საქართველო..ისევ თბილისი..ისევ ძველი დრო როგრ არ მინდოდა ახლა საქართველოში დაბრუნება..ისევ ძველი ხედები და დამშვიდობება გჟურ ამერიკასთან. ამირიკაში დარცენა მინდოდა სწავლის აქ გაგრძელება მაგრამ დედაჩემი რომ ამოიჩემებს ვერარ გადაავათქმევინებ. მაკო მაკო და ისევ მისი კაპრიზები. ძალიან დამღლელია..
-ნია მე მივდივარ ლოლა გავუშვი იმედია არაფერს დალეწავ-ოთახში შემოვიდა მაკო.
-სად მიდიხარ?-ჩავეხითხე და ფანჯარას გამოვეცალე.
-საქმეზე მალე მოვალ-მოკლედ მომიჭრა და ოთახი დატოვა. მე ნია მქვია ნია ბალიანი..19 წლის უნივერსიტეტში ვაბარებ. თეატრალურზე. მაკომ კი იწიკვინა ბევრი სამედიცინო სამედიცინო.. მაგრამ დათოს(მამა) ერთი ღიმილი და ვსო! დაბადებიდან ორი წლის შემდგეგ მშობლებმა ამერიკაში გადმომიყვანეს სახცოვრებლად კერზოდ ნიუ-იორკში.საცხოვრებელი ადგილის შეცვლის მიზეზი არ ვიცი სიმართლე გითხრათ. აგერ უკვე ჩვიდმეტი წელია ამერიკაში ვცხოვრობ. მყავს ძმა ვაკო ბალიანი 22 წლისაა. მეგობრები ბალუს ეძახიან(გვარიდანგამომდინარე) ჩემნაირია შეხედულებები აქვს ნუ საოცარი.. მშობლები საქართველოში დიდი პოპულარობით არიან განთქმულები. ბიზნესით, ვაკო მათ საქმეში არაა ცალკე ფირმა აქვს. მე ვსწავლობ მინდა ცალკე პროფესია მქონდეს და არა ისეთი როგრიც მათ აქვთ.
ჰოდა სად გავჩერდი..სატიკად არ მინდოა საქარტველოში დაბრუნება ისევ იქ ისევ ცუდი დღეები. რამდენჯერმე ვარ ნამყოფი არა ლამაზია ნამდვილად და არ უნდა ვამბობდე რომ არ მინდაწასვლა-ტქო მაგრამ აქ მინდა ყოფნა!! ამ ხალხს კიდევარ ესმის.. მიზეზი კი ერთია დედაჩემის ახლო ნათესავი გარდაიცვალა და სამძიმარზე უნდა წავსულიყავით. მე მას ვიცნობდი პატარა ბიჭი იყო ჩემზე მხოლოდ ერთი წლით უფროსი გაბრიელი.გაბო რომელიც ჩემი დიდი ტკივილი არის. ამიტომ არ მინდა საქართველოში დბრუნება მას მახსენებს..საუკეთესო დრო იყო ჩემს ცხოვრებაში.. დღემდე არ მჯერა რომ ის ცემს გვერდით აღარ იქნება და არ მეტყვის -"ნია !! ეგ კაბა გაიხადე მოკლეა!!" იმ სიტუაციის ნახვა არ მინდოდა რაც წინ მელოდა არ მინდოდა გაბო ასეთ მდომარეობაში დამენახა..ლოყაზე ჩამოვარდნილი ცრემლი მოვიწმინდე და ბარგის ცალაგებას შევუდექი. სანამ მაკო "საქმეზე" იყო წავული მეგობრები მოვინახულე.
-ნია როდის ჩამოხვალ?-მკითხა ანნამ. აქ რარაც ნაწილი ქართველი მეგობრები მყავს !!
-ანნ, არ ვიცი მართლა არ ვიცი-ვთქვი და მარტინი მოვსვი.
-მოგვენატრები ძალიან!!-მითხრეს და ყველას სათითაოდ ცავეხუტე.
-მეც !! მალე ჩამოვალ აი ნახავთ!!-მაგრად ჩავეხუტე ილოს.
-სკაიპში შემოდი ხოლმე-ჩემთან თამო მოვიდა.
