იმ წუთებში ვნატრობდი, დრო გაჩერებულიყო.. ასეთი შეგრძნება არასოდეს მქონია.. ღმერთოო შემეძლოო უსასრულოდ ვყოფილიყავი, ასე ჩახუტებული მასთან...
თითქოს ყველაფერი დამავიწყდააა... მხოლოდ მასზე მეფიქრებოდა და იმ მომენტით ვტკბებოდიიი.. ვერ ავღწერ რა ვიგრძენი.. მისი სუნამოს სუნი რომელშიც სიგარეტის სუნიც გარეულიყოო ცხვირს მიწვავდა.. ოღონდ სასიამოვნოდ... განაბული ვიდექი და გიორგის ვეკვროდი...
ჩემზე ერთი თავით მაღალი იყო და მის სუნთქვას ვგრძნობდი..
ჩემი თავი ყელშიმოიქცია და თავზე მაკოცა..
ასე არშეიძლებოდაა.. თუმცა... ღმერთოოო რასაყვარელიიააააა....
ერთი შეხედვით მშვიდიი გონებაში ვქოთქოთებდი, ალბათ ცოტაცდა გადავიწვებოდი...
" გეყოს მარიამ"- კვლავ ეს საშინელი ალტერეგოოო... მაგრამ რადროს ესააა ღმერთოოო არასდროოს დამთავრდეს ეს წუთებიიი...
- მარიიამოო
- ჰოოო
- გაგაცილლებ რაა..
- კარგი..
მერე ერთმანეთს მოვშორდით და სიცივეც ვიგრძენი.. მინდოდა ისევ ჩავხუტებოდი და სულასევყოფილიყავი...
" ეჰ ნეტა შემეძლოს მაშინ ჩავეხუტო, როცა მომინდება"- გავიფიქრე და გვერდით მიმავალ გიორგის გავხედე..
არცერთი ხმას არ ვიღებდით.. ან როგორ შეიძლებოდა რამე მეთქვა ემოციებისგან დაღლილს..
- მარიამო ხვალ მიდიხარ სკოლაში?
-შაბათია დებილო
წამივიძახე და გაკვირვებულმა ხელიავიფარე
- უი ბოდიში..
- რასულელიხარ რის ბოდიში გოგო კაირაა.. მამენტ საყვარლად თქვი..
- და ან ძმა გყაავს?
- მეე ტო?
- შეენჰოო..
- კიი ტოო დამყავს პატარა
- რამდენიწლის?
- ოთხის
- ეე მართლაა?? რამაგარია..
- შეენ?
- რა მე?
- შენ გყაავს და ან ძმა?
- არა მე არა..
- არაუშაავს ჩემდას გაგაცნობ
ხელი გადამხვია და თავზე მაკოცა..
- რაქვია შენდას?
- კესო
- კარგი სახელიაქვს
- ჰო რასაყვარელია იციი ტოო?
- როგორია მომიყევირა..
- დაიცა ფოტოს გაჩვენებ..
ტელეფონი ამოიღო და ისევ ჯიბეში გაიქანა:
- დამავიწყდა დამჯდარიმაქ..
- ცუდია..
- არაუშავს.. რაარი იცი? ერთ დღეს როცა გეცლება მითხარი და გაგაცნობ კესოს
- კარგი გეტყვიი..
- რამევასება იციი??
- რა გევასება?
- თვალები.. რამხელა თვალებიაქვს იცი?? თან ლურჯიი და ისე საყვარელიაა ხოლმე.. გრძელი წამწამებია და აუ ჩემისიცოცხლეა.. რალამაზია იციი.. შენნაირი ლამაზია..
- ძაან მაგარია... კარგია პატარა და..
- ჰოაი რონახავ მერე შენმითხარი ლამაზია თუ არა...
- ერთისული მაქვს როდის გამაცნობ.. როგორ მიყვარს იცი პატარა ბავშვები და პატარა ბავშვებზე ზრუნვაა ? აი ვგიჟდები დედასვფიცავარ..
- შენც პატარა ბავშვი ხარ და მე შენზე ზრუნვა მიყვარს..
- ოოო...
- ო არუნდა მაგას.. და ეგ ქურთუკი შეიკარი თორე გამიცივდები პაწაწუნა
- ოო გიორგი ! არვარ პაწაწუნა !
- ჯიუტი ნუხარ მარო
- რა მაროოო??
- მაროო მაროო
- ნუ მეძახი მასე
- ო რაიყო ტო რაყველაფერზე მიბრაზდები
- არმიყვარს სახელი მარო ! და ნუ მეუბნები !
- ის ნახე მამენტ რამაგარია როდაბერდები და ჩვენი შვილიშვილები მარო ბებოს რომ დაგიძახებენ მე კიდე გიორგი პაპას

