივირთვით და სახლიდან გავედით, ლევანი ბაღში მივიყვანეთ ჩვენ კი სკოლისკენ წავედით, გზაში ბევრი ვილაპარაკეთ ვიცნეთ, ლუკამ შოკოლადი მიყიდა და სკოლაში შევედით, ძმაკაცებისკენ წავიდა მე კი კლასისკენ წავედი, ბავშვები ვნახე და ჩემს ადგილას დავჯექი გვერდზე მარიამი მომიჯდა, შოკოლადი დაინახა და წამართვა
-ეეეე ღორო (მე)
-მეც მინდაა (მარიამი)
-სუ სოკოლადებს როგორ ჭამ გასუქდები (მე)
-არ ვსუქდები და რა ვქნა (მარიამი)
-ეგრე ხო? (მე) შოკოლადი წავართვი და მე გავაგძელე ჭამა, მალე ზარი დაირეკა და გაკვეთილიც დაიწყო პირველი ბიოლოგია იყო ასე რომ თითქმის მეძინა, მასწავლებელი დიდად არაფერს გვეუბნება ხოლმე ასეთ ქცევებზე, თავი დადებული მქონდა როცა კლასში გიორგი (მეთერთმეტე კლასელი) შემოვიდა ყველამ მისკენ გაიხედა
-უკაცრავად, ფსიქოლოგიის მასწავლებელმა ხუციშვილი და ბერიძე მჭირდებაო (გიორგი)
-კარგი გადით (მასწი) მე და მარიამი ფეხზე ავდექით და გიორგის გავყევით
-არ უთქვამს რა უნდოდა? (მე)
-რაღაცა პროექტიო თუ რაღაცაო (გიორგი)
-ხო მარა მე რა შუაში ვარ? (მარიამი)
-რავიცი (მე) მხრები ავიჩეჩე და შევხედე, გიორგის კლასში შევყევი და ლიკასკენ წავედი ბავშვებისთვის არც მიმიქცევია ყურადღება
-დიახ მას (მე)
-როგორ ხართ (ლიკა)
-კარგად თქვენ (მე)
-კარგად (მასწი)
-რატომ დაგვიბარეთ (მარიამი)
-რატო და პროექტზე უნდა ვიმუშაოთ (ლიკა)
-ხო მარა მე? (მარიამი)
-შენც მარიამ (ლიკა)
-ამ გაკვეთილზე? (მე)
-ხო და შემდეგიც აქ მაქვს ასე რომ დრო ბევრი გვაქვს (ლიკა)
-შემდეგზე ტესტი გვაქვს (მარიამი)
-რა? რა ტესტი, რაში? (მე)
-რა რაში, მათემატიკაში ტესტი გვაქვს (მარიამი)
-ვაიმეეე (მე) შემოვირტყი თავზე ხელი და ლიკას გავხედე საბრალო თვალებით
-კარგი მაშინ თუ ტესტი გაქვთ სხვა დროს იყოს (ლიკა)
-არა არაააა (მე) ვიყვირე ფეთიანივით
-რა არა? (მარიამი)
-აუ გთხოვთ გადამარჩინეთ რაა, სულ დამავიწყდა ტესტი არც კი მოვმზადებულვარ, აუ გთხოვ ლიკა (მე)
-კი მაგრამ... (ლიკა)
-გთხოვ (მე)
-კარგი ხო (ლიკა)
-მადლობელი ვარ (მე) გავუცინე და სკამზე დავჯექი, მხოლოდ ახლა გავიხედე ბავშვებისკენ და პირველივე სანდროს მოვკარი თვალი, დებილივით იცინოდა და მიყურებდა, როცა დამინახა რომ მას შევხედე დასერიოზულდა ჩაახველა და რვეულში ჩაიხედა მე კი ამაზე გამეცინა
-დავიწყოთ (ლიკა)
-აუ კლასში მაქვს ჩანთა და იქ მიდევს ყველაფერი (მე)
-მიდი გამოიტანე (ლიკა)
-მარიამ აუ გეხვეწები გამომიტანე რა (მე)
-მეზარება, შენ გამოიტანე რა (მარიამი)
-გთხოვ (მე) მარიამი მაშინვე გავიდა და კლასში სევიდა, ჩემი ჩანთა გამოიტანა და პირდაპირ ლუკას შეეჯახა
-ვაა ლუკა როგორ ხარ? (მარიამი) თითის წვერებზე იწია და მოწყვეტით აკოცა
-კარგად შენ, სად მიდიხარ ჩემმი დის ჩანთით, მოპარე და უნდა გაიქცე ხო (ლუკა)