-აუცილებლად თამმ-ჩავეხუტე.
-დარეკე ხოლმე-უკნიდან საბა შანელიას ხმა მომესმა როგრ მომწონა ეს ხმა. საბა მომწონდა არ ვიცი ჩვენ ურთიერთობას რა ერქვა მაგრამ განსხვავებული დახვეწილი იყო. კიდევ ერთი მიზეზი რატომ არ მინდოდა აქდან წასვლა.
-აუცილებლად!-ვთქვი და თავი დავხარე საბა კი ჩემთან მოვიდა და ცამეხუტა წელზე ხელები მომხვია და ძალიან მაგრად მიმიკრა გულზე ყურში კი ჩუმად ჩამჩურჩულა
-"არ დამივიწყო ნია!"-ეს მითხრა და ყელში მაგრად ვაოცე ტანხმობის ნიშნათ კი თავი დავუქნიე,ვიგრძენი ნაკოცნზე როგრ გააჟრჟოლა და გაეღიმა. იქიდანაც საბამ გამომაცილა.
-ზუსტად არ იიც როდის ჩამოხვალ ხო?-მითხრა და გამომხედა.
-არა ალბათ არასდროს-ვთქვი და თავი დაბლა დავხარე ის კი ჩუმად იჯდა ეს სიჩუმე კი მაცოფებდა.
-ოდესმე ხომ ჩამოხვალ!-მტკიცეთ თქვა.
-ოდესმე კი-გავუღიმე.
-მომენატრები.
-მეც.
-დაგირეკავ ხოლმე.
-აუცილებლად.
-იქნებ არ წახვიდე.
-სისულელეა.
-კარგი..
-კარგი წავედი-კარის გაღებას ვაპირებდი ხელით დამიჭირა და ჩამეხუტა. როცა მოვჩორდი თვალებში დიდ ხანს მიყურა შემდეგ კი პირველი კოცნა მომპარა. ნაზად მაკოცა,არ ვიცი ეს რა იყო. ლოყები სულ ამიწითლდა.
-ახლა წადი!-გამიღიმა კიდევ ერთხელ ჩამეხუტა და მაკოცა და "გამიშვა". სახლში დაბნეული დაღლილი შევედი მაკო და დათო აქეთ იქით დარბოდნენ.
-რა იყოთ რას დარბიხართ-ვიკითXე გაოგნებულმა.
-ვალაგებთ რამე რომ არ დაგვრჩეს-სწრაფადმითხრა მაკომ და ერთი ჩემოდანი გამოათრია.
-კარგი მეც ავალ ჩავალაგებ-კიბეზე ავედი და მაკოს ხმა მომწვდა.
-არ ჩაგილაგებია? სად იყავი?
-არა ბავშვებს დავემშვიდობე-მშვიდად ვუთხარი და ოთახში ავედი. ყველაფერი ჩავალაგე. სულ რაღაც სამი ჩემოდანი გამოვიდა(ყველაფრიანად). ისე დავიღლე ახლა ცხელი შხაპის გარდა არაფერი არ მინდოდა. აბაზანაში რაჭირო ნივთები შევიტანე. მაქსიმუმ ორი საათი ვიყავი იქ. გამოვედი დიდი მაისური გადავიცვი ლოგინზე წამოვგორდი და ლეპტოპი ავიღე. ფეისბუქზე ჩემი ფოტო მომხვდა თვალში რომელიღაც გვერდს ედო წერწეით -ნია ბალიანი უბრუნდება საქართველოს. თვალები შუბლზე ამივიდა მეე? სადიან? ტან ამ გვერზე ამ ხალხს ხო საქმე აარ აქვსს რაა უკმაყოფილოდ მოვისროლე იქეთ. ფეხშიშველი ცავედი პირველ სართულზე და სამზარეულოში შევედი ბუტერბროტი მოვიმზადე მაცივრიდან წვენი გამოვიღე და გემრიელად შევექციე. მაკო შემოვიდა.
-ნიაა!! ფეხშიშველი ნუ დადიხარ თმები გაიშრე და წესიერად ჩაიცვი ახლაც და ხვალაც! არ გამაგიჟო. ასე გვიან რატო ჭამ?-მომაყარა კითხვები.
