ობოლი (დასასრული)
მეშინოდა ტკივილის და იმედგაცრუების...რომელიც შეიძლებოდა ჩვენ სიყვარულს მოყოლოდა... -პრინცესააა გაღვიძების დროაა... დაჩი გვირილებით ხელში შემოქანდაა, -დაჩიიიი, რა ლამაზიაა -შენსავით შემხედა და თვალი ჩამიკრა ჩავეხუტეეე, დაა ტუჩებზე დავეძგერეე, დაბლიდან მომიქცია დაა ყელში კოცნა დამიწყოოო, სახეს და თვალებს მიკოცნიდა -ანა, მაბედნეიერეებ! მეკეტება შენზეეე -მე არაა გავუცინეე დაა ტუჩზე ვუკბინე -არაა?? -ნწუ ხელები დამიჭირაა დაა დაღუტუნება დამიიწყო, -დაჩი გაჩერდიიი -მითხარი რომ გიყვარვარ! -მიყვარხარ სულელოო! -ჩემიი გოგო, წამოდი ავდგეთ. ვისაუზმეთ და სიმღერეები ჩავრთეთ, დაჩიმ ხელები შემომხვია წელზე და ცეკვა დავიწყეთ, ყურთან მომადო ტუჩები და ჩამჩურჩულა, -მინდიხარ! ხელი ვკარიი დაა გაბრაზებული გამოვვარდი ოთახიდან -ანა მოიცადე! რა გეწყინა?? -ვერც ხვდები ხოო -მმმ, ვერა -შემეშვი -კარგი მის ასეთ საქციელზე უარესად მომეთხარა ნერვები, კარები მივუჯახუნე და ოთახში ჩავიკეტე... -ანა, გთხოვ კარები გააღე -არა -მარრთლა არაა აქ არაფერი საწყენი -შენთვის შეიძლება არა მაგრამ, ჩემთვის არის... -მოდი დავივიწყოთ კარები გავაღე და გულთან მიმიხუტა... -ჩემო ბუტიავვ შუბლზე მაკოცა და ცრემლები მომწმინდა... -წამოდი დაბლა ჩავიდეთ და ვილაპარაკოთ დაჩის უჩუმრად გავყევიი -ანა იციი? ძალიან საშინელი ბავშვობა მქონდა, მე რომ დავიბადე დედა და მამა დაშორდნენ ერთმანეთს, დედაჩემს სწორედ მასზე ნერვიულობამ გაუჩინა კიბო, მამასთან ურთიერთობა კარგახანი არ მქონდა, ბოლო სამიწელია რაც დავუახლოვდით...ახლა სახლში მხოლოდ მე მამა და ბებია ვცხოვრობთ...თბილი ოჯახი გვაქვს საკმაოდ...ამას იმიტომ გიყვები, რომ მალე შენც ჩვენი ოჯახის წევრი გახდებიი და მინდა ყველაფერი იცოდე, მე შენ ყოველთვის მეყვარებიი...ჩემო ბედნიერებავ და ჩემო ერთადერთო... შემდეგ ყუთი ამოიღო და ცოლობა მთხოვა.. -ანა თანახმა ხარ ჩემთან იყო ჭირშიც და ლხინშიც?? თან იცინოდა ამ სიტყვებზე -დაჩიიიი, კიი კიიიიიი რათქმაუნდაა, ჩავეხუტეე დაა სიხარულისგან არ ვიცოდი რა გაამეკეთებინაა...თითზე ბეჭედი გამიკეთა და ლოყაზეე მაკოცაა... -ხვალ დავბრუნდეთ ანა, მინდა მამაჩემი და ჩემი ახლობლები გაგაცნოო...მერე კი რაც შეიძლება მალე ვიქორწინოთ... -კარგი, დაჩი უზომოდ ბედნიერი ვარ! -მეც ჩემო პატარავვ...არ ავღნიშნოთ?? -კიი მოდი დავლიოთ შამპანური დავლიეთ დაა ვლაპარაკობდით ჩვენ მომავალზე...ბუხართან დავსხედით უკვე დაბნელებულიყო, დაჩის წინ მუხლებზე ვიდექი და ტუჩებს ვუკოცნიდი...დაჩიმ ზურგით შემატტრიალა მისკენ დაა ყელში მკოცნიდა, კაბის შესაკრავი გამოხსნაა და კოცნა დამიწყო, თან თითებით მეფერებოდა...სულ გამაშიშვლა და თვითონაც გაშიშვლდაა...ვცდილობდი არ შემეტყო ნერვიულობაა ...ხალიჩაზე დავწექი და დაჩიმ მთელი სხეული დამიკოცნა, ნაზად მეფერებოდა თან ნერვიულობდა თვითონააც...