თავი 6
7 წელი გავიდა... 7 უღიმღამო წელი ალინას გარეშე, ტატოს გარეშე, დათოსი, რეზოსი და თაზოსი, და რაც მთავარია ალექსის გარეშე. ის ტკივილი ჯერ არ განელებია. ისევ ისე უყვარს... არა გატყუებთ უარესად შეუყვარდა. როგორ არ უნდა რომ უყარდეს.. როგორ არ უნდა რომ უყვარდეს. როგორ არ სცადა მარა არ გამოუვიდა. მისი სიყვარული გაძლიერდა. სულმთლად შეიცვალა. გახდა და თან როგორ გახდა. ისეთი ფორმები აქ მემაყლაპინებს ნერწყვებს და კაცებს რას უშვრება ეხლა წარმოიდგინეთ :დ სახე უფრო ლამაზი გამოუჩნდა... გრძელი ხუჭუჭა თმა ახლა კოსად არ აქვს აწეული, სულ გაშლილი დააქვს. მამამისი ამერიკელია ამიტომ ოდნავ შავი კანი აქვს და ეს ძალიან უხდება მის თმას. 5 წლის წინ გაუშვა მამა საქართველოში დედასთან და თავის ძმებთან. თვითონ კი მამამისის ბიზნესს ჩაუდგა სათავეში. მაქსს დროსაც ძალიან მაგრად მუშაობდა ეს კომპანია მაგრამ ანიტამ ის უფრო გააძლიერა და მრავალ ქვეყანაში გახსნა ფილიალები.

ისევ მაღვიძარას გულის წამსვლელი წრიპინი. მაღვიძარა მოისროლა და ძილი გააგრძელა მაგრამ გაახსენდა რომ დღეს ბრუნდებოდა. ხოო... ის საქართველოში ბრუნდებოდა. უცებ წამოხტა ლოგინიდან და ტანსაცმლის ჩაცმა დაიწყო. შემთხვევით სარკეში მოკრა თავის თავს თვალი და შიშისგან უკან გახტა. ისედაც ხუჭუჭა და გაბუებული თმა უფრო გაბუებოდა, თვალები როგორც ყოველ დილით დღესაც ჩაწითლებული ქონდა, ტუჩები უფრო დაბუშტვოდა... ისეთი საყვარელი იყო მაგრამ თვითონ კი შეეშნდა და ... მერე რო მოვიდა გონს გადაიკისკისა და ტანსაცმელი ჩაიცვა.აბაზანაში შევიდა დილის პროცედურები ჩაიტარა და გარეთ გამოქანდა. თმა ძლივს დაივარცხნა და ოდნავ დაუსწორდა და დაეტკეპნა მაგრამ ცოტა ხანში უარესად აებუა. ყველაფერი ჩაბარგებული ქონდა და გაგზავნილი ამიტომ ხელჩანთა აიღო და აეროპორტისკენ წავიდა.

ალინა:
7 წელი გავიდა რაც ანიტა სადღაც გაუჩინარდა. ბიჭებმა თავი მოიკლეს ძებნით მაგრამ ვერსად იპოვეს. ალექსანდრემ ყველაფერი მოყვა, ბიჭები მას 5 წელი აღაეც კი ეკარებოდნენ, ალექსანდრეც გაუჩინარდა. მერე თვითონ მოვიდა და პატიება ითხოვ. მისი თვალები იმდენად სევდიანი იყო რომ ბიჭებმა ვეღარ გაძლეს და აპატიეს. აგერ უკვე 2 წელია ერთად ეძებენ ანიტას მაგრამ ვერაფერით იპოვეს.

როგორც ყოველთვის დღესაც ჩემთან იყვნენ ბიჭები(ალექსის გარდა), ამოსულები და ლაპარაკობდნენ. მე კი ფანჯრის რაფაზე ვიჯექი და ვფიქრობდი ისევ ანიტაზე. ეზოში მანქანა შემოვიდა. ყურადღება არ მიმიქცევია მაგრამ ანიტას სადარბაზოსთან რო გაჩერდა ძალაუნებურად შევხედე. იქიდან ლამაზი ტანის მქონე გოგონა გადმოვიდა ანიტასნაირი თმით. შემოტრიალდა დამე ჭიქა ხელიდან გამივარდა.

ანიტა:
მანქანიდან გადმოვედი და ჩემი ეზო მოვათვალიერე შემდეგ ალინას ფანჯარას შევხედე სადაც ალინა დავინახე. მივხვდი რომ დამინახა. ფერი აღარ ედო სახეზე. შორიდანაც ვხედავდი როგრ კანკალებდა. სევდიანად გავიღიმე, სადარბაზოსკენ მივტრიალდი და ჩქარი ნაბიჯებით ავუყევი კიბეებს. კარზე დავაზარუნე. ნაბიჯების ხმა გავიგე და კარიც გაიღო. ჩემი პატარა ძმა როგრ გაზრდილა. როგორი სიმპატიურია.
- ვინ გიდათ?- მითხრა საყვარელი ხმით გუკამ.
- გუკიიი... უფროს დას ვეღარ ცნობ? - ცრემლიანი თვალებით უთხრა. გუკას ყვირილზე კი გაეცინა. ეგრევე მივარდა პატარა ბიჭი და მაგრად მოეხვია. გუკას ყირილზე ნახევრად შიშველი დაჩი გამოვარდა და გაკვირვებული უყურებდა ანიტას.
- ეხლა შენც რო თქვა ვინ ხარო მოგკლავ დაჩი.- თქვა ვითომ გაბრაზებულმა ანიტამ და ძმას თვალები დაუბრიალა. გუკა მოაშორა დაჩიმ დაა ხელში ააფრიალა უფროსი დაიკო.
- ჩემი ანიტაა... ჩემი ფუმფულაა... როგორ მომენატრეე.. ჩემი ბუშტი დაიკოო... სად იყავი აქამდე? იცი რამდენს გეძებდნენ ბიჭები?- ეგრევე დააყარა კითხვები დაჩიმ და სახე დაუკოცნა მასზე თავით დაბალ უფროს დაიკოს.
- ჩემი დათუჩააა... როგორ გაზრდილხარ და დავაჟკაცებულხარრრ... იცი როგორ მომენატრეეე? - თთქოს თავი აარიდა ბიჭებზე დასმულ კითხვას. ამ დროს კი 4-ვე ბიჭი და ალინა კაში იდგნენ გაშეშებულები და ანიტას მისჩერებოდნენ.


გამარჯობაააა .. აბა ისევ შემიფასეთ ნაწერი ... ბოდიში პატარა თავებისთვის იცით საკონკურსოდ ვწერ კიდევ რაღაცს. სკოლაში დამავალეს დააა.. მოკლედ იმასაც ვწერ და მინდა რო ორივე კარგი გამომივიდეს ეს თქვენ გამო რომ მოგეწონოთ და ის კიდე იმიტო რო ჩემი სკოლა ვასახელო ... ააბააა... მომეცით რჩევები და გამაკრიტიკეთთთ... ამის მერე ძაან მაგარი თავები წავაა... ველი რჩევებსსს .. დიდი მადლობა ვინც კითხულობთთთთთთთ