დაარიგა ავიღე ხელში კარტი და პირი დამრჩა ღია არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა ხან თორნიკეს ვუყურებდი ხან კარტს. მკითხველი რომ არ დავაბნიო გეტყვით რა მოხდა. ხომ ვთამაშობდიტ სამი კარტით ხოდა ავიღე ეს კარტი და დამხვდა წარწერით “მიყ ვარ ხარ“ ანუ სამ კარტზე იყო ეს გადანაწილებული. არ ვიცოდი რა მეთქვა ამიტომ ავდექი და წავედი ჩემს ოთახში. მეუბნებოდა რაღაცეებს მაგრამ არ მესმოდა უკანაც დამედევნა მაგრამ კარები ჩავკეტე. ვიჯექი საწოლზე და გონზე ვერ მოვდიოდი რა ხდებოდა თვალწინ სულ ის კარტი მედგა. ბოლოს მოვეგე გონს და გამოვეწყე ზღვაზე გასასვლელად და გავედი ოთახიდან ოთხთან დამხვდა თორნიკე მე ზურგი ვაქციე და წამოვედი ისე რომ არაფერი არ მითქვამს გავედი სახლიდან მაგრამ გამომყვა
- რატო არ მელაპრაკები? ისეთი რა გითხარი? გთხოვ რამე მითხარი რა. შემიყვარდი დანაშაულია ეს? გთხოვ ამოიღე რა ხმა რამე მითხარი ასე უფრო მტკენ გულს (თოკა)
- ძან გთხოვ დამანებე თავი, ბოლო დღეა აქ და არ ჩამიშხამო (მე)
- შენთვის ბოლო დღეა ბათუმში და იცოდე ჩემთვის ბოლო დღე იქნება ამ ქვეყნად (ტოკა)
- თრეებს ბოდიალობ? (მე)
- მე გითხარი ჩემი და გატრიალდა (თოკა)
- თორნიკე დაიცადე (მე)
- ...... (თოკა)
- თორნიკე (მე)
- .... (თოკა)
ბოლოს გავექანე და უკნიდან ჩავეხუტე
- ჩემს გამო რომ თავს რამე აუტეხო ამას ვერასდროს ვერ ვაპატიებ ჩემ თავს (მე)
- მიყვარხარ და შუბლზე მაკოცა (თოკა)
ეს წუთი არ მინდოდა როდესმე დამთავრებულიყო,მან ხომ დღეს პირველად მითხრა მიყვარხარო ნუ მესამედ მაგრამა სე თამამად პირველად მაგრამ ვინ რას დაგაცდის
- თორნიკე (ნიცა)
- გამარჯობა და მოვშორდი თორნიკეს (მე)
- ჩემს შეყვარებულს ასე სახალხოდ რა უფლებით ეხუტები? (ნიცა)
- ხმა ჩამივარდა, ყველაფერი ჩამწყდა შიგნიდან. მინდოდა მიწა გამსკდომოდა და ჩავვარდნილიყავი იქვე. ბოლოს ძალა მოვიკრიბე და ვუპასუხე: დღეს მივდივარ და დასამშვიდობებლად ჩამეხუტა (მე)
- თორნიკე ამიხსენი ვინაა ეს გოგო (ნიცა)
- ნიცა ეს (თოკა)
- მე სალო მქვია და ხელი გავუწოდე. მე თორნიკეს სახლში დგმურად ვცხოვრობდი 2 კვირა. ძაან დავვახლოვდით და მეგობრულად გადავეხვიე და დავემშვიდობე (მე)
- მე ნიცა ვარ
- კი ვიცი ვინც ხარ (მე)
- ძაანაც კაი, ამის შემდეგ დამავალებ თუ ჩემს ბიჭს ასე სახალხოდ და საერთოდ თუ აღარ ჩაეხუტები (ნიცა)
- აჰაჰ ნიცა. კარგით დაგტოვებთ შეყვარებულებს. ნახვამდის
წამოვედი და ყველაფერი მასთან მრჩებოდა. ვერ ვიტანდი ჩემს თავს. ვერც თორნიკეს. მთელი მსოფლიო ყველაფერი მძულდა. სიცოცხლე აღარ მინდოდა. მაგრამ რატომ უნდა ამეტეხა ჩემი თავისთვის რამე? რატომ უნდა ჩამედინა რამე? თან ბიჭის გამო. სალომე შენ სულ გამოშტერდი! ხომ იცი რომ სიყვარული არ არსებობს. თან შენ სხვებს ჭირდები. შენი სიკვდილით რას უზავ რუსას და ვასკას? სანდროს მარის ნიკას ანის? არა არა ვიღაც თორნიკეს გამო მე არაფერს არ ვიზავ! წავალ თბილისში და ყველაფერი დამავიწყდება! როგორც იქნება მივარწიე დედაჩემმადე
- ოჰ მოხვედი (რუსა)
- ხოო (მე)
- რა იყო რა გჭირს? (რუსა)
- არაფერი (მე)
- კაი (რუსა)
- დაიწვი ქალო რა არის ეს უცებ წამოვიყვირე და ამიტყდა სიცილი (მე)
- რა დავიწვი ვირუჯები (რუსა)
- მაგრად ირუჯები რა ისეთი გარუჯული ხარ მიმიქარავს ლეღვის ნახარში (მე)
- ოოო (რუსა)
- აჰაჰაჰ(მე)
- 2 საათში გავდივართ (რუსა)
- ეხლა გავიდეთ თუ გინდა (მე)
- რავი რუს თუ გინდა მართლა ეხლავე წავდეთ (ვასო)
- ცოტახანს ვიყოთ და წავიდეთ (რუსა)
- აუ ვასკა ფული სახლში დამრჩა რა და მომე ნაყინი მინდა (მე)
- აჰა (ვასო)
- თქვენც გინდათ? (მე)
- ხოო (რუსა)
- ხურდა თუ დამრჩა მოგიტანთ (მე)
- 10 ლარიანი ნაყინი უნდა იყიდო? (ვასო)
- აა 10 ლარია (მე)
- ოხ სალომე სალომე (რუსა)
გავედი ნაყინის საყიდლად და დავინახე თორნიკე და ნიცა იჯდნენ პლიაჟზე ყურადღება აღარც მიმიქცევია ვიყიდე და ეგრევე დავბრუნდი მშობლებთან. დაახლოებით 1 საათი ვიყავით იქ და წამოვედით მერე სახლში. მე შხაპი მივიღე და გამოვედი ჩემს ოთახში. ჩემ და გასაკვრვად თორნიკე დამხვდა იქ
- რა გინდა აქ? (მე)
- სალაპარაკო გვაქ (თოკა)
- მე არაფერი არ მაქ შენთან სალაპარაკო, წეხანაც გითხარი ბოლო დღეა და ნუ ჩამიმწარებთქო (მე)
- სალომე (თოკა)
- არავითარი სალომე. გთხოვ გახვიდე ჩემი ოთახიდან უნდა ჩავიცვა და გავემზადო (მე)
- კარგი მერე ვილარაკოთ (თოკა)
- აღარც მერე იქნება და არც გვაქ სალაპრაკო (მე)
- გვაქ! (თოკა)
- არ გვაქთქო და დავაი ეხლა (მე)
თვალზე ცრემლი მოადგა და გავიდა ჩემი ოთახიდან. მე თავში ხელი ავიყვანე და არცერთი ცრემლი არ გადმომვარდნიე. ჩემს თავს არ ვაძლევდი უბრალოდ უფლებას რომ მეტირა. ჩავიცვი გავემზადე ჩემოდნებიც გავამზადე კარებთან დავდგი და ჩავედი დაბლა
- მოდი სალი ჭამე საჭმელი (ანა)
- ეხლავე ანა დეიდა (მე)
მივედი და დავჯექი ჩემს წინ 5 წუთში დაჯდა თორნიკე. ისე ვჭამე საჭმელი ერთხელაც კი არ გამიხედია მისკენ.