მის ნათქვამზე ჩამეღიიმა.. ისე საყვარლად მითხრა, თბილად.. ასე ღიმილით მივედი მარის კორპუსთან.. შუბლზე მაკოცა და ადიო მითხრა
- ჰა წახვალ ახლა თუ აქუნდა იდგე?
- ადი და როახვალ მერე წავალ
- წადი ცოდოხარ შეგცივდება
- შენ რასაც გეუბნები ის დამიჯერე.. მე რასმიყურებ მიჩვეულივარ.. გაიქეცი მიდი ჩიტოო
- გიორგი მოგხვდება ! პატარა კიარვარ რა ჩიტო ? !
- ჯიუტოოო ადი მალე
- კაიჰო წავედი.. ღამემშვიდობის
- ღამე მშვიდობის მაროო.. ჭკვიანად იყავი..


მარიამი უკვე თვალს, რომ მიეფარა და სავარაუდოდ უკვე სახლში იყო..
გიორგიმ სადარბაზოს გახედა
- ვჭედავ ამ გოგოზეე ტოო-ვო
ჩაილაპარაკა, თავზე ხელი გადაისვა და წავიდა...
მარიამი დაბნეული იყო, უხაროდა თან ეშიინოდა, რომ ეს სიხარული ტანჯვად გადაექცეოდა.. გიორგი ბიჭი იყოო მობეზრდებოდა და წავიდოდა, გაქრებოდა.. ასე ხშირად ხდება ხოლმე..
მაგრამ ის პირველი შეხვედრის შთაბეჭდილება რომელიც გიორგიმ დაუტოვა, სრულიად შეეცვალა.. ამ საღამოს შეძლლო დაენახა ის რაც არასდროს დაუნახავს გიორგიშიი და სხვა ვერც ვერასდროს დაინახავდა.. ის იყო ერთი შეხედვით, გულცივი, ბაბნიკი, პაცანა გიორგი რომელიც სულაც არიყო სინამდვილეში ისეთი როგორადაც ჩანდა...
მარიმ დაინახა ის სითბოო, რომელიც მისგან მოდიოდა.. სითბო და რაღაც აუხსნელი.. რომელიც ყველაფერს ავიწყებდა მარიამს.. მაგრამ რა იყო ეს?? არიცოდა...
დაბნეული იყო.. ბევრს ფიქრობდა, იქნებ ასსე აჩვენებდა თავს დააუბრალოდ ატყუებდა, ეთამაშებოდა?? მაგრამ მაინც დარწმუნებული იყო რომ გიორგი ასე არ მოექცეოდა ! რატომღაც ამის გულით ჯეროდა, სწამდა...
ცხოვრებაში იმდენი ტკივილიი გამოიარა, უნდოდა ერთხელ ბედნიერი ყოფილიყოო და ყველაფერი დაევიწყებინა...


