ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული სიყვარული (თავი მეხუთე)
მთელი ღამე ვფიქრობდი,სად მიდიოდა ილია.რატომ მომწერა ასეთი სმს.საშინლად არ მინდოდა მისი დაკარგვა.იქნებ ცოლი მოჰყავდა,მას ხომ შეყვარებული ყავს.არაა არ შემიძლია,ვერ შევეგუები სხვისი რომ გახდეს.ვგრძნობ რომ მჭირდება.ამ ფიქრებში ჩამეძინა.უკვე დილა იყო,რომ გამეღვიძა,მაშინვე ელენესთან წავედი სავადმყოფოში.მხოლოდ იმ იმედით რომ იქ ილიას ვნახავდი,სმს-ზე პასუხი არ მივწერე, რადგან არ მინდოდა თავი დამენტანჯა. -ელე როგორ ხარ?მაპატიე გუშინ ვერ მოგწერე.მთელი ღამე ილიას მონაწერზე ვფიქრობდი. -კარგი არაუშავსს..რა მონაწერზეე? -წუხელ ილიამ მომწერრა. -რაო?ან ნომერი რა იცოდაა? -ნომერი ალაბთ მათემ მიცა. -რა მოგწერა? -მალე მოგშორდებიო.ასეთი შინაარსის იყო. -ვერაფერი გავიგე.თქვენ შორის რამე ხდება და არ ვიცი? -არა არაფერი არ ხდბა. -აბა ეს სმს რას ნიშნავდა? -არ ვიცი ელე,რა აქვს ჩაფიქრებული.ძალიან მეშინია -რისი გეშინია გოოგო? -მისი დაკარგვის. -გიყვარს? -არა.უფრო სწორად არ ვიცი. -რას ნიშნავს არ იცი? -არ ვიცი,ამას სიყვარული ქვია ტუ არა,მაგრამ არ მინდა დავკარგო.უჩვეულო გრძნობა მეუფლება მის დანახვაზე.მგონია რომდიდიხანია ვიცნობ. -ეს იმას ნიშნავს რომ გიყვარს. -ჯერ არ ვიცი.რომც მიყვარდეს მას უკვე ჰყავს შეყვაებული.ცეცხლში ვიწვი -ვინ გითხრა რომ შეყვარებული ჰყავს? -თვითონ მითხრა.თან გავიგონე რომ ელაპარაკებოდა.ნატალი ჰქვია. -გოგო ნატალი მის დას ჰქვია. -რაა?მართლა?იმედის ნაპერწკალი გამიჩნდა გულში -ჰო მართლა.მოფერებით ელაპარაკება ხოლმე სიგიჟემდე უყვარს. -მინდა მეც მისნაირად ვუყვარდე, -ვაიმე,ლიზა შენ როგორ ხარ შეყვარებული. -არა შეყვარებული არ ვარ. -კი ლიზა, ეგ სიყვარულია. -არვიცი ელე არ ვიცი.მინდა რომ სულ მას ვხედავდე.სულ ჩემთან იყოს -.მერე მას მოუყევი ყველაფერი მე რომ მიხსნი აქ. -არ შემიძლია ელე.არ ვარ დარწმუნებულლი რომ მიყვარს.თან მეშინია მას რომ არ ვუყვარდე,ან სხვა ყავდეს -გაბედე. -არშემიძლია. -აბა ეგრე სანამდე იქნები? -მანამ სანამ თვითონ არ მეთყვის რამეს. -და რომ არ გითხრას არაფერი არასდროს. -მაშინ დავრწმუნდები რომ,სწორად მოვიქეცი რომ არაფერი უთხარი. -ასე არ მოიქცე ლიზა,არ დაკარგო. -თუ ჩემი ბედია მაინც არ დაიკარგება. -იცი? მათემ მითხრა რომ, ჯარში(ავღანეთში)მიდის.ჯობია ყველაფერი უთხრა იქნებ დარჩეს. -რაა? -ჰო ასე მითხრა. -ალბათ მისი სმს-ც ამას ნიშნავდა. -ლიზ არ გაუშვა,თორემ დაიტანჯები, -რა პირობით დავტოვო?ისიც არ ვიცი მიყვარს თუ არა.რა ვუთხრა?