დაწერეთ რას ფიქრობთ <3
სიყვარულით თქვენი ვოვა ჩუმაკი <3


თავი 3

-შენ ამ კლუბში ახალი ხარ?-ვკითხე ბარმენს როდესაც ჩემი რეზიკო ვერსად დავინახე.
-არა 5-6 თვეა აქ ვარ-გამცა ბარმენმა პასუხი.
-ააუუუ, ჩემი რეზიკო სად წავიდააა-ამოვიწუწუნე და გარემო მოვათვალიერე. ნიკას ვეძებდი.
-სად ტრ.კშია ეს ბიჭი-ამოვიბუზღუნე და ტელეფონზე მესიჯი მივწერე, თუმცა არაფერი მოუწერია. ესე დებილივით ვიჯექი, უფულოდ ბართან და ხელებს ბარზე ვაკაკუნებდი
-ვინმეს ელოდები ლამაზო?-ჩამჩურჩულა დაბალმა ხრიწიანმა ხმამ ყურში, თან უკნიდან ამეკრო.
-ვოვა?-გაკვირვებულმა გავხედე მამაკაცს რომელმაც ჩემს გვერდით დაიკავა ადგილი და თავში ეშმაკურმა აზრმა გამიელვა.
-უკაცრავად-დავუძახე ბარმენს.
-გისმენთ -ერთი ბოთლი ტეკილა და ერთიც სობრანიე მინდა-ვუთხარი და ვოვად გავუღიმე
-რაო დაკერე ლელუკა?-ჩავიხითხითე და როცა ბარმენმა შეკვეთა მომცა უფრო გამეცინა
-ეს სიმპატიური მამაკაცი გადაგიხდით-ვუთხარი ბარმენს და სწრაფად დავტოვე კლუბი და ფეხით გავუყევი ქუჩას. ზაფხული იყო უკვე ივნისი იწურებოდა ამიტომ დაშინელი სიცხეეები იყო, ბრეტელებიან მაიკაზე მოცმული "საროჩკა" სწრაფად გავიხადე და წელზე შემოვიხვიე. ქუჩაზე წითლის ანთებას ველოდებოდი წინ მერსედესის მარკის მანქანა რომ გაჩერდა
-დაჯექი გაგიყვან-შემომთავაზა ვოვამ
-რა შენ გგონია უარს გეტყვი?-დამცინავად შევხედე და წინა სავარძელზე დავიკავე ადგილი, მარჯვენა ფეხი კი კარცხენაზე შემოვიდე ისე რომ კოჭი მუხლს ედებოდა. ჯიბიდან სიგარეტი ამოვაძვრინე და ერთი ღერი პირდი ჩავიდე
-ასანთი არგაქ?-ვკითხე და ხელი გავუშვირე რომ მოეცა
-ჩემს მანქანაში არ ეწევიან-უხეშად მომმართა მან და ხელი უკან გამაწევინა
-კარგი, მაშინ ჩემსას ვიხმარ-გავიცინე და ჯიბიდან ჩემი სანთებელა ამივიღე, მოვუკიდე და ნიკოტინით გაჯერებული ჰაერი ხარბად გადავუშვი ფილტვებიდაკენ
-არ მომწონს გოგო რომ ეწევა-კუშტად შეკრული წარბებით გადმომხედა მან
-მე შენ არ მომწონხარ მაგამ გამომადექი აგერ, სასმელი, სიგარეტი მიყიდე და სახლში მიგყავარ-ჩავიხითხითე და ფანჯარა ჩამოვწიე
-ადამიანს მაგარი ნებისყოფა უნდა ჰქონდეს შენთან რომ იურთიერთობოს.
-გინდა გიმღერო?-დავაიგნორე მისი სიტყვები და გაღიმებულმა ვკითხე
-აბა რას მიმღერებ?-ტუჩის კუთხეში მასაც შეეპარა ღიმილი.
-მე ვარ ნამდვილი პატრიოტი ადამიანი, ამიტომ აეროპორტდი არ დამცალდა, საქთველოს ჰიმნს გიმღერებ-გადავწყვიტე, გულზე ხელი მივიდე და მთელი ხმით სიმღერა დავიწყე.
-გაჩუმდი რა საშინელი ხმა გაქ-შეწუხებულმა გადმომხედა შუა სიმღერის დროს ვოვამ თუმცა კვლავ გავაგრძელე სიმღერა სანამ არ ჩავანთავრე
-სადაა აპლოდისმენტები?-გადავხედე წარბაწეულმა ვოვას, მე კი ჩემს თავს ტაში დავუკარი.
