სასიამოვნოდ გაოცებული დარჩა თემო,როცა თათიამ იმ კარისაკენ აიღო გეზი,საითაც ის წავიდა.ერთი ნაბიჯით წინ წადგა და დაკაკუნების გარეშე შეაღო კარი,მარჯვენა ხელით კი ქალს ანიშნა შესულიყო ფა გზა დაუთმო.
_ გმადლობთ_ თავაზიანად დაუკრა თავი და სხეულის ჰაეროვანი ნარნარით გაემართა მისაღები ოთახისაკენ.
რათქმაუნდა განსაკუთრებული არაფერი იყო ამ ყველაფერში,მაგრამ თემო საოცრად აჟიტირებული იყო შინაგანად ამ მოულოდნელობისაგან,გოჩას,რომელიც სამზარეულოში ღვინოდ აჭაშნიკებდა იდაყვში ხელი წაავლო და აივნისკენ უბიძგა,მეორე ხელით კი კარი მიხურა.
_ რა გეტაკა ბიჭო,მომტყდა ხელი_ სახე მოჭმუხნა და მტკივანი ადგილი თითებით დაიზილა.
_ იცი აქ ვინ არის?_ სახე გაბადვროდა.
_ არ მითხრა ანჯელინა ჯოლიო_ გაიღრიჯა და ფანჯრისკენ შებრუნდა.
_ მასწავლებელი_ მისი სიტყვები გაატარა.
_ ვინ?
_ აი გუშინ,რომ გიყვებოდი.
_ აააა,ის გოგო….შენი სულის ნახევარი ხო?_ გულიანად გადაიხარხარა_ რომელია?_ თვალი მოავლო გოგოებს.
_ აი ის ,თეთრ კოსტუმში_ თვალებით ანიშნა.
_აა,ჩვენი თათო?_ სასიამოვნო აღმოჩენით კმაყოფილმა გაიღიმა_ ეგ ბებიაჩემის მეზობლად ცხოვრობს,ბავშვობიდან ვიცნობ,იქედან მეგობრობს ნინისთან.
_ ვინ ჰყავს სახლში?_ საშინლად აინტერესებდა ყველაფერი ამ გოგოს შესახებ.
_ მხოლოდ დედა_ წამით შეყოვნდა,თითქოს,რაღაც გაახსენდა_ იცი? ერთმანეთს გავხართ,შენ მარტო მამა გყავს ,იმას კი მხოლოდ დედა,ძალიან პატიოსანი ხალხია,ყოველთვის მონდომებული და ნიჭიერი გოგო იყო,დედამის საშუალება სად ჰქონდა,თათომ 100% დაფინანსებით ისწავლა,აგერ შენგან გავიგე მუშაობაც დაუწყია,ერთი სიტყვით არაჩვეულებრივი გოგოა,ზუსტად საშენო.
_ გაჩუმდი_ წარბშეკრულმა შეუღრინა,მაგრამ სადღაც გულის კუნჭულში ესიამოვნა ამ სიტყვების მოსმენა.
_ შენს ადგილზე მე……
_ მოკეტე_ ისევ იღრინა_ არ შეიძლება.
_ რა უცნარი ვინმე ხარ ძმაო რა,არც ეს გინდა,არც ის გინდა,თუ ასეა რას მეტაკე,რა გიხარია და ცქმუტავ?
_ შემეშვი_ ხელი აუქნია და სახლში შევიდა,თითქოს დანაშაულზე წაასწრესო ისეთი გრძნობა დაეუფლა.
_ რაში მოგეხმარო თაზო ძია?_ იქვე მოფუსფუსე უფროს დიასამიძეს მიუბრუნდა და ყურადღება არ მიუქცევია მეგობრის მსუბუქი მუჯლუგუნისათვის.
მთელი საღამო უხასიათოდ იყო,ისეთი მხიარული და თავქარიანი ბიჭისაგან,როგორიც თემო იყო ცოტათი უჩვეულოდ სჩანდა მისი მოწყენილობა. მაქსიმალურად ცდილობდა თათიასთან ნაკლები ურთიერთობა ჰქონოდა.უყურებდა და ხვდებოდა,რომ ის საშინლად ნუსხავდა,თითქოს ყოველი მათი მცირედი საუბრის მერე ,რაღაც უხილავი მისკენ ექაჩებოდა,ეს კი საშინლად არ სურდა,არა იმიტომ,რომ ქალი არ ხიბლავდა ან მასთან დაახლოება არ უნოდა,არა.არამედ არ სურდა არაკაცივით მოქცეულიყო და იქ დაეწყო ხელების ფათური სადაც,მისი ადგილი არ იყო.არ სურდა სხვის ცხოვრებაში ასე ჩარევა,როგორც მამაკაცი თავადაც არავის აპატიებდა ასეთ საქციელს . ნინის სურვილს უხმოდ ასრულებდა,უამრავი ფოტო გადაუღო მას და მის სამეგობროს.შიგადაშიგ შეუმჩნევლად თვალს გააპარებდა თათიასკენ,რომელიც მეგობრების გარემოცვაში კიდევ უფრო ლაღი და მხიარული იყო.
