ზურა და იასმინი :

გაღვიდების შემდეგ ბიჭმა ისაუზმა და გავიდა.ძმასთან ლაპარაკმა დააფიქრა და გადაწყვიტა როზას მეგობრები მოეძებნა.იასმინის ნომერი იპოვა და გადაწყვიტა დაერეკა მაგრამ შემდეგ გადაიფიქრა ჯერ რამდენიმე დღეს მივცემ დასამშვიდებლადო.
რამდენიმე დღე ორივე თავიანთ ცხოვრებას დაუბრუნდნენ.ზურა სახლიდან არ გადიოდა.იჯდა თავის ოთახში და ხან მუსიკას უსმენდა ხანაც ფილმებს უყურებდა. ძმაც ხშირად შედიოდა მის ოტახში და ფილმებს ერთად უყურებდნენ,სვამდნენ,ბექასაც შეურიგდა და ისიც ადიოდა მათთან მთელი დღეები ერთად იყვნენ.
როზა უმეტეს დროს თავის მეგობრებთან ატარებდა,გაორმაგებული ძალებით ცეკვავდა,თუ მათთან არ იყო ქალაქში უაზროდ დაეხეტებოდა გორგოლაჭებზე,არ აინტერესებდა თუ ვინმე დაეჯახებოდა ან მანქანა გაიტანდა.
ერთი კვირა გავიდა.ზურამაც იფიქრა ეს დრო საკმარისიაო და იასმინს დაურეკა.
- გისმენთ._იასმინი
- იასმინი მინდოდა._ზურა
- დიახ მე გახლავართ.ვინ ბრძანდებით?_იასმინი
- მე ზურა ვარ როზას მეგობარი შეიძლება შეგხვდეთ?_ზურა
- სიამოვნებით თან მეც მაქვს შენთან საქმე._იასმინი
- ძალიან კარგი._შეხვედრაზე შეთანხმდნენ ადგილი და დროც დათქვეს.შეხვედრის ადგილიც თემატური იყო.იქ როზა კედლებს ხატავდა კრასკით.ნახევარზე მეტი უკვე დაეხატა.ზურას პორტრეტი ეხატა ისეთი რიალური ნახატი იყო ნამდვილი გეგონებოდათ.გარშემო ცეცხლისენები და ვარდები ეხატა.წარწერაღა იყო დარჩენილი.ისინი რომ მივიდნენ წარწერაზე გადავიდა.
- გამარჯობა მე ისმინი ვარ._იასმინი
- გამარჯობა მე ზურა.სასიამოვნოა შენი გაცნობა.ძლივს ვიპოვე როზას მეგობარი._ზურა
- მე უკვე გიცნობ და მაინტერესებს რა გჭირს?_ხმა გაიმკაცრა წინადადების ბოლოს.
- რას გულისხმობ?_ზურა
- როზას._იასმონი
- ხო! რა უნდა მჭირდეს?_ზურა
- იქით გაიხედე..._შეაბრუნა როზასკენ.- ეს გოგო ხომ არ გეცნობა?_იასმინი. ზურამ გაიხედა და დაინახა ახალგაზრდა გოგო როგორ წერდა რაღაცას თმცა მისი შოკი ის იყო რო კედელზე მისი ასლი დაინახა ის იმდენად რეალური იყო ბიჭს ეჭვიც კი შეეპარა ტყუპისცალი ხომ არ მყავსო.
- ის გოგო როზა?_კარგად დააკვირდა და ისე დასვა კითხვა.მერე ჩაეღიმა.
- მართალია ის როზა.სამი დღე და ღამეა რაც ამ ნახატს ხატავს,თან არ შეუძლია თუმცა იმდენად ჯიუტია მაინც არ ეშვება._იასმინი
- არ ვიცოდი მას თუ ხატვა შეეძლო._მონუსხულივით უყურებდა ზურა გოგოს.
