დარბაზში წყნარ მუსიკარს უკრავს კუთხეში მდგომი ორკესტრი.საკმაოდ სოლიდური საღამო რომ არის ამას შემოსვლითანავე მოვხვდი.აუჩქარებლად ვსვამდი წითელ ღვინოს,ალბათ გამბედაობა მაკლადა ან მეშინოდა მას არ ვეცნე...
ნატო სცენამდე მაცილებს და წარმატებებს მისურვებს.კიდევ კარგი ბაცი განათების გამო ვერ ვამჩნევ ადამიანებს და ეს მაიმედებს გამბედაობას მმატებს და მთელი ენთუსიაზმით ვასრულებ რეპერტუარს.ჩვენეს მაგისას ვუახლოვდები და ღვინოს ვსვამ,რადგან ყელი გამშრალი მაქვს.ხელჩანთას ხელს ვავლებ,დარბაზის ბოლოში გავდივარ სადაც საპირფარეშო მეგულება თავი რომ მოვიწესრიგო.კარებს ვხურავ და ღრმად სუნთქვას ვიწყებ,სარკეში ჩემს თავს ვათვალიერებ და კაბას ვისწორებ.ვფიქრობ უნდა დავტოვო აქაურობა და ჩემს თბილ სახლში შევიყუჟო,მანამ ნატოს დავემშვიდობები.ისაა კარი უნდა გავაღო რომ გაუცნობიერებლად კიდელზე აკრული ვხდები,თვალებ გაფართოვებული ვუყურებ უტაქტო მამაკაცს რომელიც უტიფრად შემციცინებს თვალებში და ვნებიამად მიღიმის.არც კი ვიცი რავქნა,ნერვიულობისგან ტუჩები მითრთის და ქვედა ტუჩს კბილშუა ვდებ რომ დავმშვიდდე.
-კაცებს ტუალეტი მოპირდაპირე მხარესაა-ვანიშნებ თვალით და კედელს ვცილდები.
-ვიცი-მეუბნება ღიმილით და ნელ-ნელა მიახლოვდება.გული უცნაურად მითრთის და ღია კარს ვუყურებ გულში ვფიქრობ როგორ გადავდგა კარამდე არსებული ნაბიჯი და აქედან ავორთქლდე.კაცი ჩემს მზერას თვალს აყოლებს, თითქოს ჩემს განძრახვას ხვდება...ჩემი გეგმები წყალში მეყრება როცა კაცი კარებს კეტავს.
-რას...რას აკეთებთ?-ავლუღლუღდი მე როცა კაცის სუნთქვას უკვე ყელთან ვგრძნობ,ცერა თითს ტუჩზე მისვამს და ნიკაპს მაწევინებს.ერთხანს მდუმარედ ვუმზერთ ერთმანეთს თვალებში.ლურჯი,მეტყველი თვალები ვნებისაგან ანთბული აქვს და ჭინკებ ათამაშებული მიყურებს თვალებში.გააზრებას ვერვასწრებ ისე მაცხრება ტუჩებზე .
-ნუ ფართხალებ-მეუბნება ისე რომ წამითაც არ წყდება ჩემს ტუჩებს.მისი ტუჩები ისეთი რბილი და გემრიელია რომ მიუხედავად გონების განგაშისა მანც ვერ ვწყდები.თმებში ხელს ვუცურებ და კოცნაში ვყვები,ისიც ჩემი თანხმობით უფრო ხელდება და მის ცხელ ხელებს ფეხზე ვგრძნობ.ნიჟარაზე მსვამს და ფეხებშორის მექცევა.ახლა მის ტუჩებს ყელზე და მხრებზე ვგრძნობ,ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს სისხლის ნახვლად ვენებში ლავა მიედინება,ვნებიან წამოძახილებს ვერ ვიოკებ და სიამოვნებისაგან ვკრუსუნებ.
ჩვენ ვნებიანი წამოძახილების ფონზე ყრუდ ჩამესმის კარზე კაკუნი.ნელნელა საღად აზროვნებას ვიწყებ და ფეთიანივით ვაშორებ მის რბილ ტუჩებს ჩემსას,ხელს ვკრავ და ნიჟარიდან სწრაფად ვხტები.კაცის მოცინარ მზერას არ ვიჩნევ,ჩანთას ხელს ვკიდებ და ისაა კარი უნდა გავაღო ისევ მაცხრება ატეხილი მამალი ტუჩებზე,ამჯერად კოცნა მცირეხნინაია თვითონ მშორდება და კმაყოფილი ტუჩებს ილოკავს.
კარებს ვაღებ და სწრაფი ნაბიჯებით ვტოვებ დარბაზს,ყურუდა ჩამესმის ტუალეტის კართან მომლოდინე ქალის წყევლა-კრუვლა და სულელივით ვიღიმი.
გარეთ ისრვ ქრის სუსხი ქარი,არ ვიცი რატომ მაგრამ მსიამოვნებს სიცივე.უცნაურად აღტკინებული მივუღვები ფილაქანს და ახურებულ ტუჩებზე ვისვამ ხელს.არასოდეს მეგონა ასეთი ტკბილი თუ იქნებოდა პირველი კოცნა თანაც ასეთ სიტუაციაში.ვაკოცე კაცს რომელსაც პრაქტიკულად არ ვიცნობ,თუმცა ამას ახლა მნიშვნელობა არ აქვს იმედია ჩვენი გზები არასოდეს გადაიკვეთება.
სახლში ემოციურად გადაღლილი შევდივარ,მუცელი შიმშილისგან მიბუყბუყებს ღუმელში პიცას ვდებ გასაცხელებლად მანამ კი ჩემს თბილ საღამურებს ვიცვამ და ველოდები როდის გაცხელდება ჩემი ვახშამი.
თეფშიანად გავდივარ მისაღებში და ტელევიზორს ვუყურებ,არაფერი საინტერესო.საიდამღაც ტელეფონის ბჟუილი მესმის,გული მიფართხალებს.ეკრანზე დიდი ასოებით ეწერება "ლელა" და შეცბუნებული ვპასუხობ.ატირიბული მეუბნება "დამტოვა" და ვგრძნობ როგორ ტრიალებს საგნები ჩემს გარშემო.ტელეფონს თიშავ და ჩემს ოთახში გავრბივარ,ნაჩქარევად ვიცვამ და სახლს ვტოვებ.



პირველ რიგში ბოდიში ასეთი ციცქნა თავისთვის,გადახედვასაც ვერ ვასწრებ ისე ვდებ.ამ ზამთარს რა ვუთხარი მე:დ იმედია მოგეწონებათ გამიზიარეთ თქვენი აზრები.