-ლილია. ლილი ლილი ლილიიიიიიი. ჩემს ლოგინზე ზის მირა და თმას ცხვირზე მიღუტუნებს.
-მომწყდი თავიდან, ვუყვირე და ცხვირი მოვიფხანე.
-ლილია, ადექი რააა, ნოე გელოდება.
-რა? წამოვყავი თავი.
-ჰაჰაჰაჰაჰჰაა, იხარხარა მირამ
- რა გაცინებს
- რა და ნოეს სახელი ვახსენე და ეგრევე წამოხტი.
- ოოო მიდი რა. , მართლა მელოდება?
-არა, არა მოგატყუე.
-რომელი საათია??
-პირველი.
-კაი მიდი ბიჩებთან და მეც მოვალ, მოვიწესრიგებ თავს.
- კაი გელოდები.
-------------------------------------------------------------------------------
- ოჰო ჩვენი ლილია მოსულა. იყვირა ტაილერმა როცა კარები გავაღე.
- რა გაღრიალებს.შემოსძახა ალექსმა, რომლსაც ჯერ კიდევ ეძინა.
- რატომ წუწუნებ ჩემო საყვარელო ძამიკო? მივედი და თავზე ვეფერები, თან ყველა სიცილით კვდება.
-დღეს რა გავაკეთოთ? იკითხა მიმიმ.
- მეც ეგ კითხვა მაწუხებს. თქვა მირამ.
ამ დროს კარები გაიღო და ნოე შემოვიდა. ყველა გადაკოცნა და ჩემს გვერდით დაჯდა.
-ყავა გინდათ ვინმეს? იკითხა ტაილერმა.
- მე.
- მე
-მე
- მეეეეეეც
- რაიყოთ ხალხო თხები ხართ? რა მემემე აგიტყდათ. თქვა ტაიმ.
-არარსებობს. იყვირა მირამ. - ღმერთო ჩემო, არარსებობს, ვაიმე არარსებოოოოოობს.
- რა ხდება ? ერთხმად ვკითხეთ მირას.
- გახსოვთ ერთ-ერთ სამოდელო სააგენტოში რომ შევავსე განაცხადი?
- მერე?
- მერე ის რომ მიმიღეს.
-არარსებობს, თქვა ბელამ
-არსებობს, და თან დღეს დამიბარეს ხუთ საათზე.
- ესეიგი სამი საათი გვაქ მოსამზადებლად.
- ვაიმე.
- ეხლა რაღა ხდება? იკითხა ტაიმ.
- რა ჩავიცვა.
- ოო არა, თქვა ალექსმა და თავი ბალიშის ქვეშ შეყო
-დაიწყო, თქვა ტაილერმა.
- კი მარა რა დაიწყო? იკითხა ნოემ.
- გირჩევ შენი თავი ფსიქოლოგიურად მოამზადო. უთხრა ტაილერმა
- კი მაგრამ, რისთვის?
-ნახავ. ვუთხარი ნოეს და ვაკოცე.
10 წუთით გავედით ოთახიდან და ტანსაცმელები შემოვიტანეთ, ჩვენს ნომერში სცენა მოვაწყვეთ, მირას სხვადასხვა ტანსაცმელს ვაცმევდით და სხვადასხვანაირად ვუკეთებდით ვარცხნილობას, საათ ნახევრის შემდეგ როცა ბიჭებს უკვე ტვინი აეხადათ და ჩვენი დანახვა აღარ უნდოდათ, ავარჩიეთ ყველაზე მაგარი ტანსაცმელი, თუმცა ძალიან უბრალო.
დახეული შარვალი და შავი ფართო "საროჩკა", ფეხზე "შუზები" და თმა დავუსწორეთ.
ჩვენს ოჯახში ყველას მუქი წაბლისფერი თმა ქონდა ჩემს გარდა, ამიტომ ჩემი თავი ყოველთვის ნაშვილები მეგონა და სულ მინდოდა მათნაირი თმის ფერი მქონოდა.
მირა ძალიან ლამაზი იყო. მოვეხვიე და ვუთხარი რო ძალიან მიყვარს. შემდეგ მირა მივიყვანეთ სააგენტოში და ყველა გარეთ ველოდებოდით.
- ძალიან ვნერვიულობ. ვთქვი.
- კარგი საყვარელო ნუ ნერვიულობ, აქ არაფერია სანერვიულო. მითხრა ნოემ.
- ხო, მაგრამ ძალიან ცუდი წინათგრძნობა მაქვს, თითქოს რაღაც მოხდება, რაღაც რაც ჩვენს ცხოვრებას შეცვლის და მეშინია ცუდისკენ არ შეცვალოს.
- ჩემო სულელო, ნურაფრის გეშინია ყველა შენთან ვართ,მითხრა ნოემ, შემდეგ შუბლზე მაკოცა და მომეხვია.როცა ყველა ლოდინით დავიღალეთ,ამ დროს სირბილის ხმა მოგვესმა.
მირა მოვარდა და ჩამეხუტა.
-ჰა ეხა მითხარი რა ქენი.
- ამიყვანეს.
-რა?
- ჰოო, მითხრეს რომ 100 ადამიანში ერთადერთი საუკეთესო მონაცემები თქვენ გქონდათო. ხუთ წლიან კონტრაქტზე მომაწერინეს ხელი, სხვადასხვა ქვეყნებში ვივლით და სხვადასხვა ბრენდის ჩვენებებზე გამოვალ.
- ღმერთო ჩემო საყვარელო გილოცაააავ, ვუთხარი და ყველა ერთა მოვეხვიეთ.
- ეს უნდა ავღნიშნოთ, თქვა ალექსმა.
- ოღონდ ამას დალევის მიზეზი მიეცი, ჩაიბუტბუტა ბელამ,
- შე მაიმუნო გოგო რას ტლიკინებ მანდ, უთხრა ბელას და ზურგზე მოიკიდა.
-მე გეპატიჟებით, შესძახა ნოემ.
- მაშინ წავედით.
-----------------------------------------------------------------------------

