ლევანი მალე გამოვიდა სააბაზანოდან და მითხრა:
-დიდხანს უნდა იგლოვო ახლა მანდ?
-მეზიზღები.მხოლოდ ეს უთხარი
-ეგ კარგად ვიცი,სხვა რამე შეგიძლია მითხრა.
-მარტო დამტოვეე სატანა.. თან ვტიროდი.
-ლიზა ძაალიან თამამად მელაპარაკები,რაც არ მომწონს,ცოტა ტონს დაუწიე.ახლავე მოწესრიგდი და ქვემოთ ჩამოდი.
-არსადაც არ ჩამოვალ.
-ლიზააა.
-რაა გინდაა? მითხარი ბარემ მომკალი და დავისვენებ,სული მომიკალი უკვე და რაღა აზრი აქვს ასე ცხოვრებას?.
-მე ის გავაკეთე რაც, ადრე თუ გვიან, მაინც უნდა მექნა.
-შენ ჩემზე იძალადე და ამისთვის ღმერთი დაგსჯის.
-ვიძალადე?მკითხა და თან ბოროტად გადაიხარხარა.
-დიახ ასეა,
-გოგო შენ დებილი ხარ?მკითხა მკაცრი ტონით და ჩემსკენ მოიწია.
-დებილი ვარ აბა რა ვარ?შენ რომ,დაგემორჩილე ასე მშვიდად, მაგის გამო ვარ დებილი.
-დამემორჩილე კი არა, ძლივს გავაკეთე ჩემი საქმე.
-და მერე კმაყოფილი ხარ?
-ძალიან კმაყოფილი ვარ.
-არარაობა ხარ! გული მერევა შენ რომ გიყურებ.
-მართლა? მიზეზს ვერ მეტყვი?ამდენ ამბავს იმიტომ ტეხ რომ,შენთან სექსი მქონდა?ეს ოდესღაც ხომ უნდა მომხდარიყო?
-ეს არ იყო ჩემი სურვილი.შენ მე არაფერი მკითხე.არ იფიქრე იმაზე მე რამინდოდა.
-შენთვის რომ მეყურებინა,ეს არასოდეს მოხდებოდა.
-რაიცი იქნებ შემყვარებოდი?
-სანამ შეგიყვარდებოდი მანმდე,ურთირთობა არ უნდა გქონოდა? გინდოდა ხალხს ჩემზე ეთქვა,ცოლთან მისი მოვალეობა ვერ მოიხადაო?
-შენთვის ის უფრო მნიშვნელოვანია, რას იტყვის ხალხი შენზე.ვიდრე ჩემი ბედნიერება.
-დიახ ასეა,რადგან ჩემს გაბედნიერებაზე, არც შენ არ ფიქრობ.
-ვინ გაიგებდა მე და შენ ერთად ვიწექით თუ არა?
-კარგი რა ტო,აზრზე არახარ არაფრის.ჩემს ძმაკაცებს უმეტესობას ცოლი ჰყავს.თითოეული მათგანი თავის პირველ ღამეზე გვიყვება დანარჩენებს და მე რომ მკითხავდნენ რა უნდა მეთქვა?
-შენ მართლა დებილი ხარ? არ გაბედო მაგ თემაზე ვინმესთან საუბარი.
-შენ რას ფიქრობ ეგ არვიცი ლიზა მაგრამ,იცოდე რომ,ამის Eსახებ ოჯახშიც მოგიწევს საუბარი.
-სუყველა ერთად გაგიჟდით მგონი,მთელი ოჯახი.
უეცრად ლევანმა სახეში ხელი გამარტყა და მითხრა:
-მოკეტე ლიზა წერეთელო! მოკეტე გაიგე?სამუდამოდ ჩაიგდე ეგ დამპალი ენა.ჩემს ოჯახზე არასოდეს არ დაილაპარაკო მასე.
მე ტირილი დავიწყე და არაფერი მითქვამს.ერთი დღის მოყვანილზე უკვე ცემაც დამიწყო.
-ვწყევლიი იმ დღეს როცა მე დავიბადე,იმ დღესაც ვწყევლი როცა,შენ შემოდი ჩემს სახლში.ვუთხარი მე.
-ხმას ნუ მაგონებ შენსას..შენთან ახლა მოახლე ამოვა და მოგეხმარება მომზადებაში,სთხოვე რამე კარგი ჩაგაცვას და ძირს ჩამოეთრიე. ხმა არ ამომიღია უბრალოდ გაუჩერებლად ვტიროდი,მალე მართლაც მოოვიდა ჩემთან გოგონა.(მოახლე)
-ქალბატონო რა დაგემართა?რატომ ტირი?ეს სისხლი რა არის?დაწყნარდი გთხოვთ,ნუ ტირით.წავალ ვინმეს დაუძახებ და ვეტყვი რომ,ცუდად ხარ.
