ძალით გათხოვილის დაკარგული და ისევ დაბრუნებული სიყვარული(თავი მეცხრე)
მე ისიც არ მკითხეს,მინდოდა თუ არა გათხოვება და ახლა იმას მეკითებით ხოარ წავიდე სახლიდან უკვე?სასაცილოა მამა ჩემი ამბავი,სატირალი რომ არ იყოს. სულ რაGაც 17 წლის გოგოს,სიცოცხლე გამიმწარეთ.ამას ვერასოდეს ვერ გაპატიებთ და ეს დაიმახსოვრეთ.ჩათვალე რომ შვილი აღარ გყავთ,ჩათვალეთ რომ,ლიზა წერეთელი თქვენღვის მოკვდა. -გაჩუმდი შვილო ამას ნუ ამბობ. -დედა -მართლა?აბა რავთქვა დედა?ის რომ,ამის შემდეგ უფრო შემიყვარდებით. -მაპატიეე ლიზა, მე არ მინდოდა ასე რომ,მომხდარიყო. -კარგი რა დედა გაჩერდი.შეგეძლო გეშველა ჩემთვის მაგრამ,არაფერი გააკეთე. -მართლა არ შემეძლო შვილო, -დედა ახლა გაჩერდი,უფრო ნუ მიშლი ნერვებს.მე რომ შენს ადგილზე ვყოფილიყავი რამეს მოვიფიქრებდი. -რამდენს უბედავ დედას?მითხრა დედამთილმა -შენი ნერვბი არ მაქვს,შენი ლაპარაკის და უაზრო გამოხტომების ატანა როცა მომიწევს მეყოფა.ვუთხარი მე -ღმერთო ეს ვინყოფილა.ჩაიბუტბუტა მან უკვე დროა წავიდეთ ლიზა,მითხრა ლევანმა. -კარგი წავიდეთ.ჩემი სიცოცხლე უკვეე გამწარებული და აზრი არააქვს სად ვიქნები. -მე გაგიხალისებ ცხოვრებას ლიზუ.მითხრა ლევანმა -შენგან არაფერი არ მინდა.მითუმეთეს სიყვარული.ვუთხარი მე -მაგ უხეშობას აუცილებლად მოიშლი.ახლა კი წავედით.ჩემს ბარგს ხელი მოკიდა და კარებში გავიდა მეც გავყევი, ისე რომ უკან არ მომიხედავს,მანქანაში ჩავჯექი."ფანჯრიდან" დავიანხე როგორ ტიროდა დედა,მაგრამ უკვე აზრი არქონდა.მანქანაში ყველა ჩაჯდა და წავედით,მივდიოდით მაგრამ სად არ ვიცი,გზასაც არ დაკვირვებივარ დავდახრილი ვიყავი და ვტიროდი,მანქანა გაჩერდა ყველა ძირს ჩავიდა მხოლოდ მე და ლევან დავრჩით -აი მოვედით, ეს ჩვენი სახლია.მიტხრა ლევანმა -მანქანა რომ გაჩერდა მივხვდი. -ხოდა ჩამოდი აქ ხომ არ დარჩები? -ნეტა აქ ვრჩებოდე მარტო,რა კარგი იქნებოდაა -ლიზა ასე გძულვარ? -არ გიცნობ ის რომ, შენი ცოლი გამხვდარიყავი,შენ კი არ დამინდე და მაინც წამომიყვანე. -შენ ჩემი უნდა გამხდარიყავი და მაგიტომაც წამოგიყვანე. ახლა კი ჩამოდი ძირს. მანქანიდან გადმოვედი და ლევანს უკან მივყვებოდი,სახლში შევედით რომელიც,ძალიან ლამაზად იყო მორთული და ამავდროულად ბევრი ხალხიც იყო შიგნით -ლევან ესენი ვინარიან?ვკითხე მე -ესენი ჩვენი სტუმრები არიან. -ვინ სტუმრები?ქორწილია თუ რახდება? -ჩემი ნათესავები არიან.მოსალოცად მოვიდნენ,ქორწილი არა მაგრამ,პატარა ლამაზ საღამოს გვაჩუქებენ.კარგად გავერთობით -იცი რას გეტყვი,საერთოდ არ ვარ ცეკვა სიმღერის ხასიათზე.ვიცი ამათ ვერ ეტყვით რომ წავიდნენ,მაგრამ,მე წამიყვანეთ ჩემს ოთახში. -ლიზა შენ ხოარ გაგიჟებულხარ?შენს გასაცნობად მოვიდნენ. -სულ არ მაინტერესებს,არავის გაცნობა არ მინდა.სასურველი ქმარი სულაც არ ხარ ჩემთვის.შენი ნათესავები რომ გავიცნო -ლიზა ახლა ცემის ღირსი ხარ მაგრამ ამდენ ხალხში არ შეგარცხვენ. -მცემო?ასე უცებ ამჟღავნებ შენს ხასითს. -მოკეტე და წამომყევი. -სად? -ხალხი უნდა გაგაცნო. -შენ ყრუ ხარ?არ მინდა არავის გაცნობა. -მოგიწევს,ნახე ყველა ჩვენ გვიყურებს. -ლევან არ მაინტერესებს,ვინ მყურებს და ვინ არაა. -წამომყევიი ახლავე ოთახში ავიდეთ.