ოთახში იყვნენ გოგოები, მარი სავარძელში იყო მისვენებული და სიტყვებით ცდილობდა ლიკას დამშვიდებას რომელიც საწოლზე იჯდა და მოთქვამდა იმის გამო, რომ თავის შეყვარებულმა გოგოს ფოტო დაულაიქა და იეჭვიანა..
მარი ამშვიდებდა, მაგრამ ფიქრებით სულ სხვაგან იყო სად??
რათქმაუნდა გიორგისთან..
დაახლოებით ღამის პირველი სრულდებოდა მესიჯი რომ მოუვიდა გიორგისგან
- გგვიძავს მარო?
- კიი
პასუხი მიწერა და იმ წამსვე ტელეფონი აწკრიალდა..
სწრაფად უპასუხა და ფანჯარასთან მივიდა, დაბალი ხმით გასცაპასუცი, რადგან ჩაძინებული ლიკუნას გაღვიძება ნამდვილად არ უნდოდა..
- გისმენ
- რაშვები?
- რავიი.. უნდა დავიძინო ახლა
- მოხდა რამე გოგო?
- არა რაიყო?
- რახმა გაქვს ?
- ლიკას ძინავს და არმინდა გაიღვიძოს.. ძლივს დაწყნარდა
- აუ რა სულელი მამიდაშვილი გყავს რა.. პროსტა მაგაზე როგორ გაუჭედა ლეონარდოს
- რაქნას ეეჭვიანა.. ხვალ აღარაფერი ემახსოვრება
- აუუ ტოო კესოს თავს ვფიცავარ იმდენი ვიცინე რო აღარშემეძლოო
- გინდოდა რამე.. უნდა დავიძინო და მითხარო სწრაფად
- ხვალ გცალია?
- კიი
- რომელზე?
- რავი მასწავლებელი არმაქვს ხვალ.. და მთელიდღე მცალია.. რახდება?
- წავიდეთ სადმე და კესოს გაგაცნობ
- მართლა?
- კი ტოო
- ეე მაგარია
- დაგირეკავ ხვალ კაი?
- კაი დაგელოდები
- ტკბილი ძილი მაროო
- შეენც..

დასაძინებლად, რომ დაწვა კიდევ დიდხანს ვერ დაიძინა ისევ გიორგიზე ფიქრობდა..
" ამ ბოლო დროს გიორგიზე ფიქრები დამჩემდა ! არა ასე არ შეიძლება მარიამ !! "
ფიქრობდა და სულელივით იცინოდა, ასე ფიქრებში ჩაეძინა ისე, რომ ვერც გაიგო..

დილით ელდანაკრავივით წამოხტა და ლიკუნაც გააღვიძა
- დაიძინე მარი რა
- ლიკაა ადე რაა გამაცილე
- სად გაგაცილო? შაბათია იყავი რა
- გიორგი უნდა ვნახო
- რაა?
უცბად წამოვარდა ლიკუნაც და კითხვები დააყარა
- დამირეკავს და უნდა წავიდე და სახლში გადავალ რო გამზადება მოვასწრო..
- აუ არწახვიდეე რა აქედან წადი
- ამ ტანსაცმლით ხოვერ წავალ და სხვა გზა არმაქ სახლში უნდა წავიდე
- ჩემს გათხოვებ რამეს და ისეწადი რა..
- შენი რამექნება მე კარგად?
- დაპატარავებული რაცმაქვს იმას მოგცემ და კარგად გექნება
- კაი ადე მაჩვენე რეებიგაქ.. თუვერ მოვირგე ისევ საახლში წავალ
- სად მიდიხართ მითხარი
- არვიცი.. კესო უნდა გამაცნოს დ აპარკში წავალთ ალბათ
- რააააა???
- რაიყოო?
- იცი კესო ვინაა?
- კიი.. გიორგის და
- და უნდა გაგაცნოს?
- ჰოო რაიყო..
- მგონი მალე ქორწილი იქნება
- რას სულელობ ლიკააა
- შენ ვერხვდები გოგოო?? არველოდი მაგას
- რას?
- გიორგი ვაფშე სხვატიპია გოგო ეგრე არმოქცეულა არასდროს
- დას მაცნობს.. ისეთს არაფერს არ აკეთებს..
- აი თუარა და ნახავმალე..
- ოოო ლიკოო!
- მოდიმოდი ტანსაცმელი ავარჩიოთ
ბოლოს შავი შარვალი და შავი მაისური ჩავიცვი..
სადარბაზოსთან შემხვდა გიორგი.. ხელში კულულებიანი საყვარელი გოგონა ეჭირა და ეთამაშებოდა..