-მოვედით-გაიცინა მან და ჩემს სახლზე მანიშნა.
-აბა კარდაგ ვოვუკა, წარმატებები ლელასთან იქნებ გავათხოვო-ხელი დავუქნიე და მანქანიდან გადავედი. იმ ღამეს მაგრად დავლიე, მთელი ბოთლი ტეკილა, თუმცა დილას მაინც ენერგიულად წამოვხტი ფეხზე. ყავა დავლიე და მთელი ოჯახი გავაღვიძე აჭარული სიმღერის ჰანგებზე. უკვე ცხრა საათი იყო, დედა და მამა წასულები იყვნენ, მე და ნიკა კი ვიდეო თამაშებს ვთამაშობდით კარზე რომ ზარი დარეკეს.
-გააღე რა-გამომხედა ნიკამ-სახინკლეში წაგიყვან(მომქრთამა, ნაბიჭვ.არმა)
-ნიკაააა-დავიყვირე ბოლო ხმაზე კარების გაღების შემდეგ.
-რახდება?-გამოვიდა ნიკუშა გაკვირვებული სახით.
-ნახე ვიღაცამ ყვაცილები გამიგიგზავნა-ვუთხარი გახარებულმა
-მე ?-თვალებგაფართოებულმა გამომხედა
-აბა შე ჩემა მე არავინ გამონიგზავნიდა ამას. მიდი წერილია ნახე- უთხარი და ყვავილები ხელში მივაჩეჩე
-"ჩემს ლუკსონას" წერია ბარათზე და ჩემი როგორაა?-წარბი ზემოთ ამიწია მან
-მაშინ გავპუტოთ მიდი-სწრაფად გამოვდღლიზე სისხლივით წითელი ვარდები ხელიდან, სამზარეულოდან მინის ჯამი გამოვიტანე, ჯერ ქაღალდი შემოვახიე 20-ამდე ვარდს, შემდეგ კი სათითაოდ გავპუტე
-რატო ხარ ესეთი მანვე?-ბუზღუნებდა ნიკა და ჩემს ნასროლ ვარდის ღეროებს იგერიებდა..
//
კალათბურთს ვთამაშობდი ეზოში ბიჭებთან ერთად სახლთან რომ მამაჩემის მანქანა გაჩერდა
-წავედი მე ბიჭებო-ბურთი სწრაფად ვისროლე კალათში და მამაჩემისკენ გავიქეცი, უკნიდან შევახტი და თვალებზე ხელი ავაფარე
-ლუკა ჩამოდი, ერთადერთი ოცნება მაქვს, ცოტა ნორმალურად მოიქცე-სწრაფად ჩამომაგდო მამაჩემმა მისი ზურგიდან და წინ დამიყენა
-ოცნება ოცნებაა-ენა გამოვუყავი და ეხლა წინიდან შევხედე
-ლილი ჩამოდის ქმართან და შვილთან ერთად. წესიერად მოიქეცი იცოდე, სტუმრები გვეყოლება, ხომ გახსოვს მალე ლილის დაბადების დღეა და აქ ერთად ავღნიშნავთ-გამაფრთხილა მამამ
-მე შენთვის სიურტრიზი მაქ-დავაიგნორე მამას სიტყვები ხელკავი გამოვდე და სახლისკენ წავიყვანე. კარი გასაღებით გავაღე რადგან შიგნით არავინ იყო და სახლში შევუშვი
-ლუკა, ეს რაარის?-იყვირა მამაჩემმა სახლში შესვლისთანავე.
-დედა რომ მოვა, სიურპრიზი გაუკეთე, მე გაგიმზადეთ სახლი, რომანწიკული ვახშამი შენზე იყოს-ჩავიხითხითე და სახლიდან გამოვვარდი, სიმართლე გითხრათ არ მიყვარს იმ გარემოში დარჩენა სადაც ვინმე ჩემზე გაბრაზებულია და ჩემს მოკვლას აპირებს, ესე დავუტოვე მამაჩემს ვარდის ფურცლებით გაწყობილი სახლი რომელისაც თითქმის მთელი იატაკი დაეფარა.
//
-აუ დე, მა როგორ მომენატრეთ-ეხუტებოდა ლილი დედას და მამას, თან მონატრებულს ცრემლები სდიოდა.
