ყველანაირმა ემოციამ ერთიანად მოიყარა ჩემში თავი. არ მესმოდა რახდებოდა ჩემს გარშემო ამ ქვეყანაზე სააერთოდ არ ვიყავი, დაპროგრამებულივით მივდიოდი სახლში.
არაფრისთვის არ მიმიქცევია ყურადღება პირდაპირ ჩემს ოთახში შევედი.
მეორე დღეს როგორც ანდრეამ მითხრა ისე მოხდა და იმ ბანკმაც უარი მითხრა.
-ნატალი გავდივარ იმ კომპანიის წარმომადგენლბი ყოფილან და ჩვენთან უნდათ შეხვედრა.
-კაი...-ძვლივს ამოვილუღლუღე , მაინც ვიცოდი რასაც ეტყოდნენ. და ამდროს რა შემეძლო მე... მხოლოდ ერთ გზა იყო, ყველაფერი ბოლოს მაინც ანდრეასთან მიდიოდია.დრო უაზროდ გავიდა რამდენიმე საათის მერე კი ლიკა მოვიდა
-რაო დე რა გითხრეს?-მაინც ვიკითხე ბოლოს, იქნებ და რამე შეცვლილიყოთქო.
-არაფერი არგი,თანხას ერთი თვის განმავლობაში თუ არ დავფარავთ მერე უკვე სხვანაირად წავა საქმეო.

-------
ანდრეასთან.
-იტყვი აწი რა გადაწყვიტე და რას აპირებ?-მოუთმენლობა ეტყობოდა ერეკლეს ხმაში.
-ცოლი მომყავს
-რას შვები??
-ცოლი მომყავსთქო... რა ვერ გაიგე
-აბა ნატალიო და რა ცოლი მოგყავს გაუბერე?
-ნატალი მომყავს ცოლად
-მოიცა ეე, შანსი არაა ეგ ისე არ დაგთანხმდებოდა რა ქენი?
-პრობლემების მოგვარებას შევპირდი,სანაცვლოს კი 1 თვე მივეცი ვადა...მაგრამ მგონია,რომ შევამცირებ
-რა გაცინებს ნეტა გამაგებინა,უბრალოდ ეგრე არ ეტყოდი უეჭველი სხვა გზაც გამოიყენე
-მაგას მნიშვნელობა არ აქვს..შენ არ გინდოდა ცოლად ,რომ მომეყვანა? ვაფშემდა თუ არ ხართ ჩემს გვერდით კი ბატონო, მაინც ეგრე ვიზამ...
-შენ *იგ ხომ არ გაქ ბიჭო რა შენთან ერთად არ ვართ როდის დაგვიტოვებიხარ ?(ნიკა)
-ჰო და ნათლულიც გვინდა..
-იქნება, ნუ იმედია ...მიდი დაასხი- უცებ გამხიარულდნენ ბიჭები.

------
ნატალისთან.
უნივერსიტეტში დრო უაზროდ გაიწელა. გადავწყიტე დღესვვე მეთქვა პასუხი.
ადრე თუ ჩვეულებრივად შევდიოდი ახა საშინლად დამძიმებული მომეჩვენა კარი და ძვლივს გავაღე
-სოფი,როგორ მომენატრე-ძლიერად ჩავეხუტე მონაატრებულ მეგობარს
-მეც ძალიან,რაშვებიაბა მითხარი მიდის სავლის საქმეები.
-რავი კარგად მაგრამ ცოტა არიყოს დამღლელია, შენ და ტემო რას შვებით?-ამ კითხვაზე ეგრევე გაუბრწყინდა თვალები
-ერთად ვათ-ისეთი ტკბილი და სიყვარულით სავსე ხმით თქვა, რომ იმ მომენტში მეც მომინდა ასე ძალიან ვინმე მყვარებოდა ან თუნდაც ანდრეას მივყვებოდე სიყვარულით.
-ძალიან მიხარია სოოფ, ანდრეა აქ არის?