***
ეს დღე ჩემ ცხოვრებაში საუკეთესო იყო.. ქეთის გარდაცვალების შემდეგ ასეთი დღე არასდროს მქონია.. მივხვდი რო ერთადერთი ადამიანი რომელსაც შეეძლო უზომოდ ბედნიერი გავეხადე გიორგი იყო..
მთელი დღე ვუყურებდი და ვხვდებოდი როგორ უყვარდა კესო..
ისეთი საყვარელი იყო მეც შემყვარა თავი..
საღამოს სახლში მიმაცილა და მაგრად ჩამეხუტა...


***
ახალ წლამდე სულ რამდენიმე საათი იყო დარჩენილი.. ორი დღე გიორგი ვერ ნახა რადგან იზაჩკას ეხმარებოდა.. იმ დღეს გაიგო რომ მამამისი გერმანიიდან ჩამოდიოდა და უზომოდ გახარებული იყო.. მამიდა, ბიძა და მამიდაშვილი მასთან იყო... ყველანი ერთად ხვდებოდნენ ახალწელს..
რვა ხდებოდა კარზე ზარუნი რომ ატყდა.. ლიკუნამ კარი გააღო და მის გადდაბმულ კივილზე მარიამიც გამოვარდა...

სამზარეულოდან რომ გამოვიხედე მამა დავინახე რომელიც ლიკას ეხუტებოდა.. საწმენდი ხელიდან გამივარდა და ცრემლები წამომივიდა.. სამი წლის შემდეგ პირველად ვნახე მამა.. ლიკა რომ მოშორდა მაშინვე გავექანე და ჩავეხუტე.. ყელში ვიგრძენი სველი სითხე და მივხვდი რომ მამაც ტიროდა.. თავზე მკოცნიდა, მაგრად მიხუტებდა და მხოლოდ იმეორებდა რამხელა გაზრდილხარო..
ისეთი შეგრძნება იყო, პირველად ქვეყანას რომ მოევლინები და უცნობ დედას, რომ დაინახავ, მაგრამ მაინც რომ გიყვარს..
ზუსტად ასეთი.. იმ მომენტში თითქოს ბადრი უცხო იყო მაგრამ ამავდროულად ნაცნობი.. გულის სიღრმეში ხომ ვიცოდი რომ მიყვარდა და მასზე ძვირფასი აღარავინ გამაჩნდა.. მისმა ნახვამ სიცოცხლის ხალისი დამიბრუნა.. ქეთას წასვლა ბადრის მოსვლამ ჩაანაცვლა თუმცა ქეთას წასვლით გამოწვეულ ტკივილს დროც ვერ გაანელებს და წაშლის...
მთელი საღამო მამას ვუყურებდი და ვხვდებოდი როგორ მომნატრებია, მომნატრებია მისი ჭაღარა თმა და სიბერისგან ოდნავ გაჩენილი ნაოჭები.. თუმცა იგივე ბადრი იყო ისეთივე ლაღი და მოსიყვარულე..
მთელი საღამო მეფერებოდა და მეუბნებოდა
- მაა ნეტა იცოდე როგორ მომენატრეო..

