-ლუკა თქვი რა მოხდა
-ლექსო ავარიაში მოხვდა (ლუკა)
-რაა? როდის? სად? როგორ არის, ლუკა თქვი (მე)
-მაცადე (ლუკა) არაფერი ვიცი
-წავიდეთ სააავადმყოფოში (ნინა)
მანქანაში ჩავსხედით და სააავადმყოფოში წავედით. მისულებს : ბექა, თაკო და გაბო დაგვხდა. ბავშვებისკენ წავედით
-რა მოუვიდა?(მე)
-სად არის?(ნინა)
-თქვით რამე (მე)
-არ ვიცით (ბექა)
-რა არ იცით ბექა?(მე
-მარიამ დაწყნარდი (თაკო)
-პალატაში ყავთ შეყვანილი. შიგნით არ გვიშვებენ (გაბო)
-რა მოუვიდა ?(ნინა)
-არაფერი ვიცით (გაბო)
დავინახეთ ერთ-ერთი პალატიდან ექიმი გამოვიდა და ყველა მისკენ წავედით. ლუკა მივიდა და ექიმს დიდი ხანი ელაპარაკებოდა. ბოლო დროს თავბრუსხვევები მაწუხებდ, თან მკერდში რაღაც მჩხვლეტდა. ეხლაც იგივე დამემართა და სკამზეჩამოვჯექი. თავზე ხელები ავიფარე და თაკოც მოვიდა
-მარიამ? კარად ხარ?(თაკო
-რა გჭირს (ნინაც მოსულა)
-ისევ ცუდად ხარ?(თაკო)
არაფეი ვუთხარი, დავინახე ლუკა წამოვიდა ჩვენსკენ
-როგორ არის (ბექა)
-კარგად არის. მოსაკლავი ხარ რა. ისე დამირეკე ვიფიქრე რაღაც მოუვიდა თქო, იმას კიდევ ფეხი მოუტეხია მხოლოდ (ლუკა)
-რავიცოდი რა ჭირდა (ბექა)
-დაანებე თავიი ეს სულ გამო*ირდა ტასოს მერე (გაბო)
-ეგ რა შუაშია?(ბექა)
-კაი რა იყო არ მცემო (გაბო)
-ვაიმე გაბო ჩემს ნერვებს ნუ ცდი (ბექა)
-გეყოთ ეხლა. (ლუკა ჩაერია ) ლექსოს დღესვე გაწერენ, სახლში ყურადღება ჭირდებაო და რაღაც.
-ხო ? კაი წავიყვანოთ (გაბო)
-მარიამ შენ რა გჭირს ?(ბექამ გამომხედა)
-არაფერიი ბექა /(მე)
-რა ფერი გადევს, კაგად ხარ?(ლუკა)
-ინერვიულა და.... მიდიშედიტ ლექსოსთანდა მოვალთჩვენც (ნინა)
ბიჭები გავიდნენ და ნინა მე მომიტრიალდა
-რა დაგემართა?(ნინა)
-არაფერი უკვე კარგად ვარ (მე)
-რომ არ გიცნობდე რაღაცას ვიფიქრებდი., მაგრამ ეხლაა არ ვიცი რა გითხრა
-რამდენიიმე დღეა ასეა (თაკო)
-მერე?(ნინა)
-რა მერე)(მე)
-აქ ხარ და ექიმთან შედი (ნინა()
-არ მინდა კარგად ვარ (მე_
-მარიამ შევიდეთ (თაკო)
-ნემსის ჩხვლეტის ეშინია (ნინა)
-არაფერიც (მე)
-ხოდა წამოდი (თაკო)
-ჯერ ლექსოს ვნახავ (მე)
-შენ იქ რომ შეხვალ , აღარ გამოხვალ. ამიტმ ჯერ ექიმთან წავალთ (ნინა)
მივედით ექიმთენ. კაბინეტში მარტო მე შემიშვეს. მოვუყევი რაც მემართებოდა და რამდენიმე ანალიზი ამიღო. პასუხები, ხვალ იქნებაო. გამოვედი და ლექსპსთან შევედით
-ვახ მარიამ (ლექსო)
-ვერა ხარ შენ?(მე)
-რა გინდა?> მე რომ არა ის ბავშვი ვერ გადარჩებოდა
-ვინ ბავშვი?(ნინა)
-ვიღაც ბავშვი გადმომიხტა წინ და რომ არ გამეტანა მანქანა ხეს შევაჯახე
-ყოჩაღ შენ (ნინა)
-თავის დროზე მე კარგად გადამიარე(ვუთხარი ხუმრობით )
-თავის დროზე შენ გადაგარჩინე (ლექსო)
-აი ეგეც არის (მე)