-ცხრამეტი წლის ვარ!!-ვთქვი და ჭამა გაავაგრძელე.
-ყურადღება გჭირდება!-დაბოლოება სამზარეულოში შემოსულმა ვაკომ თქვა.
-ოოო შენღა მაკლდი ვაკო რა-თავი გავაქნიე და წვენი მოვსვი.
-ფრენა რომელზეა?-ყურადღება გადაიტანა ვაკომ.
-ოთხზე-თქმა მაკომ. ჩემს ოთახში ავედი. ფილმს ვუყურე. შემდეგ კი აივანზე მოვკალათდი სიგარეტით ხელში ოტახის კარი კი გადავკეტე მარტოობისთვის. იცოდნენ რომ ვეწეოდი მაგრამ მათ ვინ უსმენდა..
გადავყურებდი ღამის ამერიკას და ალბათ ბოლოჯერ!! უკანასკნელად ვინ იცის. უცებაივნიდან ვიღაც ამობობღდა კარგად ვერ გავარჩიე ვინ იყო თავიდნ ვაკო მეგობა მაგრამ შევცდი ჩემსკენ ახლოს მოიწია. წამოვდექი და პლედი უკეთ შემოიჭირე ტანზე.
-საბა?!! შემეშინდა რაიყო-ვუთხარი ჩემსკენ ახლოს მოიწია ხელები წელზე დამაწყო. ერთი ხელი ჩესკენ წამოიღო და სიგარეტი ერთი ხელის მოსმით გადააგდო.
-ამას აღარ გაეკარები! გასაგებია!-მკაცრად მითხრა და ჩამეხუტა.ჩამეხუტა ისე ორგრც არასდროს გულში საოცარი სითბო ვიგრძები ხელები კიდევ უფრო მაგრად მომხვია წელზე და თავი ჩემს კისერში ჩარგო.
-ისე ვერ გავძლებდი ბოლოჯერ რომ არ მენახე-ჩუმად მითხრა-ნიი მომენატრები ძალიან!-მითხრა და კიდევ ერთხელ დააგემოვნა ტუჩები-რარაც უნდა გითხრა...არ ვიცი ძალიან დიდი ხანია მინდოდა მეთქვა მაგრამ ვერა! ვერ გიტხარი არც ვიცი რატო!!-მშვიდად ყვებოდა მე კი განაბული ვუსმენდი-ნია მიყვარხარ! რარაც არამქვეყნიურად მიყვარხარ!!-ეს მითხრა და თავი დაბლა დახარა!! მე როგრ მოვიქეცი? ალბათ ყელაზე ბანალურია! თავი აწია და ჩემი ნებით პირველად ვაკოცე!! ეს რაღაც საოცრება იყო მეც მიყვარდა ეს..ესს არაამქვეყნიური სიყვარულლით მიყვარდა საბა შანელია!! მივარდა. ისევ მაგრად ჩამეხუტა.
-მიყვარხარ საბა შანელია!-ცუმად ვთქვი. მან გამომხედა ხელში ამიყვანა ჰაერში ამაგდო და ისევ დამსვა.
-ჩემი გოგო ხარ სამუდამოდ!!-ეს მითხრა და შუბლზე მაკოცა.
-ჩუუ მაკო შემოვა. მეც მიყვარხარ! -ვუთხარი და ჩავეხუტე.
-კაიი წავედი და რო ჩახვალ დამირეკე. მომენატრები და გახსოვდეს რომ ძალიან ძალიან მიყვვარხარ!!-გამაფრთხილა მაკოცა და წავიდა. ისე დაგაძვრა აივნიდან შემეშინდა რამე არ მოეტეხა. მეკი გაოცებული ვიდექი აივანზე. ბოლოს ძალიანა აცივდა ოთახში შევედი და ცივ გაყინულ ლოგინში შევწექი. საბაზე ფიქრში ჩამეძინა.


ჰეეიი დავბრუნდიიი მომენატრეთ აბა ახალი ისტორია შემიფასეთტ ვიღებ კრიტიკას და შეფასებას ბოდიში შეცდომებისთვის
ღიის გაგრძელება?