-ინა მართლა არ გიყვარვარ? რატომ? სხვა გიყვარს? თუ ცუდი ბიჭი ვარ? გპირდები, გპირდები რომ გამოვსწორდები. აუცილებლად შევიცვლები.
-არა ნიკა, შენ ცუდი ბიჭი ნამდვილად არ ხარ, მაგრამ უბრალოდ ჩემი გემოვნების არ ხარ. და ნუ ნერვიულობ, არავინ მიყვარს, თავისუფალი ვარ. უბრალოდ არ მიყვარხარ და ეგ არის. ეხლა კი წამიყვანე სახლში თორე გვიანია უკვე.
-კარგი ინა, მჯერა შენი, ისე მე დაგელოდები მთელი ცხოვრება თუ...
-ჰეი ნიკა.. შენ რა.. ტირიხარ?
-არა ინა, უბრალოდ. არაფერია. ძალიან მიყვარხარ და სულ მეყვარები. ეხლა კი წამო წაგიყვან სახლში ოღონდ ერთი პირობით.
-რაა? რა პირობით ნიკა?
-რა პირობით დაროცა მოგიახლოვდები დასალაპარაკებლად, სადაც არ უნდა ვიყოთ, შემპირდი რომ არ გაიქცევი. კარგი?
-ხო კარგი ნიკა. წავედით.
-და მპირდები რომ არ გაიქცევი?
-კი ნიკა. გპირდები.
ინა სახლში ცოტათი ანერვიულებული დაბრუნდა. არ ელოდა იმას რომ ნიკას მისადმი გრძნობა მართლა ექნებოდა. თავის თავშიც ვერაფერს არკვევდა. უნდოდა რომ თუ ნიკა სიყვარულს აუხსნიდა წაჩხუბებოდა, მაგრამ ყველაფერი პირიქით მოხდა, წყნარად ესაუბრა და იმაზეც კი დათანხმდა რომ მის მიახლოებაზე არ გაქცეულიყო, ვერ ხვდებოდა რა ხდებოდა. ამ ფიქრებში გართულს კარზე ზარის ხმა შემოესმა.
-ვაა, ლიკა? შემო. რა გახარებული ხარ. მოხდა რამე?
-მე მეკითხები მოხდა რამეო? ეხლა ადექი და სიტყვა სიტყვით მომიყევი რა გითხრა ნიკამ დღეს.
-ბიზნესის საქმეებზე მელაპარაკა. :)
-ბიზნესს მოგცემ მე შენ. ჰე ამოღერღე ეხლა სად იყავით და რა გითხრა.
-რესტორანში ვიყავით, ნუ მოკლედ სიყვარული ამიხსნა რა.
-ვაიმე რა მაგარია. ასეც ვიცოდი. ხომ გითხარი უყვარხარ და ალბათ მალე გეტყვისთქო? და გითხრა კიდეც. შენ რა უთხარი? მეც მიყვარხარო ხო?
-შენ გოგო ხო არ გადაირიე? რა მეც მიყვარხართქო? ვუთხარი რომ არ მიყვარს. მითხრა მე სამუდამოდ მეყვარები და დაგელოდებიო. თან შევპირდი რომ მისგან აღარ გავიქცევი ხოლმე. მთხოვა ეს სურვილი შემისრულეო და მეც ვუსრულებ.
-ვაიმე ინა, მართლა ძალიან უყვარხარ და შენც დადებითად უპასუხე თორე ჩემი ხე;ლიტ მოგკლავ. ცოდვაა ბოლოს და ბოლოს.
-აუ კაი რა ლიკა. ცოდვაა არა ის კიდე. არაა ჩემი სტილის ბიჭი, არ მიყვარს და ძალით შევიყვარო თუ რა ვქნა?
-თუ რამეს არ გრძნობ მის მიმართ, მაშინ რატო დათანხმდი იმაზე რომ მის მოახლებაზე არ გაქცეულიყავი?
-ნუი ეხლა, იცი რა ლიკა?.. მოიცა ტელეფონი მირეკავს. ნიკაა.
-გისმენთ, დიახ ნიკა.
-როგორ ხარ ინა? რაშვრები?
-რავიცი არამიშავს. შენ როგორ ხარ? ხომ მშვიდობაა?
-მეც არმიშავს. ვარ რა. კი მშვიდობაა. უბრალოდ ზეგ მეგობრები ჩემთან ვიკრიბებით, ისე როგორც გუშინ ანისთან და მინდა რომ შენც წამოხვიდე. იცოდე უარი არ მიიღება.
-არც ვაპირებ უარის თქმას. რათქმაუნდა წამოვალ.
-აუ რა მაგარია. ძალიან კარგი, ოღონდ ადრინდელივიტ ნუ გაიქცევი ჩემგან კარგი? ეხლა ხომ იცი რომ მიყვარხარ?
-არა ნიკა არ გავიქცევი. ხომ შეგპირდი?
-უი მაპატიე, დავიბენი და ეგ სულ აღარ გამხსენებია. აპა მომავალ შეხვედრამდე. მიყვარხარ ინა.
-მომავალ შეხვედრამდე ნიკა. მეც მიყვარხარ.
-რათქვი ინა? მიყვარხარო?
-არა. არაფერი არ მითქვამს. მოგესმა ალბათ.
-კარგი აპა დროებით. ტკბილი ძილი.


როგორია? ღირს გაგრძელება?