ბარბარე
მეორე დილით კარგ ხასიათზე გამეღვიძა ბარბარეს ჯერ კიდევ ეძინა რამაც ძალიან გამაკვრივა ისიც გამიკვირდა უფროსი რომ არ შემოვიდა გასაღვიძებლად საათს დავხედე და თვალები შუბლზე ამივიდა ჯერ მხოლოდ ექვსი საათი იყო დავწექი ვიფიქრე დამეძინება თქო მაგრამ ვერაფრით შევიბრუნე ძილი და გადავწყვიტე აივანზე გავსულიყავი პუფი და პლედი ავიღე და გავედი.გავყურებდი ხედს და თან გუშინდელზე ვფიქრობდი ვერ ვხვდებოდი თუ რატომ მოიქცა ასე დემეტრე მაგრამ ვერ ვხვდებოდი იქნებ უბრალოდ გასართობად ვჭირდებოდი და თბილისში რომ ჩავიდოდით შეიძლება საერთოდ დავევიწყებინე განც მას ბათუმში უწევდა წასვლა რამდენიმე თვით და ეს თვეები ჩემთვის ძალიან რთული იქნებოდა. ამ ფიქრებში ვიყავი გართული როდესაც გვერდით ოთახიდან გიგა გამოვიდა და მომესალმა
-დილამშვიდობისა ბარბარე
-დილამშვუდობისა-ვუთხარი მეც გაკვირვებულმა რადგან ჯერ კიდევ ძალიან ადრე იყო და არ მეგონა თუ ეღვიძებოდა-აბა რა მოხდა გუშინ კარგად გაერთეთ?-ვკითხე ეშმაკურად ისიც მიმიხვდა რას ვგულოსხმობდი და ჩაეცინა შემდეგ მე მომიბრუნდა და არანაკლებ ეშმაკურად მკითხა
-შენ როგორ გაატარე საღამო?-ამ სიტყვების გაგონებაზე ავწითლდი მივხვდი რომ ყველაფერი მოუყვა და ძალიან შემრცხვა-ჩემს აწითლებულ სახეზე კიდევ ჩაიცინა-კარგი რაიყო რაზე აწითლდი ეხლა დიდი ამბავი-მითხრა სიცილით შემდეგ კი უცებ დასერიოზულდა-რას აპირებთ?იმედია ისევ "მეგობრებად" არ დარჩებით-მე მის კითხვაზე მართლა ჩავფიქრდი რა იქნებოდა მერე?როგორ უნდა გაგვეგრძელებინა?არ ვიცოდი ეს ნამდვილად არ ვიცოდი თან არც მასში ვიყავი დარწმუნებული
-არ ვიცი გიგა მართლა იქნებ მხოლოდ სათამაშოდ აღმიქვამს და როგორც კი თბილისში ჩავალთ მიმატოვებს?-ვკითხე დასევდიანებულმა
-არა ასე არაა გუშინ ისეთი გაბრწყინებული თვალებით გვიყვებოდა შენზე მე თვითონ გამიკვირდა ამდენი ხანია ვიცნობ დემეს და ასეთი გახარებული პირველად ვნახე თან რომ გატყუებდეს მე აუცილებლად მეცოდინებოდა და გეტყოდი კიდევაც რადგან ქალებისადმი უსაზღვრო პატივისცემით ვარ განწყობილი და არც დემეს მივცემ უფლებას შენით ითამაშოს ასე რომსაბოლოოდ მაინც შენი გადასაწყვეტია ამ ყველაფერზე არ იფიქრო უბრალოდ გულს მიენდე თუ მას მოუნდება დემეტრესთან ყოფნა არ მისცე გონებას უფლება რომ სისულელეების გამო თქვა უარი და შემდეგ ინანო იქნებ მეცადა და ახლა ბედნიერი ვყოფილიყავიო-მისი დასრულება და დემეტრეს გამოსვლა ერთი იყო-ახლა შევალ მე და ილაპარაკეთ დარწმუნებული ვარ გაქვთ სალაპარაკო-თქვა და ოთახში შებრუნდა დემე მე მიყურებდა მაგრამ მე შეხედვით ვერ ვუყურებდი ძალიან მცხვენოდა მისთვის თვალებში ჩამეხედა ჩემი გუშინდელი საქციელს შემდეგ.ლაპარაკი ისევ მან წამოიწყო
-რაზე საუბრობდით?-მკითხა ინტერესით
-მარიამზე და გიგაზე-ვთქვი მე რადგან არ მინდოდა მას გაეგო რომ გუშინდელ კოცნაზე ვსაუბრობდით მან კი ეშმაკურად გამომხედა