უცებ ფეხზე წამოდგა ნინი,მის წინ მდგარ ჭიქას ჩანგალი შემოჰკრა და სუფრას თვალი გადაავლო,მზერა კი თათიაზე შეაჩერა.
_ თათო ალავერდს შენთან ვარ_ თქვა და ღვინით სავსე ჭიქა მიაწოდა_ გოგოებო დღეს ჩემთან ვქეიფობთ ,მაგრამ ამ კვირის ბოლოს გიგი ჩამოდის და მალე ქორწილში ვიქეიფებთ.
მოსმენილი იმდენად მოულოდნელი და არასასიამოვნო იყო თემოსთვის,რომ პირზე მიყუდებული ჭიქიდან ღვინო სასულეში გადაცდა და ხველება აუტყდა,გული ისე შეეკუმშა თითქოს,რკინის მარწუხებში მოექციოს ვინმეს.
მთელი ოთახი მხიარულმა შეძახილებმა და მილოცვებმა მოიცვა,ყველა აჟრიამულდა თემოს გარდა.ეს მხოლოდ გოჩამ შეამჩნია და მისკენ წავიდა.
_ მადლობა ჩემო კარგებო_ სამადლობელი მოიხადა და ნინის გამოწვდილი ჭიქა ჩამოართვა_ ამას ნამდვილად ვერ დავლევ_ იქვე დადგა_ რაც შეეხება ქორწილს,მგონი ამ თვეში იქნება_ ბედნიერმა მოავლო თვალი სუფრას.
_ თემო ძმა მოდი შენი დახმარება მჭირდება_ მხარზე ხელი შემოჰკრა და ფეხზე წამოაყენა.
_ ძმა ხარ_ ყურთან უჩურჩულა მეგობარს,სუფრასთან ბოდიში მოიხადა და ჩქარი ნაბიჯით დატოვა იქაურობა..
სადღაც, საათნახევარში აიშალნენ სტუმრები.
_ წავედი მეც გოჩა,ხვალ ადრე უნდა ავდგე,ხომ იცი უკვე დიპლომატიანი კაცი ვარ და ღამის თევები მაწყენს,თან ჩემი ტაქსი უკვე მოსული იქნება,რა ხანია დავრეკე_ თვალი ჩაუკრა და კიბეებს სირბილით ჩაუყვა.
შორიდანვე შეამჩნია გამოძახებული მანქანა,ზამთრის პირველი თვის ,პირველი რიცხვები იყო და ზღვისპირა ქალაქში უკვე იგრძნობოდა ჯერ არ მოსული თოვლის სუნი ჰაერში.კურტკა მჭიდროდ შემოიხვია და მანქანისკენ გაიქცა.მძღოლს მისამართი უკარნახა და სავარძელზე კომფორტულად მოკალათდა.კორპუსის ვიწრო ჩიხიდან გამოსვლისას შეამჩნია გაჩერებაზე სიცივისაგან აბუზული თათია.
_ იმ გოგონასთან მიდით_ მძღოლს გადაულაპარაკა და ფანჯარა ჩამოწია.
თათიამ მაშინვე შეამჩნია მისკენ მობრუნებული მანქანა და დაიძაბა,თუმცა მალევე მოჰკრა თვალი ფანჯარაში მომზირალ თემოს.
_ რას ელოდება მატა ჰარი?_ კარზე გადაკიდებული უღიმოდა.
_ ტაქსი გამოვიძახე ლამის ნახევარი საათია,მგონი სხვა კლიენტი იპოვა მე კი გადამაგდო_ გაიღიმა და ქუდი შეისწორა.
_ არ იცოდა ეტყობა ვინ ელოდა_ თქვა და მანქანიდან გადავიდა,კარი ფართოდ გამოაღო და ხელით გზა უჩვენა_ გთხოვთ მიგულეთ თწვენს სამსახურში.
_ მერამდენჯერ შეგაწუხოთ?_ სიცილით უპასუხა.
_ დავფიქრდი და ისეთი კეთილი ვარ ,განსაკუთრებით ეს ორი დღეა,სავარაუდოდ სახელს გადავირქმევ და რობინ ჰუდი გავხდები.
_ არა ჯობს ისევ ჯეიმს ბონდი იყო,საინტერესო და იდუმალი.
