მოულოდნელი მოლოდინი (თავი 5 )

ხელებს მიცურებდა ან თმებში ხან პეხებზე და საერთოდ მოეშვა ჩემი სხეული და მისი მორჩილი გავხდი.ელვის სისწრაფით შეიხსნა ქამარი. ყველა მისი მოძრაობა უაზროდ სექსუალური მეჩვენა ლამის ჭკუიდან გადავედი მისი სურვილით. ორივე ხელი საჯდომისკენ წაიღო და

მოულოდნელი მოლოდინი (თავი 4 )

-კარგი რა -- მაკო-- თავიდან ყველა მაგარია და მერე ისე ჩააჯვავენ სიტუაციაში აქეთ შენ გამოდიხარ დამნაშავე. - გეთანხმები, ბევრი შემიძლია გავატარო მაგრამ ერთმა ელემენტარულმა შეიძლება ისე შემიცვალოს უცებ წარმოდგენა, ესემესიც კი დამენანოს არამც თუ სხვა

მოულოდნელი მოლოდინი (თავი 3)

- კარგად რომ ხარ უკვე გასაგებია.. სად ხარ?- კითხვა იმდენად მოულოდნელი იყო შინაარს ვერ მივხვდი - სახლში...- გაკვირვებული პასუხი - ეს ისე ინსტიქტურად... ანუ ჩვენი შეხვედრის მიზეზიც კარგად არის - კი ბატონო... შენ ასე ინტერესდები ყველა თქვენს

მოულოდნელი მოლოდინი (თავი 2)

-ლილე, მოპირდაპირე მხარეს ვიტრინიდან ვიღაც ტიპი გიყურებს -მე?!- გამიკვირდა, გრძელ მრავალ დასაჯდომიან სკამზე ვისხედით ერთმანეთს პირისპირდა მე ვიტრინას ვერ ვხედავდი. -ხო.. მემგონი დაევასე- გაიცინა ქეთამ - ღადაობ?!..ამ ფორმაში თუ ვინმეს დავევასე ალბათ

მოულოდნელი მოლოდინი

"დანაშაული თუ ცოდვა". ალბათ ვინ რა კუთხით შეხედავ იქიდან გამომდინარე დაარქმევს ამ საქციელს სახელს, მაგრამ დღეს დღეისობით სიტყვა "ცოდვა" ნაკლებად აქტუალურია,"დანაშაული" უფრო ჟღერს, უფრო მრავალმხრივი მნიშვნელობა აქვს და ხალხიც ამ შემთხვევაშ

მოლოდინი

თვალები ისევ აფრქვევენ სევდას თავში ფიქრების მთელი არმია, იმ დღეზე ვფიქრობ,საბედისწერომ ჩემი ცხოვრების გზა რომ არია.

მოლოდინი

შენთვის რა არის სიყვარული? -არ ვიცი, სიყვარულის მნიშვნელობას ჯერ კიდევ ვერ მივხვდი და შენთვის? -ჩემთვის სიყვარული ვირუსია რომელიც შეიძლება ერთი, ორი წელი გაგრძელედეს ან მთელი ცხოვრება თან გსდევდეს. -და როდესმე გყვარებია? -კი ახლაც მიყვარს.

მოლოდინი

წარმოიდგენს, რომ პატარა ვარდისფერ კედლებიან ოთახში მარტო არაა, მარტო არ წევს ვარდისფერი გადასაფარებლის ქვეშ და მის რბილ თოვლივით თეთრ სხეულს ოდნავ უხეში არსება ეხება, მის წვრილ ფეხებს ბალიშის უხეში „ჩიხოლივით“ გრილი ქალის შეხებასავით ედება ოდნავ

მოლოდინი [სრულად]

სამსახურიდან ენერგიაგამოცლილი გამოვდივარ და ცივ ჰაერს ვუშვებ. როგორც იქნა დავასრულე ერთ-ერთი წიგნის თარგმნა, უფროსსაც ჩავაბარე და როგორც იქნა მისი კმაყოფილი მზერაც დავიმსახურე ბოლო ერთი კვირის მანძილზე. უღიმღამოდ მივაბიჯებ ჩემი კორპუსის წინა ეზოში.

მოლოდინი_ს დასასრული !

"ბედნიერ ადამიანებს სულაც არ აქვთ ყველაფერი საუკეთესო... მათ უბრალოდ შეუძლიათ დაინახონ საუკეთესო იმაში, რაც აქვთ..."ჯ. ქარჩხაძე...ქორწილიდან რამოდენიმე დღეში თბილისშში წამოვედით , ისე მიჭირდა ბებიასა და პაპას დატოვება , ლუკასაც ასევეე, და მათაც