- იმიტომ რომ არ დაინტერესებულხარ._იასმინი
- ნახატი უკვე დაამთავრა?_ზურა
- ალბათ._იასმინი
- რატომ მეუბნები არ დაინტერესებულხარ?_ზურა
- ასეცაა._იასმინი
- არა არ არის მე ის მიყვარს და ყველაფერი მაინტერესებდა მის შესახებ მაგრამ მეგონა თვითონ მომიყვებოდა._ზურა
- რას ამბობ ზურა! როზა ადამიანებს და განსაკუთრებით ბიჭებს უკვე დიდი ხანია აღარ ენდობა. არ უყვარს ტავის გრძნობების და გულის გადაშლა._იასმინი
- შენ მისი რა ხარ? ანუ ძლივს მივაგენი მის მეგობრებს და მაგიტომ გეკიტხები._ზურა
- მე მას უკვე დიდი ხანია ვიცნობ.მართალია მასზე რამდენიმე წლით უფროსი ვარ მაგრამ მისი ტყუპისცალი გახვდი,განუყრელები,ჯერ კიდევ იმ დროს გავიცანი როდესაც სკოლაში პირველად მივიდა.მაშინ რაღაც საოცარი ბავშვი იყო ლაღი ტავისუფალი... მოკლედ სასწაული_ ჩაეღიმა როზას ბავშვობის გახსენებაზე.- თან მაშინ როზა არ ერქვა.
- როზა მისი ნამდვილი სახელი არ არის?_ზურა
- არა! შვიდი წლის იყო როდესაც მშობლებო დაკარგა. დედა სულ უმეორებდა ვარდივით ლამაზი ხარო და მათი გარდაცვალების შემდეგ როზა დაირქვა მოგეხსენება ინგლისურადაც და რუსულადაც როზა ვარდს ნოშნავს._იასმინი
- საბუთებშიც რომ როზად არის მოხსენიებული?_ზურა
- მშობლების გარდაცვალების შემდეგ მალევე იშვილეს ობლად დარჩენილი გოგო და მათ რომ კითხეს რა გგქვიაო როზა უთხრა._იასმინი
- მემგონი მიდის._გოგონასკენ გაიხედეს.ზურა გაოგნდა წარწერას რომ შეხედა.ეწერა: სამიდამოდ მეყვარები_ო.
- ხო წამოდი უკან გავყვეთ._იასმინი.
- იცი სად მიდის?_ზურა.ნახატმა თითქის მის გულში რაღაც სითბო ჩაეღვარა.
- უნდა ისეირნოს ეს კი იმას ნიშნავს რომ მხოლოდ ღმერთმა იცის სად წავა მეტმა არავინ._ტაქსში ჩასხდნენ და გოგონას უკან გაყვნენ.როზა რამდენიმე მაცნობს მიესალმა.შემდეგ კი რიყის პარკისკენ აიღო გეზი.იქ მეგობრები ელოდებოდნენ.ილეთებს ასრულებდნენ იცინოდნენ ერთი მათგანი დღიურს უღებდა მათ.ზურა და იასმინი კიბეების თავზე იდგნენ იქ საიდანაც ყველაფერი ჩანდა და ლაპარაკობდნენ :
- ეს ყველაფერი მან რატომ არ მითხრა? ან ახლა რატო მეუბნენი?_ზურა
- ორი მიზეზის გამო ერთი უკვე გითხარი არ უყვარ ამ თემაზე ლაპარაკი მეორე კი...... მან .... ის საშინელებები იმიტომ გითხრა რომ აინტერესებდა გამოცდას გადალახავდი თუ არა._იასმინი
- ის რაც მიტხრა გამოცდა იყო?_ზურა
- ხო._იასმინი
- რატო?_ზურა
- ისეთი რაღაცეები გიტხრა თუ მართლა არ გიყვარს უკან არავითარ შემტხვევაში დაბრუნდები._იასმინი
- ხო მაგრამ მას გადაჭრით არ უთქვამს რომ არ ვუყვარვარ მხოლოდ ამან მომცა მიზეზი. რა სულელი ვარ კი რადა ის მყავს ეს ყველაფერი თვითონ რათომ არ მანახა?_ზურა
- ფიქრობდა რომ შენთვის ასე აჯობებდა არ უნდოდა მასსავით მეამბოხე გამხდარიყავი რაც შენს ოჯახს არ მოეწონებოდა._იასმინი
- ხო მაგრამ მას ასეთს რომ ვუყურებ ძალიან მიხარია და მომწონს ის ასეთი თავისუფალი ჯერ არ მინახავს._ზურა
- მართალია სკოლაში სადაც ყველა დასცინის ყოფნა ნამდვილად არ მოსწონს._იასმინმა ჩაიღიმა.
