-შენ ბიჭო შიგ ხოარაგაქ?-შემოვარდა ჭიშკარში ბექა.
-ამაზე ცალკე ვისაუბრებთ-მკაცრად უთხრა გიორგიმ და უკანა ეზოში გადაინაცვლეს. ჰამაკში ვიწექი და გიორგის ბოლო სიტყვებზე ვფიქრობდი მხოლოდ
"მიყვარხარ" ჩამესმოდა ექოდ ყურში და ტუჩის კუთხეში მეღიმებოდა
#გიორგის ნაამბობი
-დებილი ხარ ხო?-შემომიღრინა ბექამ
-ქორწილში ჩოხა ჩავიცვა?-ვკითხე ინტერესით ბექას. თან ვცდილობდი არ გამცინებოდა
-ვის ქორწილში?-გაკვირვება ვერ დამალა მან
-მარიამს რომ ცოლად მოვიყვან-ენა გამოვუყავი მე
-აუ ამას მართლა ში* აქ-ხელი აიქნია ბექამ
-რატო?-წარბაწეულმა ვკითხე მე
-სი*ო ის ვერ გითქვამს რომ გიყვარს და რა ცოლობაზეა საუბარი-სიცილი ატეხა ბექამ
-კი აბა, მაგისთვის გაგდენეთ აქედან-გავიცინე მე და უკანა კარიდან სახლში შევედი
#ბექა და ირაკლი
-ბიჭო, მარიამი გამოშტერებული დადის-წარბი ასწია იკამ და მარიამს გახედა რომელიც ჩაფუქრებული მიდიოდა სამზარეულოს მიმართულებით
-გიომ სიყვარული ავუხსენიო-სიცილით აიჩეჩა მხრები ბექამ
-ქორწილისთვის მეწყვილე უნდა შევარჩიო-ამოიოხრა იკამ და თავზე ხელი გადაისვა
-რა ქორწილი 18 წლისაა ჯერ ბიჭო-თვალები დაუბრიალა ბექამ
-თვე ნახევარში 19ის-ენა გამოუყო იკამ
#მარიამის ნაამბობი
ჩაფიქრებული მივდიოდი 'ჩემს ოთახში" მაგრამ სამზარეულოში რომ ამოვყავი თავი გაკვირვებისგან არვიცოდი რამექნა
-რაიყო ბებია? რამე ხომ არგინდა?-თბილად მკითხა ბებიამ
-წყალი მინდა-ვიცრუე და სწრაფად ჩავცალე 1 ჭიქა წყალი.
-ოთახში ავალ მეძინება-ვუთხარი ღიმილით და სწრაფი ნაბიჯით გავედი გარეთ კიბეებს ავუყევი და აივნის გავლით ჩემს ოთახს მივაშურე
-მგონი ისე დაგაბნია ჩემმა სიტყვებმა ვერც შემამჩნიე-ჩაიცინა გიორგიმ რომელიც ჩემი ოთახის კართან ატუზულიყო.
-რა სიტყვებმა?-ცოტა წავუაფერისტე მე
-მიყვარხარ-მითხრა ღიმილით და მოულოდნელად წამიერი კოცნა დამიტოვა ტუჩებზე.
-უნდა წავიდე-აწუთლებულმა ამოვილუღლუღე და ოთახის კარი სწრაფად შევაღე. დაკეტვას ვაპირებდი ფეხით რომ დაიჭირა და ოთახში შემომყვა
-გადი-ვუთხარი ჩუმად და კარი გავაღე მაგრამ მალევე მიხურა და გასაღებით გადაკეტა
-რასაკეთებ-ხმამაღლა ვუთხარი და კარის გაღება ვცადე მაგრამ წელზე ხელი მომხვია და საწოლში მასთან ერთად დამაწვინა.
-გიორგიი-ამოვიწუწუნე და მის მკლავებში ბოლოჯერ გავიბრძოლე.
-ჩემი ბუზღუნა-თბილად მითხრა და ცხვირზე ნაზად მაკოცა.