- აუ ვას (მე)
- ხო (ვასო)
- მორჩი ხო? (მე)
- ხო რა არის? (ვასო)
- ჩემი ჩემოდნები არის მაღლა და ჩამოიტანე რა (მე)
- კაი (ვასო)
- ყველაფერი ჩაალაგე შვილო? არაფერი დაგრჩეს (ანა)
- მგონი ყველაფერი ჩავალაგე ანა დეიდა (მე)
- მიდი მაინც აათვალიერე (რუსა)
- კაი, თან ამო ვასკი (მე)
ერთად ავუყევით კიბეებს მე და ჩემი მამიკო. ჩაიტანა ბარგი მე შევათვალიერე ჩემი ოთახი მაგრამ ვერაფერი ვერ ვნახე და გავედი ჩემს საყვარელ ადგილას. გადავეყუდე მოაჯირს და ხარბათ ჩავისუნთზე ჰაერი. ამ დროს კარი გაიღო მე არც მიმიხედია უკან მნშვნელობა არ ქონდა ვინ იქნებოდა ჩემთვის
- სალომე
- რა გინდა? (მე)
- ყველაფერს აგიხსნი (თოკა)
- არაფრის ახსნა არ მჭირდება მე! ჩემთვის ისეაც ნათელია ყველაფერი! მიხედე შენს შეყვარებულს და იყავით ბედნიერად! (მე)
- დავშორდი (თოკა)
- ძაან ცუდი, შეურიგდი (მე)
- ძაან გინდა? (თოკა)
- ხო! გიყვარს და უყვარხარ და ვერ ვხდები რატომ დაშორდით (მე)
- შენ მიყვარხარ მე! (თოკა)
- ჩემი წასვლის დროა თორნიკე. ნახვამდის (მე)
- არ წახვიდე გთხოვ (თოკა)
- ნახვამდის (მე)
- ჩამეხუტე გთხოვ ძაან მჭირდება ეს! გთხოვ მაპატიე და ჩემს წინ მუხლებზე დაეცა თან ტირილი დაიწყო. გთხოვ მაპატიე! მიყვარხარ და უშენოდ ვერ გავძლებ, გთხოვ მაპატიე (თოკა)
- ადექი თორნიკე ფეხზე (მე)
- გთხოვ (თოკა)
ვერ მოვითმინე და მეც ჩავიმუხლე
- ადექი თორნიკე ფეხზე, ეხლა რომ ვინმე შემოვიდეს რას ეტყვი? (მე)
- ვეტყვი რომ მიყვარხარ! ვეტყვი რომ მთელ მსოფლიოს მირჩევნიხარ და უშენოდ არარაობა ვარ (თოკა)
- მორჩი ყბედობას და ადექი გთხოვ (მე)
- მაშნ ჩამეხუტე (თოკა)
მეც ჩავეხუტე ვიგრძენი როგორ კანკალებდა. როგორ უთრთოდა კანი. ხელებს ისე მაგრა მიჭერდა სუნთქვა მიჭირდა. მისი ცრემლები ჩემს სახეზეც დადიოდნენ. ბოლოს მეც გადმომცვივდა ცრემლები მაგრამ სწრაფად მოვიწმინდე რადგან არ დაენახა მას. აკნაკალებული ხმით ჩამჩურჩულა “მიყვარხარ“ ამის თქმა იყო და ჩემი წამოხტომა ერთი.
