ეს კი ვთქვი მაგრამ ძალიან შემეშინდა .იმ ღამეს დამიანი ჩემთან დარჩა რა თქმა უნდა ჯეინმა არ იცოდა.
გადიოდა დღეები.არაფერი ხდებოდა.
მე ვამპირობაზე ვსწავლობდი.ამ თემამ იმდენად გამიტაცა სულ ამაზე ვფიქრობდი.ერთი პირობა წიგნის დაწერაც კი მომინდა.თუმცა მივხვდი რომ ისეთ წიგნებთან როგორიც არის ბინდი,ვამპირის დღიურები და ვამპირების ომები ახლოს ვერ მივიდოდი და გადავიფიქრე.
აჰა ესეც ოცნებების დამსხვრევა.
ხანდახან რაილის ვხვდებოდი.სულ მათვარიელებდა.ცოტა მეშინოდა რაღაცნაირად მიყურებდა თითქოს ჩემი შესწავლა უნდაო.
ცოტახანში გავიგე კიდეც რა ხდებოდა.ის მართლა მსწავლობდა.თურმე მითვალთვალებდა კიდეც მე და დამიანმა ეს არ ვიცოდით.
ერთ ღამეს როცა დამიანი სისხლისთვის იყო წასული ის მოვიდა უჩუმრად შემოხტა ფანჯარაში.
შემეშნდა.
კივილი მომინდა მაგრამ ყელი გამიშრა,გაქცევა მომინდა მაგრამ ფეხები არ დამომერჩილა.
საღი აზრი მკარნახობდა სწრაფად გაიქეციო მაგრამ მეორე მე იძახდა სწრაფია დაგეწევა და მალე მოგკლავსო.
-გამარჯობა შეგაშინე??
ისევ თავისი ბოროტი ღიმილით გამიღიმა.
ოოო როგორ მეზიზღებოდა მხოლოდ ახლა გავიაზრე.
მეგონა მომკლავდა .მაგრამ უცბათ გავითიშე ასე უბრალოდ.
თვალები რომ გავახილე ეს ღამის კოშმარი მეგონა.
მაგრამ იქაურობა რომ მოვათვარიელე ერთ დიდსაწოლაიან უცხო ოთახში აღმოვჩნდი
ტირილი დავიწყე არადა ახლა ოთახის დათვარიელება უნდა დამეწყო და გამერკვია სად ვიყავი.
ბოლოს რაილი შემოვიდა საჭმლით ხელში.
უნდა მეკითხა სად ვიყავით და ამას რატომ აკეთებდა მაგრამ ვუთხარი
-არ შევჭამ.
-შენი ნებაა.
და გარეთ გავიდა.
მომშივდა და მაინც შევჭამე.
დიდ საწოლზე დავწექი მეგონა ფიქრისთვის დრო მქონდა.
ვფიქრობდი ერიკზე და ვფიქრობდი იმაზე რომ შეიძლება ვეღარ მენახა.
ათასი სულელური იდეა მომივიდა იმის შესახებ თუ რატომ ვყავდი აქ რაილის.
ბოლო ვარიანტი ყველაზე ახლოს იყო ჩემი აზრით.ალბათ აქ დამამწყვდევს გამომკვებავს საახალწლო ღორივით გაზრდის და მერე მომკლავს.
ამაზე ხარხარი დავიწყე.
ისეთ ხმას გამოვცემდი ვინმეს ეგონებოდა კვდებაო.
რაილიც შემოვარდა სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით.
-მეგონა იხრჩობოდი
-ისე ეგ უფრო კარგი იქნებოდა.
ძლივს მოვითქვი სული.
ის მოვიდა და გვერდით მომიწვა.
ვერ ავიტანე და სხვა მხარეს გადავბრუნდი.
ვერ მოვისვენე და ისევ აქეთ გადმოვბრუნდი.
რაილის მზერას შევეფეთე.
-რა არის ზედმეტად ლამაზი ვარ??
-სიმართლე გითხრა კი.
–უაზრო ცინიზმი
– ზედმეტი უხეშობა
– აუტანელი ღიმილი
– საოცარი სიბრაზე
– გველური გამოხედვა
– სექსუალურობა
– მოკეტე
– არა.
– კი
– არა
–კი
– იცი მომწონს შენთან საუბარი. რაღაც გაქვს ისეთი რაც მიზიდავს.
-მე კი არ მომწონს იმიტომ რომ ლურჯი თვალები გაქვს.
და ისე დავიჭყანე რომ რაილიმ გადაიხარხარა.
ისეთი სახე ჰქონდა მეც გადავიხარხარე.
მერე სწრაფად დავასტოპე თორე მისთვის ხელის სახეზე გადასმა მინდოდა.
რაღაცნაირად გლუვი კანი ჰქონდა და მაგიტომ.
ისიც რაღაცნაირად მიყურებდა მაგრამ მანაც დაასტოპა.
და ორივე ერთდროულად წამოვხტით ლოგინიდან.
რა დამემართ.რა დაგვემართა??
გონებაში ამაზე ვეძებდი პასუხს.
ის წავიდა.
მე კარის გამტვრევა მოვინდომე როგორც კინოებშია ხოლმე.კარს ფეხების რტყმა დავუწყე მაგრამ აბა ამ კარს რას დავაკლებდი?
კართან დავჯექი და ტირილი დავიწყე.
ამ დროს რაილიც მოვიდა.
-გამიშვი გთხოვ (ქეითი)
მან რაღაცნაირი სახე მიიღო.
არ ვიცი ეს რას ნიშნავდა თითქოს გაოცებაც იყო სირცხვილის გრძნობაც და სევდაც.
-არ შემიძლია.
-გთხოვ გთხოვ
-ვერა.
-რა უნდა გამიკეთო??
ეს რომ ვთქვი ისევ ის ბოროტი ბიჭი გახდა.და ნიკაპზე ხელი მიიდო.
-არ ვიცი ვფიქრობ.სამი ვარიანტი მაქვს
-მითხარი სამივე და იქნებ ამორჩევაში დაგეხმარო?
მეც უკვე ცრემლებმოწმენდილმა ვუთხარი.
აი სად გამომადგა ის შხამი რომელსც მთელი ცხოვრება ვფლანგავდი გავიფიქრე და მწარედ გამეღიმა.
მან სხვანაირ სიცილად მიიღო და უფრო მონდომებით შეუდგა ჩემს გამწაარებას.
-პირველი ვარიანტი:ადამიანად დაგტოვო და შთაგაგონო დამიანი მთელი არსებით გძულდეს.
მეორე ვარიანტი:ვამპირად გადაგაქციო და მკვლელი გაგხადო შემდეგ დამიანი მართლა დაიტანჯება რადგან მასთან ყოფნის სურვილს ჩაგიკლავ.
მესამე ვარიანტი:ჯოჯოხეთში გაგისტუმრო
და გაიღიმა
-ჰმმმ სიმართლე გითხრა მე მესამე ვარიანტი უფრო მაწყობს.
-ხოო რავიცი.შენ მესამე მოგწონს მაგრამ მე მეორე უფრო მომწონს
ეს თქვა მომვარდა და მიკბინა.
ცოტახანი ტკივლს ვგრძნობდი.
ყველაფერი დამავიწყდა.
დამიანის ღიმილიც კი და პანიკაში ჩავვარდი.
მერე ჩამეძინა და ისეთი სიზმარი დამესიზმრა სადაც ყველაფერს ვამტვრევდი.ეს იმდენად მომეწონა გავიფიქრე რომ გავიღვიძებ გავიმეორებ თქო.
ამ დროს თვალები გავახილე.