სახლი ქალაქგარეთ, ლამაზი ბაღითა და მშვენიერი ინტერიერით, რომლის გარშემოც ბევრი ასეთივე სახლი დგას , მაგრამ თითქოს ეს სახლი ყველასაგან გამოირჩეოდა თავისი ელეგანტურობით და თავისი ისტორიით. ამ დიდებული სახლის პატრონი კი არის 17 წლის გოგონა ნია, რომელიც მარტო ცხოვრობს. ის იყო გოგონა, რომელმაც ყველაფერი დაკარგა,მისთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანები,ისინი ვინც ყველაზე მეტად უყვარდა და ამასთან მისი ყველა იმედი და ოცნება გაქრა.
მორიგი დილა გათენდა, ერთი შეხედვით ჩვეულებრივი დღე იყო. გოგონა არაფერ განსაკუთრებულს არ ელოდა, სანამ სიჩუმე კარზე ზარის ხმამ არ დაარღვია.
-ნეტავ ვინ უნდა იყოს?
-გამარჯობა.(გაისმა ხმა კარებთან მდგარი შუახნის მამაკაცისგან)
-გისმენთ!
-ნია ვიბლიანი თქვენ ბრძანდებით?
-დიახ.თქვენ ვინ ბრძანდებით?
-მე?იქნებ ჯერ შემომიშვათ.
-უკაცრავად, მობრძანდით!
-მადლობთ.
-ყავას ხომ არ ინებებთ?
-დიახ,თუ არ შეწუხდებით.
-არა რას ბრძანებთ.
სტუმარი დიდი ინტერესით აკვირდებოდა სახლს,თვალი ჯერ წიგნების კარადას შეავლო,შემდეგ ტყავის სავარძლებს,მერე დიდ და მდიდრულ ჭაღს. მოკლედ მის დიდ და ლურჯ თვალებს არაფერი გამორჩენია. ამასობაში ნიაც მოვიდა.
-აი ინებეთ!
-გმადლობთ.
-ახლა კი თუ შეიძლება მითხარით ვინ ბრძანდებით და აქ რისთვის მოხვედით.
-დემეტრე მეტრეველი,თქვენთან იმისთვის მოვედი, რომ რაღაც შემოგთავაზოთ.
-საინტერესოა, გისმენთ!
-მოკლედ გავიგე, რომ აქ მარტო ცხოვრობთ არ გიფიქრიათ, რომ ეს სახლი გაგეყიდათ?
-არა,ამაზე არასდროს მიფიქრია და თუ შეიძლება ერთი მიზეზი მაინც მითხარით რატომ უნდა გავაკეთო ეს?
-როგორ თუ რატომ,სხვა თუ არაფერი მარტო ცხოვრობთ, თანაც ამხელა სახში. ნუთუ ეს სულაც არ გაშინებთ?
-სულაც არა,მარტო ცხოვრებას უკვე მივეჩვიე.
-კარგი როგორც გნებავთ, მაგრამ გთხოვთ მაინც დაფიქრდეთ.
ჩემს ნომერს დაგიტოვებთ და გადაწყვეტილებას თუ შეიცვლით დამიკავშირდით.
-კარგი.
-ახლა კი დაგტოვებთ, ნახვამდის.
-ნახვამდის.
გოგონა მართლაც დააბნია ამ მოულოდნელმა სტუმარმა.
მთელი დღე იმაზე ფიქრში გაატარა თუ რა ექნა,ბოლოს გადაწყვიტა რჩევა მისი მეგობარი ნატალისთვის ეკითხა, ამიტომ მას დაურეკა.
-გისმენ,ნია.
-ნატალი შეგიძლია ჩემთან მოხვიდე?
-რამე მოხდა?
-კი.
-გთხოვ მითხარი ნუ მაშინებ.
-მოდი და გეტყვი.
-კარგი მოვდივარ.
-გელოდები!
მეგობრები არც ისე შორს ცხოვრობდნენ ერთმანეთისგან ამიტომ ნატალის მოსვლა სულაც არ გასჭირვებია.
სულ-მალე ნატალი ნიასთან გაჩნდა.
-რაა?მართლაა? აუ რა მაგარია.
-რა არის გოგო მაგარი?
-როგორ თუ რა? სახლს გაყიდი და ახალ ცხოვრებას დაიწყებ.
-არა, მე ამ სახლს არასდროს გავყიდი.
-რატომ?
-როგორ თუ რატომ? ეს ხომ ჩემი მშობლების სახლია დაგავიწყდა?ეს ერთადერთია რაც მათგან დამრჩა.
-ხო მაგრამ ნია, იქნებ დაურეკო.
-მერე რა ვუთხრა?
-დათანხმდი.
-მხოლოდ ერთი პირობით გავყიდი ამ სახლს.
-რა პირობით?
-თუ ისევ აქ ვიცხოვრებ.
-რაა?გაგიჟდი? უცხო ხალხთან როგორ უნდა იცხოვრო?
-აბა სად წავიდე? მომბეზრდა მარტო ცხოვრება.
-და დაგთანხმდება?
-სხვა გზა აქვს?
-მაშინ მიდი დაურეკე.
-ახლა?
-ხო,მიდი რაღას უცდი.
-კარგი.
************
-გისმენთ.
-ბატონი დემეტრე ბრძანდებით?
-დიახ, თქვენ ვინ ბრძანდებით?
-მე ნია ვარ.
-გისმენ ნია.
-თქვენს წინადადებაზე ბევრი ვიფიქრე თუ შეძლებთ ხვალ მესტუმრეთ და დავილაპარაკოთ.
-სიამოვნებით გესტუმრებით.
-კარგი გელოდებით.

მოგესალმებით, მე ვარ ანა ჩაკვეტაძე ეს კი ჩემი პირველი ისტორიაა და იმედი მაქვს მოგეწონებათ. :D ♥