ათი ხდებოდა ყველანი სუფრას, რომ მივუსხედით და დავიწყეთ ტიპიური ქართული ქეიფი.. სადღეგრძელოებითა და ყანწებით..
გაიხსენეს ბავშვობის მოგონებები, ისტორიები, გადახდენილი ამბები და ისე სწრაფად გავიდა დრო ვერ გავიგეთ როგორ ჩამოჰკრა ისარმა.. თვლა დავიწყეთ და ცა ფერად ფერადად განათდა...ყველანი აივანზე გავედით შამპანიურის ჭიქებით ხელში და ჩვენ წინ გადაშლილ ულამაზეს სანახაობას ვუყურებდით..
ტელეფონი აწკრიალდა და ეკრანზე გიორგის ნომერი დაეწერა..
შეტყობინება გავხსენი:
" დაბლა ჩამოდი, გელოდები"
ელდანაკრავივით გავვარდი გარეთ და კიბეები ჩავირბინე.. ბოლო სართულზე სვლა შევანელე და თითქოს ჩვეული ტემპით, სერიოზული გამომეტყველებით ჩავიარე ბოლო კიბე..

სადარბაზოსთან იდგა სიგარეტით ხელში.. რომ დამინახა სიგარეტი გადააგდო და ჩემსკენ წამოვიდა..
გადამკოცნა და წინ დამიდგა..
- ახალწელს გილოცაავ მაროო
მითხრა და ლამაზად შეფუთული ყუთი გამომიწოდა..
- რაარის ეს?
- საჩუქარი
- გიორგი ხოგითხარი მე..
- ახალი წლის საჩუქარია..
- მადლობა..
- არაფერს..
- მარიი ცოტახანს წამო რაღაც საქმე მაქვს შენთან..
- გიორგი მე.. მალე უნდა ავიდე და აქმითხარი
- გთხოვ.. აგერ გავისეირნოთ საქმე მაქვს..
- ჰოო კარგი..
ხელკავი გამომდო და ქუჩას დავუყევით..
- მოკლედ მარი.. სულ ვარჩევდი მომენტს და ... აუ კაროჩერააა.. იტოკშიიი გეტყვირო...
ფუ ამის სუ დავიბენი ტო...
იციი მე...
- გიორგი თქვი დავიტანჯე..
- აუ კაროჩე რაა.. მიყვარხარ !
ინსტიქტურად გავჩერდი და მისკენ შევტრიალდი
- რას ვშვები?
- რას შვებია კიარა მიყვარხარ ტოო
- რა?
- ოო მერამდენედ გითხრა მარუსა..
- იმედია ხუმრობ
- არა რას ვხუბრობ ტოო..
- გიორგი.. სიმართლეს გეტყვი.. არმჯერა რავქნა..
- გასაგებია რატოც.. ბაბნიკი გგონივარ.. გგონია ყველა გოგოს ასე ვეუბნები.? ყველა გოგოსთან ურთიერთობა მაქვს??.. არააა მარი !! არა!! აღაარ!! ასე იყოო მანამ.. სანამ არ გამოჩნდი შენ.. დედასბფიცავარ არასდროს არვყოფილვარ ესე.. არასდროა მიხვეწნია გოგოსთვის ამდენი.. ჩემთვის ვინხარ იცი?? ნგელოზიხარ ჩემი..
ამას მაშინ მივხვდი ლიკასთან ერთად რომ დაგინახე.. იმ დღის მერე შევიცვალე, თავს ვეღარ ვცნობ ტოოო..
ბო*იშვილი ვიყო გოგოსკენ აღარ გამიხედავს.. არვიცი მართლა არვიცი რადამემართა, მარა ფაქტია რო შემცვალე მაგრად.. არვიცი შენრასფიქრობ.. უარი რომც მითხრა არ გამიტყდება იმიტორო ბაზარი არაა ვიმსახურებ.. ცუდი ბიჭივარ.. ყოველშემთხვევაში შენ თავს არვიმსახურებ.. ბევრი შემშლია მარა.. აი შეენ რო მიყვარხარ ვიცი ტოო !
