ამ დროს ნანიც მოვიდა, ბავში მას ჩააბარეს და მანქანაში მოკალათდნენ.
-არ მეტყვი სად მიგყავარ? ამ ხალათით (თიკა)გაეცინა და მინას თავი მიადო
-არა, არ გეტყვი, მხოლოდ ერთი რამ მაინტერესებს (ლადო) საჭეს ხელი მოუჭირა და თიკას გახედა
-მითხარი (თიკა)
-მენდობი? (ლადო)
-მაგას მერე გეტყვი (თიკა) თავისთვის ჩაიცინა, ლადოსაც გაეღიმა და მანქანა დაქოქა, თიკას მალევე ჩაეძინა, ლადო ხშირად გამოაპარებდა ხოლმე მისკენ მზერას და თვალები ვნებისგან აუელვარდებოდა ხოლმე. ძილბურანიდან რომ გამოვიდა თბილისში აღარ იყვნენ, მართალია არაფერი ჩანდა ირგვრილ მაგრამ აშკარა იყო რომ თბილისი არ იყო, მხოლოდ გზა ჩანდა ირგვლის ყველაფერი სიბნელეს მოეცვა.
-აქ ერთი ლამპიონიც კი არ არის (თიკა)
-როგორ არ არის, ტრაფარეტებთან (ლადო)
-დუშეთი? (თიკა) უცებ ამოიკითხა ტრაფარეტზე წარწერა და გაოცებუმა გახედა ლადოს
-ნამყოფი ხარ?(ლადო)
-არააა, მაგრამ ყოველთვის მაინტერესებდაა (თიკა) სიხარულის ღიმილი გამოსახვოდა სახეზე
-ხოდა აქვართ (ლადო)მანქანა შეაჩერა დიდი კარის წინ და გადავიდა, კარი გააღო და ისევ ჩაჯდა
-ლადო, აქ ვინ ცხოვრობს? (თიკა)
-აქ ზაფხყულობით ჩამოვდივართ ხოლმე, ხან ოჯახი, ხან საძმაკაცო, ეხლა კი მხოლოდ მე და შენ ვიქნებით, რასიტყვი შევიდეთ თუ დავბრუნდეთ თბილისში (ლადო) თიკამ იცოდა ამ კითხვის არსი რაშიც მდებარეობდა და ეს თვითონაც უნდოდა, პასუხი ხმაჩამწყდარმა გასცა
-აქ მინდა (თიკა)
-კარგი (ლადო) ლადოს გაეღიმა და მანქანა ეზოში წამში შეაყენა, მანქანიდან გადმოვიდნენ, თიკას სახეზე გრილი სიო ელამუნებოდა
-აქ როგორ ცივაა, მაგრამ ჰაერი რა საოცარია (თიკა)
-არ გამიცივდე, შევიდეთ (ლადო) ხელი ჩაკიდა და კარი გააღო, თიკას გაოცებას საზღვარი არ ქონდა, ეგონა ანტიკვარი ნივთების გამოფენაზე თუ იყო, ისეთი სილამაზე დახვდა სახლში, ძველი ნივთები, რომელიც ძალიან უყვარდა, სახლს თვალი მოავლო და ლადოს გახედა
-რა სილამაზეა (თიკა)
-შენ ვერაფერი შეგედრება (ლადო)
-ავეჯს მადარებ ? (თიკა) გადაიხარხარა და ლადოს წარბი აუწია
-არა, სილამაზეს (ლადო) ვნება მოდებული თვალებით უყურებდა ლადო თიკას, ამან საოცრად დააბნია გოგონა, რა ეთქვა არ იცოდა, უცებ კიბეებს მოკრა თვალი და თითქოს თავიც დაიძვრინა დაძაბული სიტუაციიდან
-შენი საძინებელი სად არის? (თიკა)
რომ მიხვდა სულ უარეს მდგომარეობაში ჩაიგდო თავი სულ დაიძაბა
-თიკა მოეშვი, ნუ ნერვიულობ (ლადო) მიხვდა ლადო რაშც იყო საქმე და გულში გადაიხარხარა
-არ ვნერვიულობ საიდან მოიტანე (თიკა) ნერვიულად აწვალებდა ხელებს
-კარგი კარგი (ლადო) ბიჭს გაეცინა, შემდეგ ხელი მოკიდა და კიბეებისკენ დაიძრა
-ჩემს ოთახს განახებ, რადგან ესე ძაან დაინტერესდი (ლადო) იფიქრა ცოტას ვეთამაშებიო და თან ღიმილი არ ცილდებოდა სახეზე
-მე? დავინტერესდი? არა არა.. იყოს აქ ვიყოთ.(თიკა) გაჯიუტდა და ხელის გაშვება სცადა, თუმცა ამაოდ.