-არსად არ წახვიდე გთხოვ.არავის უთხრა ამ დღეში რომ მნახე.
-რა გჭირთ?კარგად ხართ?
-კი კარგად ვარ.
-მაშინ რატომ ტირიხართ?
-ძალიან უნამოსოდ მომექცა ლევანი,ჩემზე ძალა იხმარა.
-ღმერთო რა სადისტია.მინდა გითხრა რომ ამ სახლში ერთმანეთზე უარესი ხალხი ცხოვრობს.ბატონი დავითის გარდა.(დავითი ჩემი მამამთილია)ვ
-შენ რაგქვია?
-ნინა მქვია ქალბატონო და შეგიძლია მენდოთ ბოლომდე.არავის არაფერს ვეტყვი.
-მომისმინე ნინა.ქალბატონოს ნუ მეძახი,ლიზა დამიძახე,ახლა კი გთხოვ რამე ტანსაცმელი მომიტანე და ეს თეთრეული გამოცვალე.მე სააბაზანოში შევალ.
-კარგი ლიზა.
-აი ასე ჯობია ,ლიზა რომ დამიძახო.ვუთხარი ნინას და ძალით გავუღიმე.შემდეგ სააბაზანოში შევედი,მოვემზადე და ქვემოთ ჩავედი.
-მოხვედი ძვირფასო?მკითხა მისი სანათესაოს წინაშე ლევანმა.
-შენი ძვირფასი არასდროს არ ვიქნები სატანა.გადაუჩურჩულე ყურში
-მასეთ საუბარს თუ არ გადაეჩვევი,დღევანდელი მონაგონი იქნება,მერე წიხლებით მოგილამაზებ მაგ სახეს,გაიგე?.
-და მერეე?
-ლიზა ხმაა ჩაიგდე ახლა,ნერვებს ნუ მიშლი.
-საერთოდ არ მიხარია,შენს გვერდით დგომა და საერთოდ შენთან ცხოვრება,მეზიზღები,არარაობა ხარ!
-ცხოვრებას ჯოჯოხეთად გიქცევ,მასე დამპალი ტონით რომ,მელაპარაკები.
ამ დროს მასთან მისი დეიდა მოვიდა.
-ვაიმე ლევან დეიდა,რა ლამზი გოგო მოგიყვანია ცოლად,დიდიხანია იცნობ?
-მადლობა დეიდა ,მადლობა ძალიან კარგი გოგოა მართლაც,უმშვენიერესია და რაც მთავარია კარგი ხასიათები აქვს,მალე გაიცნობთ ყველა.
-ხედავ ჩემო სილამაზევ,როგორ შეგაქე?.მითხრა დეიდამისის თანდასწრებით,ეს მხოლოდ იმიტომ რომ,მისი სატანური სახე არ გამოეჩინა სხვისთვის.
-კი ვხედავ.ვუთხარი და გადვწყვიტე გავრიდებოდი.
-მოიცა ლიზა არ წახვიდე.მინდა ყველა ჩემიანი გაგაცნო.
-არარის საჭირო,ყველას ახლა, მაინც ვერ დავიმახსოვრებ.
-ახლა იცი რას ვიზამ?
-რას იზამ?
-წამომყევიი.მითხრა და სადღაც მივყავდი,უეცრად შუა ცეენტრში დავდქით,მიკროფონი ხელში აიღო(რათქმაუნდა მუსიკაც იყო. და მიკროფონი თავისთAვად)
-ჩემო საყვარელო ხალხო.მინდა ყველას გაგაცნოთ ჩEმი უმშვენიერესი ცოლი,რომელიც სიცოცხლის ბოლომდე დავიცავ და დიდი სიყვარულით მოვუვლი მასაც და ჩვენს პატარასაც,რომელსაც მუცლით ატარებს,
-გაგიჟდი ლევან?რა ბავში?.
-მოკეტე...კახპა უნდა გამოგიყვანოო,მიწასთან გაგასწორო და სიცოცხლე მოგისპო.ამის ღირსი ხარ.
-ხოო? მეც გაგანადგურებ მაშინ.
-მაგას როგორ იზამ?
-აბა მიყურე.
-დიახ ბავშვს მართლაც ველოდებით,ოღონდ ეს ბავშვი ლევანისს არაა,ჩვენ ადრეც გქონდა ურთიერთობა,ბავშვი რომ არ აგვყვა გამიკვირდა,ანალიზების გაკეთების შემდეგ გავიგექთ რომ,ლევანი უშვილო იყო,მოვჩორტე მე ისევ როგორც ლევანი იგონეეებდა ჩემს ორსულობას. ხელოვნური განაყოფიერება გავიკეთე და დავორსულდი.