- ნახვამდის თორნიკე (მე)
წამოდგა ფეხზე ცრემლები შეიმშრალა და უკან გამომყვა. ჩავედი დაბლა და ვასო და რუსა ემშვიდობებოდნენ ანა დეიდას. მეც დავემშვიდობე. თოკასაც დაემშვიდობნენ და მერე იძულებული ვიყავი მეც დავმშვიდობებოდი. გავუყევით თბილისის გზას. მე წამოვჯექი წინა სკამზე და სელფებს ვიღებდი აიპადით მთელი გზა მხიარულად გავატარეთ, რა მემხიარულებოდა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა. მერე ვათვალიერებდი სურათებს და გადავაწყდი ჩემი და თორნიკეს სურათებს, ვათვალიერებდი და ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი. ეს სურათები კიდე იდენი იყო არადა არ მთავრდებოდა თორმეტს 5 წუთი აკლდა რომ მივედით ჩვენს კორპუსთან სასწრაფოდ ავირბინე კიბეები რადგან ჩემ ბედზე ლიფტი დაკავებული იყო გზაში მარიამს ვწერდი და ვიცოდი რომ სანდრო მარტო იყო სახლში თაკო დეიდან მარიამი და გია ძია მარიამის ნათლიის დამადების დღეზე იყვნენ ასე რომ დავაკაკუნე კარებზე და სანდრომ გამიღო კარები პირი ღია დარჩა რომ დამინახა დავხედე ტელეფონზე საათს და შესრულდა თორმეტი
- აეეეეეე სანდრიიკ გილოცავვ ვყვიროდი და ჩემ ყვირილზე ნიკა გამოვიდა (მე)
- ვაიმე ჩემი გოგო, აი ვაფშე ყველაზ მაგარი გოგო მყავს მე! აუ როგორ გამახარე ტო (სანდრო)
- ეე სანდრიკ გილოცავ ძმა, მეგონა ამ ჯერად მაინც დავასწრებდი მაგრამ ჰა (ნიკა)
- ვერასდროს ნიკუშ (მე)
- აუ რატო არ გვითხარი რომ ჩამოდიოდი (ნიკა)
- სიურპრიზი (მე)
- აუ აი მართლა ვაპირებდი წამოსვლას ბათუმში შენ თავს ვფიცავარ (სანდრო)
- ვიცი მითხრა მარიმ (მე)
- აუ არ მჯერა ტო (სანდრო)
- სიზმარში გგონია თავი ?? (მე)
- ხო (სანდრო)
- მოდი დაიცა გიჩქმიტო მივედი ვუჩქმიტე მერე ნიკაზეც გადავედი აჰა შენს სიზმარი გგონია მგონი (მე)
- აუ მეტკინა გოგო ხელი (სანდრო)
-არაუშავს (მე)
- უშავს (ნიკა)
დამეტაკნენ ორივე და მიღაჭუნებდნენ ბოლოს სამივე ძირს ვიყავით და ვსკდებოდით სიცილით ამ დროს მოვიდნენ რუსა და ვასო და დაიწყო ზასაპართი და მილოცვები
- სანდროსთან ვიქნები და გამოვალ ცოტახანში (მე)
- კაი (რუსა)
- ჰა აბა მოყევი ეხლა რა ხდებოდა ბათუმში (სანდრო)
- არაფერი ხო გიყვებოდით ხოლმე (მე)
- ხო მარა დრეს რაღაც ცუდად მოგვხვდა ყურში ჩემი ბიჭიო რაღაცა (ნიკა)
- აააა უი ეგ მოგატყუეთ იმიტომ რომ დღეს სანდრომ რაღაცა დამიმალა (მე)
- რა დაგიმალე (სანდრო)
- ის რო შენ და ტასო ერთად ხართ (მე)
- აუ ვერაა ეს გოგო არ ვართ ერთად ვა (სანდრო)
- აბა მომატყუეს? (მე)
- კი და დამიწყო ღატუნი
- ეეე კაი ეხლა გეყოს (მე)
- კაი ხო (სანდრო)
3 საათამდე ვიჯექით და ვლაპარაკობდით რაღაცეებზე ვიცინოდით მარიც უკვე ჩვენთან ერთად იყო და ესეც მეჩხუბა რატომ არ გვითხარიო სახლში შევედი თუ არა ეგრევე დავეხეთქე საწოლზე. დილით 12 საათზე სანდრომ გამაღიძა
- აუ რა ჯანდაბა გინდა გადი რა (მე)
- ადე რა გთხოვ (სანდრო)
- რა გინდა? (მე)
- მაღაზიებში გამომყევი რა (სანდრო)
- რა მაღაზიები აგიტყდა ამ დილა უთენია ბიჭო? (მე)
- ოოო წამო რა (სანდრო)
- კაი გადი ჩავიცმევ და გამოვალ (მე)
როგორც იქნა ავდექი ჩავიცვი და გავედი სანდროსთან. მთელი თბილისი შემოგვატარა მგონი ორი ხელი ტანსაცმლისთვის ძაან წუნია ბიჭია მაგრამ სულ გემოვნებით და გამორჩეულად აცვია. ნუ ეხლა ჩემი დახმარებით მარა თვითონაც კაი გემოვნება აქვს არა მარტო ტანსაცმელზე გოგოებსაც კარგს არჩევს მთელ თბილისში საუკეთესო გოგოებს არჩევს ხოლმე გოგოებს ეხლა მეც ისევამბობ გეგონება ყოველ კვირა იცვლიდეს შეყვარებულებს 16 წლისაა და სულ 2 შეყვარებული ყავდა, 2 წელია უკვე აღარ ყოლია არავინ და ვნერვიულობ მგონი აუცრუვდა გოგოებზე გული არა მე უფრო იმაზე ვნერვიულობ ბიჭებისკენ არ გაულღვეს გული ეს ხუმრობით მოსაღამოვდა გავემზადე მეც წასასვლელად. რესტორანში იხდიდა.. ძაან მინდოდა სპორტულ ფორმაში ვყოფილიყავი მაგრამ მაინც არჩევანი მოკლე თეთრ კაბაზე შევაჩერე. ამ კაბასთან კედები და მასეთი პონტი არ მიდიოდა არც დაბალ ძირიანი ტუფლი არ მინდოდა და ასე რომ მაღალი თეთრი ტუფლები ჩავიცვი. ნიკამ დამირეკა მე და მარი დაბლა გელოდებითო და მეც არ დავაყოვნე და ჩავედი
- ვაიმე სალომე (ნიკა)
- რა იყო ნიკუშ? (მე)
- რა ლამაზი ხარ გოგო (ნიკა)
- კაი რა, შეხედე მარიამს რა გოგოა (მე)
- არა არა ვაღიარებ რომ ორივე ძაან ლამაზები ხართ, დღეს ბიჭებს პირს ვაღებინებთ ხო? (ნიკა)
- შენც? (მე)
- ხო მეც (ნიკა)
- აუ წარმოიდგინე ნიკა რო გაეპრანჭება ბიჭებს (მარიამი)
- ეე ეხლა გეყოთ ქალბატონებო და ჩასხედით მანქანაში (ნიკა)
- კარგი ხო (მარიამი)
10 წუთში უკვე ჩვენთვის ნაცნობ რესტორანში ვიყავით, სანდრო იქ გველოდებოდა. როგორც ნიკამ თქვა ყველას პირი ქონდა დაღებული ნიკა კი ამბბობდა რომ ძაან ლამაზად გამოვიყურებოდი მაგრამ უნდა ვაღიარო რომ მარიამი მართლა ლამაზ იყო. დღის დედოფალი იყო.
