ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VIII)

ყველაფერი იდეალურად მიდის,იმას თუ არ ჩავთვლით რომ ნიკი ისეთი მზერით მიყურებს,რომ ცოტა უხერხულად ვგრძნობ თავს. ისეც ვერ ვიტან ხალხმრავლობას და ახლა ხომ ეს მზერაც ემატება ყველაფერს. ყურადღება ისააკზე გადამაქვს და ვამჩნევ,რომ ის ნიკს უყურებს გამჭოლი

შავი ვარდი VIII თ ა ვ ი

ბინა რომელსაც ვერონიკა ახსენებდა, ძველისძველი ოროთახიანი შენობა იყო ზღვის პირას, მივარდნილ ადგილზე ერთხანს იქ მეთევზეები ბინადრობდნენ, შემდეგ სხვაგან გადაინაცვლეს და სახლი დაცარიელდა. მისი ამშენებელი

ჰორიზონტს მიღმა VIII

ზუკამ როგორც ყოველთვის ეხლაც არ იცის ვისთან ერთად გაიღვიძა გვერდით ბრუნდება და შავთმიანი ნაშა უწევს, დგება ჩუმად იცვამს ტანსაცმელს და სასტუმროს ოთახიდან იპარება. გასვლას ისე ჩქარობს ვერ ამჩნევს როგორ გამოვიდა მეორე ოთახიდან გოგონა და უცებ შეეჯახა

ურეკის მზის ქვეშ ( თავი VIII)

- დრამა ქალო, მაპატიეთ მაგრამ ისევ უნდა გამოგიყვანოთ როლიდან. - სიცილით ეუბნება ირაკლი. - მოემზადეთ ახლა და გადით პლაჟზე. - გადით? - თვალებს აწვრილებს ნინი. - შენ არ მოდიხარ? ვინმემ რომ მომიტაცოს ეს ანგელოზივით გოგო?! - დემონსტრაციულად ტრიალებს

ცვლილების საწყისი წერტილი (VIII თავი)

-გაბრიელ, არ ვიცი ამას როდის ნახავ. შეიძლება მე უკვე გიორგის ვყავარ წაყვანილი. ყველაფერი შეიცვალა. მან გაიგო რომ მე შენი ინფორმატორი ვიყავი. ალბათ, უკვე მომდევენ ბიჭები დასაჭერად. არ ვიცი სად წამიყვანს, ან რას მიზავს. გთხოვ რაც არ უნდა იყოს მარტო არ

ერთი ღამის შემდეგ (VIII)

ორი კვირა გავიდა რაც ელიზაბედი არ ჩანს, მისი არანაირი კვალი არ არის და პოლიციის იმედად ყოფნა უკვე შეუძლებელია. ლილიანა ცდილობს გამოძიება არაკანონიერი გზებით დაიწყოს.

ერთი ღამის შემდეგ (VII)

დამოუკიდებელი გამოძიების ჩატარება გადაწყვიტა, უნდოდა გაეგო ვინ იყო მისი ფარული მტერი. მუცელი დღითი დღე ეზრდებოდა და საშინლად ჭირვეული ფეხმძიმე ხდებოდა

აღიარე რომ გიყვარს! VIII

-იტყვი ბოლოს და ბოლოს? ფანჯრისკენ მიტრიალდა ტასო. სძულდა მისი ეს მხარე და ის რაც გააკეთა უდიდეს ტკივილს ანიჭებდა. ერთ შეცდომას მეორე დაამატა და საბოლოოდ იმხელა შეცდომა დაუშვა რომ მისი გამოსწორება შეუძლებელი იყო

მთვარის წითელი სონატა ( ნაწ. VIII)

შენ და კლასიკური სიმფონიები?- გამეცინა, თუმცა შევატყვე ნაკლებად ესიამოვნა. - თუ გეტყვი, რომ შენს თავს მახსენებს? რა?! გაოცებისგან და სირცხვილისგან ოდნავ წამოვწითლდი. ხმა ჩამივარდა. - პირველად როცა ჩემთან დარჩი, წარმოვიდგინე როგორ ცეკვავდი. ოღონდ

არ დამივიწყო VIII

ზემოდან ნეკას ხმა გავიგე. -დეე და ატირდა. -მოვდივარ დე არ იტირო. კიბეებზე ავირბინე და ბავშვი ხელში ავიყვანე... ჩემი სიყავრული ჩემი ერთდერთი... ეს ბავში იყო ჩემი ცხოვრება...