დივანზე ერთმანეთზე ახლართულები ისხდნენ. თათიას ონიანის გულმკერდზე მოეთავსებინა თავი, მის გულისცემას უსმენდა და ბედნიერი ღიმილით სახეზე ფიქრებში დაფრინავდა. თავს უბედნიერეს ქალად თვლიდა. ყველაფერი ქონდა რაზეც ოცნებობდა, რაც მთავარია საყვარელი მამაკაცი ყავდა გვერდით, რომელიც სიგიჟემდე უყვარდა. იოანე კი თმებზე ეფერებოდა, დროდადრო კოცნებს უტოვებდა გოგონას ნაზ კანს კისრის არეში და სასურველის სურნელით ივსებოდა. სიტყვას არცერთი ძრავდა, თუმცა რა საჭირო იყო?! როცა უთქმელად ავსებდნენ და ესიყვარულებოდნენ ერთმანეთს.

წყვილს მყუდროება იოანეს ტელეფონზე შემოსულმა ზარმა დაურღვია. ერთი ამოიხვნეშა და მაგიდაზედა დებულ ტელეფონს დაწვდა. თათიას მოწყვეტით აკოცა ტუჩებში და ტელეფონს უპასუხა.

-გისმენთ.
-სად ხარ მთელი დღე შენ დაგეძებთ ტო?! -უმალ გაისმა ტელეფონის მეორე მხრიდან ძმაკაცის უკმაყოფილო ხმა.
-თათაჩკასთან ვარ ბრატ, რა ხდება?
-რა რა ხდება ბიჭო მოგვანატრე თავი. შენი გოგოს გადამკიდე სულ დაგვივიწყე.
-ნუ წუწუნებ ქალივით ძმობას გაფიცებ რა! -შეწუხებულმა აიქნია ხელი ონიანმა -დღეს გნახავთ და ჩავუჯდეთ. სად ხართ?
-ეხლა გამოვედით სანდრიკოსგან. ცოტა მოვწესრიგდებით და კლუბში მოდი.
-კაიი მიდით ნუღა შემაწუხე. -მობეზრებულმა გადაატრიალა თვალები და ისევ დაწვდა სასურველ ბაგეებს.
-ოხ ოხ ხოარ მოგაცდინეთ იო? -გამოაჯავრა ძმაკაცი ილიამ და წარბები აათამაშა სასაცილოდ, თითქოს ონიანი დაინახავდა.
-წადი შენი.. -ერთი შეიკურთხა, ღიმილით ჩატეხა ტუჩის კუთხე და ტელეფონი გათიშა.
-ილიკო იყო? -გოგონამ მომლოდინეთ მიაპყრო თავისი თაფლისფერები და თითები წვერზე ჩამოუსვა.
-ხო მოგვენატრე, კლუბში მოდი ნაშები ავყაროთ, ძველი დრო გავიხსენოთო. -ვითომ აქაც არაფერი ისე ჩაილაპარაკა იოანემ და ბაგეები თათიას მხრებს გაუხახუნა.
-ხოდა შენს ნაშებს ეფერე! -უცებ წამოენთო გოგონა და მთელი ძალით კრა მამაკაცს ხელი, მაგრამ ამხელა ახმახთან რას გახდებოდა ეს გაკნაჭული არსება?!
-არ მესწავლება ჩემს ნაშებს როგორ უნდა მოვეფერო და ვასიამოვნო, ეხლა კი შენ მინდიხარ პატარა! -თავისკენ დაქაჩა ქალის სხეული და ტუჩებზე დააკვდა.
-არ მომეკარო ონიანო!

სწრაფად წამოფრინდა ფეხზე, სასწაულებრივად დაუსხლტა იოანეს და აცქმუტუნებული თავისი ოთახისკენ გაიქცა. მამაკაცმა უკმაყოფილოდ გააქნია თავი და თათიას უმალ უკან აედევნა. თან ეღიმებოდა გოგოს გულუბრყვილობაზე. ოთახში შესულს საწოლზე მოკუნტული, ასლუკუნებული გოგო დახვდა. უმალ მოექუფრა სახე, როდესაც საყვარელი ქალი მისი მიზეზით ატირებული დაინახა. ფრთხილად დაიხარა საწოლისაკენ და თათიას გვერდით მიუწვა. ცალი ხელით საწოლს დაეყრდნო, ცალით კი თათიას ლოყებზე დაიწყო თარეში.