-რაღაც არა მგონია რომ მათზე საუბრობდით რომ გამოვედი-თქვა და ჩაიცინა სწორედ ამ დროს გაისმა ჩემი ტელეფონის ხმა და გულში უამრავი მადლობა გადავუხადე იმ ადამიანს ვინც ახლა მირეკავსმდა რადგან საზიზღარი სიტუაციიდან მიხსნა.ეკრანს რომ დავხედე დაჩი მირეკავდა ჩემი უფროსი ძმა სულ მამოწმებდა ხოლმე და ახლაც გამიკვირდა ამდენი ხანი რომ არ გავახსენდი გახარებულმა ვუპასუხე მონატრებულ ზმას და თვალები გამიბრწყიბდა მისი ხმის გაგონებისას სულ გადამავიწყდა დემეტრეც აქ რომ იდგა და თავისუფლად დავიწყე ლაპარაკი
-ოხ ვის გავახსენდი გაგახსენდა რომ ვარსებობ?-ვუთხარი ვითომ ნაწყენი ხმით
-კარგი რა ბარბი ხო იცი რო სუ მახსოვხარ არა?უბრალოდ საქმეები მქონდა და ვეღარ მოვიცალე დასარეკად არ გეწყინოს ხო?-უცბად დაუთბა ხმა და მეც დამავიწყდა "ნაწყენი" რომ ვიყავი და უცებ ავკისკისდი
-მომენატრე შე დამპალოო
-მეც მომენატრე ბარბი ხო იცი არა?-თქვა და შემდეგ მკაცრი ხმით განაგრძო-აბა რა ხდება ხო ხარ ჭკვიანად მანდ იცოდე არ გადაიკიდო ვინმე და არ მაცემინო ის საცოდავი
-კაი ეხლა დაჩიკო ხო იცი არა რა ჭკვიანი გოგო ვარ-ვთქვი და წარბები ავაფახულე მაგრამ სუ დამავიწყდა რომ ვერ დამინახავდა
-ხო მახსოვს წინაზე როგორ ჭკვიანად იქცეოდი ისე ჭკვიანად რომ ის საცოდავი მგონი კიდევ სავაადმყოფოში წევს-თქვა გაბრაზებულმა
-კარგი რა დაჩიკო რა ჩემი ბრალი იყო ეხა ის თუ მანიაკი იყო-ვთქვი მობეზრებულად
-ისე შენ უნდა გენახა როგორი შეშინებული მიხდიდა ბოდიშებს-თქვა სიცილით
-ხო მაგრამ შენ ხო მხეცი ხარ და უნდა დაგესისხლუანებინა მაინც-ვთქვი მე
-ღირსი იყო და მოხვდა კიდევაც ბოდიში ყველაფერს კი ვერ უშველის-თქვა მან და მეც მობეზრებულად სიცილით გავიქნიე თავი და დემეს გაგიჟებულ სახეს რომ გადავაწყდი სიცილი სახეზე შემაშრა შემაშრა ერთხელაც გამომხედა და განრისხებული შევარდა ოთახში დაჩის კი უცბად დავემშვიდობე
-კარგი აბა დაჩი უფროსი გვეძახის და ჩავალ დაბლა
-კარგი მიდი მიდი -თქვა მან მე კი მისი ხმა რაღაცნაირად უცნაური მეჩვენა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე მალევე გამოვიცვალე და უკვე გაღვიძებულ მარიამთან ერთად დაბლა ჩავედი ბიჭებიც უკვე დაბლა იყვნენ ჩვენც მივესალმეთ და სამზარეულოსაკენ მივდიოდით როცა ჩემი სახელი მომესმა შევტრიალდი და ჩემგან რამოდენიმე მეტრის მოშორებთ დაჩი სანდრო და ეკე იდგნენ(ეკე და სანდრო დაჩის ბავშვობის მეგობრები არიან)თავიდან გაშტერებული მივშტერებოდი შემდეგ გონს რომ მოვეგე ძმისკენ გავიქეცი შევახტი და მაგრად ჩავეხუტე მანაც მომხვია თავის ხელები და მაგრად დამატრიალა მეც ავკისკისდი დაჩის ლოყაზე მაგრად ვაკოცე და ჩამოვხტი
-ვაიმე დაჩი როგორ მომენატრეე
-მეც ჩემი გოგო-მითხრა და ისევ მომეხვია
-კარგი ახლა წამო დაჩიკო ბავშვები დგანან იქ და გაგაცნობ
