თორნიკემ გაიგო , რომ მარიამი ასე ადრე სადღაც იყო წასული და ძალიან გაუბრაზდა, არ დაუჯერა ნინის დედაზე მოფიქრებული ტყუილები, დიანახა რომ ყელზე მარიამს გულის ფორმის ყელსაბამი არ ეკეთა და მაშინვე მიხვდა რომ ლუკასთან იყო მარიამი წასული. იმ დღეს ძალიან იჩხუბეს , მარიამი კი ისევ ამტკიცებდა რომ ყელსაბამი , გადააგდო.

- არ მჯერა შენი მარიამ! სად წაიღე ის ყელსბამი? მითხარი სიმართლე რომ ლუკასთან იყავი და დაუტოვე.
- არ ვყოფილვარ! თორნიკე რა გჭირს? ჩემ იარ გჯერა? როდის მერ ეგახდი ასეთი ეჭვიანი?
- იმის მერე რაც ლუკა თავს გავიდა.
- ლუკა სულ ეგეთი იყო.
- რამდენჯერაც მიხვალ , იმდენჯერ დაიჯერებს რომ მოგწონს გესმის?
- არ ვიყავი ლუკასტან და რა გავაკეთო?
- სიმართლე მითხარი და დავამთავროთ კარგი ?
- არ გჯერა ჩემ იდა რა ვქნა? არ ვყოფილვარ ლუკასთან, ის ყელსბამი გადავაგდე.
- თუ გავიგებ რომ იქ იყავი ძალიან ვიჩხუბებთ!
- ასეთი არ იყავი შენ ! მენდობოდი!
- აღარ გენდობი! იმიტომ , რო მსიმართლეს არასდროს მეუბნები. მესმის ეს სიტუაცია , რაც შენს და ლუკას შორის ხდება და ამიტომ მაგასაც ავიტან!
- იმ დღიდან აღარ ხდება არაფერი ჩემს და ლუკას შორის , როდიდანაც შენ შეგხვდი!
- რატომ წახვედი ლუაკსთან? მარტო ყელსაბამი დაუტოვე ?
- არ ვყოფილვარ ლუკასთან.
- ვიცი რომ საავადმყოფოში იყავიდა დამალვას აზრი არ აქვს მარიამ!
- ნინის გავყევი.
- რისთვის გაყევი?
- რატისთან!
- რატისთან ხო ? ხო შენ რატი გაინეტრესებდა !
- რატომ არ უნდა მაინტერესებდეს ?
- რავიცი.
- მოდი შევთანხმდეთ იმაზე რომ შენი საქმე არარის მე სად წავა და სად არა ! როცა გეუბნებ ირომ არ ვყოფილვარ ესეიგი არ ვყოფილვარ და მე შენზე უკეთ ვიცი როგორ მოვიქცე ლუაკსთან. მე უკეთესად ვიცი რა უნდა ვუთხრა და როდის უნდა ვნახო.
- საერთოდ არ უნდა ნახო მარიამმ!!!! საერთოდ არ უნდა დაელაპარაკო!!
- რა გჭირს?
- მეშინია!
- რისი გეშინია?
- ის წამართმევს ენს თავს მარიამ! ის გიჟია , მდიდარია და მოგცემს იმას რაც მე არ მაქვს და მეშინია ამაზე არ წამოეგო.
- ჰა ? სიმდიდრე არარის მთავარი. ფული რომ მინდოდეს აქამდე მეყვარებოდა ლუკა , შენს გამოჩენამდე!
- და მაინც არ მეუბნები სიმართლეს!
- ვაიმეე ! რა გითხრა აღარ ვიცი!
- აღარ გიყვარვარ ხო ?
- რა შუაშია ?
- მე ხომ გთხოვე რომ არ წასულიყავი მასთან! ხომ შევთანხმდით რომ ნინის ორივე გავყვებოდით!
- არ ვყოფილვარ !
- იგივეს იმეორებ ? ესე როგორ მატყუებ ?
- არ გატყუებ თორნიკე. და ამაზე უფრო მნიშვნელოვანი რამ მაქვს სათქმელი!
- რა მოხდა ?
- ბიჭები გემუქრებიან.
- ეგენი მთელ იცხოვრებაა მემუქრებიან. ლუკას კუდები.
- გაბრალებენ რომ ცეცხლი შენ გააჩინე , მაგათთან სახლში.
- რა ? გაგიჟდნენ?
- რავიცი..
- შენ ამგათი გჯერა და იმიტომ მიგონებ აქ რაღაცა მიზეზებს? გაგიჟდი ხო ? ან სად ცოხვრობენ ეგენი ან ვინარიან საერთოდ რა უნდათ?! მარიამ... !! შენ ამის გჯერა ?
- არვიცი.
- რასნიშნავს არიცი ? *თორნიკე ასეთი გაბრაზებული ჯერ მარიამს კი არა არავის არ ყავდა ნანახი , ვენები მთელს სხეულზე ეტყობოდა და ძალიან ხმამაღლა უყვიროდა მარიამს! *
- კარგი დამშვიდდი, უბრალოდ არარის გამორიცხული.

