სანდრო
მე სანდრო დადიანი ვარ 22 წლის , ვსწავლობ ლონდონში , არქიტექტურის სპეციალობით და ვმუშაობ ერთ - ერთ კომპანიაში. 3 წელი გავიდა რაც საქართველოდან მოულოდნელად წამოვედი , ისე რომ ყველაფერი დავანგრიე და გავაქრე , ძალიან გამიჭირდა ამ გადაწყვეტილების მიღება , მაგრამ ჯობდა რომ ესე მომხდარიყო, ვიცი ადრე თუ გვიან მომიწევდა ამის გაკეთება ეს ჩემი ოცნება იყო . მართალია სიცოცხლეზე მეტად მიყვარდა ემა , ყველაფერზე მეტად მინდოდა მასთან ყოფნა , მაგრამ არ მინდოდა , რომ ესე ვყოფილიყავი მის გვერდით, მინდოდა შემექმნა კარგი მომავალი და შემდეგ ოჯახი მასთან ერთად , გვეცხოვრა ერთად და გვყოლოდა ძალიან ბევრი შვილი .. თუმცა პატარა ბიჭივით გავიქეცი , დავტოვე და სამუდამოდ დავკარგე ჩემი სიყვარული , გამიჭირდაა მაგრამ გადავიტანე , წასვლიდან ერთ წელში , უნივერსიტეტში გოგო გავიცანი , ერთმანეთს კარგად გავუგეთ , სამხრეთ აზიიდან ჩამოვიდა , უკვე წლებია ლონდონში ცხოვრობს , ძალიან ლამააზი და თბილი , ძალიან ვუყვარდი , მოახერხა ჩემს გულში შემობიჯები და დროებით დაამავიწდა ემა , დროს კარგად ვატარებდით , მუდამ მხიარულად.. თბილისელ ძმაკაცებთან ყოველთვის მქონდა ურთიერთობა , მაგრამ 1 წელი არავინ მელაპარაკებოდა , ყველასგან მოულოდნელად მიღებული გადაწყვეტილების გამო, მაგრამ დავიბრუნე ჩემი ძმები , ვერ ვბედავდი მათთან მელაპარაკები ემას შესახებ ან რამე მეკითხაა , იცოდნენ რომ სხვა მყავდა და თითქოს ის უკვე დავივიწყე.
ამ არდადეგებზე სარამ სიურპრიზი გამიკეთა მოულოდნელად და მალდივებზე გავემგზავრეთ, დროს ძალიან კარგად ვატარებდით , რომ არა ერთი უჩვეულო ფაქტი .
- მოკლედ საღამო საათი იყო , როცა სასტუმროში ვისვენნებდით , ამ დროს სასტუმროს დამლაგებელი შემოვიდა ოთახში ახალი ხალათები შემოიტანა და გვითხრა რომ სანაპიროზე დღეს წვეულებაა და შეგვეძლო კარგად გაგვტარებინა დრო. მედა სარამ გადავწყვითეთ რომ წავსულიყავით , ჯერ მე ჩავედი , რადგან მთხოვა რომ მოსამზადებლად დრო მჭირდებაო,ზღვისპირას ახლოს ჩამოვჯექი და მუსიკას ვუსმენდი , რომელიც მთელ სანაპიროს აყრუებდა , კარგი განათება , მუსიკა , დასალევი , ძალიან ბევრი ხალხი , ცეკვები და მოკლედ ყველაფერი არაჩვეულებრივი იყო .. ფიქრებში წავედი , ძალიან ღრმად , მოვწყდი ამ სამყაროს და უცებ გამოსაშვებ საღამოზე დავბრუნდი .. რა მოხდებოდა რომ მივსულიყავი ??, ჩემი ფანტაზიით შევქმენი ეემა , როგორი შეიძლებოდა ყოფილიყო ის ? როგორი კაბა ეცმეოდა ? თმა როგორ ექნებოდა ,? ჩემს ფანტაზიაში ემას წითელი კაბა ჩავაცვი , თმა გაშლილი ქონდა , ისეთი ლამაზი იყო ისეთი რომ კიდეც ერთხელ შემეკრა სუნთქვა , უცემ სარას ხმამ გამომაღვიძა და დააფრთხო ჩემი ოცნებები
-hello dear , what are you doing ?
-i'm thinking, oh you are so beautiful.
