აქეთ-იქით ვიყურები მინდა ვინმე ნაცნობი დავინახო მაგრამ არაფერი ვერაფერს ვხედავ.ჩემი ოთახის კართან მდგარი დაცვა დავინახე და მას დავუძახე.გაცოფებული ვიყავი კი ძალიან არ მინდოდა ვინმესთვის მეწყენინებინა
-აქაურობას გავერიდოთ
ვუთხარი როცა დიდი ყურადღება მივიქციეთ.
სხვაგან გავედით
-როგორ გაიქცა??
ლამის ვიღრიალე თავის გაკონტროლება არ შემეძლო.დასამშვიდებლად ღრმად ჩავისუნთქე და თვალები დავხუჭე ხოლო ხელებით საფეთქლები დავიზილე.
-არ ვიცი ვერ ვხვდებით რა მოხდა.
ამაზე საერთოდ გადამეწვა და მგონი მთელი ჯავრი მასზე ვიყარე
-როგორ??
ჩემიდან უკონტროლო მხეცის ხმამ ამოხეთქა
-მოდი მე გეტყვი
ნაცნობი ალექსის ხმა.მისკენ მივიხედე არანაკლებ გაბრაზებული იყო.არა მასზე გაბრაზებული არ ითქმის ცოფებს ყრიდა .ასეთი არასდროს მინახავს.
ცალკე გავედით.
-კარგად ხარ?? (მე)
-მე კარგად ვარ (ალექსი)
-მითხარი რა მოხდა?? რატომ არ ჩანდი??ვინ გაგვცა??
-არ ვიცით ვინ გაგვცა.როგორც კი დავინახე რომ მტერი ჩვენზე მრავალრიცხოვანი იყო იმწამსვე კაიუსთან გავიქეცი განრისხდა და თავის მცველებთან ერთად წამოვიდა.ვერ მოგისწარით ასე გვეგონა, შენ ძირს ეგდე და ხელებზე რაღაც გქონდა შემოხვეული კაიუსი მიხვდა რომ ეს რაღაც გასუსტებდა და ხელებიდან მოგხსნა, ყველა ბრძოლაში ჩაება მაშინ როცა მივხვდით რომ სასახლეშიც ვჭირდებოდით იქ გავიქეცით მაგრამ...მაგრამ გვიანი აღმოჩნდა უამრავი მცველი დავკარგეთ ზარალი დიდია მეფე მოკვდა,სამეფო განადგურდა... არ ვიცოდით რა გჭირდა რამდენიმე საათი არ იღვიძებდი რა დაგმართეს ?? მხოლო ამაზე ვფიქრობდით.სამეფო ტახტი ცარიელი რჩებოდა სამეფო ორივეს დაკარგვა ვერ გადაიტანდა... და ვერც მე...
სიჩუმე ჩამოვარდა
-ალექს ცუდად ვარ .ალექს გული მტკივა მამამ დამტოვა ალექს ეს ძნელია ის უბრალოდ წავიდა არ მესმის რატომ? ვერ ვუძლებ
ტირილი ამივარდა რომელიც ნელ-ნელა ისტერიკაში გადამივიდა
-ალექს ამ სამყაროს ჩემი სიკვდილი უნდა დედაჩემის ისეთ მდგომარეობასი ყოფნა როგორშიც არის ჩემი ბრალია ამ ხალხსი სიკვდილი ვინც გვიცავდა მამაჩემის სიკვდილი ჩემი ბრალია
-გაჩერდი დაწყნარდი ეს შენი ბრალი არ არის ისინი მაინც გიპოვიდნენ.
-ვინც ჩემს გარშემოა და მიყვარს ყველა კვდება არ მინდა რომ მოკვდე ალექს.
-ენჯი დაწყნარდი გთხოვ
გულში ჩამიხუტა თურმე რა თბილი ყოფილა ვამპირის კვალობაზეც კი ძალიან კარგი. ისეთი გრძნობა დამეუფლა თითქოს დენმა დამარტყა ხოლო მისმა შემდგომმა მოქმედებამ ადგილზე გამაქვავა მან მაკოცა მან აკოცა ურჩხულს რომლის გამოც ყველა კვდება მაგრამ ამ კოცნამ მე არ გადამაქცია რაღაც აღმატებულად ამ კოცნამ მხოლოდ ის მაგრძნობინა რომ დაწყევლილი ვარ რომ არ ვიმსახურებ მისნაირს.ის არ არის წმინდანი მაგრამ ჩემზე სუფთა გული აქვს.