- აბა რატო დადის?_ზურა
- ჩემი თხოვნით,მერვე კლასში ვიყავი ის რომ გავიცანი მე სწავლაზე ვიყავი მოწადინებული და ჩემგან აიღო მაგალითი თუმცა მას მაინც მეამბოხე ხასიათი აქვს..._იასმინი
- მეამბოხეა? მე მეგონა ,,შკოლნიკი" იყო._ზურა
- ხუმრობ?_გაეცინა იასმინს.-ის კარგად სწავლობს მაგრამ არც მაგდენად.
- სულ წიგნებით რომ ვხედავდი მაგიტომ.როგორ მოახერხე რომ ყველაფრის მიუხედავად შენს გვერდით ყოფილიყო?
- როცა ახალმა მშობლებმა იშვილეს სკოლის შემდეგ ერთად ვიპარებოდით და სხვადასხვა პარკებში ვსწავლობდით.სახლში ნამეცადინევი რომ მიდიოდა უკვირდათ ხოდა ერთ დღესაც მათ გავეცანი.თავიდან დაგვაშორეს მაგრამ ამ გადარეულმა ისეტები ჩაიდინა.... ჩემს გარეშე აღარ მეცადინეობდა და ქცევაც გაუუარესდა არავის ეკონტაქტებოდა,ყველაფერს ყეწავდა.სულ ოთახში იყო ჩაკეტილი ან პარკში ეპარებოდათ მისნაირ მეამბოხეებს მონახავდა და მთელი ორი ან სამი დღით ქრებოდა.მერე მე მიმიყვანეს მასტან და ნელ-ნელა უბრუნდებობა თავის ადგილას.თუმცა პარკში მის მეგობრებთან მაინც მივდიოდით და მაშინ ჩვენ ერტად მოგვივიდა ჯგუფის შექმნა მათ ცეკვა ძალიან უყვართ ერთი ორი ფლეშმობიც მოაწყვეს...._ამ დროს ზურას ტელეფონმა დაურეკა სანდრო იყო.- მე წავედი გამიხარდა შენი გაცნობა და იმედია მიხვდები როგორც უნდა მოიქცე.
- კარგი._ტელეფონს უპასუხა.იასმინი კიბეებზე დაეშვა.
- ხო მართლა._შუა გზიდან შემობრუნდა იასმინი და უტხრა.-ახლა უკვე იცი რომ ის რაც როზამ გააკეთა შენი გამოცდა იყო კარგად გაარკვიე რასაც გრძნობ მის მიმართ და მერე გადაწყვიტე რას გრძნობ თორემ მეტ იმედგაცრუებას ვეღარ გაუძლებს.
- შევეცდები._ზურა
- არა არ შეეცდები თუ არ გიყვარს არ დატანჯავ მან უკვე მიგატოვა.თუ გიყვარს მისთვის იბრძოლე._პასუხის მოსმენის გარეშე დაეშვა კიბეზე.

ძმები :
ისმინთან ლაპარაკის შემდეგ ზურა სანდროს შეხვდა ბარში.ყველაფერი მოუყვა რაც ნახა და იასმინმა უამბო:
- ბიჭო შოკში ჩავვარდი როცა ის ნახატი ვნახე კედელზე._აღტაცებით ეუბნებოდა უკვე მეატედ ერთსა და იმავეს.
