მაინტერესებხარ! (თვი 3)
–ჰეი.. სად ვარ?? (მარიმ თვალები გაახილა და საბას მძინარე სხეს შეხედა.. არ უნდოდა გაეღვიძებინა მაგრამ წყალი უნდოდა და იქით აქით იხედებოდა გვერდით წყლიანი ჭიქაც დაინახა, ასაღებად ხელი გაწია მაგრამ ვიღაცამ დაუკავა..) –მარიი! რას აკეთებ! –წყალი მინდა! –მე მოგაწოდებ.. –კარგი –როდის გაიღვიძე? –ამწუთას.. –ეს სავადმყოფოა? –ხო საავადმყოფოა.. –რა მოხდა? აქ რა მინდა? რამდენი ხანია რაც აქ ვარ?? –კაი რა იყო გოგო კი არ კვდები! –ვკვდები?? –არა.. კაი კაი გაჩე გეტყვი ყველაფერს –კაი ხო.. მითხარი! –მოკლედ მე ერთ ადგილას წაგიყვანე და შენ მამაშენი გაგახსენდა, გონება დაკარგე და აქ ასე მოხვდი... მხოლოდ 5საათია რაც აქ ხარ! –5 საათი?მეხუმრები? –არა.. აუ დასვენება გჭირდება დაიძინე რაა.. –კაი ! –სახლში როდის წავალთ? –ხვალ –კაი აი გათენდა მეორე დღეც მარი უკვე სახლში წასასვლელად ემზადებოდა საბა კი არ ჩანდა მაგრამ მარი მაინც მოუთმენლად ელოდა მას, გავიდა 20 წუთი და საბა ისევ არ ჩანდა მარი ისევ და ისევ მოუთმენლად ელოდა თავის პრონცსს... ბოლოს ვეღარმოითმინა და თვითონ წავიდა სახლში გააღო კარი და ტელეფონის ხმა მარი მიდის ასაღებად უხარია რადგან იცის რომ ის საბააა.... თან უკვირს რატომ არ მომაკითხა... იღებს ტელეფონს და არაფერს ამბობს... –ამანათი რატო არ გახსენი გოგო? –რა ამანათი გაგიჟდი? რატომ არ მოხვედი საავადმყოფოში? –სახლში გელოდებოდი და შემთხვევით შენი ამანათი დავინახე.. რატო არ გახსენი ტქო.. –ჩემს სახლში რა გინდოდა ან როგორ შემოხვედი? –ეგ უკვე შემდეგისთვის გადავდოთ.. ეხლა მითხარი რატო არ გახსენი? –აუ რავიცი დამავიწყდა.. შენ რა ყველაფერს შემდეგისთვის დებ... –კაი სიხარულო ეხლა გახსენი! –მე შენი სიხარული არ ვარ ვაა.. გაიგე.. –კაი სიხარულო გავიგე... მიდი მიდი გახსენი... მე ტელეფონი უნდა გამოვრთო... იმედია მოგეწონება (თქვა საბამ და ტელეფონი გათისა, მარი მიდის ამანათისკენ აირებს ჯერ ბარათს ხსნის სადაც აწერია მაინტერესებხარ! შემდეგ იღებს ამანათს და აძრობს სესაფუთს, (დიდი ყუთია) მიდის და ხსნის თავის ლოგინთან, გახსნა და რას ხედავს.. მთელი სისწრაფით გაიქცევა ტელეფონთან და ბოლო შემოსულ ზარს უკავშირდება, –ჰეი.. ეს ხომ ისაა –ხო ეს ყველაზე ძვირადღირებულლი კაბა... კაბა ამოიღე? ჩაიცვი?? –მოიცა ეხლა ცავიცმევ და დაკირეკავ.. –კარგი ქალბატონო მარიამ ! –კარგი ხო, წავე აბა... –ნახ.. (არ აცადა მარიმ საბას რაიმეს ტქმა ისე გაუთიშა ტელეფონი და ფეხაკრეფით წავიდა კაბისაკენ... ჩაიცვა და ისე მოუხდა გაიფიქრა „საბამ რომ მნახოს ამ კაბაში გაშეშდება ალბათო“ მერე ისევ ტელეფონი და ისევ საბა –მოხვალ ჩემთან?? ძალიან მომიხდა... –მადლობა –რა??? –მადლობის თქმა დაგავიწყდა... –ვუიი ხო.. მადლობა ! –ძალიან გიხდება.. –შენ რა იცი? –მე....... აი მესამე თავიც იმედია მოგეწონათ... ამ ისტორიას რომ დავამათავრებ თუ გინდათ შემდეგ სრულად დავდებ მიყვარხართ... გთხოვთ კომენტარებში დაწერეთ აზრი |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.