-ჰაჰა ფსიქოლოგიასთანაა შენი და, და ჩანთა უნდა მივუტანო, როგორც ყოველთვის მე მაგზავნის (მე) ბოლოსი ჩავიბურტყუნე გაბუტული ბავშვივით, ლუკა მოვიდა და ჩამეხუტა, ჩემზე ერთი თავით მაღალია ასე რომ ნიკაპამდეც არ ვწვდები
-გჩაგრავს არა? (ლუკა)
-ჰოო (მარიამი)
-მარიამ მოკლედ რაღაც უნდა გითხრა რაა (ლუკა)
-გისმენ (მარიამი)
-უცნაურია ვიცი მაგრამ ახლა როარ გითხრა ალბათ გავაფრენ(ლუკა)
-რამე ხოარ მოხდა? (მარიამი)
-კი მოხდა, მოკლედ შემიყვარდი მარიამ, ჭკუიდან გადაგყავარ გესმის? სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ, ვიცი რომ შენც იმავეს არ გრძნობ მაგრამ ყველაფერს ვიზამ რომ შეგიყვარდე გესმის? ხო გესმის, შენ ხარ ის გოგო რომელმაც შემშალა, შენთან რო ვარ თავს ვკარგავ, აღარ ვიცი რა გავაკეთო ხოლმე, ამიტომაც ზოგჯერ უხეშად გექცევი, უბრალოდ არ ვიცი რა გავაკეთო, ერთმანეთთან ხშირად უსიამოვნება მოგვდის და ეს ბოლოს მიღებს და უბრალოდ მინდა გითხრა რომ მიყვარხარ და არ დავუშვებ იმას რომ სხვა შეიყვარო, არ იცი როგორი რთული იყო ამის... (ლუკა) მარიამმა აღარ დაამთავრებინა
-ლუკა... კიმაგრამ მე შენ ძმასავით მყავხარ (მარიამი) გაოგნებული იდგა და ა იცოდა რა გაეკეთებინა
-ვიცი და სწორედამიტომ გამიჭირდა ამის თქმა (ლუკა)
-მეე.... მე უნდა... მე უნდა წავიდე (მარიამი)
-ცოტახანი იყავი (ლუკა) მარიამს აღარაფერი უთქვია უბრალოდ გამობრუნდა და წამოვიდა, კლასში გაოგნებული შემოვიდა, ვერაფერს ამბობდა, ჩანთა დამიდო და სკამზე დაჯდა, მეც დრო ვიხელთე სანამ ლიკა რაღაცას ამოწმებდა, მისკენ მივიწიე და ჩუმად ვუთხარი
-რა მოხდა? (მე)
-..................
-მარიამ რა მოხდათქო (მე)
-შე... შე... შენმა ძმამ (მარიამი)
-რა ჩემი ძმა, ხო კარგად არის (მე)
-კი კი (მარიამი)
-აბა რა მოხდა? (მე)
-მიყვარხარო (მარიამი) არაფრის მთქმელი სახით მითხრა
-რაა? (მე)
-მეც ეგეთი რეაქია მქონდა (მარიამი)
-მერე რა უთხარი (მე)
-რომ ძმასავით არის (მარიამი)
-ჰა? (მე)
-რა მეთქვაა აბა? სიმართლე რომ მიყვ... (მარიამი) შეშინებული სახე მიიღო და თავი ისე დაიჭირა თითქოს არაფერი უთქვამს
-მოიცა მოიცა მგონი მომესმა რაღაცა (მე)
-ჰა? რა მოგესმა (მარიამი)
-შენ ლუკა გიყვარს? (მე)
-არა რა სისულელეა (მარიამი) თან გაეღიმა, არადა ემჩნეოდა რომ არ სურდა გაეღიმა
-არა კაცო რა სისულელეა, იცი რა? ახლავე გავალთ გარეთ და სიმართლეს ეტყვი ან მე ვეტყვი (მე)
-ჰა? ხოარ გაგიჟდი (მარიამი)
-რავი არა (მე)
-აუ კარგი რაა გეხვეწ (მარიამი)
-მას შეიძლება ცოტახანი გავიდეთ მე და მარიამი? რაღაც საქმე გვაქვს (მე)
-მალე შემოდით (ლიკა)
-დიახ (მე) გავიღიმე და კლასს თვალი გადავავლე სანდრო ისევ მიღიმოდა, შევხედე და თვალი ჩამიკრა, მის ამ საქციელზე გამეღიმა და ამრიამს ხელი მოვკიდე ავაყენე და გარეთ გავედით
-ახლა მომისმინე, მე ლუკასთან შევალ შენ დაელაპარაკები ეტყვი სიმართლეს და მე დავბრუნდები კლასში (მე)
-..........
