აკო.კაკი.თორნიკე.
-აუუ ბიჭო როგორ მომენატრეთ ეე - მხირული ხმით ამოილაპარაკა თორნიკემ და ბიჭებს თვალი გადაავლო.
-აუუ ბიჭო ჩვენც რაა - მხარზე ხელი დაკრა კაკიმ და ლუდი მოსვა - მარიამი ...
-აუუ ეგ საერთოდ რაა,რა საბუთები გამომიგზავნა იქ მაგას რაეგონა ხელს მოვაწერდი?! ძლივს გადავიატნე მაგაზე გამწარება.იცი რა დამემართა ბიჭო საბუთები რომ მომიტანეს? - ბიჭებს გახედა - კინაღამ ფეხით ჩამოვედი - ღიმილით გააგრძელა - ელოდოს ეგ მე რომ საბუთებზე ხელი მოვუწერო - კმაყოფილმა ჩაილაპარაკა და მანაც კაკის მსგავსად ლუდი მოსვა.
-რასაპირებ?
-რასვაპირებ და მივალ და ვნახავ ვნახო რა რეაქცია ექნება და მერეე მევიცი რაა.
...
-უნივერსიტეტში გაგიყვანო? - ტელეფონზე საურისას მკითხა ნინომ.
-გეზარება?
-არა
-აუუგთხოვ რა მაშინ გამო.
15 წუთი იქნებოდა გასული კარზე ზარი რომ იყო.კარისკენ წავედი და თან მაისურს ვიცმევდი.
-შემო ნინო - არც კი შემიხედია ისე ვუთხარი რომ შემოსულიყო - ჩანთას ავიღებ და წავიდეთ - ოთახში გავედი ჩანთა ავიღე და სასტუმრო ოთახში გამოვედი.რომ არა მოულოდნელობის გრძნობა ალბათ მთელ ბინას ავიღებდი კივილით.
ნინო მეგონა და ვინიყო
თორნიკე
ჰო თორნიკე ფილფანი.
-მეჩვენები თუ მართლა შენ ხარ ? - დაჰიპნოზებულივით მივშტერებოდი თვალებში და დებილივით ვუყურებდი.
-ისე მოგენატრე რომ უკვე მოჩვენებაც გგონივარ ? - დამპლურად გამიღიმა და საბოლოოდ დავრწმუნდი რომ ის იყო.
-რაგინდა? რატო მოხვედი? ან საერთოდ საბუთებზე ხელი რატომ არ მოაწერე? - გაბრაზებულმა შევუტიე.
-რატომ მოვედი და ზუსტადაც რომ საბუთების საქმეზე.რა იყო ვიღაც კაცი რომ დამადგა თავზე?
-რაც იყო ის!
-მარიამ კარგი რაა ! მე იმ საბუთებს რომ მომკლა ხელს არ მოვაწერ და შენ რაც გინდა ის გიქნია - გაბრაზებულმა დამიყვირა და კარისკენ წავიდა - ჰო კიდევ კაკიმ ნინო მოიკითხა.
ეს მოსვლა რაიყო.ან წასვლა რაიყო.
...
-რძალო არ მაინტერესებს მე შენი და თორნიკეს ბრძოლა რაა - უკმაყოფილოდ ამოიწუწუნაკომ ერთ საღამოს როცა ბარში ვიყავით ყველა - მე ვგიჟდები თოვლზე,მიყვარს თხილამურები,გიჟობა და ყველარის დავიწყება ასე რომ ჩვენი სასტავი მივდივართ ბაკურიანში და თქვენ აღარ გეკითებით წამოხვალთ თუ არა რაა - ორივეს გადმოგვხედა - მოდიხართ და ივიწყებთ ყველაფერს.
-წამოვალ მაგრამ ყველაფრის დავიწყება ნაკლებად შესაძლებელია - გაბრაზებულმა გავხედე აკოს - ანა შენცხომ წამოხვალ? - კუთხეში მჯდარ ანას გავხედე,აკოს ჩუმათ რომ აკვირდებოდა.
-არვიცი თქვენს სასტავში მე თუ ვითვლები - მორცხვად გამომხედა და თალებით აკოზე მიმანიშა.
-ანა რადგან აქ ხარ ესეიგი ჩვენ სასტავში ითვლები და მოდიხარ - უკმაყოფილოდ წამოივირა აკომ და ანას გახედა,რაღაცნაირად უყურედა.
-თუ ჩემი წამოსვლით შეგაწუხებთ ბატონო აკო არსადაც არ წამოვალ - თვალები ცრემლებით აევსო,ჩანთას დაავლო ხელი და სწრაფად ატოვა ბარი.
-ყოჩაღ აკო ყოჩაღ! - გამწარებულმა „შეაქო“ ძმა ნატამ და ისიც ანას გაყვა,ნატას კესო გაყა კესოს მე გავყევი მე ნინო გამომყვა.ანა გარეთ ბარის შესასვლელთან იდგა და ტიროდა.გული მეტკინა.როგორ ყვარს აკო,აკოს კიდე ...
