-არა. არა. არა. არ მჯერა ღმერთო. ზურა შენ ამას არ გააკეთებდი. ეს სიმართლე არ არის, გთხოვ მითხარი რომ ეს სიმართლე არაა. გთხოვ მითხარი. იმედი მქონდა ყოველთვის ერთად ვიქნებოდით, მაგრამ შენ... უშენოდ სიცოცხლეს რა აზრი აქვს? არადა მეუბნებოდი რომ ყველაფერი კარგად იქნებაო... ეჰ ნეტა მართლა ეგრე იყოს. თუ შენ ჩემთან არ ხარ მაშინ არც ჩემს სიცოცხლეს აქვს აზრი.
-ვაიმე ლიზი. გიგა ჩქარა სასწრაფოს დაურეკე.
-რა ხდება ლიზ? ვაიმე ლიზი
სასწრაფო 5 წუთში მივიდა და ვენებ გადაჩეხილი ლიზი უცებ წაიყვანეს. ძლიერ არ იყო დაშავებული, ამიტომ მალევე გამოწერეს საავადმყოფოდან. ანი გადარეული იყო შენ ხომ არ გადაირიე რეებს აკეთებო, ამიტომ ლიზის მარტო აღარ ტოვებდა. ანი მშობლები ავარიაში დაიღუპნენ და ანი ლიზისთან გადავიდა საცხოვრებლად. ნელ ნელა ლიზი უბრუნდებოდა ჩვეულებრივ ჩვეულ რიტმს, ზოგჯერ იცინოდა კიდეც, მაგრამ ზურაზე ფიქრს მაინც ვერ იგდებდა თავიდან. კიდევ ბევრჯერ საცადა მაგრამ ანი ამის საშუალებას არ აძლევდა.
ლიზის დროთა განმავლობაში თავის ტკივილი აწუხებდა, გულიც უწუხდებოდა. ამაზე ანიც და ლიზიც ძალიან შეშინდნენ და ექიმთან წასვლა გადაწყვიტეს. ეგონათ რაღაც საშშ ჭირდა, მაგრამ არა ის უბრალოდ ორსულად იყო(მეორე თვეში). ანის ძალიან გაუხარდა, ლიზი კი სიხარულით მეცხრე ცაზე იყო. ლიზი ჯერ არ დაბადებულ ბავშვზე ძალიან ზრუნავდა. დრომაც მალე გაირბინა ერთ ღამესაც 2 საათზე ანი ლიზის კივილმა გააღვიძა. უცებ წამოხტა და სასწრაფოში დარეკა. ლზი უცებ მიიყვანეს სამშობიაროში. ანი ძალიან ღელავდა. ლიზის ცოტათი გაუჭირდა მშბიარობა, მაგრამ ყველაფერი კარგად დამთავრდა. ბიჭი ეყოლა. როგორც კი ლიზი გონს მოვიდა ანი ბავშვთან ერთან შევიდა ლიზისთან.
-როგორ ხარ ლიზ?
-მე კარგად ბავშვი როგორაა?
-ეს კარგადაა. პატარა კაცია.
-ძალიან მიხარია რომ კარგადაა. გთხოვ მომიყვანე.
-ლიზის რის დარქმევას აპირებ?
-რა თქმა უნდა მამის სახელის. ზურა.