ბავშვებსაც უყვარდებათ (თავი7)
7 -ზურა რა გინდა? -კითხა ნათიამ ქმარს და სამზარეულოსკენ გაბრუნდა. ზურაც უკან გაჰყვა ნათიას. -ვინმემ აგიკრძალა სიყვარული შეენ? - არ ეშვებოდა ნათიას ზურა. -პატარაა რადროს მაგის შეყვარებულებია?! -ტონს უწია ნათიამ და ქმარს თვალები დაუქაჩა. -ხმას დაუწიეეე! შენ როდის გეწვია პირველისიყვარული ორმცი წლის ასაკში? -გააჯავრა მეუღლემ ნათია. -მომისმინე ზურა! არავითარი შეყვარებული არ ეყოლება გაიგე?! დედა ვარ და რასაც გადავწყვეტ ისე იქნება -მე მამა ვარ და ვაძლევ უფლებას რომ ჰყავდესშეყვარებული! -თქვა ზურამ და სამზარეულოდან გავიდა. ნათია გაბრაზდა და რაღაცეებს ბუტბუტებდა. მალე მიაც მოვიდა სახლში. ფეხზე გაიხადა და სამარეულოში შევიდა. ნათია საჭმელს აკეთებდა. მიამ ბოთლი აიღო და ჭიქაში წყლის დასხმა დაიწყო. -როგორ ჩაიარა დღემ? -იკითხა ნათიამ ისევრომ არ შეუხედავს შვილისთვის. -რაში გაინტერესებს? -აგდებულად უპასუხა კითხვაზე კითხვით. -როგორ თუ არ მაინტერესებს და ტონი შეცვალე! -შენ არაფერი არ გაინტერესებს ჩემი! არც ის გაინტერესებს როგორ ვარ! არც ის გაინტერესებს რას ვგრძნობ! მარტო შენს თავზე ფიქრობ! როგორ გამოიყურები რა გაცვია! ელოდები სხვას როდის გეტყვის კომპლიმენტს! ერთხელაც არ გიკითხავს დღემ როგორ ჩაიარა! დღეს რა დაგემართა გაგახსენდა შვილი რომ გყავს?! -ნათიასთვის ეს უკვე პიკი იყო და შვილს სახეში გაარტყა. -მოკეტე! -იწივლა ნათიამ. ცოტნე და ზურა ოთახებიდან გამოვარდნენ. -არ გავჩერდები! -რადგან მიამ ლაპარაკი ასე თამამად დაიწყო უნდოდა ერთიანად ამოენთხია დედისთვის რასაც ფიწრობდა. -ყველა ყველაფერს უკრძალავ! ყველას იყენებ! გგონია რომ მაგარი ქალი ხარ და ყველაფერი შეგიძლია! მაგრამ არ არის ეგრე! -ნათიამ მიასკენ დასარტყმელად ხელი კიდევ მოიქნია მაგრამ ზურამ გაუჩერა ხელი. მაჯაში ისე მოუჭირა რომ ჩაიკეცა. -საკმარისია ნათია, საკმარისი! რის გამო სცემ ბავშვს რის გამო! სიყვარულის?! თავს მაძულებ უკვე თავს! ბავშვს ხელიარ დააკარო თორემ განანებ. ნათია ზურას დაუსხლტა ხელიდან და ოთახში გიჟივით შევარდა. მიას უკვირდა თავისი თვის. გაშტერებული იდგა. თვალიდან ცრემლები სდიოდა. ცონეც პატარა ბავშვივით იყო ატუზული. მასაც გაკვირვებოდა თავისი დის. ნათია ოთახიდან ჩემოდნით გამოვარდა და გასასვლელი კარისკენ წვიდა. ზურაც უკან აედევნა. -სად მიდიხარ ნათია! -მივდივარ სამუდამოდ თქვენი ცხოვრებიდან სადაც არაფერზე ვინერვიულებ! -და სახლიდან