-გამიშვი-ყურადღება არ მივაქციე მის სიტყვებს.
-მე ძალიან მიყვარხარ-მითხრა ღიმილით
-შენ ჩემზე უფროსი ხარ-"საცხა გამოვჩხრიკე" მიზეზი მე.
-7 წელი არაფერი არაა. მთავარია შენ უნდა გიყვარდე-ჩაიცინა მან.
-მაშინ არმიყვარხარ-ვუთხარი და მზერა ავარიდე.
-მოიცა ეხლა უნდა გითხრა "მოდი, თვალებში ჩამხედე და ისე მითხარი სიმართლე"-სიცილი დაიწყო მან
-გიორგი მართლა გეუბნები-სერიოზულად ვუთხარი მე.
-მმ.. მაშინ დამიმტკიცე რომ არგიყვარვარ-ჩაიცინა მან.
-როგორ?-ვკითხე გამომცდელად მე
-ამაღამ ჩემთან ერთად დაიძინე-მითხრა ღიმილით
-კარგი-გაუაზრებლად დავთანხნდი და რომ მივხვდი რა წამოვროშე ენას კბილი დავაჭირე. ღამე უშფითველად მეძინათქო რომ გითხრათ მოგატყუებთ. ისე ხვრინავდა ბატონი გიორგი რამოდენიმეჯერ ცხვირზეც კი მოვუჭირე ხელი. სხვა ოთახში ვაპირებდი დასაწოლად გასვლას და ფრთხილად ავდექი ფეხზე
-სადმიდიხარ?-ეგრევე წამოყო მანაც თავი
-ხვრინავ-ამოვიწუწუნე მე
-მოდი აღარ შეგაწუხებ-მითხრა თბილად და მის მკლავებში მომიქცია. დამეძინა, არც გიორგის ხვრინვას გავუღვიძებივარ არავის.
#გიორგის ნაამბობი
-მომაფიქრებინეთ რა რამე სანამ გაიღვიძებს-ამოვიწუწუნე მე
-რომ მოვატყუოთ რომ ავარიაში მოყევი და საავადმყოფოშიხარ?-ბრძნული იდეა მოუვიდა თავში იკას
-მე უკეთესი მოვიფიქრე-ვთქვი ბოროტული ღიმილით და ჩემი იდეა ბიჭებს გავაცანი.
#მარიამის ნაამბობი.
მთელი დღე ბიჭები ძალიან უცნაურად იქცეოდნენ. ვკითხე და არაფერიო. ზურამ და დათომ "ვიგულავებთ" კიდე ცოტახანიო და მერე ჩამოვალთო. ღამე იყო უკვე და დასაწოლად ვემზადებიდი იკა რომ შემოვიდა ითახში
-გიორგი არგინახავს?-მკითხა და ოთახი მოათვალიერა
-არა, თქვენთან ერთად ხო იყო ბოლოს?-გავიკვირვე მე
-ხო კარგი-თქვა და კარი გაიხურა. მშვენივრად მეძინა. დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა. 6 საათი იყო
-გისმენთ-ვუთხარი თვალებდახუჭულმა
-მარიამ აბაშიძე ხო?-მკითხა უცნობმა
-დიახ-გავეცი პასუხი გაკვირვებულმა
-გიორგი ნატრიაშვილი ჩვენ გვყავს, თუ გინდათ მისი სიცოცხლე იხსნათ სასწრაფოთ უნდა ჩამოხვიდეთ თბილისში 24 საათში. თუ ვინმე ამ ამბავს გაიგებს მოვკლავთ-თქვა უცნობმა და ტელეფონი გათიშა


ცალი ხელით ვწერე მეორე ვიმსხვერპლე :დ პლიუს ახალ ისტორიაზეც ვმუშაობ რომ ამის მერე პირდაპირ ის დავიწყო ასერომ როგორც ამას ვდებ პატარა თავებს ისე არ დავდებ იმას. მიყვარხართ