გადიოდა დღეები,კვირები,თვეები
ნიკუშასთან ყველანაირი კონტაქტი გავწყვიტე
ერთ დღესაც გავიგე რომ ჩამოსულა მომაკითხა
კიდეც, მე კი მხოლოდ ვუბღვერდი და
არაფერს ვეუბნებოდი, დაიწყო გამოცდები თითქმის ყველა წრმატებით ჩავაბარე და ბოლო გამოცდიდან გამოსულმა
ხარბად ჩავისუნთქე ზაფხულის ცხელ და ტკბილ ჰაერს, ჩემი საყვარელი სეზონიც დაიწო.

.................................................................
სასწაულად გავატარე ზაფხული,დაქალებთან
ერთად ნიკუშა თითქოს გადამავიწყდა მაგრამ მაინც მახსოვდა,მიყვარდა და მაინც ვგრძნობდი. რამდენჯერმე ჩამომაკთხა
კიდეც მაგრამ არ მივიკარე მხოლოდ ის მახსენდებოდა ,
როგორ დამტოვა....არ მომცა სიამაყემ მასთან
მისვლის უფლება.

**********************
და აი იწურებოდა ჩემი საყვარელი ზაფხულიც , მიყვებოდა მოგონებები და ვხვდებოდი რომ ცხოვრების ახალ ეტაპზე გადავდიოდი,
მიხაროდა უნივერსტეტი და იმასაც ვაანალიზებდი რომ ძალიან დავიღლებოდი მაგრამ ეს მაწყობდა
რომ ყურადღება მაინც გადამეტანა.

*********************

და აი საკმაოდ ნაცნობი ბარიტონის გაგონებისას გავითიშე, თავს ძალა დავატანე შემეხედა... ის იყო ჩემი
მოუშუშებელი ტკივილი, ჩემი გულის მბრძანებელი, თვალი მოავლო აუდიტორიას
და როცა დამინახა ჩემკსენ გამოემართა , გვერდით დაიკავა ადგილი და ხმას არ იღებდა თითქოს ენა გადაეყლაპოსო.
მე? მე უბრალოდ ცრემლი მახრჩობდა,მკლავდა,
გული მეხსნებოდა, ის გვერდით მყავდა ის ....
ჩემი ყველაფერი...
ამ დროს დუმილიც მან დაარღვია:
- გამარჯობა,ელენე.(მითხრა და თითქოს მის ხმაში სევდა ირეოდა)
- გამარჯობა.(მივესალმე ისე რომ არც კი გამიხედავს)
- აქ სწავლობ?
- ვერ ხედავ?
- ნუ მეუხეშები ძალიან გთხოვ...
- მოდი თავი დამანებე რა ( ვუპასუხე განრისხებულმა და მეორე სკამზე გადავჯექი , )
ლექტორი შემოვიდა და გაგვეცნო,საკმაოდ ლამაზი
და ტანში გამოყვანილი ქალი იყო ძალიან მომეწონა მისი საუბრის მანერა, როცა დასვენება გამოცხადდა მაღლა ბარში
ავედი სიგარეტის მოსაწევად , აივანზე გამოვიდა ვიღაც უცხო ბიჭი და მომესალმა:
- ჰეი,რა გქვია?(მხიარულად მკითხა ბიჭმა)
- ელენე,შენ?
- მე გიო, სასიამოვნოა (კმაყოფლება გამოესახაა სახეზე.)
- ჩემთვისაც(სევდანარევი ღიმილით გავუღიმე ბიჭს)
სიმპათიური ბიჭი იყო,საშუალო სიმაღლის , ქერა თმით,
ლამაზი ჩაწყობილი კბილებითა და საკმაოდ ბოხი ხმით...
ფიქრებიდან ისევ გიომ გამომიყვანა
- რა აზრის ხარ საღამოს რო შევიკრიბოთ? შენი მეგობრებიც წამოიყვანე...
ამ დროს ჰორიზონტზე ნიკუშა გამოჩნდა ჩვენ გვიახლოვდებოდა,
სასიამოვნოდ დამიარა ტანში ჟრუანტელმა
როცა მისი დაბერილი ძარღვები დავინახე სუნთქვა შემეკრა, ის მოგვიახლოვდა.. ჯერ მე შემომხედა შემდეგ კი გიოს მიუბრუნდა და კითხა:....


***********
ბავშებო დაბადების დღე მქონდა და ვერ ვახერხებდი დადეას,ბოდიშით აბა შემიფასეთ,გელით გელით...<3