_ როგორც თქვენ ინებებთ_ ცერემონიალურად დაუკრა თავი,თათიაც მოკალათდა მითითებულ ადგილას,გვერდით თემო დაჯდა და მძღოლს ანიშნა წასულიყო.
_ საით?_ ქალისაკენ შებრუნდა.ულამაზესი და თბილი თვალები ჰქონდა თათიას,კაცი მონუსხული შესცქეროდა.ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და თვალი აარიდა.
_ გამსახურდიას 17_ თემომაც უკარნახა მძღოლს თავდაპირველად,სად უნდა მისულიყვნენ.
_ გილოცავ.
_ რას?_ გაუკვირდა ქალს.
_ მალე ოჯახს ქმნი თურმე.
_ ააა,ჰო მართალია_ სასიამოვნო ფიქრებით მოცულს სახე კიდევ უფრო გაუნათდა,კაცი კი მონუსხული თვალს არ აშორებდა_ მადლობა.
_ როგორც გატყობ ძალიან გიყვარს_ ხავსს მოეჭიდა.
_ უსაზღვროდ_ მისკენ არც გაუხედავს სივრცეს ელაპარაკებოდა.
_ ბედნიერია_ თავისთვის ჩაილაპარაკა და სახე ფანჯრისკენ მიაბრუნა.
_ ვინ?_ გაიგონა.
_ ბედნიერები ხართ_ უფრო დაუკონკრეტა და გაუღიმა.
_ მეც ამის იმედი მაქვს.ერთი წელია ერთმანეთს ვხვდებით,მე არ მეჩქარება ,მაგრამ გიგიმ არ დაიშალა,ჰოდა აი ჩამოვა ამ კვირის ბოლოს და ……
_ სად არის?_ ისევ მისკენ მობრუნდა.
_ ავღანეთში კონტრაქტით_ არ ესიამოვნა ამის მოსმენა,მაგრამ არ შეიმჩნია_ სხვათაშორის თქვენნაირი ფოტოგრაფი არ გვაწყენდა ქორწილში_ თავისი იდეით კმაყოფილი იყო.
_ სამწუხაროდ ხვალიდან სხვა სამსახურს ვიწყებ,ფოტოგრაფობისაგან რადიკალურად განსხვავებულს,ვწუხვარ_ რომც არ ყოფილიყო ასე,მის ქორწილში არაფრის დიდებით არ წავიდოდა.
_ კარგი იქნებოდა თქვენ ყოფილიყავით,მაგრამ არაუშავს….აი აქ გამიჩერეთ,მოვედით უკვე_ ხელი მისი კორპუსისაკენ გაიშვირა,მანქსნაც გაჩერდა და სწრაფად გადავიდა,თავი ისევ სალონში შემოჰყო_ დიდი მადლობა კიდევ ერთხელ დახმარებისათვის ბატონო ბონდ_ ბოლო სიტყვები მკვეთრად წარმოთქვა და ეშმაკურად ჩაუკრა თვალი.
_ მარად მიგულეთ თქვენს სამსახურში ქალბატონო ჰარი_ ქალმა ხელი დაუქნია და ჩვეული ნარნარით გაუყვა გზას.რაღაც წამები ისევ მონუსხული აყოლებდა თვალს თემო,მერე გამოერკვა,მხრებში გაიშალა,მძღოლისაკენ შებრუნდა და ახლა მისი სახლის მისამართი უკანახა.
…….
_ სად დაიკარგე ორი კვირაა ბიჭო,ლამის FBI ჩავრიე საქმეში_ მაშინვე ჩასძახა,როგორც კი ტელეფონზე თემოს ზარი შემოვიდა.
_ დაკარგვა აწი ნახე_ იყო პასუხი.
_ ვითომ რატომო?
_ მამას კომპანიამ ფილიალი გახსნა თბილისში და იქ გადავდივარ უნდა ვუხელმძღვანელო.
_ კაი რა,მტოვებ? _ გულწრფელად შეიცხადა_ კი მიხარია შენი წარმატება მაგრამ….ხომ იცი….
_ ხო ვიცი,ვიცი,არც მე მინდოდა,მაგრამ მამას ცერ დავაღალატებ,ახალი წლიდან იქეთ ვიქნები,ჩამოვალ ხოლმე და გნახავ,შენც ჩამოხვალ ჩემთან და ასე….მაქეთ რა ხდება?
_ იმ კვირას თათიას ქორწილია,ვემზადევით.
_ რომ არ გეთქვა ისე არ იქნებოდა?_ არ ესიამოვნა ახალი ამბავი.
_ მაინც გაიგებდი.
_ იმედია ბედნიერი იქნება
……..
P.s.
გელით ❤❤❤❤❤