-აბა რას მიირთმევთ? იკითხრა ნოემ.
- ჰმმმ, მე ორი ჩიზბურგერი, საშუალო ფრი და კოკაკოლა მინდა. თქვა მირამ.
-ქალბატონო მომავალო მოდელო, თქვენ არ უნდა იზრუნოთ თქვენს ფიგურაზე?
- მოიცა რა თუ ძმა ხარ, უთხრა მირამ და გააგრძელა შეკვეთა.
ყველამ ჩამოვთვალეთ ვის რაც გვინდოდა. შეკვეთა მალეევე მოგვიტანეს და ჭამასაც შევუდექით. ალექსს დაურეკეს. უცბად მაგიდიდან წამოხტა და გავიდა. დაახლოებით ნახევარ საათში მობრუნდა, ნოეს და ტაის რაღაც ჩაჩურჩულა და უკან გაბრუნდა,ნოე გატვა ხოლო ტაი ჩვენთან დარჩა.
- ტაილერ. ვუთხარი
- რაიყო ჩემო საყვარელო?
- რა ხდება?
- რა უნდა ხდებოდეს? არაფერი
- იცოდე არ მომატყუო
- რომც რამე ხდებოდეს, ალექსი ყველაფერს გეტყოდა ლილია.
-კარგი, ვუთხარი უკმაყოფილო ხმით.
ოც წუთში ნოე მოევიდა და მითხრა:
-ლილი, რაღაც უნდა გითხრათ.
- მითხარი, ალექსი სადარის? ვიკითხე
- მოვა.
- მეტყვით რა ხდება?
ნოემ ტაის რაღაც ჩაჩურჩულა, შემდეგ კი ტაიმ ბელა გაიყვანა.
- ლილი და მირა.
- გისმენთ.
-თქვენი მშობლები
-რა? იყვირა მირამ.
- იმ ადგილას სადაც ისინი დაჭრილებს ეხმარებოდნენ, ბომბი ჩამოაგდეს და...
ყველაფერი ბუნდოვანი გახდა, ნოეს ხმა ორმაგად მესმოდა, სხეულს ვეღარ ვგრძნობდი, ცოტახანში კი ყველაფერი გაშავდა.


-----------------------------------------------------------------------------
ჩემო სიხარულებო როგორ ხართ აბა? გუშინ ვერაფერი ვერ დავდე რადგან ბევრი სამეცადინო მქონდა და ვეღარ მოვასწარი. როგორ მიხარია რომ მოგწონთ ჩემი სულელური მოთხრობა.
მითხარით თქვენ რას ფიქრობთ?

სიყვარულით FanGirl