დაბლიდან მომოქცია დაა ვნებით ანთებულები ვეფერებოდით ერთმანეთს, სახე აწითლებული მქონდა, გავარვარებული ვიყავი, ვიწვოდიი, ვიწვოდი ვნებისაგან... ხელი ჩამჭიდა დაა წამიერრი ტკივილი ვიგრძენი, რომელიც შემდეგ სიამოვნებამ შეცვალა, დაჩიმ თვალებში შემომხედა -ანა მიყვარხარ -მეც დაჩიი -მიხარია რომ მე მეკუთვნი -ჩემო გულის ერთავ დაჩიმ გულში ჩამიკრა და თვალები დამიკოცნა... ასე დაგვეძინა ტკბილად... დილით დაჩიმ ყავა გამიკეთა და ჩამეხუტა... -როგორ გეძინა სიხარულო?? -მმ, კარგად დაჩი ძალიან, შეენ?? -მეც საყვარელო -აბაზანა მოგიმზადე, უფროსწორად მოვამზადე ორივეესთვის ხელში ამიყვანა და აბაზანაში ჩამაწვინაა, ქაფს მისვამდა სხეულზე და მეფერებოდა...ყელში მკოცნიდა, -წამოდი დაჩი ტანსაცმელიი ჩავალაგოთ -კაიი სიხარულო -ეს დღეები არასოდეს დამავიწყდება დაჩი, და ბედნიერი ვარ ამით, დიდი მადლობა რომ ასე გამილამაზე ცცხოვრება... ბარგი ჩავალაგეთ და წავედით...რომ ჩავედით პირველ რიგში ევას და დიმას დავადექით თავზე, ჩვენი დანახვა ძალიან გაუხარდათ...შემდეგ ქორწილის ამბავი რომ ვუთხარი ხო გადაირია.... -ანააა არ მჯერაა, ვაიმეე რა მაგარიააააა -კიი გოგო, იზომოდ ბედნიერი ვარ -ჩემო სიხარულო შენ იმსახურებ ბედნიერებას... დიმამ და ევამ იქ დაგვარჩინეს, ღამე ცოტა დავლოეთ ვისაუბრეთ...უკვე გვიანი იყო დასაძინებლად, რომ წავედიი... -ან ხვალლ საღამომდე კარგად დაისვენე, მერე ჩემთან წაავალთ...მამას ვუთხარიი და ძაან გაუხარდა -ვნერვიულობ დაჩი, რომ არ მოვეწონო?? -როგორ შეიძლება შენ ვინმეს არ მოეწონოო?? -მიყვარხაარ -მეეც დავიძინოთ დაჩი კარგი?? -კარგი ცხოვრებ დილით ადრე ავდექით ვისაუზმეთ, მე და დაჩი მალევე წავედით, სახლში მიმიყვანა, ტუჩებზე მაკოცა და წავიდა... მე კაბა ვიყიდე, შავი წელამოღებული, ძალიან ლამაზიი...ვიბანავეე, გამოვიპრანჭე და დაჩის ველოდებოდიი, ევაც ჩემთან იყო და გამოპრანჭვაში მეხმარებოდა... აი დაჩიც მოვიდაა, -ვოოვ ძალიან ლამაზი ხარ ანა -მადლობა საყვარელო ჩამეხუტა და შუბლზე მაკოცა... -აბა წავედით?? -კიიი ისე ვნერვიულობდი ვერ აგიღწერთ... დაჩის სახლი იმაზე დიდი ყოფილა ვიდრე მე წარმომედგინა, სამსართულიანი, დიდი ლამაზი ეზოთი, აუზით სამოთხე იყოო... შიგნით შევედით, დაჩიმ თავისი დეიდაშვილები გამაცნო, ყველამ კონპლიმენტებით ამავსო, ყველას ძალიან მოვეწონა და ძალიან გამიხარდა... -ნატაშაა მამა სადაა? გადაჩურჩულა დაჩიმ -ცოტახანში მოვა მოდი დავსხდეთ -მოდი ანააა მედა დაჩიი გვერდიგვერდ დავსხედით...ძალიან თბილი ოჯახის წევრები ყოლიაა ყველამ თბილად მიმიღო... კარებზე კაკუნის ხმა გაისმა, დაჩიმ კარები გაღო, მივხვდი, რომ ეს მისი მამა იყო, -მოგესალმებით ყურებში ხმა დამეხშო ამ ხმამ ძალიან იმოქმედა ჩემზე, ღმერთო რადამემართაა... -ანა მოდი ჩემთან მამა გაგაცნო - კანკალით მივბრუნდი დაჩისკენ და იცით ვინ დავინახე? ჩემი არაკაცი მამაჩემი! -ანასტასია! გაკვირვებული დამიძახა მან -ანა იცნობთ ერთმამეთს, ანა რა გჭირს ამიხსენი! -დაჩი შვილო ანას ცალკე უნდა დაველაპარაკო, ხელი წამავლო და სხვა ოთახში გავედით...ყველა დაძაბული იყო... -ანა შენ აქ რა გინდა? -შენთვითონ რა გინდა აქ?? დაჩი მამას რატომ გიწოდებს!!! რახდება ამიხსენიიი!!!! ჩამოვჯექი, -ახლავე ყველაფერს მოგიყვებიი -სანამ დედაშენს შევხვდებოდი დაქორწინებული ვიყავიი, მაგრამ ისე მოხდა რომ ერთმამეთს გავეყარეთ, მე დედაშენი შევირთე ცოლად, შემდეგ გავიგე, რომ შვილი მყოლია...