მაკა ულამაზესი იყო,სპილოსძვლისფერი ვიწრო კაბა ეცვა ზურგი ღრმად ჰქონდა ამოჭრილი,წინიდან კი ულამაზესი დეკოლტე იწონებდა თავს .ყველაზე ბოლოს მე დავიწყე მომზადება.ვერცხკისფერი ბრჭყვიალა ნაჭრისგან შეკერილი ვიწრო კაბა მეცვა ქალთევზას კუდის ტიპის.წელი ღრმად შეჭრილი წინიდან კი სულ დახურული.თმები დახვეული მქონდა და უკან შეკრული რამდენიმე კულული კი წინ ჩამოყრილი,მსუბუქად დავიდე თვალზე ჩრდილები,მუქი შინდისფერი ტუჩსაცხი და მზად ვიყავი.ტელეფონს და პატრა ე.გ "კაჩს" ხელი დავავლე და ოთახი დავტოვე.
ყველაფე მხოლოდ ვატო მიშლიდა ხელს რომელიც აჩრდილივით დამყვებოდა ყველგან.მაკა ბადნიერებას ასხივებდა მისი შემყურე ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი.მალევე გადავინაცვლეთ რესტორანში და იქ განვაგრძეთ მხიარულება.
ჩაბნელებულ დარბაზში,წყნარ მელოდიას აყოლებდა ტანს სიძე-პატარძალი.უკნიდან შეხება ვიგრძენი,უცებ მეცნო მისი სურნელი.ყელში მაკოცა გამაჟრჟოლა...
-მიშო?-ამოვიჩურჩულე და მისკენ შევბრუნდი.
-სიურპრიზი-გულში ჩამიკრა მან.
-რატომ არ მითხარი-ამოვიჩურჩულე და ხელები შემოვხვიე.
-მაშინ არ გამოვიდოდა სიურპრიზი-გამიღიმა და სიძე-პატარძლის მაგიდასკენ წამიყვანა.
ქორწილმა გადასარევად ჩაიარა!განა ცუდად ჩაივლიდა როცა გვერდით მიშო მყავდა?ბედნიერებისგან დავფრინავდი,როცა მიშომ ჩემი ოჯახის წევრები გაიცნო.მამამ ვახშამზეც კი დაპატიჟა და მეგობრულად დაუტყაოუნა მხარზე ხელი.
სრულყოფილად ვგრძნობდი თავს მიშოს გვერდით,არმაინტერესებდა რა ერქვა ჩვენს ამ ურთიერთობას მეგობრობა თუ სხვა რამ... თუმცა არცისეთი სულელი ვიყავი რომ ჩვენს. ურთიერთობაზე "მეგობრობა" დამრექვა ეს უფრო მეტი იყო...
არ მინდოდა ზედმეტი სიტყვები ყველაფერს მისი თვალები ააშკარავებდა სადაც ბედნიერების ნაპერწკლებს ვხედავდი.
ქორწილი სამსაათზე დასრულდა.პატარძლის ყვავილი ანამ დაიჭირა და გაბუსული დადიოდა.შეყვარებული მე არ მყავს და ვის გავყვეო მედამიშო კი მის გაბრაზებულ სახეზე ბევრს ვხალისობდით.


***
სახლში ნამდვილი ქაოსი იყო!მზიკო ხაჭაპურებს აცხობდა,ბაბუა ღვინოს ასხამდა მამა კი კაბინეტში იყო და მდივანს ტეკწფონით აძლევდა მითითებებს.მიკვირა ამდენი რამ რასაჭირო იყო მაგრამ ბებიაჩემმა ისეთი მითხრა მომაკეტინა ხელში ხახვი მომაჩეჩა რათა კანი გამეცალა მეც ბუზღუნით დავიწყე მისი გასუბთავება.ცრემლები ღვარად მომდიოდა ლამის თითიც მივაყოლე დანას როცა სამზარეულოში ანა შემოვიდა ქოთქოთით.
-სიძეს ველიდრბითო?-გაიკრიჭა ანა.
-ახლა გამასწარი!-თვალები დავუბრიალე ანას და დანა მოვუქნიე.
-კაი კაი ჩუმადვარ.-ხელები აწია ანამ და გამიღიმა.სალათების მზადებას როცა მოვრჩი სამზარულო დავტოვე და ჩემს ოთახში შევედი.
-აბა რას იცვამ?-გარდერობის კარებიგამოაღო ანამ და თვალმოჭუტულმა გამომხედა.
-შარვალს და აი იმ ზედატანს-თითით მივანიშნე ანას თეთრ ჯინსზე და ყვითელ მაისურზე.ანამ უკმაყოფიკოდ გააწლაპუნა პირი და საწოლზე გაწვა.საჭიროდ არ ჩავთვალე ზედმეტი გაპრანჭვა მერჩვნა ბუნებრივი ვყოფიკიყავი,არც მაკიაჟი გამიკეთებია თმები უბრალოდ ჩავიწვენი და მიშოს დაველოდე.
-ევა კარზე ზარია-დამიძახა ბებომ.სარკეში ჩავიხედე ერთი დავტრილდი ანამ ერთი ჩაიფხუკუნა და ტელეფონში გააგრძელა ძრომიალი მე კი კარის გასაღებად წავედი.
-ბექაა-ჩავეხუტე მიშოს ძმას.-როგორ ხარ?რაკარგია რომ მოხვედი!-გავუღიმე მე.
-ნახე აბა თუ შემამჩნევს?-მოჩვენებით გამიწყრა მიშო და გულზე მიმიკრა მერე კი ყვავილები მომაწოდა.სტუმრები შინ შევიპატიჟე საუბარი მალევე ააწყვეს მამაჩემთან მეკი სამზარეულოში გავედი მზიკოს დასახმარებლად.
-ანაააა-გავძახე ანას რომელიც ჩემს ოთახში დავტოვე.
-მოვდივარ-ყურებამდე გაღიმებული ანა გამოვიდა მისაღებში მიშოს მიესალმა და ჩემს გვერდით დაჯდა დივანზე.
-ბექა-ხელი გაუწოდა ბექამ ანას.
-ანა-ხელი ჩამოართვა ანამ და კითხვისნიშით გადმომხედა.
-მიშოს ძმა ვარ-გაუღიმა ბექამ ანას.საღამომ ძალიან კარგად ჩაიარა.ჩემებს მოეწონათ მიშო და ძალიან გამიხარდა როცა ერთმანეთს შეეწყვნენ.



დილას ისევ დამხვდა კარებთან ვარდები.ლარნაკში ჩავაწყვე და მასწავლებელთან წავედი შემდეგ მიშოს უნდა შეხვედროდი.
ძლივს მოვრჩი მეცადინეობას და მიშოს მივაკითხე სახლში.
-აბა სად წავიდეთ?-ვკითხე და საჭეზე თითები ავათამაშე.
-სადაც სიმშვიდე გეგულება-მითხრა და გამიღიმა.კმაყოფილმა დავძარი მანქანა და საყვარელი ადგიკისკენ დავიძარი.მალევე მივადექით თბილისის ზღვას და მანქანიდან გადავედით.
-რაღაც უნდა გითხრა-მითხრა მიშომ და უკნიდან მომეხუტა.