№9 (VIII)

ნაცნობ ქუჩაზე ელოდა. ფიქრობდა, რომ მის დარიგებას ყურადაც არ იგდება და შემოძარცვული ტანისამოსით მოევლინებოდა, თუმცა სასიამოვნოდ შეცდა, როდესაც საღამოს შვიდ საათზე სადარბაზოდან გამომავალი კორინთელი დალანდა.

ცვლილების საწყისი წერტილი (VIII თავი)

-გაბრიელ, არ ვიცი ამას როდის ნახავ. შეიძლება მე უკვე გიორგის ვყავარ წაყვანილი. ყველაფერი შეიცვალა. მან გაიგო რომ მე შენი ინფორმატორი ვიყავი. ალბათ, უკვე მომდევენ ბიჭები დასაჭერად. არ ვიცი სად წამიყვანს, ან რას მიზავს. გთხოვ რაც არ უნდა იყოს მარტო არ

ერთი ღამის შემდეგ (VIII)

ორი კვირა გავიდა რაც ელიზაბედი არ ჩანს, მისი არანაირი კვალი არ არის და პოლიციის იმედად ყოფნა უკვე შეუძლებელია. ლილიანა ცდილობს გამოძიება არაკანონიერი გზებით დაიწყოს.

ერთი ღამის შემდეგ (VII)

დამოუკიდებელი გამოძიების ჩატარება გადაწყვიტა, უნდოდა გაეგო ვინ იყო მისი ფარული მტერი. მუცელი დღითი დღე ეზრდებოდა და საშინლად ჭირვეული ფეხმძიმე ხდებოდა

აღიარე რომ გიყვარს! VIII

-იტყვი ბოლოს და ბოლოს? ფანჯრისკენ მიტრიალდა ტასო. სძულდა მისი ეს მხარე და ის რაც გააკეთა უდიდეს ტკივილს ანიჭებდა. ერთ შეცდომას მეორე დაამატა და საბოლოოდ იმხელა შეცდომა დაუშვა რომ მისი გამოსწორება შეუძლებელი იყო

მთვარის წითელი სონატა ( ნაწ. VIII)

შენ და კლასიკური სიმფონიები?- გამეცინა, თუმცა შევატყვე ნაკლებად ესიამოვნა. - თუ გეტყვი, რომ შენს თავს მახსენებს? რა?! გაოცებისგან და სირცხვილისგან ოდნავ წამოვწითლდი. ხმა ჩამივარდა. - პირველად როცა ჩემთან დარჩი, წარმოვიდგინე როგორ ცეკვავდი. ოღონდ

არ დამივიწყო VIII

ზემოდან ნეკას ხმა გავიგე. -დეე და ატირდა. -მოვდივარ დე არ იტირო. კიბეებზე ავირბინე და ბავშვი ხელში ავიყვანე... ჩემი სიყავრული ჩემი ერთდერთი... ეს ბავში იყო ჩემი ცხოვრება...

რომ არა შენ... VIII

-კარი, აღარ შეგაწუხებთ, სჯობს შენც დაისვენო, გამოჯანმრთელებას გისურვებ. - კარისკენ წავიდა თემო. - მერე ევას შეხედა. გოგომ ჩაახველა და მამასთან მივიდა. - შეიძლება ცოტა ხნით დავრჩე? - თემომ დათოს შეხედა, მათი მზერა ერთმანეთს შეეჯახა, მერე თემომ თავი

ხევსურული ღამეები - VIII +18

-გემუდარები მაკოცე- კბილს კბილზე ვაჭერ და ისევ ვუყურებ, თავს მისკენ ვწევ, მაგრამ ჩემი თმა უჭირავს და ამის შესაძლებლობას არ მაძლევს, ისე მათვალიერებს, თითქოს ჩემ დამახსოვრებას და ამოცნობას ცდილობდეს.

თმენის ვალდებულება - IX

იმ ღამეს კეკე ვნახე სიზმარში, ოღონდ ვერ ვიტყვი, თვალები ძლიერად დავხუჭე, გამომეღვიძა, ოფლად ვიღვრებოდი, ისევ მაკანკალებდა, რა ჯანდაბა დამემართა არ ვიცი, მაგრამ ეს რა იყო ესეც არ ვიცი, ვერ ვიტყვი, სხეულის და საკუთარი თავის დამშვიდებას სევუდექი, ცივი