--------9წლის შემდეგ--------
ენჯი-კაიუს მე მასთან უნდა წავიდე უნდა ვნახო
კაიუსი-საშიშია
-მე ეს მჭირდება
-კარგი ოღონდ ფრთხილად იყავი
-გპირდები ფრთხილად ვიქნები
გზას მივუყვები რომელიც სასფლაოსკენ მიდის
არტური-საით ენჯი??
-სასაფლაოზე
არტური-შენ სულ მათთან მიდიხარ
-ეს ასეც უნდა იყოს ისინი ხომ ჩემი ოჯახი არიან
არტური-და ჩვენ ვინ ვართ?
-თქვენ ცოცხალნი ხართ და ჩემს ოჯახის შემადგენლობაში ხართ
არტური-ხომ იცი რომ ელიზაბეტი გეძებს??
-არ მეშინია მე მასზე ძლიერი ვარ
ახლა
ალექსს მოვშორდი და ჩემი ოთახისკენ ავიღე გეზი.
სულ რამდენიმე წუთი იყო გასული რომ ალექსი შემოვიდა
-მაპატიე
-ალექს ეს მე მაპატიე
-არ უნდა მეკოცნა
-არა ეს რარაც არაამქვეყნიური იყო ამ სამყაროზე აღმატებული ცაში აფრენას გავდა თუმცა მიწაზე უმოწყალოდ დავებერტყე როცა გამახსენდა რა მოხდა და ვის გამო
ისე ეს აუტანელი სიჩუმე თუმცა ამ სიჩუმეს ყურები არ აუტკივებია და არც გიჟივით ამიფარებია ხელი ყურებზე არც ჩემს თავს ვუმეორებდი რაღაც სისულელეებს.
-მარკუსი უნდა ვიპოვო
ჩემთვის მოულოდნელად ამოთქვა გამწარებულმა სულმა.
მორიგი დღე რომელიც არაფერს მარგებს ხოლო რომ მახსენდება რა უნდა მოხდეს ცუდად ვხდები მეფის ადგილი უნდა დავიკავო და დაბნეულ ხალხს ვუხელმძღვანელო მანამდე დრო კიდევ მაქვს და ისევ ბაღში გავდივარ.
ნაცნობ სილუეტს ვხედავ ლუკასია ნეტავ რა უნდა?
-გამარჯობა პატარავ
მისმა ხმამ გამაღიზიანა და გვერდით უხმოდ ჩავუარე.
-რა მოხდა??
-რა მოხდა? შენ რა ჯერ არ გაგიგია?? თ დაყრუვდი მამაჩემი მოკვდა ნახევარი სამეფო ამოხოცეს ჩემი მკვდარი სხეულისტვის იბრძვიან და კიდევ რა მოხდა არა?
-დასვენება გჭირდება
-გუშინდლიდან მოყოლებული ყველა მაგას მეუბნება და იცი დავიღალე მე მეფეთ უნდა მაკურთხონ თურმე მე და მეფე შორს ვდგევართ ერთმანეთისგან
ისევ ვიწრო ბილიკს გავყევი
ისევ გამომყვა
-ვერ ხვდები რომ მარტო ყოფნა მინდა??? წადი (მე)
-არ დაგტოვებ ენჯი
საფეთქლებს ვიზელ რომ არ გავცოფდე
-ბოლოჯერ გეუბნები წადი
ჩემი მშვიდი ხმა ავს მოასწავებს.
-არ წავალ
მის ხმას რაღაც აქვს გამომწვევი და აი აქ მე ვხვდები მას უნდა რომ მწყობრიდან გამომიყვანოს რაღაც აინტერესებს თუმცა მე ამ თამაშში არ ავყვებ მე ხომ ქალი ვარ მასზე უფრო ჭკვიანი.
ნელა მივუახლოვდი და თვალებში ჩავხედე სემდეგ მის ტუჩებს შევხედე და ვაკოცე ძალიან მოვინდომე რომ გონება გაფანტვოდა გამომივიდა კიდეც თავზე კონტროლი დაკარგა.ზუსტად ეს მინდოდა თავი თავზე კონტროლოს აკარგვინებ და შორდები როდესაც მის ტუჩებს მოვშორდი თვალებში შევხედე მის თვალები ამღვრეულიყო.ეს ვნება იყო.
რას ვაკეთებ?? ახლა მამას უნა მივტიროდე და მას ვკოცნი? თუმცა მე ხომ ვამპირი ვარ უიწმინდური არსება რომელსაც გონებაში უამრავი რამ უტრიალებს მე გრძნობები არ გამაჩნია.