ნიღბიანი გოგონა ანუ ძიძა? -3-
სასიამოვნოდ გაოცებულმა გავაცილე ჩემი საპატიო სტუმრები და დივანზე მივესვენე.სამსახური მქონდა თანაც ჩემთვის მისაღები და სასიამოვნოც კი,რადგან ეკოს მოვალა პატრონობა შემთვის კარგი შანსი იქნებოდა. სტუმრების გაცილების შემდეგ სახლის დალაგებას მოვყევი შემდეგ ვახშამი მოვამზადე და მანამ საღამოც მოახლოვდა.მაგარი ყავა გავიკეთე დივანზე კომფორტულად მოვთავსდი და ლეპტობით მუშაობას შევუდექი.ყველა მნიშვნელოვანი ფაილი შევამოწმე რადგან მომავალში ისინი აუცილებლად დამჭირდებოდნენ.ასევე დეტალურად განვიხილე დღის გრაფიკი ჩემთვინ მნიშვნელოვანი ფიგურისა და კამერებსაც გადავვლე თვალი.ყველაფერი ისე მიდიოდა როგორც დაგეგმილი მქონდა,თანაც სამსახურიც ვიშოვე და ეხლა ყველაფერი გაცილებით მარტივი იქნებოდა თუმცა მქონდა ერთი პრობლემა.დედაჩემი,ის არმაძლევდა საშუალებას განმეხორციელებინა ჩემი გეგმები მისი თქმით ეს ზედმტად სარისკო იყო.თუმცა მას როგორმე დაშოშმინებდი ეს იმდენად არ მაღელვებდა.ახლა მთავარი იყო ჩემი ყოველი ნაბიჯი გაანალიზებული და სწორი იყოს. აბაზანა წყლით ავავსე სურნელოვანი ზეთიც ჩავასხი და თბილ წყალში ჩავწექი.ფიქრისგან გადაღლილი გონება წყალმა მომიდუნა და თვალებდახუჭული ნეტარებას მივეცი. *** დილით კარის ხმამ გამაღვიძა.გაოცებული წამოვფრინდი საწოლიდან რადგან არავის ველოდი და სანამ კარამდე მივედი ფიქრით ლამის ტვინი ამიდუღდა. -სალამი ბიძაშვილო!-კარის გაღებისთანავე მეცა ჩემი ბიძაშვილი მარი. -შეეეენ?-ვკითხე დაზაფრულმა ახლა ნამდვილად არ მჭირდებოდა ზედმეტი პრობლემა და თავისტკივილი რადგან,მარი აშკარად დედაჩემმა გამოგზავნა რომ რამე არ მომემოქმედებინა. -ხო მე ვარ შემომიშვებ?- -შემო-კარი ფართოდ გავაღე და განზე გავდექი. -რამდენი ხანია აქ არ ვყოფილვარ- -რატომ გადაწყვიტე აქ ჩამოსვლა?-ვკითხე დაეჭვებულმა. -მომენატრე მანო-ჩაილაპარაკა მოწყენილმა და ჩამეხუტა -მეც მომენატრე სიხარულო მაგრამ აშკარაარომ ეკას ზემოქმედებით ხარ ახლა აქ და ეს საულაც არ მხიბლავს!- -რატომ ბრაზობ მანო??ისიც ხომ დედაა და ნერვიულობს რატომ არ გესმის??- -ჰმ შენც მოუყვანიხარ თავის მოტორზე დსრნც აყევი ახლა?არაფერი მომივა რატომ არ გჯერათ?- -ხისთავინი ხარ რაა!!- -მარი- -კარგი ჰო ჩუმად ვარ ცოტას დავისვენებ და უკან დავბრუნდები- *** დილა ჩვეულებისამებრ დაიწყო მხოლოდ მარიამი იყო სიახლე რომელიც ყოველ ნაბიჯს მიკონტროლებს.