ერთ პატარა ქალაქში ცხოვრობდა გოგონა,რომელმაც თხუთმეტი წელიწადი ქალაქში გაატარა.სოფელში ზაფხულობით ბებიასთან ერთი თვით ჩადიოდა ხოლმე.მარიამი ძალიან ლამაზი,მეგობრული,ხალისიანი და კეთილი გოგონა იყო.მას ბევრი მეგობრები ყავდა,გართობის მეტი არაფერი იცოდა და არც უნდოდა სიცილის მეტი არაფერი.იგი უმეტეს დროს მეგობრებთან ატარებდა,სახლში მარტო ტანსაცმლის გამოსაცვლელად და დასაძინებლად მიდიოდა ხოლმე.ერთ დღეს როცა იგი სახლში მივიდა მამამისმა უთხრა რომ თავისი ნივთები ჩაელაგენინდა,რადგან საცხოვრებლად სოფელში გადადიოდნენ.მარი შეეცადა რომ მამისთვის წინააღმდეგობა გაეწია მაგრამ ვერ შეძლო.თავის ოთახში შევიდა და ნივთების ჩალაგება დაიწყო.2015 წლის 23 დეკემბერს მარის ოჯახი სოფელში დასახლდა,ნათესავების და მეგობრების გარდა აღარაფერი აკავშირებდათ იმ ადგილთან სადაც თხუთმეტი წელი ცხოვრობდნენ.
ახალი წლის ღამეს მარიამი საწოლში იწვა და ტიროდა,იხსენებდა ყველა იმ მომენტს რომელსაც იგი თავის მეგობრებთან ერთად ატარებდა.მარი სამი კვირის მანძილზე ოთახში იყო ჩაკეტილი მაგრამ 23 იანვარს გამოვიდა ოთახიდან რადგან სკოლაში უნდა წასულიყო და სწავლა გაეგრძელებინა.დილით ადრე ადგა რაც ხელში მოხვდა ჩაიცვა და სკოლაში თავის დასთან მაიასთან ერთად წავიდა.როდესაც თავის ახალ კლასში შევიდა რუსული ენის გაკვეთილი ქონდა რომელსაც მამამისის ნათლია ასწავლიდა. მარიმ პირველ დღესვე ათი წუთით დააგვიანა.თავის მერხთან დაჯდა და მზერა ერთ გოგონაზე შეაჩერა რომელიც დაჟინებით უყურებდა მარიამს და ნაზი თბილი ღილილით უღიმოდა მარიმ თბილად გაუღიმა გოგონას. ზარი დაირეკა ყველა მარის კლასში შედიოდა კარი ღია იყო როდესაც დერეფანში ვიღაცამ ჩაიარა, მან მაშინვე მიიქცია მარიამის ყურდღება.მეორე დასვებენაზე ის ბიჭი მარის კლასში შემოვიდა და მარიამის თანაკლასელ გოგონებს ნინოს და იზოს ელაპარაკებოდა.იზომ მარიამთან მიიყვანა და გააცნო
-გაიცანი ბექა ეს მარიამია. მარიამ ეს ბექაა
-სასიამოვნოა
-ჩემთვისაც
-წეროები ვითამაშოთ?
-კარგი
-წეროები
-მიფრინავენ...


გამარჯობა მეგობრებო იმედია მოგეწონებათ:))) ძალიან ვეცადე რომ კარგი გამომსვლოდა.ველოდები თქვენს შეფასებებს :))) :*