- ვაიმე ჩემი გოგოები რა ლამაზები ხართ (სანდრო)
- შენც კარგად გამოიყურები სანდრიკ (მე)
- ხო სანდრო, შეხედე შენი დაქალუშკები როგორ გიყურებენ (ნიკა)
- აუ სანდრო ჩემი ძმა რომ არ იყო ეხლავე მოგიტაცებდი (მარიამი)
- ნუ მაწითლებთ (სანდრო)
- სიმართლეს ვერ ვმალავთ (მე)
- ისე თქვენ უფრო ფრთხილად უნდა იყოთ თქვენ არ მოგიტაცონ (სანდრო)
- არ გცხვენია სანდიკ?? რისთვის ვარ მე აქ? (ნიკა)
- იცოდე 1 მეტრზეც რო ვინმე მიუახლოვდეს ხო იცი შენც და ისიც ტრუპი ხართ (სანდრო)
- კაი ამათ გამო მიმეტებ? (ნიკა)
- ისე შენც მართალი ხარ, ვინც უნდა ის მიეკაროთ ტვითონ მიხედავენ (სანდრო)
- ხო მივხედავთ კარატის ილეთები ტყვილა ხო არ გვასწავლე? (მე)
- აუ ამ კაბით რო კარატეს ჩაატარებ (სანდრო)
- დავაი რა (მე)
- კაი წამო ხალხში გავიდეთ თორე სირცხვილია (სანდრო)
- ხო წამო (მარიამი)
დღემ არაჩვეულებრივად ჩაიარა. უცხო არავინარ ყოფილა. სანდროს მეგობრებს ყველას ვიცნობდით მეც და მარიამიც, გოგოებიც ბევრი იყვნენ და იტოკში მოსაწყენი არაფერი არ ყოფილა ყველაფერმა კარგად ჩაიარა. სახლში 2ზე დავბრუნდით. მთვრალები და ძაან დაღლილები ვიყავით მე როგორც კი შევედი სახლში ეგრევე დამეძინა დილით საბედნიეროდ არავის არ გავუღვიძებივარ და ჩემით გავიღვიზე 2 საათზე ჩავედი დაბლა და ეგრედ წოდებული “პახმელია“ მაწუხებდა ვასოს მალევე გამომიყვანა ამ დღეებმა გაიარეს ჩვეულებრივად, ჩვენ უკვე ბორჯომის გზას ვადექით. იქ იწყებოდა თავდავიწყება ძაან მაგარ დროს ვატარებდით უქმად დროს არ ვარგავდით ხან სურამში გვადიოდით ხნ ვარძიაში. ხან პარკში და რავიცი სულ დავდიოდით კონცერტებზეც ბევრჯერ მოვხვდით კინოში ყოველ დღე დავდიოდით აუზის ყოველდღიური სტუმრები ვიყავით აი ვაბშე ყველაზე მაგარი დრო გავატარეთ აგრამ ჩვენ ერთ ოთახშიც რომ ვყოფილიყავით მაინც მაგარი იქნებოდა იმიტომ რომ ერთად ვიქნებოდით
- აუ ხვალ ისევ თბილისი (მარიამი)
- აუ უნდა ამოვიხრუკოთ იქ რა (მე)
- ნუ იტყვი (მარიამი)
- აუ წამო ჩემთან სოფელში რო დავაწვეთ (მე)
- სად გოგო? (მარიამი)
- ლაგოდეხში თან ეხლა ბავშვები იქნებიან იქ უჰ ბევრი სეზონია რა წავიდეთ ჩვენ ოთხნი რუსო და ვასო მერე ჩამოვლენ
- აუ რავი თაკოს ვეტყვი რა (მარიამი)
- წამო ჯერ ბიჭებსაც ვუთხრათ (მე)
- კაი (მარიამი)
- ბიჭებო თბილიში რომ ჩავალთ რა გეგმები გაქვთ? (მე)
- თვენი ნერვების წამვლა (ნიკა)
- დავაი რა სერიოზულად (მე)
- მაშინ ამოხრუკვა (სანდრო)
- ოოო ჩემათან სოფელში რო წავიდეთ რას იტყვით? (მე)
- ლაგოდეხში (სანდრო)
- ხო (მე)
- კაი პონტი იქნება ე (ნიკა)
- აჰამ თან შენთვის განსაკუთრებით, გოგოების პონტი (მე)
- იქ ვარ უკვე (ნიკა)
- ბაბნიკ (მარიამი)
- დავაი რა (ნიკა)
- ჰა წავიდეთ თუ არა? (მე)
- წავიდეთ (ყველამ ერთად ვიცინოდით)
- კაი მარა როდის? (მე)
- ხვლ არა დავისვენოთ ცოტა გზისგან და ზეგ დავაწვეთ (სანდრო)
- ხარაშო ;დდ (მე)
- აქ რო ყბედობთ ჩაალაგეთ ბარგი? (ნიკა)
- კეე (მე)
- ჩვენიც მიაყოლეთ რა (სანდრო)
- დავაით რა ლდდ მიდით და ჩაალაგეთ (მარიამი)
- კარგი (სანდრო)
ხვალ დილით უკვე თბილიში ვიქნებით. და ერთ დღინან ამოხრუკვას უნდა გავუძლოთ საღამოს:
- რუს (მე)
- რა იყო? (რუსა)
- ბავშვები მივდივართ სოფელში ჩვენთან (მე)
- მე ჯერ ვერ ჩამოვალ და მარტო იქნებით? (რუსა)
- რატო არ ვიქნებით? (მე)
- რავიცი მაინც (რუსა)
- ნუ გეშინია სახლს არ ავაფეთქბთ (მე)
- ბიჭებიც მოდიან? (რუსა)
- ხო (მე)
- კაი მაშინ დავმშვიდდი (რუსა)
- ოჰო ჩევნ არ გვენდობი? (მე)
- არა ესენი მაინც მოგაქცევენ ყურადღებას (რუს)
- რას ამბობ 24 საათი ტელეფონზე იქნები ჩამოკიდებული რამე ხო არ გინდათო მეტი რაღა ყურადღება გვინდა (მე)
- ხო ეგეც მართალია (რუსა)
- ხო მიდი ეხლა თაკოს და იას (ია ნიკას დედაა) უთხარი შენ (მე)
- არ გითქვიათ? (რუსა)
- არა ჯერ შენ უთხარი (მე)
- კაი (რუსა)