სავარჯიშოდ ერთად წავედით და თველებიც გვარიანად უჟუჟუნა ჩემმა ძვირფასმა ბიძაშვილმა რეზის.ერთმანეთს მზერით ბურღავდნენ მიკიდევ მათი შემყურე მეღიმებოდა . -ხვალაც წავალთ სავარჯიშოდ ხომ?-მკითხა მარიმ როცა დარბაზი დავტოვეთ. -რეზიკუნკულა ჩაგივარდა გულშიი??-ვაჯახე უცებ. -საიდან მოიტანე ახლა ეგ??-წარბები შეკრა მარიმ. -კაი რა რას ბავშვობ აღიერე რომ მოგეწონა- -რავი კაი ბიჭია-თვალები ააჟუჟუნა მარიმ. -რას მიჟუჟუნებ გოგო მაგ თვალებს - -ფუ რა უჟმური ხარ!დღეს რა გეგმები გაქვს??- -სამსახურში უნდა წავიდე- -სად მუშაობ?-მკითხა გაოცებულმა. -ძიძა ვარ-ვუპასუხე უემოციოდ. -არარსებობს ამდენი იმიტომ ისწავლე რომ ძიძა გამხდარიყავი?- -ჩემი პროფესიითაც ვიმუშავებ როცა დრო მოვა-მივუგე ჩაფიქრებულმა და ფეხები დივანზე ავიკეცე. -ვერ ხარ შენ!- -გმადლობთ მესაუბრება თავად სრულყოფილება- -ნეტა შენს გონებაში ცხამახედედა რა რას ფიქრობ- -ჩემს გონებაში შენ არაფერი გესაქმება და ახლა ძილინებისა ხვალ ადრე უნდა ავდგე-ვუთხარი და ჩემს ოთახში შევიძურწე.სახლიდან უნდა გავსულიყავი ისერომ მარის არ შევემჩნიე.შავი კაპუშონიანი ზედატანი და ელასტიკი ჩავიცვი მანქანის გასაღები ავიღე და ფეხაკრეფით გავედი ბინიდან. წვიმას აპირებდა ტროტუარი ოდნავ დაცვარული იყო,მანქანაც ოდანავ სრიალებდა.ნაცნობ სახლთან მიახლოვებისთანავე გავაჩერე მანქანა და სახლშიც უპრობლემოდ შევედი.როგორც ვიცოდი წვეულება 11-ზე იწყებოდა ამიტომ სასწრაფოდ მოვირგე მიმტანის უნიფორმა და დარბაზში გავედი.ხალხი ბლომად იყო და ტევა ძლივს იყო უზარმაზარ სახლში .უზარმაზარი ხის კიბეები ფრთხილად ავიარე და როცა ირგვლივ ვერავინ ვერ შევამჩნიე კაბინეტის კარები შევაღე და სეიფის ძებნას შევუდექი.ვიპოვე კიდეც და დიდი ძალისხმევის შედეგად გავაღე გიდეც თუმცა ის რასაც მე ვეძებდი ვერ ვიპოვე.გამწარებულმა გამოვგლიჯე კარები ისევ ჩემი ტანსაცმელი გადავიცვი და შეუმჩნევლად ჩავჯექი მანქანაში."ჯანდაბა!სად უნდა წაეღო...სად დამალავდა,სად შეიძლებოდა შეენახა?"ფიქრისგან გონება ამღვრეული მქონდა სახლში ნერვებაშლილი მივედი და სააბაზანოში ჩავიკეტე ახლა მხოლოდ წყალი თუ მიშველიდა. ------------------ ბოდიში რომ გოდინეთ და ასეთი პატრა თავი დავდე.ვერც კი წარმოიდგენთ რამდენი რამ გადამხდა თავს.... კიდევ ერთხელ გიხდით ბოდიშს და გპირებით შემდეგი თავი უფრო დიდი იქნება.დააფიქსირეთ თქვენი აზრი ძალიან გთხოვთ. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.