"ვარდების ტრადიცია",არცერთხელ დაურღვევია მისშოს.არ მიმიმიხვედრებია მასზე, რომ ვიცოდი ასე მერჩივნა.გამგზავრევების წინა დღეს კი მაინც ვერ მოვითმინე და ყელში ზუსადად იმ ადგილას ვაკოცე სადაც ტატუ ჰქონდა.სწორედ ამ ტატუმ მიმახვედრა რომ მიშო იყო ვარდების ავტორი.ვერც კი აღვწერ როგორ გაუბადრა სახე ჩემმა ამ ჟესტმა.ძალიან მაგრად მომეხვია,ისე რომ ახლაც ვგრძნობ მის ტორებს ზურგზე.
აი ასეთი იყო ჩვენი დამშვიდობება აეროპორტში.არ მინდოდა მისი წასვლა,ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი.ცხოვრებისამ ეტაპმა ძალიან მიმაჯაჭვა მიშოს.არცერთი დღე არ გაგვიტარებია უერთმანეთოთ.ახლა კი,ახლა მესიკვდილებოდა მისი გაშვება.ანა გამამხნევებელი მზერით მიყურებდა და ხედავდა როგორ ბრწყინავდა ძალით შეკავებული ცრემლი ჩემს თვალებზე.

თებერვალი ნელა მიიზლაზნებოდა მიშოს გარეშე.უკვე წკიპზე ვიყავი ყველაფერზე ვტიროდი,ვწყრებოდი მზიკო "ჩემი გოგო შეყვარებულიაო" ამბობდა და გამამხნევებლად მიღიმოდა.
იყო მესიჯები,სატელეფონო საუბრები მაგრამ არ მყოფნიდა.მისი სითბო და სურნელი მენატრებოდა.
მოხდა ბევრი სასიამოვნო სიახლეც,მაკა გათხოვდა!როცა ეს ამბავი გავიგე ბედნიერებისგან კინაღამ გავსკდი.ჩემი ნათლია გამითხოვდა მეთქი!
ქორწილიც მალევე დაიგეგმა სიძეს ერთი სული ჰქონდა მაკა მისად დაეგულებინა,ნათლიაჩემის ოჯახი ზედმეტად ტრადიციულია და ამიტომაც მოუწევდათ მთელი რიგი წისების დაცვა სიძე პატარძალს.
საქორწილო სამზადისმა პირადი ცხოვრება უკანა პლანზე გადაწია,თუმცა წინ მთელი ღამე მქონდა საფიქრელად.
მთელი დღე რეპეტიტორებთან სირბილით მიილია.ლასლასით დავტოვე მაიკო მასწავლებლის ბინა და მანქანაში ჩავჯექი.ჩანთა უკანა სავარძელზე მოვისროლე, tango-santa maria ჩავრთე და თვალები მივლულე.სიამოვნებისგან ლამის ხტუნავი დავიწყე როცა გამეფიქრა როგორ ვცეკვავდი ტანგოს მიშოსთან ერთად.გემრიელი ოცნებებიდან ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა.გულში შევიკურთხე ვინ ჯანდაბა არისთქო მაგრამ მალევე ვუკუაგდე ჩემი სიტყვები როცა განათებულ ეკრანზე ნათლად გამოჩნდა ჩემი მიშო!ბედნიერებისგან გაბერილმა მუსიკას ოდნავ ჩავუწიე და ტელეფონს ვუპასუხე.
-მიშო-ღიმილი შემეპარა ხმაში.
-როგორ მომენატრე-ხმა დაუთბა მიშოს.
-მეც ძალიან.დამთავრდა შეხვედრა?-გამახსენდა დილანდელი საუბარი როცა მითხრა კომოანიაში მნიშვნელოვანი შეხვედრა მაქვსო.
-კი თან ძალიანაც დავიღალე-ამოიხვნეშა.
-თავს გაუფრთხილდი მიშო-თვალები დამენისლა მე.
-კარგი რა ჩემო სიხარულო რაგატირებს?-
-მომენატრე-ამოვისლუკუნე.
-მეც ძალიან მაგრამ ცოტა მოითმინე-დამამშვიდა მიშომ და სწრაფად დამემშვიდობა.ცოტა გამაკვირვა მისმა საქციელმა ჩვეულებრივ ასეარიქცევა ხოლმე.თუმცა ვეცადე ფიქრები განმედევნა გონებიდან მანქანა დავქოქე და ანას გავუარე რეოეტიტორიად უნდა წამომეყვანა.
-როგორ დავიღალე-ამოიხვნეშა ანამ და საზურგეს მიეყრდნო.
-მეც ძალიან ნეტავ გამოცდები ჩაბარებული გვქონდეს.-ვთქვი და თითები საჭეზე ავათამაშე.
-რაო ჩემმა სიძემ?-თვალები აუციმციმდა ანას.
-რაოდა ანამ თავს უშველოს სანამ ევა გაბარაძებულაო-წარბები შევკარი მე.
-კარგი მართლა უხასიაოთოდ ხარ და რახდება?-
-აუ არვიცი დღეს მიშო უცნაურად იქცეოდა-თვალი ავარიდე ანას.
-ეხლა არ მითხრა ვეჭვიანობო?-წარბებიააფახულა ანამ.
-არა რათქმაუნდა!-ავპილპილდი მე.-მთავარი ნდობა არის ურთიერთობაში და მე ზომაზე მეტადაც კი ვენდობი მიშოს!-
- ვგიჟდები მე შენზე!-ტაში შემოჰკრა ანამ და ლოყაზე ხმაურით მაკოცა.

ქორწილისთვის განსაკუთრებული სამოსი შევარჩიე.ვინაიდან და რადგანაც მაკას შევუთანხმდი რომ არ ვიცეკვებდი ნაციონალურ ცეკვებს "ნათლიაჩემის ქორწილში კარგად უნდა მოვილხინო"- მეთქი გავაფრთხილე და კაბის არჩევაც დავიწყე.
ქორწილის წინა საღამოს კი გოგონებმა პატარძალს გრანდიოზული წვეულება მოვუწყვეთ და ამით ერთგვარი ტრადიციაც დაცამკვიდრეთ ჩვენს სამეგობრო წრეში..
მაკა ულამაზესი იყო,სპილოსძვლისფერი ვიწრო კაბა ეცვა ზურგი ღრმად ჰქონდა ამოჭრილი,წინიდან კი ულამაზესი დეკოლტე იწონებდა თავს .ყველაზე ბოლოს მე დავიწყე მომზადება.ვერცხკისფერი ბრჭყვიალა ნაჭრისგან შეკერილი ვიწრო კაბა მეცვა ქალთევზას კუდის ტიპის.წელი ღრმად შეჭრილი წინიდან კი სულ დახურული.თმები დახვეული მქონდა და უკან შეკრული რამდენიმე კულული კი წინ ჩამოყრილი,მსუბუქად დავიდე თცალზე ჩრდილები,მუქი შინდისფერი ტუჩსაცხი და მზად ვიყავი.ტელეფონს და პატრა ე.გ "კაჩს" ხელი დავავლე და ოთახი დავტოვე.
ყველაფერმა კარგად ჩაიარა მხოლოდ ვატო მიშლიდა ხელს რომელიც აჩრდილივით დამყვებოდა ყველგან.

ესეც შემდეგი თავი.მინდა მადლობა გადაგიხადოთ თანადგომისთვის იმისთვის რომ მამხნევებდით და მომყვებოდით მთელი ამ ხნის მანძილზე.გამიზიარეთ თქვენი აზრი შეიძლება მომდევნო თავში დავასრულო...