-ვაიმე, რა გულისამაჩუყებელია-ვთქვი მობეზრებულმა და გარეთ გავედი სადაც ლილის ქმარი ჩემოდანს იღებდა მანქანიდან და თან სანდროს ჩემს დისშვილს ძლივს აჩერებდა
-გამარჯობა სიძევ, გამარჯობა დისშვილო, და კარგად სიძე და დისშვილო-ვუთხარი უცებ და ეზო დავტოვე. იქვე მაღაზიაში შევედი და ჩემთვის საინტერესო განყოფილებისკენ წავედი.
-მზეო დეიდა-მივმართე გამყიდველს და ხელში ჩემი „შეძენილი“ ნივთები ავათამაშე
-ლუკა მაგას ვერ გაგატან-შემომიბღვირა მზეომ
-მამაჩემს უთხარი და ფულს ის მოქცემს, ხოიცი მე არ მატანენ-ჩავიხითხითე და გამყიდვლის წინააღმდეგობის მიუხედავად მაინც წამოვიღე ნივთები.
//
სახლიდან ყვირილის ხმა გამოდიოდა, მე კი სიცილისგან უკვე ცუდად ვიყავი, სწრაფად მოვშორდი ტერიტორიას და ტროტუარზე დავჯექი, თავი ხელებში ჩავრგე და სიცილის შეკავებას შევეცადე. სიგარეტი ამოვიღე ჯიბიდან და მოვუკიდე.
-არა, შესანიშნავი დახვედრა მოვუწყვე-ჩავიხითხითე და ნიკასთან დავრეკე
-რაგინდა?-როგორც კი მიპასუხა მაშინვე ჩამუვირა ყურმილში
-ლილი ჩამოვიდა სანდროსთან და კოტესთან ერთად-ვუთხარი მშვიდად და პირიდან ბოლი გამოვუშვი
-კიდე ეწევი ხო?-გაბრაზებულმა იყვირა ნიკამ
-კაი შე ჩემა, შენც ხო ეწევი? მე გითხარი ჩამოვიდნენთქო-არ შევიმჩნიე მისი ყვირილი და ფეხები წინ გავფარჩხე, დახეულ შარვალში კარგად მოჩანდა ჩემი თეთრი ფეხები.
-დახვედრა მოუწყვე ხო უეჭველი მაგარი?-აროხროხდა უცებ ის
-კი, აი ახალ წელს რო ბომბაჩკებს ვისვრიდით გახსოვს? ის შევუგდე სახლში თან 2 ერთად-ავყევი სიცილით მე
-ჩემი მავნე დაიკოო-ეხლა გაბრიელის ხმა მომესმა
-აუუუ, მინდა თქვეენთანნ, მითხარით სად ხართ რაა, ან გამომაკითხეთ, აბა ფული მე არ მაქ და-ვთქვი საცოდავად.
-არაა საჭირო და მაგიტო, მიდი კაკალასთან ვართ და ამო-მითხრა და მობილური გამითიშა, ეხლა მამას გადავურეკე
-მამა, მამა, მამა-არც ვაცადე ლაპარაკის დაწყება ისე ჩავყვირე ტელეფონში.
-ლუკა, უკვე ძალიან ვბრაზდები შენს ქცევებზე, ვაფშე ჯიბის ფული ხომ ჩამოგართვი ეგეთი ქცევების გამო, ეხლა ვაფშე სახლში გამოგკეტავ იცოდე სანამ დაწყნარდები, ან ვიღაც ბიჭს ვნახავ და გაგათხოვებ-ყვიროდა მამაჩემი ყურმილში
-მირჩი?-ვკითხე სერიოზული ხმით
-კი-მითხრა და ღრმად ამოისუნთქა
-მე ნიკასთან ერთად ვიქნები ბიჭებთან-ვიყვირე და ტელეფონი გავთიშე, მერე საერთოდ გამივრთე, ფეხზე წამოვდექი და ტაქსს დაველოდე როდის გამოივლიდა, მაგრამ ნაცნობმა მანქანამ რომ გამიჩერა წინ გამეღიმა
-გაგიყვანო?-გაიღიმა მანაც
-აქ რაგინდა?-მოვკალათდი წინა სავარძელზე და სიგარეტს კვლავ კოვუკიდე თუმცა პირიდან გამომაცალა და თვითონ გააგრძელა მოწევა
-რაიყო ფული არგაქ რო იყიდო?-დამცინავად გავხედე
-ჩემს მანქანაში არ ეწევიან-წარბი ამიწია მან და მკითხა სად მივდიოდი
-შენ რომ ეწევი?-ვკითხე წარბშეკრულმა
-ჩემი მანქანაა და მე მინდა მოვწევ მინდა არა-ჩაიცინა და მიმართულება შეცვალა როდესაც მისამართი ვუკარნახე
-კარგი, მიდი გაზს მიაწექი და მალე მიმიყვანე მელოდებიან-ვუთხარი ნელა სიარულით მობეზრებულმა
-მე შენი ტაქსა კიარვარ-შემომიღრინა ჩემი სიტყვებით გაბრაზრბულმა
-აქ დარჩი სანამ გამოვალ, საქმე მაქ-მითხრა და მანქანიდან გადავიდა, შემდეგ მანქანა გარედან ჩაკეტა და სადარბაზოში გაუჩინარდა.