- ვახ! შე*ემა იმდენს მელაპარაკები იმ ნახატზე ნახვა მომინდა._სანდრომაც იგივე ტონით მიუგო.
- წამო ტო მერე ვნახოთ._ზურა.გავიდნენ ბარიდან.ჩასხდნენ მანქანაში. იმ ადგილას მივიდნენ.სანდროსაც იგივე დაემართა იმდენად რეალური იყო მასაც ნამდვილი ადამიანი ეგონა.ვერ ლაპარაკობდა ვერაფერზე ვეღარ რეაგირებდა. მერე მოიფიქრეს ფოტოების გადაღება.ერთი ფოტო გამვლელს გადააღეებინეს და კადრში ნახატთან ორივე ახლოს დადგა.ვინც იღებდა ისიც გაოცდა.მერე ფოტოები გაამჟღავნეს და სახლში მხიარულები დაბრუნდნენ. სახლში არავინ იყო.სურათები სამზარეულოში მაგიდაზე დადეს და თავ თავიანთ ოთახებში ავიდნენ.შხაპს იღებდნენ დედამისი რომ მოვიდა. სამზარეულოში შევიდა და მაგიდაზე პაკეტი რომ ნახა გახსნა და სურატების ტვალიერება დაიწყო. კარის ხმა ორივემ გაიგეს და პირსახოც შემოხვეულებულები გამოვიდნენ ოტახიდან ერთმანეთს შეხედეს გაეცინათ და კიბეზე დაეშვნენ. დედას ორივემაკოცა ლოყაზე ერთ დროულად.
- დედა როდის მოასწარი მოდელობა?_ქალბატონი თამარი
- რას გულისხმობ დედა?_სანდრო
- ამ პოტოებს._თამარი.ბიჭებმა პოტოებს დახედეს და გაეცინათ.-რა გაცინებთ გადარეულებო?
- აი ეს ფოტო ნახე._ზურამ მოუძებნა ის ფოტო სადაც სანდრო და ორი ზურა იყო.
- ჰი! _ შეიცხადა ქალმა. - ეს რა არის ნახატი?
- აჰამ..._ორივემ დაუდასტურა.
- ასე კარგად ვინ ხატავს?_თამარი.
- ჩავიცმევთ და მოგიყვებით ყველაფერს._ზევით ავიდა ორივე და სწრაფად გამოეწყვნენ სპორთულებში.ჩამოვიდნენ და დედას ყველაფერი დეთალურად მოუყვნენ ნუ ზურა ყვებოდა დეტალურად თავის სიყვალურულის ისტორიას.ქალი ჯერ გაოგნდა ვერ იჯერებდა მერე რჩევებს აძლევდა და საღამო ტკბილად გაატარეს.

როზა და იასმინი :

იასმინი მიუახლოვდა როზას და მის მეგობრებს.
- იასმინ აქ რას აკეთებ?_პირველმა როზამ შენოშნა გოგო.
- არაფერს ისე მოვედი თქვენი ნახვა მინდოდა ხო და მეც მოვედი._უფრო მიუახლოვდა მეგობრებს.
- იასმინ რა კარგია რომ მოხვედი._სიხარულით გაემართნენ ბავშვები.6 ბიჭი და 2 გოგო.მესამე როზა იყო.ყველანი ჩაეხუტნენ.
- როგორ მოგვაგენი?_როზა
- იქ ვიყავი სადაც ხატავდი და იქიდან მოგყვები._იასმინი
- შე არანორმანულო._ჩაიცინა როზამ.
- ვინ მეუბნება ამას?!_გაიცინეს ორივემ და გადაეხვივნენ.მხიარულად გააგრძელეს გართობა.

_____________
ბოდიშით დაგვიანებისთვის უბრალოდ ვერ ვახერხებდი აქამდე დადებას
ვინც კიტხულობს მადლობა და ბოდიში შეცდომებისთვის.