ალბათ არსებობს ბედნიერება... (2)
ჯერ მხოლოდ 18 წლის ვარ და მგონია ცხოვრება დამენგრა და გაუფასურდა... თუმცა არა! ასე არ იქნება.. მე ძლიერი ადამიანი ვარ!... ლოგინიდან მაშინვე წამოვხტი და სარკესთან მივვარდი სიმწრის სიცილმა გადამირბინა სახეზე მუჭებით მოვიწმინდე ცრემლები და დავიფიცე, რომ მის გამო ცრემლს არ დავღვრი ! ის არაა ღირსი ამის! კარადიდან სწრაფად გადმოვიღე პირსახოცი და აბაზანაში შევვარდი, გავგრილდი მესიამოვნა თითქოს ცოტა მომეშვა კიდეც, თმები გავიშრე და ლოგინში შევწექი, ზემოდან სიფრიფანა ნაჭერი მეფარა, მსიამოვნებდა თუ როგორ ეხებოდა ჩემს კანს ის ნაზი და სრიალა ნაჭერი, რომელიც უფრო შიფონს წააგავდა... მალევე ჩამეძინა. დილით ადრე გამომეღვიძა მაშინვე დედას დავადექი თავზე და განვიცხადე -დედა! დასასვენებლად მინდა წასვლა მარტო! - ჩემი ხმაში სიმტკიცის ჟღერადობა იტყობოდა და მომეწონა კიდეც -კარგი რა პრობლემაა და მაინც სად გადაწყვიტე? -სად და ზღვაზე, ურეკში წავალ -ჰმ... კარგი მალე ჩაალაგე დღესვე წადი! -რაააა? მართლაა?-გახარებულმა წამოვიყვირე -კი კი მალე და წადი საცურაო კოსტუმი იყიდე ნუ ერთი, ორი სარაფანიც მიაყოლე - ეშმაკურად გამიღიმა - ფული? სად დევს? - აჰაა და იცოდე იმყოფინე - ხელებში ჩამიდო 200 ლარი და ოთახიდან გამომაგდო. ოთახში შევვარდი და სწრაფად გამოვიცვალე ტელეფონი და ჩანთა ავიღე მაშინვე ისთ-ფოინთს მივაშურე და ყველაფერი ვიყიდე 1 საათი დამჭირდა სახლში რომ მოვედი დედაჩემი განზადებული დამხვდა თურმე ბილეთებიც აუღია, მალევე ჩავალაგე ბარგი , დედას დავემშვიდობე და მამასთან დავაბარე რომ მალე ჩამოვალთქო რატომღაც მხიარულად ვიყავი არც არაფერზე მეფიქრებოდა გზაში მივდიოდუ და მარჯვნივ ტროტუარზე გუგა შევნიშნე სასე მომეღუშა მაგრამ ისევ ამაყად გავაგრძელე გზა. სადგურშიც მუვედი კუთვნილი ადგილი დავიკავე და ყურსასმენებიც მოვირგე ჩემი საყვარელი სიმღერა ჩავრთე სემ სმიტის... დიდხანს მომიწია მგზავრობა თან ძალიან დავიღალე თუმცა ვხვდებოდი წინ რა კარგ დროს გავატარებდი... მატარებლიდან ჩამოვედი თუ არა მაშინვე ვიგრძენი სუფთა ჰაერი სასტუმროსკენ წავედი და ერთი პატარა და მყუდრო ოთახი ავიღე ცოტახანი დავისვენე, რომ გამოვფხიზლდი მაშინვე მოვემზადე და პლიაჟზე წავედი შერლონგი ვიქორავე და და მასზე გავწექი კუთვნილი მუქი ფერის რეიბანები მოვირგე და ისასრულობაში დავიწყე ყურება თვალები დახუჭული მქონდა ცოტახანში ვIგრძენი რომ მზე ჩრდილმა დაფარა თვალები გავახილე და რას ვხედავ ვიღაც აყლაყი ჩემს წინ დგას -უკაცრავად? -მე ლაშა -არ მიკითხავს -შენ რა გქვია? -მომშორდი -რა გქვია? - ვერ გაიგე? მომშორდითქო - ვერა ვერ გავიგე - ხო და გაგაგებინებ -წამივიწიე და ხელი ვკარი თითქოს რამეს დავაკლებდი ირონიული სიცილი აღმოხდა მე კიდევ გაბრაზებული ვუმზერდი -შენი სახელი ჯიუტო! -შემეშვი რა ვერ გაიგე? - ასე არ დამთავრდება ეს ლაპარაკი! -ოკ ეგრე ქენი- გამწარებულმა მივაძახე მობრუნდა და თვალი ჩამიკრა ყურადღება არ მიმიქცევია ჩემთვის გავაგრძელე ნებივრობა... ესეც მეორე თავი. შემიფასეთ რა გთხოვთ ვიცი ბევრი შეცდომები მაქვს დაწერეთ კომენტარი თუნდაც ეს ყველაზე საშინელი კრიტიკა იყოს გთხოვთ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.