-ეხლა სახლში წაგიყვანთ , ნატოსთან (ლექსოს დედა)
-არ არის ნატო სახლში(ლექსო)
-სად არის?(ლუკა)
-დაბადების დღეზე წავიდა წყნეთში და იქ აოირებს დარჩენას(ლექსო)
-ლიზიკო სად არის?(ბექა)
-აუ ლიზიკო (თავზე გადაისვა თავი) დედაჩემს უნდა მოეყვანა, მ ეკიდევ მარიამთან მივდიოდი , რომ ლიზიკოს ერთად დავხვედროდით (ლექსო)
-და ეხლა სად იქნება?(მე)
-შეიძლება კარის მეზობელთან დატოვა(ლექსო)
-კაი წამო წავიდეთ (თაკო)_
-ლექსო ეტლი გინდა?(გაბომ გაააჯავრა)
-ეხლა მოგხვდება (ლექსო)
-კაი წამოდექი და დამეყრდენი შეჩ*მა(ლუკა)
-ხო ეხლა ლიზიკო მომხედავს მე სახლში, სხვა ვინ მყავს რომ მომიაროს (ლექსომ ჩაიბუტბუტა ჩემს გასაგონად)
-კაი ხო დავრჩები შენთან (მე)
-მაგარია (მითხრა და მაკოცა)
-ზედმეტად არ გამითამამდე ძვირფასო (მე)
ჩავსხედით მანქანააში და სახლისკენ წავედით. ლექსოს აყვანაში ლუკა დამეხმარა. ლექსომ ბინის კარები შეაღო და ლიზიკოს დაუძახა
-ლექსო მგონი არ არის სახლში ლიზიკო (მე)
-ხო მართალი ხარ , მომისმენე სახლში შესვლაზე დამეხმარე და შემდეგ პირდაპირ შედი, იქ იქნება ლიზიკოც (ლექსო)
დავეხმარე ლექსოს ბინაში შესვლაში და იქვე სავარძელში დავსვი, შემდეგ კი ლიზიკოს მოსაყვანად წავედი. ლექსოს ბინის პირდაპირ კარზე დავაკაკუნე და კარი შუახნის ქალმა გამიღო
-გისმენთ?
-მე ლიზიკოს წასაყვანად მოვედი (გავუღიმე)
-გამარჯობაა თქვენნ....
-მე ლექსოს შეყვარებული ვარ მარიამი.
-სასიამოვნოა მე ქეთო ვარ (ხელი გამომიწოდა)
-ლიზიკო ხომ თქვენთან არის?(მე)
-კი კი ახლავე ჩემო გოგო, შემოდი და დავუძახებ (ქეთო)
-არა იყოს აქ დაველოდები (მე)
ქალი შევიდა და ლიზიკოს დაუძახა. რამდენიმე წუთში პატარა ქერა გოგო გამოვიდა
-მარიამმმ (დაიყვირა და ხელები შემომხვია )
-როგორ ხარ ლიზიკო?)მე)
-მე ცენ მომენატლე(ლიზიკო)
-ვაიმე მეც ჩემო პატარა, (მე)
-ლექსო სად ალის?(ლლიზიკო)
-ოთახშია, ფეხი ტკივა(მე)
-ლატო?(ლიზიკო)
-გაიქეცი და კითხე (მე, ლიზიკოც წავიდა . შემდეგ მე მივტრიალდი) გმადლობთ
-რას ლკლაპარაკობ შვილო რა პრობლემააა (ქეთო) რა დაემართა ლექსოს?
-ფეხი მოიტეხა (მე)
-ოხ ეგ ბავშვი როგორი ხიფათიანია (ქეთო)
-კარგით შევალ მე , სასიამოვნო იყო თქვენი გაცნობა
-მიდი შვილოო მიდი (ქეთო)
შევედი და ლექსოს ლიზიკო ყავდა გულზე მიხუტებული, ისეთი საყვარლები იყვნენნნ რომ გავგიჟდი. თან ლიზიკოც ისე გავდა ლექსოსსს..... მივედი და ორივეს მივეხუტეე
-მოხვედი მარიამ?(ლექსო)
-აჰჰჰაა კიი (მე)
-მალიამი ცვენთან ჩება, მაგალიაა ა(ლიზიკომ ცეკვა დაიწყოო)
-ესს ბავშვიი საოცრადდ საყვარელია, თან ძალიან გგავს (ლექსო)
-ხო საყვარელი, ერთ დღეს ვილაპარაკებთ ხომ ჩვენ (ლექსო)
--ხო ? და რაზე?(მე)
-ეგ იმ ერთი დღისთვის გადავდოთ (გამიღიმა და მაკოცა.