-თითია -უჩურჩულა და იქვე კოცნა დაუტოვა.
-.....
-თათუ..
-.....
-თათ.. -ეხლა ცხვირი გაუხახუნა მის ნაზ კანს.
-.....
-საყვარელო კარგი რა. შევრიგდეთ..
-არა!
-მაპატიე!
-ჩემი პატიება რაში გჭირდება, წადი შენი ნაშები დაგაკმაყოფილებენ. -ამოისლუკუნა და მხარი აუქნია.
-თათია! ხო იცი, რომ შენ მიყვარხარ! გეხუმრე ჩემო სიცოცხლე, კაი რა შევრიგდეთ.
-არ გიყვარვარ!
-მიყვარხარ და სიგიჟემდე მინდიხარ! -უკვე ვნებისაგან ჩახშული ხმით ეჩურჩულებოდა.
-.....
-თათ..
-ჰოო...
-შევრიგდით?
-მართლა გიყვარვარ? -მისკენ გადატრიალდა გოგო და გულუბრყვილო ცრემლიანი თვალები შეანათა.
-მართლა! მართლა! ჩემი პატარა. -ეჩურჩულებოდა და დანამულ თვალებს უკოცნიდა. -ჩემი ფერია..
-მეც მიყვარხარ.. და იცოდე ეგრე აღარ მეხუმრო! -გამაფრთხილებლად დაუქნია თითი და ტუჩები საყვარლად დაბრიცა.
-გპირდები!.. და კლუბში ერთდ მივდივართ დანაჩენებსაც გაგაცნობ. ეხლა კი მოდი ჩემთან!

უმალ აკიაფდნენ ონიანის თვალებში ვნებიანი ჭინკები, გოგონას აღარაფრის თქმა აცადა ისე მოექცა ზევიდან და მკწყურებუკივით დააკვდა მის ტკბილ ბაგეებს. ნეტარებით დაუკოცნა ჯერ ზედა, ხოლო შემდეგ ქვევითა ბაგე, თან კბენდა და გოგონას კვნესას იწვევდა. ეშინოდა არ შემოჭმეოდა თათიას მარწყვივით გემრიელი ტუჩები. ნელნელა გაათავისუფლა ზედმეტი ტანკსამოსისაგან, თან არ წყვეტდა გოგონასათვის სიამოვნების მიყენებას და ნაზად დაასრიალებდა ხელებს ქალის სექსუალურ სხეულზე.

-მაგიჟებ! -ვნებისაგან შეცვლილი ხმით უჩურჩულა და ხელები ბარძაყებზე მოუჭირა.
-ხოო? -თვალებმიბნედილმა ჩაეკითხა და ქვედა ტუჩს კბილები დაასო. -ხოდა მეც გამაგიჟე! -ვნებამორეულმა ჩასჩურჩულა და იოანეს ნიკაპს კბილები მოზდო.
-როგორც მიბრძანებ საყვარელო!

ონიანს აღარ დაუყოვნებია სწრაფად გაანთავისუფლა თათია ბოლო ნაჭრისგან და მისმა საამაყო იარაღმაც უმალ იპოვა თათიას სუსტი წერტილი. სურდა მხოლოდ გოგონას სიამოვნებაზე გადაეტანა აქცენტი, ამიტომ ყველაფერს ნაზად და ფრთხილად აკეთებდა, რაც ორივეში ერთმანეთის დაპატრონების უფრო დიდ ვნების იმპულსებს გზავნიდა. პირველი შემთხვევა იყო როდესაც ვნების ჩახშობაზე საერთოდ არ ფიქრობდა და მხოლოდ პარტნიორისთვის სიამოვნების მიყენებაზე იყო კონცენტრირებული. თუჩებით ყოველ ადგილს უკოცნიდა სადაც მისწვდებოდა. მალე წაერთვა თათიას ძალა ფეხებში, სხეული უმალ დააცილა საწოლს, ხოლო ხელები სწრაფად წაავლო ზეწარს და მთელი ძალით მოუჭირა. მამაკაცი არ წყვეტდა ნელ მოძრაობებს, მთელი ძალით აჭერდა გოგონას თეძოებს თავისსას და განაგრძობდა ზევით ქვევით მოძრაობებს. თათია კი მის მკლავებში მომწყვდეული თევზივით ფართხალებდა და ვნებიანად კრუსუნებდა. ნელი ბიძგები კი არადაარ მთავრდებოდა და ვნების მორევში ითრევდა გოგონას. თათიას სასიამოვნო ჯოჯოხეთი დიდ ხანს გაგრძელდა. ბოლოს მამაკაცმა თავის ტორებში მოიქცია ქალის სუსტი თითები, ზევით გადააწევიდა და მაგრად დააწვა. -ააააჰ, ბოლო ძმაზე ამოიკვნესა სიამოვნებისაგან აკანკალებულმა თათიამ და ბოლო ბიძგიც იგძნო. ჯეე კიდევ აგონიაში მყოფი ცდილობდა სუნთქვა დაერეგულირებინა, მამაკაცი კი მის გამობურცულ მკერდს ნეტარებით კოცნიდა და არ აძლევდა აზრზე მოსვლის საშუალებას.

-სასწაული ხარ პატარა! ჩემი პატარა სასწაული!
-სექსიც ამას ქვია! -გაოგნებულმა ამოილუღლუღა და მომხდარის გახსენებაზე ისევ სიამოვნებისაგან გასცრა.