მას ხომ უკვე თავის საქმე აქვს არჩეული? -უნდა გადააფიქრებინო წასვლა. -არვიცი რას ვიზამ...შენ როგორ ხარ? მომიყევი.გადავიტანე ლაპარაკი -მე კარგად ვარ.ერთი სული მაქვს აქედან როდის გამომიშვებენ. -როდის გიშვებენ?არ უთქვამთ? -მგონი ზეგ. -ამდენხანს რატომ გაჩერებენ? -რავიცი.ერთ ტყუფის ცალს ცოტა პრობლემა აქვს.უმნიშვნელო და მაგიტო. -როდის დაიბადებიან ჩემი მერცხლები.ერთი სული მაქვს. -მალე გამოძვრებიან გარეთ.მითხრა ღიმილით -ერთერთი ჩემი მომავალი ნათლულია ხო იცი? -კი ვიცი საყვარელო. -კარგი ელე.წავალ ახლა მე და შეიძლება საღამოს შემოგირბინო კიდევ. -კარგი ლიზა და იფიქრე რაც გითხარი.ილიას შესახებ. -კარგი,კარგი.ვუთხარი და პალატიდან გამოვედი კოლიდორში რომ გამოვიარე ილია დავინახე. -ლიზა ძალიან ამაყი ხარ.არ გინდა შენ თAვს გამოუტყდე.(მომაძახა ილიამ) -რას გულისხმობ? -ყველაფერი გავიგონე რაც ელენეს უთხარი. -საიდან? -ელენეს სანახავად მოვედი.შენი ხმა რომ გავიგონე კარებთან გავჩერდი და ყველაფერი გავიგონე. -და მერე? -მერე ის რომ.მეც ძალიან მჭირდები -ალბათ დამცინი. -არა რას ამბობ არ დაგცინი,მართლა გეუბნები -გიყვარვარ? -აი ზუსტად შენნაირდა ვარ.არ ვიცი მიყვარხარ თუ არა მაგრამ,სუნთქვასავით მჭირდები -ილია. -ჰო ლიზა. -შეიძლება ჩაგეხუტო? -რათქმაუნდა,,მითხრა ილიამ და ძლიერად მომეხვია ეს ისეთი ტKბილი იყო რომ მინდოდა საუკუნოდ გაგრძელებულიყო. -არ მინდა რომ წახვიდე..ვუთხარი მე -მომიწევს წასვლა. -გთხოვ დარჩი ჩემთან. -არ შემიძლია ლიზა,უნდა წავიდე. -რატომ? -იმიტომ რომ ჩემი ასაკი მოითხივს,ჯარში წავიდე. -გამიჭირდება შენთან განშორება. -ლიზა,საქმეს ნუ ართულებ გთხოვ -მჭირდები ილია. -უნდა წვაიდე.იმეორებდა დაჟინებით -არ შეიძლება რომ არ წახვიდე? -არა არ შეიძლება. -კი მაგრამ ჩვენ ხომ ახლა ვიწყებთ ურთიერთობას. -ალბათ ერთმანეთის ბედი არ ვართ.მითხრა ილიამ -ამას რატომ ამბობ? -იმიტომ რომ შენი დატოვება მომიწევს,შენ ალბათ ჩემს ჩამოსვლამდე გათხოვდები -არა,მე დაგიცდი -ჰო აბა რა დამიცდი.მითხრა ირონიული ხმით -დაგიცდი მეთქი თუ დამპირდები რომ აუცილებლად ჩამოხვალ. -ჩამოვალ აბა სად წავალ?მაგრამ შენ არ ვიცი სად იქნები.ვის ოჯახში -ილია შენ ვიცი რომ ასე ადვილად ვერ მენდობი.მე წავალ არ მინდა გული უარესად მატკინო -არ მინდა გული გატკინო.უბრალოდ ჩემს აზრს გიზიარებ. -წავალ კარგი? -კარგი როგორც გინდა.მითხრა ილიამ და წამოვედი ------------------------------ როგორი გამომივიდა?პატარა მაგრამ მეტის დაწერას ვერ ვახერხებ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.