-შენ ხოარ გაგიჟდი?რეებს ბოდიალობ გოგო?მითხრა ლევანმა ჩუმად
-იმ თამაშს ვთამაშობ,რომელიც შენ დაიწყე.
-ლიზა ახლავე თუ არ შეწყვეტ,იცოდე.
-რაა?კიდევ მცემ?ეგ არ გამიკვირდება.ვუთხარი ლევანს და ხალხში გავერიე,ყველა მე მომშტერებოდა,ყველას რაღაცის კითხვა უნდოდა მაგრამ,ვერავინ ვერ ბედავდა.მე კი სული მეწვოდა ამდენი სიყალბის თამაშით.როგორც იქნა სტუმრები წავიდა,მხოლოდ ოჯახის წევრები დავრჩით,
-მე წავალ დავწვები.ვთქვი მე
-არასადაც არ წახვალ ქალბატონო.მითხრა დედამთილმა,
-ქალბატონი თქვნსკენ იყოს,მე ლიზა მქვია.
-კარგად ვიცი რაც გქვია?მინდა რაღაც გითხრა,შენ და ლევანი 2 კვირით საფრანგეთში გაემგზავრებით,ეს მხოლოდ იმიტომ რომ,თქვენი ურთიერთოდა დალაგდეს.
-არ არსებობს,მე მასთან ერთად არსად არ წავალ,ჭირივით მეზიზღება თქვენი შვილი.
-ლოგინში რომ ჩაუგორდი და რომ,გაიგე უშვილო იყო. მაშინ ხომ არ გეზიზღებოდა?
-დედა თავი დაანებე.! უთხრა ლევანმა დედამისს.
ხელი მომიკდა და კიიბეებზე ამარბენინა და ოთახში შემიყვანა...
-ბარგის ჩალაგება დაიწყე ხვალ დილით 9 საათზე წავალთ.ბილეთი უკვე ავიღე.10 ის ნახევარზი უკვე ფრენაა.რამე არ მითხრა,უკვე შენი ატანა არ შემიძლია. მითხრა ლევანმა
-ბარგი უკვე ჩალაგებული მაქვს.პრინციფში არც ამომილაგებია.ეს ის ბარგია ჩემი სახლიდან რომ წამოვიღე.
-ძალიან კარგი,მითხრა ლევანმა და ლოგინში დაწვა.მე კი სააბაზანაში შევდი და ილიას დავურეკე.
-გისმენ საყვარელო.ამიღო ილიამ
-როგორ ხარ?
-ჩემო სიცოცხლე როგორ მომენატრე,არ დაგირეკე რადგან,არ მინდოდა პრობლემები შემექმნა შენთვის არადა უზომოდ მენატრებოდი.
-როგორც კი მოვახერხე დავრეკე.მინდა რომ შეგხვდე.
-ახლა ლიზა?
-ხო ახლა იმ ადგილზე სადაც გათხოვებამდე შეგხვდი.
-ლიზა ასე ღამე როგორ გამოხვალ?
-ტაქსით მოვალ.შემხვდი გთხოვ.
-კარგი წამოდიი.
სააბაზანოდან გამოვედი ლევანი უკვე ჩაძინებული იყო.კიბეებზე დავეში და გარეთ გამოვედი ძალიან ბნელოდა ტაქსი გავაჩერე და ილიასთან მივედი,ის უკვე მოსული დამხვდა.
-ჩემო საოცრებავ.მითხრა ილიამ და გულში ჩამიკრა.
-ოო,როგორ მენატრებოდა ეს ჩახუთება ილია.
-ვიცი ლიზა ვიცი,იცოდე ეს ჩემი ბრალი არაა რომ გენატრებოდა,შენი ბრალია რადგან არ მომეცი უფლება ერთად გავპარულიყავით.
-ილია უკვე გვიანია, მინდა რაღაც გითხრა.
-მითხარი ჩემო ლამაზო.
-უზომოდ მომენატრები ილია,არ მინდა ყველაფერი გავწელო,მოკლედ გეტყვი.ხვალ დილის 9 საათზე.საფრანგეთში მივფრინავთ მე და ჩემი ქმარი.
-არა ლიზა,ამას არ დავუშვებ.
-დაუშვებ ილია,უნდა წავიდე,
-ხვალ მეც მოვალ აეროპორტში.და ნახავ თუ დავუშვებ,ახლა სახლში წადი და კარგზე იფიქრე მალე ერთAდ ვიქნებით
-სისულელე არ ჩაიდინო გთხოვ.
-ლიზა კარგზე იფიქრე-მეთქი.ახლა კი წადი გთხოვ,ხელი მომკიდა და ტაქსში ჩამსვა რომელიც შორი ახლოს მიცდიდა.
-----------------------------------------
როგგორიაა?