-დებილია ეს ჩემისა, ამ სიცხეში მანქანაში ჩაკეტვა იქნებოდა? კიდევკარგი ფანჯარა მაინცაა ჩამოწეული-ჩავიბურდღუნე და ფანჯრიდან თავი გამოვყავი, მალევე მომივიდა გადასარევი აზრი თავში და უკანა სავარძელზე გადავფოფხფი. 5 წუთში სადარბაზოდან გამომავალი მიმზიდველი სხეული რომ შევამჩნიე სწრაფად ჩავიმალე უკანა სავარძელდა და წინა სავარძელს შორის (აი ფეხს რომ დებენ სხვები :დ) .
-ამის დედაშევე..., გადაგიყვანს ეს გოგო ჭკუიდან, ისე როგორ გადმოვიდა მანქანიდან სიგნალიზაცია რომ არ ჩაირთო?-გაბრაზრბულმა დაკრა მანქანის კაპოტს მუშტი და მანქანაში დაჯდა.
-ხო,
-…
-მოვდივარ, შევყოვნდი ცოტა.
-..
-არა გამექცა ის ქაჯი.
-...
-ხოიცი შავგრემნებზე მეკეტება..
-..
-კარგი, მოვდივარ-თქვა ბოლო სიტყვა, როგორც ჩანს ტელეფონზე ლაპარაკობდა
„ანუ შავგრემნებზე ეკეტაბა“ გამეღიმა და ჩემი შავი თმა ხელებში მოვიქციე.
„ამას აუცილებლად მოვაგვარებ“ ჩუმად ჩავიცინე კვლავ. მალევე გააჩერა მანქანა და გადავიდა, მეც სწრაფად გავსწორდი წელში და თვალი მივადევნე.
-დებილია, მანქანიდან რომ გადადიხარ მინა არ უნდა ამოწიო?-გავუბრაზდი ვოვას, წინა სიდენიაზე გადავხოხდი და ფანჯრიდან გადავძვერი გარეთ
-ეხლა თმებს მივხედოთ-ვთქვი გაღიმებულმა, ტაქსი გავაჩერე და „კაკალას“ ბინის მისამართი ვუკარნახე სადაც ნიკა იმყოფებოდა.
-ერთი წუთით აქ დამელოდეთ და ეხლავე ჩამოვალ-დავუბარე ტაქსის მძღოლს და მანქანიდან გადავხტი, ლიფტით ავედი 12 სართულზე და ზარის ღილაკს ხელი აუშვებლად დავაჭირე
-მოსულა, ჩვენი ძმა-კარი გაბრიელმა გამიღო და გადამკოცნა
-ნიკააა, სასწრაფოდ ფული მჭირდებაა-შევვარდი მისაღებში და პირდაპირ ნიკას ვეცი.
//
-კარგია, მომწონს, მადლობთ-ვუთხარი გოგონას, ფული მივეცი და ჩემი უკვე რძისფერი თმა ავიკარი. სალონიდან გაბრწყინებული სახით გამოვედი და ჩემს ხელებში მოქცეულ ათლარიანს დავაკვირდი
-ამდენი ფული, რამდენი ხანია აღარ მქონია-ჩავიფხუკუნე და ტაქსში დავჯექი რომ კვლავ „კაკალას“ სახლში დავბრუნებულიყავი..