-ლიზიკო გშია?(მე)
-კიი (ლიზიკო)
-დაა რა გშია ლიზიკოო?(ლექსო)
-შოკოლადის ნამცქვალი (ლიზიკომ გაგვიღიმა)
-დაამუღამე ეგ სიტყვა?(მე)
-როცა მე ვყავარ რას ვერ დაამუღამებს (ლექსო)
-ხო ეგ როგორ გამომჩა (მე)
-წამო ლიზიკო გავაკეთოთ ნამცხვარი(მე)
გავედით მე და ლიზიკო და დავიწყეთ ნამცხვრის გაკეთება. ლიზიკო სულ ფქვილში ამოითხვარა. შემდეგ კოჭლობით ლექსო შემოვიდა, და კრემის ჭამა დაიწყო
-ლექსოო (მე)
-რა იყო?(ლექსო)
-სუულლ შეჭამე (მე)
-ლექსო გადი დლოზე (ლიზიკო გაუჯავრდა)
-შენც ლიზიკო?(ლექსო)
-მეც (წარბები მაღლა აწია)
-აუ მარიამ რა უქენი ბავშვს, შენ რომ გხედავს მე მივიწყებს (ლექსო)
-ლიზიკო გინდა ვიმაიმუნოთ და ლექსო გავამწვალოთ?(მე)
-მარიამ ფეხიი ამტკივდა და გავალ მე ხომ>?(ლექსომ გაპარვა ცადა)
,აგრამ ლიზიკო ისეთი ჭკვიანია , რომ მიეპარა და ფქვილი შეაყარა
-ოხხ ლიზიკო (ლექსომ დაიყვირა)
-ეგცც ცენნ (ლიზიკო დაეჯღანა)
-ჭკვიანი გოგო (მე) მოდი კრემს მოგცემმ (მივედი და ხელში ავიტაცე)
-კრემს არა?(ლექსო)
-ხო კრემს (მე)
-დამაცადეთ (თქვა და კრემით დაგვთხუპნა, ბევრი ვიბინეთ და ერთმანეთი შოკოლადისფრად შევღებეთ, შემდეგ ვიბანავეთ და ოთახში დავსხედით
-დავრჩით უნამცხვროდ (მე)
-მე ბევლი ვიცინე (ლიზიკო)
-და ბევრიც იიმაიმუნე (ლექსო)
-მელე ნამცქვალი კიდევ გავაკეთოთ (ლიზიკო)
-ხვალ წაგიყვანთ და ვჭამოთ (ლექსო)
-ულაააა (ლიზიკო)
-გვიანია და არ დავიძინოთ >(მე)
-ხო აბა თან ლიზიკოს ეძინება, ნახე როგორამთქნარებს (მე)
-მე მეძინება (ლიზიკო)
-ლექსო იმხელა ბინა გაქვს ჩემი ადგილი იქნება აქ სადმე(მე)
-ჩემს ოთახში არის მხოლოდ (ლექსო)
-ჰა?(მე) ეხლავე გავარკვევ
წავედი და ლიზიკო თავის ოთახში შევიყვანე. ოთახი ბავშვის ფერებში იყო გაწყობილი და კარადა სულ ბავშვის ტანსაცმელებით იყო სავსე. მეორე ოთახის კარი გავაღე და სათამაშოებით იყო სავსე. ცოტა კი გამიკვირდა მაგრამ მაინც. ლექსოსთან გავედი
-დიდი ოთახებია მაგრამ ცოტა (მე)
-ცოლად რომ მოგიყვან მერე დიდში გადავალთ (ლექსო)
-ოჰოო და მართლა?(მე)
-რათქმაუნდა (ლექსო) წამო წავიდეთ დავწვეთ
ხელი მომხვია და დასაძინებლად წავედით. ლექსოს გვერდით წოლას მიჩვეული ვიყავი, ამიტომ თავისუფლად ვიწექი.