-thank you ,
.. მალე წამოვედით , როცა უცებ სანაპიროს ხმაში, მუსიკის ხმასა და ამდენი ადამიანის ლაპარაკში უცებ ჩემი ენა გავიგე , ენა ქართული , რომელიც ასე მენატრებოდა
-ნიცა წამოდი , ნუ ელოდები მაგათ , აზრი არ აქვს ..ხმა ქართული კი , მაგრამ ეს ხმა ისე მეცნობოდა , რომ პულსის აჩქარება შევნიშნე , უცებ მოვტრიალდი და ჩემთან ძალიან ახლოს იდგა , წითელ კაბაში და გაშლილ თმებში ემა .. როოგორ ვინერვიულო ვერ გეტყვით , მაგრამ ძალიან მინდოდა მივსალმებოდი ,თავი შემეხსენებინა , მართალია ეს ძალიან ეგოისტური საქციელი იყო მაგრამ ძალიან მენატრებოდა , მინდოდა თვალებში ჩაამეხედა , მისი მწვანეთვალები კიდევ ერთხელ მენახა , თავი დავკარგე და ნაბიჯი გადავდგი , როცა უცებ დავინახე ,ვიღააც ბიჭმა როგორ ჩამიარა გვერდით და პირდაპირ ემასთან მივიდა , წელზე ხელი თბილად მოხვია და აკოცა .. გული მეტკინა ძალიან , მივხვდი რომ კიდევ მიყვარდა , ძალიან მიყვარდა , ვიგრძენი ცრემლები ჩემს თვალებზე და მოვტრიალდი რომ დავენახე , ოთახში ავედი , სარას დაველაპარაკე რომ რაღაც პრობლემები მქონდა და უნდა წავსულიყავით , მან დარჩენა გადწყვიტა , საღამოთი ჩემი ქალაქიდან მეგობრები ჩამოვლენ და მინდა რამოდენიმე დღე მართთან დავრჩეო, მოკლედ მარტო წავედი ლონდონში , ვგრძნობდი როოგორ მენატრებოდა ემა , და როგორ მძულდა ჩემი თავი ...


ემა
როცა თვალების მოხუჭვა გადავწყვიტე ,ძალიან დაღლილმა ამდენი ფიქრისგან , ძალიან დალილმა მუდამ იმედგაცრუებული სიყვარულისგან , ჩემი მობილური აინთო , სმს მოვიდა , არ მინდოდა მენახა , ვიცოდი ან ჩემი ძმა იქნებოდა , ყოველ დღიური სმს ით - მოვედი საყვარელო , ან ნიცა - გძინავს ?? ამიტომ თვალები დავხუჭე და ძილის მოსვლას დაველოდე , ავფორიაქდი , რაღაც ვერ მოვისვენე და მობილური ავიღე , გავვოცდი როცა სმს გავხსენი და საწოლიდან წამოვვარდი
- გამარჯობა , და მაპატიე ! მაპატიე ყველაფერი რაც გავაკეთე , მაპატიე რომ მიგატოვე , რომ დავიკარგე , რომ დაგივიწყე , გაგიხსენე მაგრამ არ მოვედი , ოკიანის გადაღმა შეგხვდი მაგრამ არც იქ მოვედი , მაპატიე რომ შემეშინდა , მაპატიე რომ შენი თავი სხვას დავუთმე ,ისიც მაპატიე რომ დღეს აქ ვარ!! სიყვარულით სანდრო .))
გული ამომივარდა შეტყოდინება 20 ჯერ წავიკითხხე , ცრემტელი ვერ შევიკავე და ხმამაღლა ტირილი დავიწყე , თავი საბანში ჩავრგი და შეტყოოობინების ყველა სიტყვა გავშიფრე ჩემს გონებაში .. მაწუხებდა კითხვები - დაბრუნდა? რატომ დაბრუნდა ? რა უნდა ? შევძლებ ? და ა.შ .. ძალიან შემეშინდა , სიყვარულლის შემეშინდა , რომელსაც ამდენ ხანს ველოდი ..და როგორც იქნა 20 წუთის შემდეგ შეტყობინება დავწერე
- დაბრუნდი ??
-მხოლოდ შენთვის !
- გელოდებოდი ,...მაპატიე რომ ოკეანის მეორე მხრიდანაც გავუშვი შენი თვითმფრინავი , მაპატიე რომ არ შეგაჩერე , ისიც მაპატიე რომ თვალი აგარიდე და ისიც რომ არ დაგელოდე !... სიყვარულით ემა ..
-მაპატიე რომ ისე მიყვარხარ როგორც წლების წინ ! ვიბრძოლებ შენთვის . გპირდები !
-გზა ხსნილია ... ))