თორნიკემ ამის გაგონებისას თავი ვერ შეიკავა და მარიამს დაარტყა. მარიამი წაიქცა და თავი კიბის საფეხურს ჩამოარტყა. თორნიკე გაშეშებულ იდგა , შემდეგ ყურადღებასაც არ აქცევდა მარიამს , დადიოდა სახლში და ირგვლივ ლეწავდა ყველაფერს, ცოტახნის მერე ამრიამის გამოფხიზლებას შეეცადა , ხელში აიყვანა და საძინელებში საწოლზე დააწვინა , თითონ გამოვიდა და სამზარეულოში შევიდა. როდესაც ამრიამსითვის რაღაცეები გაამზადა და საშინელებში შევიდა იქ არავინ დახვდა. აბაზანის კარიც ღია იყო და ამიტომ გასასვლელ კარტან მვიიდა , ოდნავ გაღებული დახვდა და მიხვდა რომ მარიამი წავიდა .. დაყარა რაც ყელში ეჭირა და გარეთ გავიდა , მარიამის არსად იყო ... ნინის დაურეკა და ნინიმაც გაიკვირვა ... სინამდვილეში მარიამი ნინის გარდა ვერავისთან წავიდოდა.. ნინი ყინულს ადებდა ნატკენებზე და ეფერებოდა ატირებულ მარიამს..

- მე ვიცოდი ესე რმ დამთავრდებდოა შენი ცანცარი მარიამ!
- რა ცანცარი ? კიდე უფრო ნერვებს მიშლი!
- კარგი , დამშვიდდი , აუცილებლად ვანხავ თორნიკეს და უარსესს ვუზავ მერე ლუკას ვეტყვი და მაგ შენს თორნიკეს დედამისი ვეღარ იცნობს!
- გაგიჟდი? რა ლუკას ეტყვი , გინდა დაგვხოცოს სუყველა?
- მე არფერს დან=მიშავებს და თქვენ რაც გინდათ ის ქენით! სულელი ხარ მარიამ! იმედი მაქვს მასთან დაბრუნებას არ აპირებ! უკვე გაჩვენა როგორია სინამდვილეში და რომ აღარ უნდა გაეკარო!
- ...
- იმეიდა დაბრუნებას არ აპირებ მეთქი , გკითხე ?!
- არა.
-ხოდა ეგრე ! აქ იქნები და არ გაგიშვებ, რომც მოვიდეს. თუ მოვა ეგრევე ლუკას ვეტყვი ყველაფერს , თუ შეურიგდები მაშინაც ! და ნახავ რა მოუვა შენს თვალწინ !
- ლუკა არ გეცოდება? ცოდოა მაგის ცემაში თვითონაც დაშავდება და უფრო ეტკინება ხელები.
- დავაფასეთ ლუკა ?
- ჰა ?
- დავიწყეთ ზრუნვა?
- კაი რა !
- ხო გითხარი , შემორტყმა გჭირდება მეთქი , მაგრამ მთლად თორიკე თუ შემოგარტყამდა არ მეგონა. ისე აქებდი სამეგობროსაც შეგვიყვარდა რავიიცი.. ეხლა გატყობ სახეზე როგორიც არის ეგ შენი თორნიკე!

