შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (II თავი)


11-12-2015, 20:55
ავტორი human
ნანახია 3 511

@@
მეჯვაები ვიკო და ანასტასია იყვნენ და მათ უწევდათ საქმეების მოგვარება...
-რატომ გავჩერდით?
-წამო რა ყავა დავლიოთ
-ფოტოგრაფი გველოდება
-მე ყავა მინდა
-სირცხვილია
-წამო რა
-ვიკო!
-ანასტასია!
-აუტანელი ხარ ...
-ვიცი სტას, მარა წამო რა და ცოტახანს ფოტოგრაფი ნა*უიზე გავუშვათ

-გოგონა ერთი კაპუჩინო და ერთიც ამერიკანო...
-კიდევ გახსოვს...
-ასეთი რაღაცები ვის ავიწყდება..
-ყველას..
-ყველა? არა სხვაგან მოხვდი, მე ვიკოს მეძახიან...-უღიმის ვიკო და ანასტასიას ეცინება ორივე იცინის
-ვიკო?!
-ხო ჩემო სიცოცხლე..
-არა ასე ნუ მეძახი აზრი არ აქვს!
-რას არ აქვს რეებს ამბობ ტო?!
-მე და შენს ამბავს ხომ ხვდები?-ნერვიულად ათამაშა კისერზე თითები გოგონამ
-არა ტასო ვერ ვხვდები
-არ გამოვა რას ვერ ხვდები
-საიდან მოიტანე?
-მე რიტას მეჯვარე ვარ და შენ დათასი
-ქორწილამდე დროა
-დრო ვაიმე ფოტოგრაფი ვიკო სწრაფად ადექი...-მანქანასი კვლავ ღმიმილიანი ვიკო იჯდა და „ დაშტერებული“ უაზროდ იღიმოდა -ჰორიზოტს უღიმოდა..
-ან-ხმაში სითბო ჩაეღვარა და ანასტასიაც სასიაოვნო იმპულსებმა მოიცვა
-ხო
-წეღან იცი რა საყვარელი იყავი
-კარგი რა ვიკო
- შენი მწვანე თვალები ისე აღელდნენ საშინლად მომინდა...
-ვიკო
-არა ანასტასია ნუ მაჩერებ-ხმას აღარ იღებდა ანასტასია და ცდილობდა როგორმე სიწითლე ასცდენოდა..მისკენ გადაიხარა და რა ქნა იცით? თვალებზე აკოცა...როგორ აბნევდა ყველაფერი როგორ რევდა ანასტასიას... ვიკოც არეული იყო მაგრამ მაინც ისეტი მშვიდი ისეთი მომთმენი...ზუსტად იცოდა რა უნდოდა ზუსტად იცოდა რას გრძნობდა....
***
-რიტა ფატა საშინელებაა...
-ტასო კარგი რა.ჩემი ქორწილია და მე ამ კაბასი ძალიან კარგად ვარ თან ძალიან მომწონს ფატასაც არაუშავს... მთავარია ამდენ ხანს ვიპოვე კაბა რომელიც ზუსტატ ჯდება ჩემს გემობნებაში...
-კარგი, კარგი, იყიდე და გავიდეთ ჩემთვისაც მოვძებნი რამეს...
-აუ ტასი
-რა
-მე რო სახლში წავიდე, ძაან დავიღალე და...-გაიწელა რიტა
-მეკაიფები?
-კაი რა ჩემთავს გაფიცებ!-ანასტასიას ხმა არ გაუცია წყენა სახეზე დაეტყო,მაგრამ ქორწილამდე სულ რაღც ერთი კვირა რჩებოდა და მას კაბაც კი არ ქონდა ნაყიდი-ვიკო ხო გაყვები?
-კი აბა რას ვიზავ...
- არ მინდა გაყოლა გაგიყვანოს შენ აქედან როგორ წახვალ.
-არ მინდა გაყვანა ჩემითაც გავალ...-ანასტასიამ თვალები გადაუტრიალა მაგრამ რიტამ ლოყები დაუკოცნა და ჩასჩურჩულა ჭკუითო...
ძალიან ბევრი კაბა მოიზომა ვიკოს დაარბენინება აქეთ-იქით,მაგრამ არც ჩვენი ბიჭი უკლებდა ისეთ რეპლიკებს ესროდა ანასტასია სიბრაზიგან წითლდებოდა.ბოლოს გააგდო ტყუილად ხელს მიშლიო...