***

ბატონ სანდროს წვნიანი მოუნდა, ამიტომ მარიაც იძულებული გახდა სამზარეულოში გადაენაცვლა და უფროსისთვის საჭმელი მოემზადებინა. მაინცდამაინც დღეს გადაწყვიდა საღამოს სახლში გატარება ფილფანმა და მარიაც ბუზღუნ-ბუზღუნით დატრიალებდა ფილფანის სამყოფელოში. მართალია უკვე თერთმეტი იყო დაწყებული და მარიაც დაღლილობისაგან ძვლივს იდგა ფეხზე, მაგრამ მაინც მთელი გულით უმზადებდა სასურველ მამაკაცს წვნიანს.

უცებ გველივით შემოეხვივნენ მამაკაცის ძლიერი, დაძარღვული ხელები და უმალ აეკრო მის სხეულს.

-ნეტა იცოდე როგორ უხდები ჩემს სამზარეულოს! და როგორ ორმაგად მინდები მე!
-ბატონო სანდრო იქნებ მომაცილოთ თქვენი ხელები და მაცადოთ საქმის დასრულება! -შეეცადა ხმა გაემკაცრებინა და ვნებებს არ აჰყოლოდა ანამარია.
-ოჰჰ საუბარიც შეგძლებია პატარავ! -უჩურჩულა და კისერში ნაზად შეეხო ტუჩებით.
-რამდენის უფლებას აძლევთ თქვენს თავს! მოდიხართ და მკოცნით, მეფერებით.. მე მე.. ვიღაცაში გეშლებით აშკარად! მე არ ვარ მიჩვეული მსგავს ქმედებებს, თქვენ კი ჩემი უსუსურობით სარგებლობთ! აღარ მომიახლოვდეთ ზედმეტად! საჭმელი მზადაა შეგიძლიათ მიირთვათ.

უცებ მიაყარა ერთმანეთს სიტყვები და დატოვა გაოცებული ფილფანი სამზარეულოში. უმალ მოედო მის ბაგეებს ღიმილი, ესიამოვნო იმის გააზრება, რომ სასურველ ქალს მისი შეხებით უსუსურს ხდის და მთლიანად მასზე დაყრდნობილს. უყვარს დომინანტობა და რაქნას?! მარტომ დააგემოვნა მარიას ნახელავი, რაღადაგიმალოთდა ძალინ მოეწონა. ვერ გადაეწყვიტა ენახა გოგო თუ არა? ბოლოს ისევ დაძინება არჩია და თავის ოთახს მიაშურა, ხოლო ქალს საშუალება მისცა დამშვიდებულიყო.

მაგრამ ძილი არადაარ მოეკარა, მარიაც იმავე მდგომარეობაში იყო და იქეთ-აქეთ წრიალებდა საწოლში. ფრთხილად მიუახლოვდა გოგონას ოთახს და ოთახში ფეხაკრეფით შევიდა. საწოლს მეორე მხრიდან მიუახლოვდა და ქალს გვერდით მიუწვა. მარიამ ხმაურზე უმალ ჭყიტა თვალები და გაბრაზებულმა შეუბღვირა ფილფანს.

-მე რა გითხარით!
-დამშვიდი მარია, უბრალოდ შენს გვერდით დავიძინებ!
-არა!
-კი!
-არა! დატოვეთ ჩემი ოთახი.
-ჯერ ერთი ეს ჩემი ოთახია საყვარელო, ხოლო მეორე შენთან სექსს დღეს არ ვაპირებ! მაგრამ ეს, რომ არ გავაკეთო ჩემს თავს არ ვაპატიებ.

უთხრა, უმალ მოექცა ზევიდან და გაშმაგებით დააკვდა მარიას ტკბილ ტუჩებს. ოჰოჰოჰოო პირველი კოცნაც ესეთი უნდოდა! მთელი ვნებით უკოცნიდა ბაგეება, შიგადაშიგ კბილებსაც მოსდებდა და გოგოს კვნესასაც იწვევდა. ხელებს უმისამართოდ დაასრიალებდა მის სხეულზე და თავის სასიკეთოდ მარია საცვლების ამარა აღმოჩნდა საწოლში. ბოლოს მიხვდა თუ არ გაჩერდებოდა შორს შეტოპავდა და გოგოს უარესად დააფრთხობდა. უმალ გადაიძრო თავისი მაისური, ჯერ კიდევ აგონიაში მყოფ მარიას გადააცვა, საწოლზე გადააწვინა, შიშველი სხეულით აეკრო, თავი მის ყელში ჩარგო და ხრინწიანი ხმით ჩაჩურჩულა.

-ძილის დროა პატარა!



----------------------
ჩემო ტკბილებო რაღაც აქტიურობამ და შეფასებებმა იკლო. თქვენ მაძლევთ მოტივს დავდო თავები.. აიი გუშინ კიდე მაგიტო დამეზარა თავის დაწერა და დადება.. იმედია ისიამოვნებთ. ფოტოზე ჩვენი დაქალოშკები. ^^