-შენ რაღაც ძალიან ხშირად კითხულობ უფროსს...
-ჰო რავი- უხერხულად ავიჩეჩე მხრები
-კი აქ არის, კაბინეტშია
-კაი გავალ გამოვიცვლი და შევუდგეთ ერთიანი ძალიბით სამუშაოს-არ შევიმჩნიე არაფერი და შევეცადე მხიარულად მეპასუხა.
ძვლივს გამოვნახე თავისუფალი დრო და ახლა უკვე ანდრეას კაბინეტის წინ ვიყავი, ფრთხილად დავაკაკუნე და პასუხმაც არ დააყოვნა
-მობრძანდით...-არა ბარიტონიც როგორი სასიამოვნო აქვს მაგრამ მე რა... ბევრი შესავლის გარეშე ვუთხარი სათქმელი
-თანახმა ვარ, ისიც გეცოდინება რატომ, შენი წყალობით სხვა გზა არ მაქვს
-ეგ არაფერი მაგაზე არ იჯავრო, რაც შეეხება თანხმობას ძალიან კარაგი საცოლევ-ღიმილით დაასრულა სათქმელი,ჩემსკენ დაიძრა აუჩქარებლად შუბლზე მომაკრო ტუჩები და ღიმილით მომშორდა,კარი გააღო და ისევ მომიბრუნდა
-ახლა გავდივარ და საღამოს გამოგივლი,მზად დამხვდი-თვალი ჩამიკრა და კარი გაიხურა.მე კი დამტოვა ასე ერთ ადგილას გაშეშებული.ბოლოს გამოვერკვიე, ჩემდა უნებურად სახეზე ღიმილი მომედო და მეც გავედი ჩემი "საქმროს"კაბინეტიდან.
შეკვეთა უნდა მიმეტენა ერთ-ერთ მაგიდასთან ,მაგრამ ჯერ კიდევ აგონიასი ვიაყვი და თითქმის მთელი ჭურჭელი დავამტვრიე.სოფიმ ეგრევე ჩემსკენ გამოიედა შემდეგ კი უცებ გაჩნდა ჩემს გვერდით
-ნატალი კარგად ხარ?
- კი კი უბრალოდ ანდრეა დავაზარალე ცოტათი...
-მაინც რომ იცინიი რა... გამო აქეთ აალაგებენ მაგაას და ახალი შეკვეთა მიიტანე, მერე უკვე შეგვიძლია წავიდეთ
-ჰო ახლავეი...

----------
ანდრეასთან.
რამდენსა ითხოვდნენ იმდენი გადავურიცხე და ყველანაირი ხელშეკრულება გავაუქმე. ახლა უვკე სალოშიც არანაირი პრობლემა არ ექნებოდათ.ერეკლეს გადავურეკა..არა რა , როცა გჭიდება არ იფიქრო, რომ გიპასუხოს. მანამდე ნიკას ზარი შემოვიდა და არვაცადე არაფლის თქმა ეგრევე ვუთხარი
-დღეს საღამოს კოჯორის სახლში ადით პროდუქტებიც აიტანეთ და იქ მოვალთ მე და ნატალი
-ოჰოოო, დროს არ კარგავ ?
-აბა როგორ...ერეკლესაც უთხარი
-კაი კაი წავედი გაამზადებ ყველაფერს.


-------
ნატალისთან.
-ვაიმე ნატალიი,გახარებული შემოვიდა ლიკა ჩემს ოთახში,აჰა ალბათ უკვე მოაგვარა ...
-გიორგიმ დამირეკა არანაირი პრობლემა აღარ არის,ხვალიდან დაიწყებენ სარემონტო სამუშაოებს და მაგააც თვითონ დაფარავენ და მერე უკვე ჩვეულებრივად გავაგრძელებთ მუშაობას.
-გიორგი ვინაა?
-უი არ იცი დე? ანდრეას უფროსი ძმა არის,ძალიან კარგი ხალხია...- არ გენახოს უკეთესი... ეგრევე გავეცი ჩუმად პასუხი
-ჰო დე რავი...