აქამდე არგითხარი თავს ვიკავებდი იმიტორო არმინდა, მართლა რო დაიტანჯო ან რაღაც.. გეტყვი სიმართლეს რო ცუდი ხასიათი მაქ.. ყველაფერზე ვჭედავ, პატარა რაღაცეებზეც.. მარა ბაზარი არაა მართლა მიყვარხარ.. ყველასთან მაქ ნათქვამი ლევანისთანაც და ყველასთან..
არგიმსახურებ ვიცი.. მართლავიციი მარა ამის დედას შე***.... აუუ ტოო მაგრად მიყვარხარ !!
კესოს თავს ვფიცავარ თუ გატყუებდე, ყველაფერს დავიფიცებ, დავიგინებ ბაზარია არაა.. პროსტა მითხარი როგორ დაგიმტკიცო.. ასე არვყოფილვარ არასდროს.. აი ერთი დღე რო ვერ გხედავ ვერვძლებხოლმე.. სულ მინდა რო გხედავდე..
აუუ კაროჩერაა... ტყუილად ვლაპარაკობ მგონი და აზრი არაქვს...
- ჩამეხუტერა
- რა
- ჩ ა მ ე ხ უ ტ ე ე ე
დავმარცვლე სიტყვა და უკვე გიორგის სუნს ვგრძნობდი.. ხელები წელზე შემოვხვიე და კისერში ვაკოცე
თმებზე მეფერებოდა და თავზე მკოცნიდა...
- ანუ?
მკითხა და ჩაეცინა
- ანუ არაფერი.. მოკეტე და ჩამეხუტე.. მცივა..
- ბაზარი არაა ტო.. მარა შენ?
- რა მე?
- გიყვარვარ?
- ვერ ხვდები?
- რავიტო..
- მგონი კი... მიყვარხარ ხოო.. ხოო ხოოოო !!!
- ვახხხტოო...
ხელში ამიყვანა და დამატრიალა, მერე ოსევ ჩამეხუტა და ესე ვიდექით კარგახანს.. მერე ხელი მომხვია და უკან დაბრუნება გადავწყვიტეთ
- ანუ შეყვარებული მყავს ხო?
- ჰორავი..
- ასწორებს ტოოო...
- ჰოო?
- ჰოო ჰოოო ! მაროო დედასვფიცავარ ოდესმე თუ გაწყენინო.. შეილება ჩემზე რაღაცეები გაიგო მარა.. არდაიჯერო არაფერი.. შენ მიყვარხარ მარტო და მეყვარები აულ !
- კაი.. იცოდე დამიჯერე ხოლმე ! ეხა წავალ..
კიბეებისკენ წავედი მარა გამაჩერა.. ახლოს მოვიდა და მაკოცა.. ინსტიქტურად მეც ავყევი კოცნაში და ვერ გავიაზრე რამოხდა..
უცბად მითხრა არაფერი აღართქვაო მიყვარხარო და წავიდა...

ეს იყო ყველაზე საუკეთესო ახალი წელი ჩემს ცხოვრებაშიი.. და მე მარიამ ივაშენკო ყველაზე ბედნიერი ვიყავი ამდენი ხნის შემდეგ.. ბედნიერი ვიყავი იმით რაც მქონდა და ღმერთს მადლობას ვუხდიდი, რომ გიორგი გავიცანი!
და მაშინ დავიჯერე, რომ ახალი წლის ღამეს 31 დეკემბერს ! მართლაც ხდება სასწაულები !!!

ბოდიშიი ბოდიშიიიი !!! <3 რო ასე დავიგვიანე... აუ იმედია მოგეწონებათ და ნუ მაფიქრებინებთ, რომ ცუდია ! იაქტიურეთ და თქვენი შეეფასებები დამიწერეთ <3 ჰო მართლლაა გილოცავთ ყველაფერს დაგვიანებით.. უფალი იყოს თქვენი მფარველი <3 <3