გავიდა. -ნათია მოდი აქ! -აედევნა ზურაც მაგრამ ნათიამ ტაქსში ჩაჯდომა მოასწრო და წავიდა. ერთი კვირა უაზროდ გავიდა. მამა და შვილებს კომპლიქტი არაფერზე მოსვლიათ. თავისთვის წყნარად ისხდნენ ხოლმე. არავის არ სურდა ნათიაზე ლაპარაკი. მიას ნახევარი სახე გადალურჯებული ჰქონდა და ამის გამო სკოლაში არ წასულა. იმ დღის მერე აღარც სანდრო უნახავს. ორშაბათი დილაც გათენდა. ბოლო დღე მეცხრე კლასის. ამიტომ არ უნდოდა გაცდენა. ლიზას, დათოს და ნიკას დაურეკა რომ ერთად წასულიყვნენ. საბა უკვე სოფელში წასულიყო. გზაში ყველაფერი მოუყვა ბავშვებს. სამივეს პირი ჰქონდა დაღებული. არ ეჯერათ მაგრამ მია ხომ არ მოატყუებდა. -სანდრო სად არის? -იკითხა მიამ. -რავი პარასკევს აღარ მოსულა და. -თქვა ნიკამ. სკოლაში რომ მივიდნენ ყველა ხალისობდა. კლასში რომ შევიდნენ ბავშვები მერხებზე ''დადიოდნენ''. მიამ ორ გაკვეთილს გაუძლო შემდეგ კი წასვლა გადაყვიტა. პარკში წავიდა და სეირნობა დაიწყო. უკნიდან იგრძნო რომ ვიღაც მიჰყვბოდა. შებრუდა და სანდრო დაინახა. ცოტახანს ასე უყურეს ერთმანეთსშემდეგ კი მია სანდროს ბაგეებზე ეცა და მონატრებული ხელსა არ უშვებდა ისე ეხუტებოდა.მსაღამოვდა კიდევ გარეთ იყვნენ. -დარჩი დღეს ჩემთან რაა?! -სთხოვა სანდრომ. -არა სანდრო გაგიჟდი?! -გთხოვ რა მარტო ვარ. მიაც ყოყმანობდა ცოტახანს მაგრამ მერე სანდრომ დაითანხმა. სანდროსთან რომ ავიდნენ გოგო სამზარეულოში შევიდა ჯიბიდან სიგარეტის ღერი ამოიღო და მუკიდა. -რას აკეთებ გოგო! -გაიგო სანდროს გაბრაზებული ხმა. -ვეწევი. -გახედა სანდროს და სიგარეტი გააბოლა. ბიჭი მაშინვე მივარდა და სიგარეტის ღერი საფერფლეში ჩაწვა. -სანდრო! -წამოდგა მია და ბიჭს ინ დაუდგა. არაფერს ამბობდნენ. იდგნენ და უყურებდნენ ერთმანეთს. სანდრო უფრო ახლოს მივიდა მიასთან. წელზე შემოხვია ხელები და ნერწყვი მძიმედ გაააგორა ყელში. მია დაიბნა. არ იცოდ რა ექნა. სანდროს სიახლოვე აგჟებდა მაგრამ ჯერ ხომ არ იყო იმ ასაკში რომ ეს გაკეთებინა. სანდრო გიჟივით ეცა გოგოს ტუჩებს და უკან სვლით საძინებელში შეიყვანა. მიაც ჰყვებოდა მაგრამ უეცრად ბიჭი მიშოიშორა. -არა სანდრო, გთხოვ! -ცრემლი წამოუვიდა მიას. სანდროც მივიდა და ძლიერ ჩაეხუტა. -მაპატიე სიხარულო. მია დაღლილი იყო და მალევე ჩაეძინა. სანდრო კი თმაზე ეთამაშებოდა და მძინარე გოგონას უყურებდა. --------------- აბა როგრ მოგეწონათ ბავშვებო? მადლობ ყველას |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.