-აბაააააააააააა-ვიყვირე სახლში შესვლისთანავე და თმა გავიშალე
-გოგო რაუქენი თმას?-ყვირილით წამოხტა ფეხზე ნიკა
-შევიღებე-გამოვუცხადე ამაყად.
-ის არ ეყო, რომ მოვიდა გამომიცხადა ტატუ გავიკეტეო, ახლა თმები შეიღება, მერე გამომიცხადებს ალბათ გოგოები მომწონსო-ვერ წყნარდებოდა ნიკა
-კაი შე ჩემა რაიყო, უფროსი ვარ და რასაც მინდა იმას გავაკეთებ შენი ტრ.კის საქმე არაა, მერე გოგოები კიარა ბიჭები მომწონს მე, მერე მეორე რადგან ტატუ მაქ თმა შევიღებე ბოზ. კიარავარ-ვუყვირე და მუჭი პირდაპირ სახეში გავუქანე
-მიგასვა ძმაოო-იცინოდა გაბრიელი და სულ არ ადარდებდა, ნიკას რომ ხელში ვყავდი აყვანილი და ჩემს ძირს სასროლელად ემზადებოდა.
-კაი შე ჩემა დაანებე თავი-როგორც ყოველთვის მშვიდი იყო ჩვენი კერკეტი კაკალი. ანუ „კაკალა“, თუმცა სიტყვა არ ჰქონდა წესიერად დამთავრებული ხელი რომ გამიშვა და მარცხენა ხელით დავენარცხე იატაკზე
-შე ბოზ.ოოოოოოოოოოოოოო-ვიყვირე ბოლო ხმაზე და შემდეგ ვიკივლე
-რა გააკეთე ბიჭო?-ფეხზე წამოვარდა გაბოც რომელსაც უკვე სერიოზული სახე ჰქონდა და ფრთხილად წამომაყენა ფეხზე.
-ხელი გტკივა?-მკითხა თბილად და შუბლზე მაკოცა.
-წამოდი ექიმტან წაგიყვან-მოვიდა ნიკაც, ხელი წელზე მომხვია და წამომაყენა
-ბოზ.-ვუთხარი წარბშეკრულმა და გაწითლებულ ხელს დავაკვირდი
-კარგი რა, ვერ მოვზომე, მეგონა ხალიჩა ეგო-თავი იმართლა მან.
-კარგი რა-ხელი ავიქნიე და გავიცინე
-ხო ვითომ პირველად მოხდა-ეხლა მანაც გადაატრიალა თვალები
-გახსოვს შენს ლოგინს ცეცხლი რომ მოვუკიდე და შენ შიგნით იწექი-ავხარხარდი უცემ მე თუმცა ხელზე რომ ხელი მომკიდა „კაკალამ“ მაშინვე წამოვიკივლე
-კაი ტო პროსტა ხელი მოგკიდე-სწრაფად გაწია ხელი უკან
-უეჭველი მოტეხილიაქ-დაასკვნა გაბრიელმა
-არც პირველია და არც უკანასკნელი-შევნიშნე მე და ჩავიცინე.
-ისე გიხდება, ბარემ ეგ შენი ყავისფერი ლინზები ამოიღე თვალიდან და ნამდვილ რუსსს დაემსგავსები-მირჩია გაბრიელმა
//
-თაბაშირი დავადე, ტკივილგამაყუჩებლები გამოვუწერე, 1 თვეში მოდით და ვნახოთ რამდგომარეობა იქნება-მითხრა ექიმმა და იქედან გამომისტუმრა. ბიჭები მოსაცდელში არ იყვნენ, გარეთ გავედი, არც მათი მანქანა იყო სადმე.
-სად წაეთრიეთ?-ჩავყვირე ტელეფონში როგორც კი მიპასუხეს
-ნაშებში, თვითონ წაეთრიე სახლში-მიპასუხა ნიკამ და ტელეფონი გამითიშა.
-ამათ ში. თუაქქონდეთ-ჩავილაპარაკე და ფეხით გავუყევი გზას, სიხარულისგან ლამის ცას ვეწიე ნაცნობი მერსედესი რომ შევნიშნე, კიდევ კარგი, პატარა ჩიხი იყო და იოლად დამინახავდა, წინ გადავუდექი და ხელი ავუწიე
-ლუკა?-გაოცებულმა გადმომხედა მან
-სახლში გამიყვანე რააა-გავიცინე და მანქანაში ჩავუხტი.