გამოვედი და ავიღე ტელეფონი ავკრიფე ჩემი იქაური მეგობრის ნომერი და დავურეკე
- როგორ ხარ გოგო? (მე)
- სალი კარგად შენ? (მარი)
- არამიშავს, რას შვრები საით ხარ? (მე)
- რავი გარეთ ვართ ბავშვები, აქეთ ლაგოდეხში (მარი)
- ბევრი ბავშვები არიან? (მე)
- ჰო, ყველა ჩვენები ვართ (მარი)
- აჰა კაია, გამოცოცხლებული იქნება უბანი (მე)
- აუ ჰჰო ძან (მარი)
- მომიკითხე ყველა (მე)
- ამათმაც მოგიკითხეს (მარი)
- აუ ძაან მენატრებით ტთქვე დამპლებო (მე)
- ჩამოეთრიე მერე (მარი)
- ხო რავიცი ვნახოთ ეხლა ბორჯომში ვართ ხვალ მივდივართ თბილიში და ყველაფერი თუ კარგად იყო ზეგ მან ვარ ოღონდ არავის უთხრა (მე)
- კაი (მარი)
- იცოდე ხმა დაგცდება და ტრუპი ხარ (მე)
- კაი ხო (მარი)
- სხვა რა ხდება? (მე)
- რავიცი არაფერი შენი სახელის ხსენებაზე ძველმა პაკლოვნიკებმა დაჭყიტეს ყურები (მარი)
- უიმე გაუხმათ მაგათ თავი (მე)
- აჰაჰაჰაჰ (მარი)
- კაი წავედი ეხლა უნდა დავიძინო რო მერე ხვალ გზაში არ მიწერია ძილი (მე)
- კაი მიდი (მარი)
- გოგო გოგო (მარიამი)
- რა იყო? (მე)
- მოვდივართ (მარიამი)
- არ იცოდი? (მე)
- არ კი მარა (მარიამი)
- იტოკში ბავშვები არიან რა იქ ბლომად ეხლა ველაპარაკე მარის და ზეგ იქ ვართ (მე)
- ვა კაია (მარიამი)
- ხოო, კაი დავწვეთ თორე ხვალ გზაში არ დაგვაძინებენ (მე)
- ხო გოგო (მარიამი)
დავწექით დავიძინეთ დილით უთენია გაგვაღვიძეს და გავუდექით თბილისის გზას ამოხრუკული თბილისის გზას კიდევ კარგი მანქანაში კონდიციონერი იყო თოე ალბათ დავიწვებოდი დავისვენეთ ბარგი არც ამომილაგებია პირიქით ჩავამატე კიდევ რაღაცეები საღამოს ჩვეულად შევიკრიბეთ გავერთეტ და მერე დავიშალეთ დილით 6 სათზე გამაღვიძეს ამ იდიოტებმა წამოდი წავიდეთო არადა მე საღამოს მინდოდამაგრამ რა მექნა ჩავალაგეთ ბარგი მანქანაში და გავუდექით გზას. ბევრს ვიცინოდით და ვერთობოდით გზაში. უეცრად გზაზე ერთი ბიჭი მივამსგავსე თორნიკეს და ამაკანკალა. მაგრამ ტავი შევიკავე. არცერთისთვის არაფერი არ მითქვია. რატომღაც დუმილი ვამჯობინე. ამდენი ხნის განმავლობაში საერთოდ არაფერი არ გამიგია თორნიკეზე და საშინლად მენატრებოდა მის გარეშე ძაან ცარიელი ვიყავი მიუხედავად იმისა რომ ამათთან ერთად კარგად ვერთობოდი მაინც მტკიოდა მაინც მეტირებოდა და მაინცმენატრებოდა. ღამე არ გადიოდა რომ არ დამსიზმრებოდა. თან სურათებსაც რომ ვათვალიერებდი უფრო ცუდად ვხდებოდი მაგრამ წაშლაც არ შემძლო. მალე ჩავედით ლაგოდეხში. შევბარგდით სახლში.
- ეს ჩემი ოთახია დანარჩენში თქვნ განაწილდით, მარ თუ გინდა შენ ჩემთან დაწექი (მე)
- მარტო ხო იცი არ მიყვარს წოლა ასე რომ შემიშვი (მარიამი)
- ჰა რას იზავთ თქვენც ერტად წვებით? (მე)
- ჯერ ისე არ მყოფნია ეხლა ლოგინშიც ეს ავიტანო? (სანდრო)
- კაი ნუღარ ვმალავტ ვუთხრათ რომ ერთად ვართ და ჩაეხუტა (ნიკა)
- ვაიმე რა ცოხვრებები ხართ მარა რატომ მალავდით? ერთ სქესიანთა ურთიერთობა უკვე დაშვებულია და აღარ მოგიწევთ დამალვა მარიამ გამოდი შენი რძალი გაიცანი თუ სიძე ხარ? (მე)
- აუ დავაით რა (სანდრო)
- ბოდიში საყვარელო, ვიცი რომ არ გინდოდა სხვებსაც ცოდნოდათ მაგრამ ჩვენი სიხარული მინდოდა ვინმესთვის გამეზიარებინა და დამჯდარ სანდროს კალთაში ჩაუხტა (ნიკა)
- ვაიმე რამდენი გაკლიათ (მე)
- რატომ გვაკლია?? სიყვარული დანაშაულია? (ნიკა)
- არა საყვარელო მთავარია თქვენ იყოთ ბედნიერები მარა გამარკვიე რძალია დაგიძახო თუ სიძე? (მე)
- ნუ ეხლა ჩვენ შეთანხმებულები ვართ ამ კვირაში მე ვარ გოგო იქით კვირაში ის (ნიკა)
- აჰა კაი რძალო მიდი ბარემ ყავა მოადუღე და ვიჭორავოთ გოგოებმა (მე)
- აუ კარგი ყავა არ გამდის და მიდი რა შენ (ნიკა)
- ეს ვინ მოგიყავს ბიჭო ცოლად? ყავის გაკეთება არ იცის (მე)
- არა რა იყო იცი? შემაცდინა და სხვა გზა არ გვაქ
- ააა გასაგებია (მე)
- ხოდა ასე რა (ნიკა)