***
-სტას რაშვები?
-რავი მეძინა...
-რადროს ძილია ვთხოვდები გოგო ...
-შენ ნუ დაიძინებ მე რა შუაში ვარ...
-ო... ნუ ხარ იდიოტი ადექი სწრაფად რა...
-რატო?
-ფოთში მივდივართ
-აუ კაი რა რომელი საათია, ან ფოთში რა მინდა?-ნახევრად მძინარე გოგონას თვალები ჯერაც არ გაეხილა იმის იმედით რომ რიტა მოასვნებდა და მისცემდა ძილის საშვალბა
-ცხრა ხდება, დათას მშობლებთან მივდივართ...
-მოცია ძაან გინდა შენ დედამთილის ნახავა?
-ო, ბევრ ლაპარაკს ჯობს ჩაიცვა და ჩემთან გამოხვიდე ....
საწოლში ზლაზვნით წამოდგა და თვალებ დახუჭული წავიდა საშხაპეში ცოტა აზრზე მოსასვლელად...ტაქსი გამოიძახა და ცოტა დიდი ზომის ჩანთა გადმოიღო ...
ტაქსი რიტას სახლის სადარბაზოსთან გააჩერებინა და ეზოში მყოფ სასიძოს,რიტას,ვიკოს და დათას დას მაკოს მიესალმა..
-მოკლედ ორი მანქანაა,შენ და მაკო ჩემთან ჯდებით...(ვიკო)-რიტს მავედრებელი თვალები რომ დავინახე დავთანხმდი, ვიცოდი მაკო მაინც და მაინც არ ეხატებოდა გულზე ...
უკან დავჯექი და დავინახე როგორ გამოპარა მზერა ვიკომ და თავის გვერძე მჯდომ მაკოს გაუღიმა...
-ისე ფეხბურთი მაინც რაგაცნაირად სხვა თემაა...-ჩაილაპრაკა მაკომ ორაზროვნათ, ისე რო მისტვის არავის არაფერი უკითხავს..
-მოგწონს ესეგი ფეხბურთი?
-ფეხბურთი არა მაგრამ ფეხბურთელები ძალიან...-ვიკომ გატარა არაფერი უთქვამს ცოტა ხნის შემდეგ საუბრაი ისევ თვითონ წამოიწყო მაკომ -შენ ესპანეთის ნაკრებში თამაშობ ხო?
-კი
-დიდი ხანია?
-5-6 წელი იქნება..
-როგორ გამომეპარე ისე?!
-სტასუს შენ რატო არ ლაპარაკობ ხოარ დაიღალე-ძლიან დიდი ხნის მერე გავიგე ისევ „სტასუს“ და უნებურად დამიარა ჭრუანტელმა...მაგრამ არ დავბნეულვარ
-მე რაგბისტები მომწონს...-ვიკომ სარკიდან გამომხედა და გამიცინა
-როდიდან?(ვიკო)
-4წელია
-კაი ჩემთავსგაფიცებ რა მოგწონს სადისტები არიან(მაკო)
-გემოვნებაზე არ დაობენ ....(ვიკო)
მერე კიდე დიდხანს ძილში ჩამესმოდა მაკო ვითომ ძაან ჯერსკული ლაპარაკი და ვიკოს მობეზრებული პაუხები..
^^^
ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (II თავი)