მარიამმა ისევ ძლიერად დაიწყო ტირილი და ფიქრობდა როგორი შეცდომა დაუშვა თორნიკე რომ შეიყვარა , მაგრამ აშკარად უყვარდა და თრნიკე რომ მოსულიყო და ბოდიშეი ეხადა ესეც შეურიგდებოდა. თუმცა ნინ იიმედი მაქვს ამას არ დაუშვებდა. მთავარი საფიქრალი ახლა ის უნდა ყოფილიყო რომ ლუკა ამას მაინც გაიგებდა და მტერს არ ვუსურვებთ იმას რასაც ლუკა უზამდა თორნიკეს. წინა ცემა ამასთან შედარებით მოფერება იქნებოდა.


ლუკასთან ბიჭები მივიდნენ და უთხრეს რომ თორნიკემ მათი ეჭვის შესახებ გაიგო. თუმცა ლუკა ამით საერთოდ არ შეშფოთებულა. რაში აინეტრესებდა გაიგებდ ათუ არა თორნიკე მაგას!

- ლუკა როდის გამოგწერენ?
- არვიცი რა მე კი კარგად ვარ მარა გაანებინებ ამათ რამეს?
- აუ რა !
- ისე ვიფიქრე დღეს გაპარვაზე. სანამ ნინი მოვიდოდა , საღამომდე.
- წამოდი წავიდეთ!
- დავფიქრდები!
- კაი რა , არ დაგღალეს ?
- კი ძალიან. ეხლა წადით და ერთ ორ საათში მოდი და წამოვალ.


ამასობაში თორნიკე დაფიქრდა თავის საქციელზე და ფიქრობდა როგორ მოეხადა ბოდიში მარიამისთვის. იცოდა რომ მარიამი ესე ადვილად არ აპატიებდა და ამიტომ რაღაც განსაკუთრებულს აპირებდა. ბევრი იდეა ჰქონდა მაგრამ ბოლოს მაინც ხელის თხოვნაზე შეჩერდა. ისედაც ცოტა დრო იყო დარჩენილი მალე უნდა დანიშნულიყვნენ. თორნიკემ ბეჭედი იყიდა , სახლშიც რაღაცეებ იმეოამზადა და ნინსითან წავიდა. ნინი საავადმყოფოში მიდიოდა ამიტომაც სახლში მარტო მარიამი იყო, მარიმ კარი ისე გაუღო თორნიკეს რომ არ უკითხავს ვინ იყო , შემდეგ უცებ დაკეტვა ცადა მაგრამ თორნიკემ კარი ხელით დაიჭირა და შიგნით შეშვებას სთხოვდა.

- მარიამ გთხოვ შემომიშვი.
- ძალიან გთხოვ წადი. უკვე ყვეალფერი დამთავრდა.
- გაგიჟდი რა დამთავრდა? რაღაც მინდა გაჩვენო.
- არ მაინტერესებს წადი.
- ძალიან გთხოვ მომისმინე რა!
- მითხარი რა გინდა.
- შემომიშვი.
- ვერა , მარტო ვარ და მეშინია შენი.
- დიდი ბოდიში მარიამ , ჩემო სიცოცხლე , რაღაც მაქვს შენთვის...

თორნიკეს ცალი ხელით კარი ეჭირა და ძლივს მეორე ხელით ჯიბიდან ბეჭედი ამოიღო , პირით გახსნა და მარიამს აჩვენა.

- ძალიან გთხოვ მაპატიე , არ მინდოდა , შემთხვევით მომივიდა , ხო იცი როგორ მიყვარხარ და მინდა რო მცოლად გამომყვე
- თორნიკე !
- მითხარი , ან კი ან არა !

მარიამი დაიბნა კარს ხელ იგაუშვა და თორნიკეც შიგნით შევიდა. მარიამმა არიცოდა რა გაეკეთებინა თუ დათანხმდებოდა მაშინ შეიძლებოდა ესეთი შემთხვევა კიდევ განმეორებულიყო მაგრამ არც მისი დაკარგვა არუნდოდა , უყვარდა თორნიკე , ყოველ შემთხვევაში თვითონ ასე ეგონა...

- თანახმა ხარ?
- ...
- მარი.
- კი . თანახმა ვარ!
- მიყვარხარ მარიამ!
- მეც მიყვარხარ!