-ანა - სწრაფად მივიდა ანასთან ნატა და ჩახეხუტა - კარგი რა რა გატირებს ? ხომ იცი არა როგორი ვირი არის ჩემიძმა,აკოს გამო ტირილი ღირს? - უშედეგოდ ამშვიდებდა ნატა.
-მოდი ჩემთან წავიდეთ - უმოქმედოდ ყოფნა არ შემეძლო ნატას უნდა გაეგო ანას როგორ უყვარდა მისი ძმა - ყავა დავლიოთ ანაც დამშვიდდება და ყველაფერს აგვიხსნის - გოგონებს გავხედე.
-მანქან ბარის უკან მყავს დატოვებული გავალ გამოვიყვან მაშინ - ნინ წავიდა მანქანა გამოიყვანა და 15 წუთში ხუთივე ჩემს ოთახში ვყავით ყავის ჭიქებით ხელში.
-ანა მოდი გოგოებსაც ვუთხრათ კარგი? - ანას გავხედე.თვალები ჩაწითლეოდა ტირილისგან.
-პირველად აკო თორნიკეს სახლში ვნახე,ჩვეუებრივი ბიჭი იყო მაშინ.მერე თორნიკე,აკო და კაკი დაძმაკაცდნენ და ბიჭების სტუმრობამ ჩვენს სახლში სისტემატიური სახე მიიღო და ჩემი აკოსადმი ინტერესებიც გაიზარდა,მერე აკოც გაიზარდა მეც გავიზარდე რამოდენიმეჯერ ვიღაც გოგოსთან ერთად მოვიდა მე არც კი მიყურებდა,ერთხელ ყავა გადავასხი და მაგის შემდეგ საერთოდ უჩინარი გავხდი მისთვის.როცა რამეს მეუბნება არც კი მიყურებს,დღეს საერთოდ ჩემი სახელიც რომ თქვა და გამომხედა გამიკვირდა - დაარდიანებული საუბრობდა და ჩვენც დაგვასევდიანა.ნატა გაოცებული უყურებდა.
-და შენ აკო ამდენი ხანია გიყვარს ანა ?
-ჰო - მორცხვად გაუღიმა ნატას და თავი დახარა.
...
-ჩემთან ნინო ჯდება - გამოაცხადა კაკმ როცა მანქანებში ვნაწილდებოდით.
-მე ჩემი მანქანით ვარ კაკი მემგონი - მანქანაზე ანიშნა ნინომ და ნაგლურად გაუღმა.
-ეგ ანას ათხოვე არამგონია მარიამი თორიკესთან დაჯდეს.
-ესეიგი ნინო ჯდება კაკისთან,კესო და ნატა ჩემთან,მარიამი ანასთან,და თორნიკე ეულად მარტო - დაცინა ძმაკაცს აკომ და მანქანა აამუშავა - დავეშვით აბა.
გზა საშინლად გაიწელა.არ მეგონა ანა ასეთი კარგი მძღოლი თუ იქნბოდა.როგორც კი ბაკურიანში შევედით განსხვავებული ჰაერი ჩავისუნთქე.ჰაერი,თოვლი,ცა აქ ყველაფერი განსხვავებული და კარგი იყო.სასტუმროს ავტოსადგომზე გავაჩერეთ მანქანები.
-ოთახები როგორ დავანაწილოთ ? - დაფიქრებულმა გამოგვხედა კაკიმ და ჩვენს სახეებზე გაეცინა - ბევრი იძინეთ გოგოებმა გზაში?
-ოო კაკი დროზეე რაა
-მე ვიტყვი - ჩუმათ მყოფმა თორნიკემ ძლივს ხმა ამოიღო - კაკისთან ნინო.ნინო შენი ხმა არ გავიგო - როგორც კი ნინომ რაღაცის სათმელად პირი გააღო მაშინვე გააჩუმა - აკო ანა,ჩემი ცოლი ჩემთან და ეს წუნკლები ერთად.
-ეს დაწყვილება რაპონტია? - უკმაყოფილოდ წამოიძახა აკომ.
-დებილო ოთხი ოთახი არის ცარიელი და ისიც ორ კაციანი არის და აბა როგორ გინდა სხვანაირად ? - ბეჭზე დაარყა ხელი ნატამ ძმას და ანას შეუმჩნევლად თვალი ჩაუკრა.
-გავიყინე შევიდეთ რა - გაყინულმა წამოვიძახე და ქურთუკი შევიკარი.
-არა ხო გავაფრთხილე რომ მოდიოდა თბილად ჩაიცვითქო? - ჩემსკენ გამოიშვირა თითი თორნიკემ და მეგობრებს გახედა.ყველამ დასტურად თავი დაუქნია.
-ოოოოოოოჰ გეყოს ახლა თავის განდიდება რა - გვერდით გავუარე და ოთახისაკენ წავედი.
...
გამარჯობათ ყველას :დდ <3 ვიცი დავაგვიანე და ბოდიში მაგრამ სახლში რემონტი დაიწყეს და ერთი ამბავია :დდ მტვერი,ხმაური დაა მოკლედდ რაა...ბოდიშით.
მაინტერესებს თქვენი აზრი ისტორიასთან დაკავშირებით.