-გაიგე? (მე)
-კი (მარიამი)
-ძაან კაი (მე)
ლუკას კლასთან მივედი და კარზე დავაკაკუნე, შემდეგ შევიხედე და ლუკას ვუთხარი გარეთ გამოდითქო, ისიც გამოვიდა
-ხო მშვიდობაა (ლუკა)
-არა ლუკა არაა მშვიდობა (მე) ვუთხარი სპეციალურად ანერვიულებული ხმით, ისე კარგი მსახიობი გამოვიდოდი
-ლევანის ხოარ დაემართა რამე? (ლუკა)
-არაა (მე)
-აბა რა ხდება? (ლუკა)
-გამომყევი და ნახავ (მე) ლუკა გამომყვა მარიამთან მივიყვანე და მე მოშრებით დავდექი
-ელენე რას გიზამ იცი? (ლუკა)
-ჯერ მოისმინე (მე)
-მოკლედ ლუკაა, აუუ როგორ გითხრა არ ვიცი.... (მარიამი)
-გისმენ (ლუკა) მარიამმა ზალები მოიკრიბა და უთხრა
-მეც მიტვარხარ, სიგიჟემდე მიყვარხარ (მარიამი)
-რაა? (ლუკა)
-ხო (მარიამი) მაშინ მივხვდი რომ უკვე ზედმეტი ვიყავი, მარიამმა უთხრა რაც მინდოდა ამიტომაც კლასისკენ წავედი, კლასში ბედნიერი სახით შევედი და ლიკას დავუჯექი
-მარიამი სადაა? (ლიკა)
-მალე მოვა (მე)
-მოკლედ ნახე ეს არასწორად გიწერია (ლიკა)
-ხო ეგ ვიცი, შესწორებამ ინდოდა მაგრამ დამავიწყდა (მე)
-კარგი და თუ ელაპარაკე დირექტორს? (ლიკა)
-კი, ველაპარაკე და მიტხრა არ არის პრობლემა, ორშაბათს 2 საათიდან და სამშაბათს 12 საათიდან შეგვიძლია, დანარჩენი დღეებიც შემიძლია გავარკვიო თუ გინდათ (მე)
-არა არაა საჭირო, მოდი სამშაბათს იყოს თან უფროო მეტი დრო გვექნება (ლიკა)
-კარგით ვეტყვი რომ სამშაბათი ავირჩიეთ (მე)
-და ნათიას თუ ელაპარაკე? (ლიკა)
-ნათიას? (მე)
-ხო (ლიკა)
-მმმ... იცით, ამმმ, ნათიაას ხო? (მე) ლოყები გავბუშტე,თვალები დავაწვრილე და წარბები მაღლა ავწიე
-იცით.... ხო ნათიაა (მე)
-დაგავიწყდა (ლიკა)
-ხო (მე) მოწყენილი ბავშივით დავდექი
-კარგი არაუშავს (ლიკა) სანდროს შევხედე და ისევ მიღიმოდა, მე კი დავუბღვირე
-ელენე შენ პარალელურ კლასში რო ახვლედიანი სოფოა ხოიცი? ეგეც ჩავრთე პროექტში (ლიკა)
-რაა? (მე) მეზიზღებოდა ის გოგო, რადგან ლუკა მოწონდა თუ უყვარდა, მე კიდე არ მომწონს რადგან ძაან სწერვაა და რაღაცნაირი რა, თან მე საშინლად მექცეოდა და მოკლედ ავითვალისწუნე
-ხო ისიც დავამატე (ლიკა)
-მაშნ მე გავდივარ ჯგუფიდან (მე)
-ვერ გახვალ კაპტანი ხარ (ლიკა)
-მაშნ ის გავა, რადგან კაპიტანი ვარ და შემიძლია ვინმე გავაგდო (მე)
-რატო (ლიკა)
-არ მიყვარს ის გოგო (მე)
-აქ სიყვარულზე არაა საუბარი, მთავარია რომ კარგად გაკეთდე ის რასაც ვაკეთებთ (ლიკა)
-კიმაგრამ (მე)
-არავითარი მაგრამ ვსო გადაწყდა (ლიკა)