- ისე პროფილში არ წახვიდოდით რამე რო იყოს? მაია გაგიჟდებოდა თქვენ ისტორიაზე (მე)
- არა ეხლა აქ რომ ჩამოვედით მაგ პონტში ჯერ ვერ მივდივართ თბილიში რომ ჩავალთ მერე ჩავწერთ (ნიკა)
- ხო კიდე იცი რას ჩაწერენ? როგორ მოკლა შენმა ქმარმა სალომე (სანდრო)
- არა არ გინდა ეხლა ქმნით ოჯახს და ნუ წახვალ ციხეში (მე)
- მაშინ ჭკვიანად (სანდრო)
- კაი ნუ ღელავ არავის არ ვეტყვი ;დ მასე მიცნობ? მარა აი ქორწილი რო იქნება მერე უკვე ვეღარ დავმალავ (მე)
- ხო ისე ქორწილი 1 თვეში გვაქ ხო საყვარელო ?? (ნიკა)
- ხო საყვარელო (სანდრო)
- აი ასეთი ტკბილი წყვილის მნახველი არ ვარ, მარიამ მოდი ნახე რა (მე)
- აქ ვარ და ვიღებ კიდეც ჩამჩურჩულა ჩუმად ყურში იმათ რო არ გაეგოთ (მარიამი)
- კაი წავედი ყავას გავაკეთებ მე (მე)
- მე ტკბილი მინდა ხოიცი (ნიკა)
- კაი დიაბეტი დაგემართება ჯერ ისე ხარ დამტკბარი ამ სიყვარულით და მერე ამდენი ტკბილი ყავის სმით (მე)
- ხოხო მაშინ მართალი ხარ 5 კოვზს 1 მოაკელი (ნიკა)
- სსანდრიკ გაფრთხილებ ნულზე დაგსვავს ეს მაგრამ სადაც სიყვარულია იქ ფულს მნიშვნელობა არ აქ (მე)
- არა არა ეს ეხლა ვიღებ მარაგს თორე მერეც კი არ მომინდება ამდენი (ნიკა)
- ოხ ნიკა (მე)
წავედი გავაკეთე ყავა და მივედი ბავშვებთან
- აუ მაღაზიაში გავიდეთ რამერე თორე არაფერი არაა სახლში (მე)
- აუ არადა როგორ მშია, მჟავეც მინდა (ნიკა)
- მიხედე ეხლა სანდრიკ შენი მიქარული შენვე გამოასწორე, შივათ (მე)
ამის თქმა იყო და ეგრევე მეცა სანდროდა ღატუნი დამიწყო
- კაი გეყო ეხლა იეჭვიანებს და სირცხვილია (მე)
- არა არა ნუ ღელავ, გოგოებზე არ ვეჭვიანობ მთავარი სხვა ბიჭი არ გაეკაროს (ნიკა)
- ხედავ როგორ გენდობა სანდრიკ? ვსო დღეიდან ბიჭებს ჩამოშორდები (მე)
- აუ რა დარტყმულები ხართ რა წავედი მე ოთახში (სანდრო)
- მიდი ხო საყვარლო და 5 წუთსი მეც მოვალ (ნიკა)
- წადი შენი (სანდრო)
- აი ასე მეფერაბ ხოლმე (ნიკა)
- ვაიმე ნიკა (მე)
- ხო გოგო (ნიკა)
- კაი ეხლა გეყოს ვერარ ვსუნთქავ (მე)
- კაი ხო მარა ისე მართლა ხო არ აქ გადახრები 2 წელია გოგო არ ყოლია (ნიკა)
- ეე ვერ ხარ რა შენ (მე)
- არა მართლა (ნიკა)
- იმას თუ შენ? (მე)
- დავაი ეხლა (ნიკა)
- კაი ხო წამორ ა გამივანე მანქანით რამე ვიყიდოთ თორე მშია (მე)
გავედით მაღაზიებში ვიყიდეთ პროდუქტები და დავბრუნდით სახლში. მე და მარი დავბზრიალდით და გავეკეთეთ საჭმელები ჩვენ ხმაურზე სანდროს გაეღვიძა
- ოჰ მოხვედი საყვარელო? (ნიკა)
- მშია (სანდრო)
- ვაკეთებთ თუ ხედაბ (მე)
- აუ პიცა მინდა (სანდრო)
- აუ მეც(მარიამი)
- გავაკეთოთ მაშინ (მე)
- აუ კიდე მაღაზიაში? (ნიკა)
- ხო ოღონ მე მეზარება და თქვენ წადით რა (მე)
- კაი წამო სანდრიკ საყვარელო ჩვენ წავიდეთ (ნიკა)
- იცოდე ცოცხალი ვერ დაბრუნდები (სანდრო)
- მუცლით შენ შვილს ვატარებ ნუთუ ორივეს გაგვიმეტებ? (ნიკა)
- ნიკა დაგერხა და გაეკიდა
წავიდნენ მაღაზიაში ოღონდ სანდროს მაგივრად მარი წავიდა დავრჩით სახლში მარტო მე და სანდრო იმათმა ძაან დაიგვიანეს და მე ვაბრაზებდი მერე
- ისე ბიჭო არ გცხვენია?? (მე)
- რისი უნდა მცხვენოდეს?? პირველად მხედავ უმაიკოდ?? ამაზე ვაბშე ვეღარ ვსუნთქავდი (სანდრო)
- ხო ნუ ეგეცც რა ნიკა რო მოვიდეს სხვანაირად არ იფიქროს (მე)
- აუ ჩემი (სანდრო)
- ხო ნუ რა იყო?? ისე გცხვენოდეს რა მე მიმალავდი მაგას? თან ორსულად არის აი გაგებუტე აღარ ვიქნები მე მაგის ნათლია (მე)
- აუ ჩემი რა იდიოტიზმები ხართ რა, და გატრიალდა მაღლა ადიოდა და გავეკიდე ზურგზე შევახტი
- აუ კაი რა გეწყინა? (მე)
- არა (სანდრო)
- ჩემი თავი დაიფიცე აბა (მე)
- შენ თავს ვფიცავარ ხო იცი ეგეთები არ მწყინს ოღონდ მერე ხალხთანაც არ დაიწყოთ მასეთები თან გოგოებთან (სანდრო)
- რა იყო შენ აქ გოგოების დასაკერათ ჩამოხვედი? (მე)
- მაა (სანდრო)
- კრეტინი ხარ რა (მე)