თორნიკემ მარიამს ბეჭედი ხელზე გაუკეთა და აკოცა. დიდი ხანი ჩხუტებულებ იიდგნენ და ეფერებოდნენ ერთმანეთს. თან თორნიკე ბოდიშბს იხდიდა.

რცა ნინი ლუკას პალტასთან მივიდა შიგნით არავინ დახვდა , მერე რატის ოთახში შევიდა და იქაც არავინ დახვდა. ორი წამით ყველაზე საშინელება რაც შეიძლება მომხდარიყო ის გაიფიქრა... რომ რატი და ლუკა მორგში გადაიყვანეს მერე ექიმი დაინახა და ბიჭებზე შეეკითხა , ექიმმა კი დაუდასტურა მათი გაპარვა. ნინი ძალიან გაბრაზდა მაგრამ აზრი არ ქონდა მაინც ვერაფერს შეცვლიდა და სახლში წასვლა გადაწყვიტა იქიდან დაურეკავდა ლუკას. სახლში როცა მივიდა, თორნიკე და მარიამი ისევ ერთმანეთს ეფერებოდნენ.

- აქ რა ხდება ?
- იცი ..
- არვიცი მარიამ ! ახსნა არ აქვს ამ საქციელს !
- თორნიკემ ხელი მთხოვა ..
- ხოდა პასუხიც არ დააყოვნე არა ?
- მიყვარს თორნიკე და დიდი ბოდიში შენს მეგობარს რომ უარს ვეუბნები!
- წადი მარიამ! აიღე აქ შენ ირაც არის და წაბრძანდით ორივე. ჩქარა!
- ნინი !
- მარიამ გაეთრიე ! უთავმოყვარეო გოგო ხარ ! კაიც რომელიც გცემს , ის კაცი არარ არის ! წადით ორივე ჩემი სახლიდან, ჩქარა!

ნინიმ ორივე გაისტუმრა სახლიდან და ცოტა რომ დამშვიდდა ლუკას დაურეკა. ჯერ ჩვეულებრივად დაელაპარაკა მერე გაუბრაზდა გაპარვაზე და ნელნელა თორნიკეს და მარიამის ამბავს აპარებდა.

- ლუკა როგორ ხარ ? რატომ გაიქეცით ? გეთქვა ჩემთვის და გაგიყვანდი ცუდად თუ იყავი.
- რავიცი აბა.. რო არ წაგეყვანე ?
- წაგიყვანდი.
- კარგი მაგიტომ დამირეკე თუ ხდება რამე?
- რაღაცა მინდა გითხრა.
- მიდი .
- რატი როგორარი ?
- უიმე ნინი , კარაგდ არის მოვა შენთან , მალე . მაგის თქმა გინდოდა ?
- არა.
- აბა ? ცოტა ჩქარა , ხდება რამე ?
- კი ხდება ..
- მალე..
- მოკლედ , დღეს თორნიკემ და ნინიმ იჩხუბეს და ნინი ჩემთან იყო მოსული..
- რატო იჩხუბეს ?
- ისა რაქვია იმას ... ვაიმე .. ლუკა ..
- რა მოხდა? ნინი!
- ტორნიკემ მარიამს ხელი დაარტყა და მაგიტომ იყო ჩემთან..
- ჰაააა ?
- ვაიმე ლუკა ბოლომდე მომისმინე და მერე მიპასუხე .. მერე ტორნიკე აქ მოვიდა და მარიამი წიაყვანა, მე არ ვიყავი სახლში და ეხლა მაგათთან რა ხდება არვიცი.
- ვაიმე აი მთელი ცხოვრება ციხეში რომ გავატარო , იმას მაინც მოვლავ მე მაგის Мерзавец!

ლუკამ გათიშა ტელეფონ იდა კაცმა არიცის რის ჩადეანას აპირებდნენ. ნინიმ არ უთხრა ლუკას რომ თორნიკემ მარიამს ხელი თხოვა , ასე ჯობდა კიდეც , ნინის უნდოდა რომ თორნიკე ისევ საავადმყოფოში დაებრუნებინათ ... !

გამიზიარეთ თქვენი მოსაზრებები. <3