-ლექსო ლიზიკო აქ ხშირად რჩება ხოლმე?(მე)
-რა იყო?(ლექსო)
-ოთახი სავსე იყო სათამაშოებით (მე)
-ხო აქ ხშირად რჩება ხოლმე (ლექსო)
-უცებ კარები გაიღო და ლიზიკო შმოვიდა
-მოხდა რამე?(ლექსო)
-სეილება აქ დავიძინო?(ლიზიკო)
-როგორ არა ჩემო პრინცესა მოდი (ლექსომ უხმო )
ლიზიკოც მოვიდა და შუუაში ჩაგვიწვა
-მაგალია (ლიზიკო)
-რა ?>(ლექსო)
-მალიამი რომ აქ არის (ლიზიკო)
-მეც ბედნიერი ვარ შენთან რომ ვარ (ვუთხარი და ვაკოცე)
თითქმის ჩაეძინა ლიზიკოს
-ძილინებისა ვუთხარი და ლოყაზევაკოცე
-ძილინებისა დედიკო (მითხრა ჩემსკენ გადმოტრიალდა და ყელზე შემომხვია ხელები)
ლექსოს გავხედე აწყლიანებული თვალებით და მივხვდი რომ მასაც გაუკვირდა, ლიზიკოს საქციელი
-ეს არ მინდა რომ მოხდეს (მე)
-იცი ლიზიკოს ძალიან მოსწონხარ(ლექსო)
-მესმის (მე) მეც ძალიან შემიყვარდა
-ვიცი მარიამ ვხვდები საყვარელო.
მეორე დღეს ადრე გამეღვიძა. ავდექი და მზა საკვების ყიდვა გადავწყვიტე. გარეთ გავედი და გამახსენდა, რომ ანალიზების პასუხები უნდა მენახა. ამიტომ საავადმყოფოში წავედი. ექიმის კაბინეტთან მივედი და ექიმს დაველოდე, ისიც მალე მოვიდა.
-გამარჯობა, თქვენი ანალიზი მზადააა
- და ა ხდება?(მე)
-ქალბატონო, მკერდში წარმონაქმნები გაქვთ., რამდენიმე კვანძი. როომელზეც ოპერაცია გესაჭიროებათ, წინააღმდეგ შემთხვევაში შეიძლება მთელს მკერდს მოედოს
-და რა უნდა გავაკეთოთ?(მე)
-ოპერაცია უნდა დავგეგმოთ (
-კარგით ამ დღეებში შეგატყობინებთ (მე)
გამოვედი და ლიზიკოსთვის შოკოლადის ტორტი ვიყიდე, ამ ყველაფრის თქმას, არავისთან ვაპირებდი . შევაღე ბინის კარები და ლიზიკო შემეგება
-ლიზიკო გაიღვიძე?(მე)
-კი მალიამ, სად იკავი?(ლიზიკო)
-შოკოლადის ტორტი გიყიდე (მე)
-მაგალიაა(ლიზიკო)
-ლექსო სად არის?(მე)
-ძინავს (ლიზიკო)
-წამოდი (ვუთხარი და სამზარეულოში შევიპატიჟე. ტორტის დიდი ნაჭერი დავუდე და წვენი მივაწოდე
-მაგალი გოგო ხარ (ლიზიკო)
საპასუხოდ მხოლოდ გავუღიმე
-მიქალია სენნნაირი დედიკო ლო მეყოლება (ლიზიკო)
ამ სიტყვებზე გულში რაღაც ჩამწყდა
-ლიზიკო მომისმინე მე შენი დედა არ გამოვდივარ......... (მე)
-როგოლ ალა სენ ხომ ლექსოს ცოლი უნდა იყო (ლიზიკო)
-მერე (გავუღიმე)
-მელე თუ ლექსო ჩემი მამიკოა სენ ჩემი დედიკო გამოდიხარ
ვერ გავიგე ამ ბავშმა რა მითხრა
-როგორ? რა თქვილექსოზე?(მე)
-ჩემი მამიკო ხოა ლექსო სენ დედიკო იქნები
არაფერი მითქვამს თვალებში ცრემლები ჩამიდგა და გახევებული ვიდექიი, ამ დროს სამზარეულოში ლექსო შემოვიდა
-აბა არ გავიდეთ სადმე?(ლექსო)
-მე... მე უნდა წავიდე (ვთქვი და ჩქარა წამოვედი

მოგწონთ?