ჯიუტობის შედეგად გოგონა უცებ ჰაერში ააფრიალა ლადომ
-ლადოო დამსვიიი (თიკა) არ ტოკდებოდა ლადოს მკლავებში თუმცა ყურში უყვიროდა
-მშვიდად (ლადო)
მკერდზე მიიხუტა და ოთახის კარიც შეაღო, თიკა ამჯერად გასუსული აკროდა გულ-მკერდზე მამაკაცს რომელიც არანაკლებ ნერვიულობდა მაგრამ ცდილობდა ღიმილით დაეფარა მისი ნერვიულობა და ხმას არ იღებდა, მხოლოდ მის საოცრად სასიამოვნო სურნელს გრძნობდა, თვალები მინაბა, მოეშვა და ამით აგრძნობინა ლადოს რომ სრულიად მიენდო, ლადოს კი ბედნიერების ღიმილი აკვროდა სახეზე.
-მიყვარხარ (ლადო) გოგონას ხმა აღარ გაუცია, უფრო მოხვია ხელები ლადოს, ლადომ კი საწოლზე გადააწვინა
-შეგიძლია ხელები გამიშვა (ლადო) სიცილს ძლივს იკავებდა ლადო როცა თიკას ესე უყურებდა
-ნწწ... (თიკა)
ლადომ მთელი ძალით შემოხვეული ათრთოლებული ხელები გააშვებინა და თვალებში ჩახედა
-თიკა თუ არ გინდა მე...(ლადო)
თიკამ უცებ პირზე ხელი ააფარა
-მაკოცე! (თიკა)
ამ სიტყვამ ისე გააკვირვა ლადო რომ ლამის აზროვნების უნარი დაკარგა, მისი საყვარელი ქალი ამას ეუბნებოდა, მისი სიყვარული
-თიკა(ლადო)
თიკამ ისევ გააჩუმა
-ლადო უბრალოდ მაკოცე(თიკა) მკაცრი ტონით უთხრა ამჯერად, მაგრამ ეტყობოდა ნერვიულობა
ლადოს წამითაც აღარ უფიქრია, მისი სახე ხელებში მოიქცია და გაშმაგებით დაეწაფა მის ტუჩებს, ტუჩებს რომელზეც დიდი ხანია ოცნებობს, ის კოცნიდა და არაფერზე ფიქრობდა, ვნება მოზღვავებული თვალები კი შეეჩეხებოდნენ ხოლმე ერთმანეთს და ისევ დაიკარგებოდნენ ერთმანეთის თვალებში.
თიკას სახეზე აღარც ნერვიულობა არ შეიმჩნეოდა და არც მსგავსი არაფერი, მხოლოდ თვალები რომლებშიც ჭინკები დათამაშობდნენ. ლადომ წელზე შეუცურა ხელი და კაბის ელვა შესაკრავი ნელ-ნელა ჩახსნა, თიკას გააჟრჟოლა რაც ლადოს არ გამოპარვია და სასიამოვნოდ გაუღიმა, რამოდენიმე წუთში კი ორივენი სრულიად შიშვლები ერთმანეთის სხეულით იკვებებოდნენ
ოთახში გახშირებული სუნთქვის ხმა ისმოდა, შიგადაშიგ გოგონაც სიამოვნებისაგან გამოწვეული ჰანგები აღმოხდებოდა ხოლმე, ლადო კი ამაზე სულ გიჟდებოდა....
***
....თიკას ლადოს მხარზე ედო თავი და თვალები მინაბვოდა...
-სიგიჟემდე მიყვარხარ თიკა (ლადო)
-მეც (თიკა)
და როგორციქნა მოისმინა ლადომ ის სიტყვები რასაც ელოდა ამდენი ხანი...ის ბედნიერი იყო, აღარაფერი აღარ უთქვამს უბრალოდ გულზე მიიკრა და თვალები დახუჭა.

ჩემო კარგებო, რაც მოვასწარი იმას ვდებ, მეტი სამწუხაროდ ამჯერად არ მქონდა დაწერილი და არც ის მინდოდა რომ სულ არ დამედო... აბა გელოდებით