-მოგკლავ ბარბარე ბავშვებთანაც დაჩიკო რო დამიძახო ხო იცი მითხრა და თვალები მიბრიალა მეც გამეცინა და შემდეგ ეკეს და სანდროს გადავხედე
-ბიჭებო როგორ მომენატრეეთ-ვუთხარი თბილი ხმით მათთან ყოველთვის კარგი ურთიერთობა მქონდა
-ჩვენც ბარბი როგორ ხარ რას შვები აბა არ მოიწყინე უჩვენოდ-მკითხა ეკემ და მაგრად მაკოცა ლოყაზე
-ნუ ყქვენ გარეშე როგორ არ მოვიწყენდი თქვენ მამხიარულებთ სუ ვთქვი და ახლა სანდრო გამოხტა
-შენ კიდე ჩვენ გვამხუარულებ-თქვა და მეორე ლოყაზე მაკოცა შემდეგ ბიჭებს ხელით ვუბიძგე და ბავშვებისაკენ წავიყვანე დაჩი 19 წლის მაღალი სიმპატიური ცისფერთვალებაა და სულ ყურადღების ცენტრში არის ხოლმე გოგოები სულ თავს დახვევიან ახლაც დაიმსახურა გოგოების მზერა რომლებიც ხან დაჩის გადახედავდნენ ხან მე გამომხედავდნენ შურიანი თვალებით. მაგრამ არც ეკე და სანდრო არიან ნაკლები ისინიც ძალიან სიმპატიურები არიან.
ბიჭები ბავშვებს გავაცანი და სამზარეულოსკენ წავედით ყველა ერთად დავჯექით და ჭამას შევუდექით როცა მოვრჩით დემეტრე ადგა და მითხრა
-ბარბარე შეგიძლია ორი წუთით გამომყვე?სალაპარაკო მაქვს.
დემეტრე
დილით ადრე გავედი გარეთ და მოსაუბრე გიგა და ბარვარე დავინახე აშკარად ჩემზე ლაპარაკობდნენ როცა მე დამინახა გიგამ შიგნით შევიდა და სალაპარკოდ მარტო დაგვტოვა ვსაუბრობდით როდესაც მისმა ტელეფონმა დარეკა როდესაც ტელეფონს დახედა თვალები გაუბრწყინდა უპასუხა და მხიარულად დაიწყო საუბარი ვიღაც დაჩისთან მე კი განრისხებული შევვარდი ოთახში შიგნით გიგა და თემო გაკვირვებული და ამავდროულად ინტერესიანი თვალებით მიცქერდნენ მეც არ დავაყოვნე
-შეყვარებული ყავს
-რა სისულელეა წეღან ველაპარაკე და არაფერი უხსენებია-თქვა გაკვირვებულმა გიგამ
-როგორც ჩანს მოგატყუა-ვთქვი ისევ განრისხებულმა
-საიდან დაასკვენი-ახლა თემომ დაიწყო
-ტელეფონზე დაურეკს და ლაპარაკობდნენ მომენატრე დაჩიო და რაღახმცეები-ვთქვი ახლა უკვე დანანებით ბიჭბმა რომ შემატყვეს მართლა ძალიან გაბრაზებული და ნაწყენი ვიყავი ხმა აღარ ამოუღიათ.
ხუთი წუთის ჩასულები ვიყავით როდესაც ბარბარე და მარიამი გამოჩდნენ მოგვესალმნენ და სამზარეულოსკენ წამოვედით მაგრამ უცებ ვიღაცამ დაუძახა ბარბარეს ისიც შეტრიალდა ჯერ გაშტერებული უყურებდა შემდეგ გაიქცა და შუაში მდგომს შეახტა და მოეხვია ამის დანახვაზე რვინში სისხლმა ამასხა და უვებ მომესმა ბარვარეს ხმა რომ კისკისებდა როგორ მომენატრე დაჩიო შემდეგ დანარჩენ ორსაც მიესალმა და ჩვენსკენ წამოვიდა არა მეც კარგად რანაირად ვიფიქრე რომ ასეთი ლამაზი გოგო შეყვარებულის გარეშე უქნებოდა ბარნარემ ბიჭები გაგვაცნო და სამარეულოსაკენ უველა ერთად წავედით ერთად ვისაუზმეთ და როცა მოვრჩით ბარბარესთან მივედი და ვუთხარი
-ბარბარე შეგიძლია ორი წუთი გამომყვე?სალაპარაკო მაქვს.

-----------
რავიცი იმედია მოგეწონებათ მე ვეცადე ყოველი შემთხვევისთვის♡♡♡