- მძიმე ხო არ ხარ შემთხვევით? (სანდრო)
- აა უი და ჩამოვედი მისი ზურგიდან (მე)
- კაი ავედი რა მე უნდა დავიძინო (სანდრო)
- აუ რა ძილისგუდა ხარ რა კაი მიდი ადი და შენი შეყვარებულიც მალე მოვა სიხარულო (მე)
- აუდე ეხლა დავაი სამზარეულოში (სანდრო)
- დავაი რა ბიჭო ან ბიჭი ხარ??? (მე)
- აი დაგერხა ვსო
გამომეკიდა და მთელ ეზოში დავრბოდით ეზო ძაან დიდი იყო და ძლივს მეწეოდა მერე წყალზე გადავიდა და სულ დამასველა ბოლოს ხელი მოვკიდე და აუზში ჩავაგდე
- ეგეც შენ იდიტო (მე)
- მარტო მე რატომ?? მოდი აქქ და ამოვიდა და მეც ჩამაგდო
- ვაიმე რა იდიოტი ხარ ფუ რა კაია (მე)
- ხოდა ეგდე ავედი მე მაღლა (სანდრო)
- საქონელო (მე)
- ჩაგახრჩობ ეხლა მანდ გოგო (სანდრო)
- ვერაფერსაც ვერ მიზავ რა (მე)
- არ მინდა ეხლა პირველივე დღესვე მეზობლები აგიწიოკო რა (სანდრო)
- აწიოკების კი არა ჩემი გეშინია შენ და დავაი ეხლა ზემოთ (მე)
- გადი რა შენი ნერვები არ მაქ (სანდრო)
- ოკ (მე)
ავიდა სანდრო და მე მანამდე ვიყავი აუზში მანამ ნიკა და მარი არ დაბრუნდნენ კარგად გავგრილდი ამ სიცხეში მართლა კაი იყო ცივ წყალში
- ეე ამოეთრიე ეხლა და გავაკეთოთ პიცა (მარიამი)
- აუ მიდი რა მართლა გთხოვ მაგრად მომინდა (ნიკა)
- კაი ხო ავალ გამოვიცვლი შენ მანამდე გაამზადე რაღაცეები (მე)
- კაი (მარიამი)
ავედი გამოვიცვალე ტანსაცმელი და სანდროს ოთახში შევედი ვიღაცას ესაუბრებოდა ტელეფონზე და ხელი აღარ შემიშლია გამოვედი დაბლა ჩავედი და ისეთი საშინელი სურათი დამხვდა მგონი ჯობდა რომ არ ჩავსულიყავი მარი და ნიკა ფქვილში ბანაობდნენ თავზე კვერცხი და ცომი ქონდათ აზელილი ვაიმე აი რომ დაგენახათ ალბათ სიცილით მოკვდებოდით და კიდევ კარგი რუსიკო არ იყო თორე ალბათ გაგიჟდებოდა მისი სამზარეულო ასე რომ დაენახა
- შენი ჯერია ცხოვრებ (ნიკა)
- არა სიხარულო მე არ მინდა (მე)
- შენ დაგეკითხებით ზუსტად რა (მარიამი)
- აააა არაა (მე) აუ იდიოტებო (მე)
- აი ნახე რა ლამაზი ხარ (ნიკა)
- ძან (მე)
- მარი შენც ძაან საყვარელი ხარ ჩემი გოგო (ნიკა)
- ოჰჰო ნიკამ უკვე დაიწყო ჩალიჩი (მე)
- აა კიდე გინდა?? (ნიკა)
- არა არა (მე)
- ეე სანდრო (მარიამი)
- არა არა ჩემს სიცოცხლეს ასე ვერ დავთხვრი ამას ვერ ვაკადრებ დავაი მოიტანეთ ჯამი ჩაუშვით ტომატი, მაიონეზი კვერცხი ათქვიფეთ და ის წავუსვათ (ნიკა)
- ვაიმე ნიკა მართლა ვეღავ გადაურჩებით (მე)
- არაუშავს კაცო ავიტანთ როგორმე გინებას (ნიკა)
- კაი (მე)
- იცოდე ნიკა შენი მოფიქრებულია ეგ (მარიამი)
- კაი მიდი გააკეთეთ და დავუძახოთ (ნიკა)
5 წუთში უკვე მზად იყო
- სანდრ (მარიამი)
-..... (სანდრო)
- სანდროოოოოოოოოოოოოოოოო (მე)
- რა გაყვირებთ გოგო ყრუ კი არ ვარ - ჩამოგვძახა (სანდრო)
- პიცა არ გინდა?? (ნიკა)
- არის უკვე?? (სანდრო)
- ხო ერთიცალი არის მეორე ცხვება გინდა თუ შევჭამოთ?? (ნიკა)
- ბებიათქვენისამ რა ჩამოვალ დამაცადეთ (სანდრო)
- კაი (ნიკა)
ამ დროს ნიკა აძვრა სკამზე კარების უკან და სანდროს შემოსვლა და თავზე იმ ზემოთ ნახსენები მასის წასმა ერთი იყო მერე მე და მარი მივვარდით და ცომი დავაზილეთ თავზე
- ვაიმე საქონლებო (სანდრო)
- რა გინდა სანდრ ძაან ცხოვრება ხარ (მე)
- აუ როგორ შეგაგინოთ თქვენ თქვე თქვე საყვარლებო (სანდრო)
- ჩემი ჩხოვრება (მე)
- ეე ისე რა საყვარლები ხართ მასე მართლა მასე იარეთ ხოლმე (სანდრო)
- აბა საყვარელო შენ ჩაიხედე სარკეში ჩახედვა და ყვირილი ერთი იყო
- დაგბრიდავთ რა არის ეს (სანდრო)
- პიცა სახელად “სანდრო“ (მე)
- აუ ჩემი (სანდრო)
- მოიცა მოიცა არ დაიბანო გადავიღოთ სურათები (მარიამი)
- რა სურათები გოგო ხო არ უბერავთ (სანდრო)
- არა ცხოვრებ ვაფრენთ (ნიკა)
იმდენი სურათები გადავიღეთ და თან ისეთი სასაცილოები მერე ერთი ფოტო ავტვირთეთ ინტერნეტში და რუსომ ეგრევე დააზვანოკა
- რა დღეში ხართ?? (რუსა)
- რა დღეში უნდა ვიყოთ დე? (მე)
- რას გავდით იმ სურათში ან ჩემი კუხნა რას გავდა? (რუსა)
- რა მხიარულად მელაპრაკები იცი ხო რაც უნდა გითხრა როგორ მიყვარხარ იცი ხო? პიცას ვაკეთებდით და შემთხვევით აი ასე უპს და გავითხვარეთ ქურდი შემოიპარა და აგვიზილა თავზე ცომი კვერცხი მაიონზე საწებელა და რავიცი კიდე რა აღარ (მე)
- კუხნა დაალაგეთ?? (რუსა)
- ხო (მე)
-კაი (რუსა)
- კაი ეხლა უნდა გავთიშო ესენი ისევ ჩხუბობენ (მე)
- კაი (რუსა)
- რას ჩხუბობთ ბიჭო? (მე)
- უთხარი რა რომ მე არ მომიფიქრებია ეგ (ნიკა)
- აბა ვინ ნიკა? (მე)
- შენ (ნიკა)
- ხო ხო (მე)
- მართლა?? (სანდრო)
- არა (მე)
- აბა ვინ?? (სანდრო)
- მარიმ (მე)
- არა მე არა ნიკამ (მარიამი)
- ეეე ატრაკებთ ეხლა იტოკში სამივეს გადაგიხდით სამაგიეროს (სანდრო)
- ოჰჰ ოჰ როგორ ?? (მე)
- ნახავთ მერე (სანდრო)
- ოკკ (მარიამი)
- კაი წავედი ეხლა მე აბანოში (მე)
- არა მე (ნიკა)
- ეე მე (სანდრო)
- დაიცა კაცო მე შევდივარ (მარიამი)
- ვაბშე და ჩემი სახლია მიმიშვით (მე)
- ჩვენ ზატო სტუმრები ვართ წავედი მე (სანდრო)
ასე ჩხუბობდნენ ალბათ ნახევარი საათი მე წავედი და აუზში გადავეშვი და იქიდან ვუყურებდი მაგათ ჩხუბს მერე ნიკამ და საბამც მოტვინეს და ჩამოვიდნენ აზუში მარიამი ამ დროს შეძვრა აბანოში
- აუ სანდრიკ არ დაიბანო რა ასე უფრო საყვარელი ხარ (მე)
- ხო სანდრ (ნიკა)
- რა არ დავიბანო თქვენ ხო არ გამოშტერდით (სანდრო)
- არა არა გოგოების შესაბმელად ხო ხარ აქ და ასე უფრო მოეწონები (მე)
- ხო მართლა (ნიკა)
- მართლა??? (სანდრო)
- ხოთქო ვა (მე)
- დავაით რა ისე შენ იყავი მასე იქნებ ვინმეს მოეწონო (სანდრო)
- სულ ფეხებზე რა ვის მოვეწონები და ვის არა, ამ დროს მარი გამოვიდა აბანოდან და ამოვედი მეც აუზიდან (მე)
- რა იყო გეწყინა გოგო? (სანდრო)
- კი გული დამწყდა ძალიან (მე)
- ეეე (სანდრო)
არაფერი აღარ მითქვამს ავიღე პირსახოცი და შევედი სააბაზანოში, მივიღე შხაპი და თან ვფიქრობდი, რატო მელაპარაკება ასე? თვითონ არ აკარებს ჩემს სიახლოვეს ბიჭს ვისაც მოვეწონები ცემს და კიდე იქნებ ვინმეს მოეწონოო ეჰ ჩემი თოკა. ნეტავ კიდევ ვნახავ სადმე? როგორ ძალიან მენატრება. ასეთ ფირებშივ იყავი რო გარედან ყვირილი მესმის გამოდი გოგო მალეო ვერც გავიგე ეს დრო როგორ გავიდა 1 სათი ვიყავი აბანოში
- რა იყოთ ხალხნო გამოვიდოდი ხო (მე)
- ხო რიდს ხვალ? (სანდრო)
- არა ზეგ (მე)
- ეე რა გჭირს შენ? (სანდრო)
- არაფერი რამე უნდა მჭირდეს? (მე)
- აბა რ
ა არი რანაირად მლაპრაკები (სანდრო)
- ჩვეულებრივად და ავუარე გვერდი.
ავედი ჩემს ოთახში და გამოვაღე გარდირობი. ვერ გამეგო რა ჩამეცვა. შორტი მინდოდა მაგრამ ციოდა. გადმოვიღე სპორტული ნაცრისფერი შარვალი თეთრი კედები და თეთრივე მაიკა. თმა გავიშრე და დაბლა ჩავედი
- ოჰ გვიკადრე ჩამოხვედი?? (სანდრო)
- .... (მე)
- სალექს რა გჭირს ძმა? (ნიკა)
- არაფერი ნიკუშ (მე)
- არ გშიათ? (მარიამი)
- აუ ხო ძან (მე)
- მოდი მერე რაღას მიყურებ (მარიამი)
- რა გვაქ? (მე)
- რაც გიყვარს და რისი გაკეთებაც ვიცით (მარიამი)
- მმმ შემწვარი კარტოფილი გვაქ??? (მე)
- როგორ გამოიცანი (მარიამი)
- რავიცი აბა ეგ მიყვარს მე და (მე)
- კაი მოდით თქვენც ბიჭებო (მარიამი)
დავჯექით და ვჭამდით ხმას არცერთი არ ვარღვევდით. ბოლოს ჩემმა ტელეფონმა დაარღვია სუჩუმე
- ხო მარრ (მე)
- როგორ ხარ გოგო? (მარი)
- კარგად შენ? (მე)
- არამიშავს, ხო არ ჩამოსულხარ? (მარი)
- მმმ კი საიდან იცი? (მე)
- დღეს ხმაური გავიგე და თან შუქები რო ანთია მეთქი ჩემი გოგო ხო არ ჩამოვიდათქო (მარი)
- ჩემი გოგო, საით ხარ ეხლა? (მე)
- სახლში გარეთ ვაპირებ გასვლას (მარი)
- ხო კაი შეიკრიბეთ და ჩემსკენდაჯექით და მომწერე და გამოვალ (მე)
- კაი (მარი)
- ვინ იყო? (მარიამი)
- ჩემი აქაური დაქალი (მე)
- მმმმ მე მოვრჩი ჭამას წავედი გოგოებისთვის გამოვეწყობი (ნიკა)