და ამ დროს შემოვიდა სოფო, ირონიულად გამიღიმა და ლიკასკენ წავიდა, თვალები დავხუჭე და კბილები ეთმანეთს დავაჭირე, მეშინოდა რომ რამეს ვიტყოდი, თვალები გავახილე და გამწარებული ვუყურებდი, ხშირად გამომხედავდა და გამიღიმებდა, სანდროს ვუყურებდი, თვალებით მანიშნებდა რა ხდებაო, მეც ვანიშნებდი შენი საქმე არაათქო. მარიამი შემოვიდა, გახარებული სახე ქონდა მაგრამ სოფო როგორც კი დაინახა მაშინვე დაიბღვირა
-რაო ლუკამ (მე) სოფოს თვალს არ ვაშორებდი
-არაფერი, ვილაპარაკეთ რაღაცეებზე (მარიამი)
-მაინც რაზე, სიყვარულზე? (მე) გავუცინე მაგრამ მალევე დავიბვირე
-დიდი ხანია აქაა? ნერვებს მიშლის (მარიამი)
-ოჰ სხვანაირად ალაპარაკდი შენ (მე)
-ნეტა რისი ბრალია (მარიამი)
-ელენე (ლიკა)
-დიახ მას (მე)
-ნახე აქ სოფომ კიდევ ერთი შეცდომა აღმოაჩინა (ლიკა) ამ სიტყვების გაგონებაზე თავში სისხლი მომაწვა, ცოტაც და გასკდებოდა
-აბა რა? (მე)
-აი ნახხე არასოწრად გიწერია რაღაცა (სოფო) სწერვულად მითხრა, ფურცელს დავხედე და როცა მივხვდი რაზეც მითხრა ბედნიეად გავიღიმე რადგან აქ შეცდომა არაფერი იყო, უბრალოდ სხვანაიად მეწერა
-აა ამაზე მეუბნებით მას? აქ არანაირი შეცდომაა უბრალოდ თუ დავაკვირდებით ასეა სწორი ესაა და ეს (მე)
-მე კიდევ ვფიქრობ რომ უფრო სხნაიარად რომ იყოს კარგი იქნებოდა (სოფო)
-იცი რა სოფო? ყველამ თავისი ადგილი იცოდეს, ჩემ საქმეში ნუ ერევი კიდევ გეუბნები (მე)
-რატომ გადმოდიხარ მაშინვე შეტევაზე? (სოფო)
-მგონი შენი წასვლის დროა, ყველაფერს მივხედავ (მე)
-ჩემი წასვლის დროა? (სოფო)
-როგორც კაპიტანი ვაცხადებ რომ ჯგუფს ტოვებ (მე) სოფო გაბრაზებული გავიდა კლასიდან, მე კი გახარებული ვიყავი
-რა იყო ეს ელენე? (ლიკა)
-ის რაც აქამდე უნდა ყოფილიყო (მე) ირონიულად გავუღიმე
-ხომ გითხარი რომ კარგი პროექტი უნდა გამოვიდეს, ვინ ვიშოვო ახლა? (ლიკა)
-რავიცი, გგონიათ ვინც ვართ ვერ გავაკეთებთ ვერაფერს? (მე)
-რატომ იფიქრე ეგრე? ხომ იცი შენში ეჭვი არ მეპარება მაგრამ... (ლიკა)
-მე დავემატები (სანდრო) ისე გამიკვირდა ყბა ჩამომივარდა
-ძაან კაი (ლიკა)
-კიმაგრამ... (მე)
-რა მაგრამ (მარიამი) თვალები შემომანათა
-არაფერი (მე)
---------------------------------------------------
აი მომდევნო თავიც, როგორია? მადლობა რომ მიდგახართ გვერდში, გავითვალისწინე რჩებვები, ლუკა და მარიამი დავაწყვილე და ელენეს რაც შეეხება ნელ-ნელა ირჯულებს ჩვენი სანდრო, ხოდა მართლა თუ გინდათ ადრე დავწერე ერთი ისტორია ,,სიყვარული სიკვდილამდე" და გთხოვთ ისიც წაიკითხეთ და მითხარით როგორია, მადლობა წინასწარ, დამამატეთ facebook-ზე ,,comfortably numb" https://www.facebook.com/mariam.maglakelidze.583?fref=ts და დამილაიქეთ სურათები გთხოვთ <3 wish you were here