როდესაც ომი მოხდა და დედაშენი და შენ ვერ გიპოვეთ, დაჩის მაშინ შევხვდი და ურთიერთობა ავაწყეთ...დაჩი შენი ნახევარძმაა შვილო... -რაააააა, სულ გაგიჟდიი?!!!!! რა ძმა!! რა ძმა!!!!!!! თვალთ დამიბნელდა და დილით სავაადმყოფოში გავიღვიძე, თავზე დაჩი მედგა... -ანა, რამოხდა რატომ მაშინებ?? გთხოვ შენ მაინც ამიხსენი რახდება! -დაჩიი ავკანკალდი და ტირილი დავიწყეე, დაჩიმ გულთან მიმიხუტა, - წაამოდი აქედან წავიდეთ ანა, და მომიყევი ყველაფერიი გზაში ხმას ვერ ვიღებდი, ვკანკალებდი, -გამაგებინე რახდება ამის დედა შ** დაჩი ყვიროდა დაა სწრაფად მიყავდა მანქანა -დაჩი გააჩერე!!!!!!! რას აკეთებ გინდა დავიხოცოთ??!!!!!! -ამიხსენი რახდებაა!!!!!! -ჩემი ძმა ხარ!!!ჩემი ძმა!!!! ძმა!!!! ბოლო ხმაზე გავკიოდი დაჩი მანქანიდან გადმოვიდა... -გაიმეორე ანა რა თქვი!!! -ჩემი ნახევარძმა ხარ -არა ანა არა ტყუიი!!! რატომ იგონებ ასეთ რამეს!!!! დაჩი მომვარდა და კოცნა დამიწყო -დაჩი!!!! თავიდამანებე!!!!! დაჩიი!!! ძლივს გავაშვებინე გაგიჟებული ხელებს ურტყავდა მამქანას -დაჩი გეყო გთხოვ!!! დაჩი!!! უკნიდან ჩავეხუტე და ხელებს ვუჭერდიი! -დაჩიი გეყოო!!! გთხოვ თან ბოლო ხმაზე ვტიროდიი უნებურად ხელი მკრა და უკან გადავვარდიი -ანაა როგორ ხარ!! მაპატიე ანა მაპატიეე გულთან მიმიხუტა! ორივე ბოლო ხმაზე ვტიროდიით!!! წვიმისგან სულ სველი ვიყავიი -დაჩი სახლში წამიყვანე გთხოვვ!! წამიყვანე გთხოვ!! -ანა ეს როგორ მოხდა გთხოვ მომიყევი!! გავგიჟდები ანა გავგიჟდები!!!! -დაჩი წავიდეთ გთხოვ!! მანქანაში ჩავსხედით და წამოვედით, რომ მოვედით ჩემთან შემოვიდა დაჩიი სასმელი ამოიტანა და ხალიჩაზე დავსხედით,რომ დავწყნარდით ცოტა დაჩის ყველაფერი ვუამბე... სასმელის ბოთლით ხელში გავარდა დაჩი და აღარ მინახავს სამიკვირის განმავლობაშიი... ეს დღეები სიკვდილის ტოლფასია ჩემთვის, დაჩის გარეშე ვკვდებიი ვერ ვსუნთქავ, გადაბმულად ვტიროიი, ვპანიკდები... რატო ღმერთოო რატო!!!!! ესაა სამართალი?? თითქმის ერთითვე იყო გასული დაჩის წერილი მივიღე, -ანა, არვიცი როგორ მოგმართო არვიცი რა გავაკეთო, წერილს გწერ რადგან ვერ შემოგხედავ, ვერ მოგეფერები, ამას კი მართლა ვერ მოვითმენ...ანა! წამოდი გავიქცეთ წავიდეთ აქედან!! გთხოვვ დავივიწყოთ ეს ამბავიი! მე შენ მიყვარხარ და ვერ დაგთმობ!! გაიგე?? ვერ დაგთმობ! მიყვარხარ შენ პასუხს ველოდები საუკუნეები დაველოდები შენ პასუხს მთელი ცხოვრება ანა! გკოცნის შენი დაჩი! არაფერი მიმიწერია, ფანჯარასთან ვიჯექი და ვფიქრობდი დაჩისთან გატარებულ წუთებზე და წამებზე...ღმერთო ჩემ ძმასთან ვიწექი...ღმერთო როგორ გავუძლო! ამ ტანჯვას როგორ მოვერიო...არის ტკივილი რომელსაც დროც ვერ კურნავს,მე კი სწორედ აასეთი ტკივილისგან ვარ შეპყრობილი... დასასრული ------------- ამ წერილისს მოწერიდან თითქმის სამითვე გავიდა...ახლა იცით რა მიმდა? მოვკვდე, მოვკვდე!!!!!! რა გავაკეთო მითხარით ჩემძმასთან ვიცხოვრო?? დავივიწყო ყველაფერი?? მაგრამ როგორ აი როგორ ვიცოცხლო ამ ცოდვით...ისევ ჩემ პასუხს ელოდება დაჩიი მაგრამ არვიცი რამივწერო რა ვუთხრა...მირჩიეთ რამე... |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