მითხრა გაბრაზებული ხმით ლევანმა და კიბეები აირბინა მეც უკან გავყევი.ოთახში შევედით -აქ რატომ მომიყვანე ლევან? -ახლა არ მითხრა, არც იმის გაკეთება მინდა რაც ცოლს ეკუთვნის. -რას გულისხმობ? -შენ ხომ შენსას იჯინებ?ხოდა მეც ჩემსაც გავიტან.ჩემსკენ წამოვიდა -ლევან გაჩერდი დავილაპარაკოთ. -არ მინდა ლაპრაკი,ისევე როგორც შენ არ გინდა ვინმეს გაცნობა. -ლევან გთხოვ..მეშინოდა მისი ისეთი სახე ქონდა, -სასტმროში დაწყებულ საქმეს აუცილებლად დავამთავრებ დღეს. -ლევან ქვემოთ ბევრი ხალხია..ისე მეზიზღებოდა ლევანი მაგრამ ახლა წყნარად ველაპარაკებოდი რადგან ისეტი სახე ქონდა რომ მაშინებდა. -არ მაინტერესებს.შენ ხომ არ გინდა ვინმეს გაცნობა?ხოდა არც მე მინდა დღევანდელი ღამის დაკარგვა. -გეყოფა ლევან! ამდენი ირონია.მე შენი არ გავხდები გაიგე?მეზიზღება შენთAნ ერთად გაჩერება. -მოგიწევს ამიტანო რადგან,დიდიხანი მოგიწევს ჩემთან ერთად ყოფნა. -სამუდამოდ შენი ცოლი არ ვიქნები! -ვიისი იმედი გაქვს?ვინ გიშველის? -მყავს ისეთი ადამიანი ვინც შენგან წამიყვანს ადრე ტუ გვიან. -იცი რას გეტყვი ლიზა?.ფეხებზე შენ ვინ გადაგარჩენს და ვინ არა.ჩEმთვის მთავარი იცი რა არისს? -რაა? -ისრომ ჩემი გახდები.ის რომ შენს ქალი**ილობას მე ჩAვიბარებ. -არასოდეს ლევან არასოდეს გავხდები შენი გაიგე,? -აბა ვნახოთ,მითხრა და ჩემსკენ წამოვიდა.. -არ მომეკარო ლევან, კივილი დავიწყე მე -ნუ კივი აზრი არ აქვს ვერავინ გაიგონებს.ჩვენ მეორე სართულზე ვართ. -არარაობა ხარ. -შენ კი ძალიან მიმზიდველი..უფრო ახლოს მოვიდა ჩემთან,მე უკან დავიხიე და ბოლოს ოთახის კუთხეში აღმოვნჩდი. -ხედავ?შენ თვითონ გაები მახეში. -რას გულისხმობ? -იარე ,იარე და ბოლოს კუთხეში მოემწყვრიე. -რა გინდა ლევან.? -ის რაცც ყველა კაცს..შენთან სეXსი მინდა. -ვერ ეღირსები..ამის თქმა და ვიგრძენი როგორ შემომახია ლევანმა ჩემი სიფრიფანა სარაფანი.წელზე ხელი მომხვია და მისკენ მიმწია. -ლევან გაჩერდი..ვკიოდი მეე ის არც კი მისმენდა,,კუთხეში ვიყავი მიმწყვდეული,ვერ ვინძრეოდი,ლევანი ყელზე მკოცნიდა,ეს ისეთი საზიზღობა იყო ჩემთვის,ილია მახსენდებოდა მე ხომ მას დავპირდი,ამას არ გავაკეთებდი..განთავისუფლება მინდოდა მაგრამ ამაოდ,ლევანმა ყველაფერი გაიძრო და ჩემს წინ დადგა. -თუ მომენდობ და დაწყნარდები,ნაკლებ ტკივილს იგრძნობ. -თავი დამანებე ლევან. -დაწყებულ საქმეს ვერ დავტოვებ შუა გზაში. -გემუდარები ეს არ გააკეტო. -მოკეტეე.მითხრა ილიამ და ლოგინზე დამაგო თვითონ კი ზემოდან დამემხო,ასე უფრო ვერ ვნთავისუფლდებოდი ისგან მე ტირილი დავიწყე ის კი მეფერებოდა.უეცრად იმხელა ტკივილი ვიგრძენი,თითქოს გულში ტყვია მომხვდა,ყველაფერი სწრაფად მოხდა,ტირილში უკვე კივილიც გავურიე.გვერძე გავიხედე და თეთრეულზე სისხლი დავინახე.ყველაფერს მივხვდი,მივხვდი რომ ჩემი ტანჯული სული უარესდა დაიტანჯა.ლევანი ფეხზე წამოდგა და სააბაზანოში შევიდა მე კი ლოგინზე ვეგდე და ვტიროდი,არა უფრო სწორად ჩემს ბედს მივსტიროდი. ------------------------------ აბა როგორია ბავშვებო?ველოდებიი შეფასებას,იმედია მოგეწონებათ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.