5წლის წინ
იმ ახალწელს უკვე ესპანეთში შეხვდა... ანასტასიას სკაიპიდან ელაპარაკებოდა თითქმის ყოველ საღამოს,სულ რაღააცეებს უყვებოდა და ძალიან ბევრჯელ ვიკოს ლაპარაკში ჩასძინებია,დიდხანს უყურებდა ხოლმე, სანამ ღრმა ძილით არ ჩაეძინებოდა,იცოდა თუ გათიშავდა შეაშინებდა ან გაგვიძებდა,ამიტომ სანამ ღრმად არ დაეძინობდა იქამდე არ უთიშავდა,თანაც ყველაფერს ერჩივნა მისი ყურება მძინარე მითუმეტეს...
ამასობაში მეორე სემესტრიც მიილია ბანკეტი ახლოვდებოდა და თავისი ბიძაშვილის მეწყვილე უნდა ყოფილიყო.. მთელი დღეები ფოტოებს ათვალიერებდა სასურველი კაბისთვის რომ მიეგნო... ვიკო უკვე 3 კვირა იქნებოდა რაც არ შეხმიანებოდა რაგაცნაირად ეკლდა მისი გამორჩეული ხმის ტონი და ლაპარაკის მანერა.. მაგრამ იმდენად დატვირთული იყო რომ ვერც კი იცლიდა ნორმალურად ...
და აი დადგა დღე ბანკეტისა თავისი არა ვიკოს კლასის ...
აჩიმ გამოუარა და ლამაზ მუქ ლურჯ კაბაში გამოწყობილი თმა აწეული ანასტასია რომელსაც კვლავ არ ეცვა მაღალი ქუსლით ფეხსაცმელი და მომხიბვლელად იღიმოდა...
ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (II თავი)

საღამო ძალიან კარგად მიდიოდა, ანასტასიას კარგად ქონდა დალეული, აი ისე კარგ ხასიეთზე რომ ხარ და თავს მეორე პლანეტაზე არ გრძნობ,ლადის ეცეკვებოდა როცა დარბაზში ხმაური ატყდა, დაბაზის შესასვლელში ვიკო იდგა თმა უკან ქონდა გადავარცხნილი თეთრი პერანგი და შავი შარვალი ეცვა ხელზე ოქროსფერი ROLEX-ის საათი ეკეთა, ახლა მიხვდა რომ ეკლდა დღევანდელ დღეს ის...
ცოტა რო მოიოხეს მეგობრებმა გული და ამომწურავი პასუხი მიიღეს ყველა კითხვაზე დაიფანტნენ და ვიკომაც დრო იხწლთა...
-წამო რა ვიცეკოთ-ხელი მომკიდა და მონატრებულმა მაგრად მიმიხუტა
- რატომ არ მითხარი-მის მკლავებში გნაბულმა ამოვიბუტბუტე
-სურპრიზი სტასუს
- მომენატრე
- ძალიან ლამაზი ხარ
- არა ძალიან მთვრალი ვარ
- აღარ ვარ აქ და აუშვი?!
- რატო?
- დაგინახე
- ლადიზე ამბობ
- აჰა დაჟე ლადი ?
- ნუნუკას მეწყვილეა
- მერე დღეს პირველად რო ხედავ არაუშავს ?
-კაი რა
- გამოუშვი ეგ გოგო და დამელაპარაკე როდამდე უნდა იცეკვოთ მელოდიის გარეშე? (ხვიჩა)
- კაი რა შენ მაინც ნუ მიტრაკებ მაცადე დავტკბე სანამ შემიძლია
- კაი ბაზარი არა მარა პირველივე დღეს ჩხუბს რა მუღამი დაუჭირე?
- მიდი და მოვალ ორ წუთში
- არა სუ გაუბერა ტო,შენს იქით ვერც ძმაკაცს ხედავს აზზრზე ხარ ტასო?!- თავი უკმაყპფილოდ გაიქნია და სუფრისკენ დაიძრა

-ჭკვიანად იცოდე - ეს მითხრა და მარჯვენა ხელზე მაკოცა,ხვიჩას სწრაფი ნაბიჯით დაიძრა და მხარზე მაგრად დაარტყა ხელი...

**

ეს მეორე თავი მაგრამ არავის არ მოგწონთ და ვფიქრობ რომ აღარ დავდო გაგრძელება...



№1  offline წევრი მოლურჯო

მე მომწონს ^__^
შეცდომებია ძალიან კარგი მაგრამ მაინც კარგია
--------------------
მარიამი

 


№2  offline წევრი eni

აუუ მე მომწონს საშინლად იცოდე არც გაბედო რომ შეწყვიტო ეს ისტორია
მე სულ წავიკითხავ წარმატებები შენ <3

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent