მარინა გახარებული გავარდა ჩეი ოთახიდა და ალბათ ყველაფერს ლევანის მოუყვებოდა, რა ენაღვლებოდა, ისევ უდარდელად იცხოვრებდა. ამ ფიქრებში ჩამეძინა. დილით მარინამ კარზე მომიკაკუნა
-მარიამ ადექი, , გაემზადე და გავდივართ
რაო? სად გავდივართ? რა აზრი ქონდა ჩემს თავზეკითხვების დასმას, წამოვდექი და კარადასთან დავდექი. დღეს ჩემი ქორწილია. ამ დროს გოგოები მეცხრე ცაზე არიან სიხარულით, მე კიდე? კრემისფერი მაღალ წელიანი შარვალი და თეთრი მაისული ჩავიცვი, ფეხზე მაღლები, თმები გავიშალე და რამდენიმე წუთში უკვე მარინასთან გავჩნდი
-შარვლით აპირებ ხელის მოწერას?( გაპრანჭული მარინა მომეგება)
-ხო მე ესე მომწონს (მე)
-კაბა ჩაიცვი (მარინა)
-არ მმინდა და დროზე წავიდეთ სანამ გადამიფიქრია
-გაემზადე უკვე?(ლევანიც შემოვიდა)
-კი, როგორც ხედავ (მე)
-მარიამ ნუ მელაპარაკები აგდებული ტონით, ამას შენთვის ვაკეთებთ, შენ უკეთეს ბიჭს ვერც იპოვი
-ჩემთვის კი არა ლევან, შენთვის და ფულისთვის აკეთებ ამას(მე)
-ნუ ლაპარაკობ აგდებულად თქო (ლევანი)
-სხვას არც მოელოდე (მე)
კარზე ზარის ხმა იყო, და რამდენიმე წუთში ოთახში ნინა შემოვიდა
-მარიამმმმ (დაიყვირა და გადამეხვია)
-არ გინდა ეხლა სცენები არ დადგა , მე ესე გადავწყვიტე და ჩემი ნებით ვაკეთებ ამა /(ჩავჩურჩულე)
-ესე როგორ შეიძლება, ვერ ხვდებით რომ ცხოვრებას უნგრევთ?(გამწარდა ნინა)
-შენღა გვაკლდი (ლევანი)
-ნი ნაა(მე)
-კარგი ხო მეჯვარე არ გჭირდება?(ნინა)
-წამოხვალ ?(მე)
-აბა რაას ვიზამ (ხელმკლავი გამომდო და მანქანაში ჩავსხედით
-ეხლა სად მივდივართ?(მე)
-სიძესთან სახლში (გახარებულმა წარმოთქვა მარინამ)
მალე მივედით დანიშნულების ადგილას. 2სართულიანი დიდი სახლი, გრს ბაღი ეკრა, ულამაზესი ეზო, თავისი აუზით. კარებთან მისულებს ვიღაც კაცი შემოგვეგება, ბიძაჩემმა ჩემი ბარგი გადმოიტანა დ ამკაცს მისცა, შემდეგ კი სახლში შეგვიპატიჟეს
-მობრძანდით (გახარებული და ხელებ გაშლილი მოგვეგება ვიღაც ქალი, რომელსაც უკან მამაკაცი მოყვებოდა)
-შემობრძანდი ლევან?> მარინა როგორ გიკითხოთ (ეხლა კაცმა გაააგრძელა)
-გამარჯობა ლეა (გადაეხვია მარია)
-ბატონო ნიკოლოზ რპოგორ გიკითხოთ (კაცს მიუტრიალდა მარინა)
-ეს არის მარიამი?(ჩემზე მიანიშნა) ფოოტოები მაქვს ნანახი, მაგრამ ისე უფრო ლამაზი ყოფილხარ საყვარელლო (მითხრა ლელამ დაგადამეხვია) მე ლელა ვარ მომავალი დედამთილი (მითხრა და გაიღიმა)
-სასიამოვნიოა (ჩავილაპარაკე)
-ნიკოლოზი (ხელი გამომიწოდა მამაკაცმა) იმედია მალე დავმეგობრდები
აჰაჰდედამთილი და მამამთლიკარგიმყავს, მაგრამ ქმარი როგორი მყავს ნეტა? გავიფიქრე
-შემობრძანდით(ოთახისკენ მიგვითითეს
ადგილები დავიკავეთ, ჩემი საქმრო არსად ჩანდა. უფროსებმა საუბარი დაიწყეს, რაზეც ყურადღება არ მიმიქცევია
-მარიამ ესე აპირებ წამოსვლას?(ლელამ მკითხა) ვფიქრობ ჯობდა რომ კაბა ჩაგეცვა, ხომ გესმის ჟურნალისტები იქნებიან რამდენიმე ფოტოს გადაგიღებენ და.....
-კაბები არ მიყვარს (გნვაცხადე) მითუმმეტეს გრძელ კაბას ვერ ჩავიცმევ ფეხებში მომედება(მე)
-არა საყვრელო, მუხლზე ოდნავ აცდეილი თეთრი კაბა გიყიდეთ, შრეგიძლია ის ჩაიცვა(თბილი ჩანდა ეს ქალი)
-კარგით უკმაყოფილოდ წარმოვთქვი)
-წამოდი გაჩვენებ სად უნდა გამოიცვალო (ლელა)
მეც უხმოდ გავყევი. სახლი ძალიან დიდი დალამაზი იყო. მეორე სართულზეავედით დერეფანი გავიარეთ და ერთ კართან შეჩერდა, დააკაკუნა, ხმა რომ არავინ გასცა გააღო
-შემოდი მარიამ (შემიპატიჟა) აიი კაბაცც, იმედია მოგერგება, მეგავალ და ქვევით გელოდებით, გამოიცვალე და გავიდეთ
-კარგი (კარები გაიხურა და გავიდა)
საწოლზეჩამოვჯექი და თავი ხელებში მოვიქციე. რა მინდოდა აქ? ამას რატომ მაიძულებდნენნ? რატომ ვძულვრ ესე ლევანს და მარინას ? ცრემლები გადმომცვივდა, ფეხზე წამოვდექი და კაბას დავხედე, ნამდვილად გემოვნებით იყო შერჩეული. გავიხადე ჩემი მაიურიდა შარვალი, კაბა ხელში შევათამაშე
-აქქ რა გინდა?(მამაკაცის ხმა მომესმა ზურგს უკან)
ჯანდაბა კარების გადაკეტვა დამავიწყდა, გავიფიქრე, კაბა ავიფარე და შევტრიალდი, ღმერთო რას ხედავს ჩემი თვალები, წელს ზევით შიშველი მამაკაცი, რომელმაც როგორც ჩანს ახლახავს იბანავა
-ვერ გაიიგე რა გკითხე?(ხელი თვალებთან ამიფრიალა
-მე... მეე..მე ლელამ მითხრა რომ აქქ....
-ოხ ლელააა(დაიღრიალა) გადი ჩემი ოთხიდან)
-უკაცრავად მაგრამ ჯობს შენ გახვიდე, ნახევრად შიშველი ვარ და სანამ არ გავემზადები ვერსად ვერ გავალ -
-უკაცრავად? მგონი ვერ მხედავ რომ იგივე მდგობარეობაში ვარ
-არ გადიხარ?(მოთმინება დაკარგულმა ვკითხე)
-არა (მკაცრი ხმა გაისმა მთელ ოთახში)
-კარგი
ვუთხარი და შემოვტრიალდი. რა უნდა დაენახა ეხლა ისეთი, ისედაც მხედავდა საცვლებში, კაბა ჩამოვიხსენიდა ნელნელა დავიწყე მისი ჩაცმა. ყლაპე ეხლა ნერწყვები გავიფიქრე. დავასრულე ჩაცმა და მასთან ახლოს მივედი
-ღილს ვერ ვწვდები და შეგიძლია შემიკრა(ღ ერთო რამდენს ვბედავ, შევტრიალდი დაღილიც შემიკრა)
-მადლობა (ვუთხარი და ოთახი დავტოვე, კიბეები სასწრაფოდ ჩავირბინე და ოთახში შევედი
-ძალიან ლამაზი ხარ(ლელა)
-ჩემი შვილი ეხლავე ჩამოვა (ნიკოლოლოზი)
ცოტახანი ველოდეთ და როგორც იქნა დაადგა საშველი
-მარიამ ეს არის შენი საქმრო (ლელა)
ინტერესით გავიხედე და ვინ შემჩა? ის ბიჭი ოთახში რომ ვნახე, ლოყები ამიწითლდა და თავი დავხარე
-დედა შეიძლება ცალკე დაველაპარაკო (
-კი როგორ არა
ხელი ჩამავლო და ოთახში შემათრია
-მეტკინა(მე)
-არ მაინტერესებს(დამიღრინა)
-უჟმურო
-მომისმინე ლაწირაკო, მარიამი ხომ? (თავი დავუქნია) მე და შენ ეხლა მოვილაპარაკებთ (მითხრა
-რაზე?
-რაზე და დაქორწინებიდან 1წელში გავეყრებით ერთ მანეთს, გაიგე
-ეგ როგორ?
-ვიტყვით რომ ვერ შევეწყვეთ, ან მე გიღალატე, მოკლედ რამეს მოვიფიქრებთ. ხელისმოწერის შემდეგ ჩვენს სახლში რომ წავალთ, ხელს მოაწერ და მორჩა
-კარგი....(სახელი არ ვიცოდი
-სანდრო
-ხო სანდრო მეც არ მხიბლავს შენთან ურთიერთობა
-შევთანხმდით(მომაძახა და ოთახი დატოვა)
ეს აზრი მომწონს. გახარებული გავედი ოთახიდან. შემდეგ ხელი მოვაწერეთ. რამდეიმე ფოტო გადაგვიღეს და დაღლილები სახლში წავედით, ერთი კი ვიცოდი და მაბედნირებდა რომ ამ დღის შემდეგ ლევანის და მარინას ატანა აღარ მომიწევდა. ბინის კარები შეაღო. ორსართულიანი ბილა, დიდი ოთახებით. ერთ ერთ ოთახზე მიმითითა და მეც იქ შევედი. წყალი გადავივლე და საწოლში შევწექი. რამდენიმე წუთში კარები გაიღო, შუქი არაუნთია, გვერდით მომიწვა ვაჟბატონი
-მოიცა შენ რა აქ უნდა დაწვე?(შევიცხადე)
-თუ ძალიან გაიტერესებს ჩემს ბინაშ ხარ და ჩემს საწოლში წევხარ
-მერე აქ სხვა ოთახებიი არ არის?(მე)
-ხვალ მოიტანენ შენი ოთახის ავეჯს და გადახვალ, ტახტზე ვერ დავიძინებ მოუხერხებელია(სანდრო)
-უფფფ (მე)
-ნუ გეშინია არ გაგეკარები (ჩაიცინა)
გვერდით გადავტრიალდი და რაც შეიძლება კიდისკენ მივიწიე
-გადავარდები
-შენ რა გაწუხებს (მე)
-მახინჯი ცოლი არ მინდა(სანდრო)
-არ ინერვიულო
ესღა ვუთხარი და მალევე ჩამეძნა. საათს რომ დავხედე 12 იყო, გვერდით გადავტრიალდი კარგად გავიზმორე და ჩემს ქმარს გავხედე. ისევ ეძინა. სახეზე მის ნაკვთებ დავხედე და მინდა ვაღიარო რომ ძალიან სიმპათიური ქმარი მყავს, სხვა სიტუაციაში რომ გამეცნო ეგებ მოწონებოდა კიდევაც. ავდექი დილის პროცედურები ჩავიტარე და საუზმე მოვამზადე. კიბეებზე ხმა გაისმა და სანდრომ სამზარეულოში შემოვიდა
-არ ისაუზმებ ?(მე_
-დილით არ ვსაუზმო ბ (სანდრო)
-გავითვალისწინებ(მე