საუბარი ჩემი ტელეფონის ხმამ გამაწვეტინა, უცხო ნომერი იყო ,სულ დამავიწყდა ანდრეამ რაც მითხრა მობეზრებულად ავიღე მობილური
-გამოგივლიი და იმედია მზად ხარ
-არაა არ ვარ.
-ნატალი არ გამაბრაზო 5 წუთში მზად დამხვდი.
ისევ ისე მობეზრებულად გავუთიშე და სულერთიას ხასიათით გამოვაღე კარადა,შავი ჯინსი თეთრი მაისური და შავი ფეხსაცმელი გამოვიღე, უცებ გადავიცვლი თმები უბრალოდ ავიწიე და მზად ვარ
-ლიკუუ, მეგობრებთან ერთად მივდივარ საღამოს გვიან მოვალ, არ დამელოდო
-კაი დე მიდი...
ქვემოთ ჩავედი და იგივე სტილში გამოწყობილ ანდრეას დანახვისას ცალი წარბი ავწიე
-ვთქვათ და რესტორანში მიმყავდი,ეგრე ჩაცმული მომყვებოდი?
-რაუჭირს მერე? ...-თავი გაააქნია კარები დამიღო და მერე თვითონაც მძღოლის მხარეს მოთავსდა
-აბა სად მივდივართ?
-ჩემს მეგობრები უნდა გაგაცნო, ნუ კი იცნობ მაგრამ ახლა უფრო ახლოს და სხვა სტატუსით.
-რა პატივიაა..
მთელი გზა ერთ ადგილას ვერ ვისვენებდი რაღაცის გაფუჭების სურვილილი მკლავდა, რითი არ ვცადე მისი გაღიზიანება ,მაგრამ არანაირი რეაქცია არ ქონდა.
საკმად მყუდრო და ლამაზ სახლთან გააჩერა მანქანა ,გადასვლაში დამეხმარა, ხელი წელზე მომხვია და ასე შევედით შიგნით.
-ოჰოოო რძალო, მოკლედ კი გვინობ მაგრამ ახლა უფრო კარგად გაგეცნობით, ესეიგი მე ვარ ნიკა, ეს ერეკლე-მიმითითა მეორე უკვე საკმაოდ ნაცნობ პირობნებაზე-გიორგიი სად ხარ ბიჭოო გამოდი სულ კი არ მოდის რძალი... მეორე ოთახიდან გამოვიდა როგორც მივხვდი გიორგი,საკმაოდ გავდა ნაკვტებით ანდრეას, ზურგზე კი პატარა ძალიან საყვარელი და უკვე სიმპატიური ბიჭი ეჯდა, უკან კი თბილი თბილი ღიმილით მოყვებოდა საკმაოდ ლამაზი გოგონა.
-ესეიგი ეს არის შენი მომავალი მაზლი გიორგი , ეს ჩვენი პირველი რძალი ლანა... ესყველაზე მაგარი კაციი გაბრიელი
-კაი ნიიკუშ, რა აჟიტირებული ხარ-სიცილით დაკრა გიორგიმ მხარზე ხელი.
ისეთი მეგობრებული გარემო იყო , კეთილი შურით შემშურდა მათი, გაბრიელი მთელი საღამოს განმავლობაში ჩემზე იყო მოკრული, ნამდვიალდ არ მეგონა ასე კარგად თუ გავერთობოდი აქ, სულ სხვანაირი იყო ანდრეა უფრო გახსნილი, თბილი და მოსიყვარულე ,ვუყურებდი და ჩემთვის მეღიმებოდა, თვითონ კი მგონი მთელი საღამო მე და გაბრიელს გვიყურებდა...
ლანასთანაც ძალიან დავახლოვდი, თბილი და სასიამოვნო გოგო იყო, ყველანაირად გამგები. ბიჭები კი ადრეც ძალიან მომწონდა და ახლა უფრო კარგი შთაბეჭდილებაც დატოვეს.