მეორე დილით გაოცებულმა გავიღვიძე არ ვიცოდი რა მოხდა გუშინ, შოკი მქონდა . ნახევრად მძინარემ წამოვდექი საწოლიდან ვიბანავე და სასწავლებელში წავედი , ნიცა ვნახე სმს ვანახე რა თქმა უნდა , თითონაც დაოცდა .მძიმე დღე იყო ჩემთვის , ამიტომ ადრე გამოვედი უნივერსიტეტიდან , გასასვლელთან სანდრო დამხვდა ყვავილებით, არვიცი გამეხარდა თუ მეწყინა არ ვიცოდი მინდოდა თუ არა მის გვერდით ყოფნა .. ყავის დასალევად წავედით ცოტა გვინდოდა რომ გველაპარაკა ..
- რა იქნება ამის შემდეგ ემა ?
-არვიცი ! არც ის ვიცი მინდა თუ არა რამე იყოს, დიდხანს მინდოდა შენი დაბრუნება , მენატრებოდი . მაგრამ ყველაფერი შეიცვალა და მერე შენი დავიწყება მინდოდა , არმინდოდა რომ რაიმე საერთო მქონოდა შენთან , მეშინოდა შენი დაბრუნების , მაგრამ შეიცვალა ყველაფერი შიში გაქრა , გრძნობები შეიცვალა , ყველაფერი ერთ ზარდახშაში მოექცა და საკუჭნაოს ერთ კუთხში დაიდო ადგილი , მე ვნახე ის ადამიანი ვინც შეიძლებოდა შენს ადგილას ყოფილიყო , ვინც შეიძლებოდა შემყვარებოდა ძალიან მალე , იმიტომ რომ მან შენი სიყვარული დამავიწყდა , მაგრამ ისიც წავიდა , ამიტომ მივხვდი რომ არ მჭირდება გვერდით არავინ , მარტო უფრო მარტივია .. მაპატიე სანდრო , წადი იქ საიდანაც დაბრუნდი , ცხოვრებას ნუ გამირთულებ .
ავდექი ყვავილები მაგიდაზე დავუდე და წამოვედი , კაფიდან რომ გამოვედი , უცებ ხელი მომკიდა მისკენ მიმატრიალა და მაკოცა , ესს ის იყო რასაც ამდენს ხანს ველოოდი , მაინც მან წაიგო ჩემი პირველი კოცნა
-ვიცი რომ კვლად პირველი ვარ , კარგად დაფიქრდი გთხოვ
-ეს არაფერს ცვლის , დიდხანს ვფიქრობდი !
წამოვედი , მართლა დიდხანს ვფიქრობდი ჩემს საქციელზე , მძულდა სანდრო , ნიკა , ყველა ბიჭი ჩემს სიახლოვეს, მინდოდა ძალიან შორს წავსულიყავი , ყველა და ყველაფერი დამევიწყებინა , ან მინდოდა მართლა მეპოვა ნამდვილი სიყვარული ოგონდ ეს სანდრო არ უნდა ყოფილიყო , რთული იქნებოდა მისი კვლად ნდობა , შეიძლება ქორწილის დღეს მივეტოვებინე ან მშობიარობის დღეს , ეს ის ბიჭი იყო , რომელსაც არ გაახსენდებოდა , დაბადების დღე, სიყვარულის დღე , ვერასოდეს მიხვდებოდა რომ შეყვარებულს ახალ წელს საჩუქარი აჩუქოს , არასდროს ემახსოვრება ქორწინების თარიღი და ბავშვის დაბადების დღე , ეს ის ტიპიური ახალგაზრდა იყო რომელიც ყოველთვის წავიდოდა , მაშინ როცა ყველაზე მეტად გჭირდება გვერდით .. ეს იყო ჩემი წარმოდგენა ნიკაზე ...
მოსაღამოვდა , ნიცამ გამოოოდიო , მეც ჯინსი , საროჩკა და ტყავის კურტკა ჩავიცვი და კიბეებზე ჩავირბინე , გაასასვლელში ჩემდა მოულოდნელად ნიკა დამხვდა , ვარდებით , ეს ოორი ისე გავდა ერთმანეთს , თითქოს ისტორია მეორდებოდა , მინდოდა ის ვარდება მის წინ დამეყარა და მთელი ზიზღი მხოლოდ ამ ერთზე მეყარა , როგორ შეეეძლოთ ესე მოქცევა , უცებ გაქრობა და მერე გამოჩენა ვითიმც არაფერი მომხდარა , ეს ყველაზე გულის ამრევია ..
- ემა , მაპატიე საყვარელო, მნიშვნელოვანი საქქმეე..
-მაპატიე ემა , მნიშნველოვანი სააქმეები მქონდა , ამიტომ ვერ მოვახერხე შენი ნახვა , ვერც დარეკვდა და მოწერა , იმიტომ რომ ეხლა ხომ 18 საუკუნეა , არც მობილური და არც ინტერნეტ საშუალეება , არვიცი რაატომ ალბათ დრო მჭირდებოდა დავრწმუნებულიყავი შენს სიყვარულში ჩემო ემა და მაგიტომ წავედი , მაპატიე გთხოვ , მე დღეს შენთან ვარ და გპირდები არასოდეს მიგატოვებ , ეხ ნიკა , ნეტა იცოდე რამდენჯერ მომისმენია ეს იდიოოტური ტექსტი , არ მჭირდება შენი ყოფნა , არაფერი არ მჭირდება თქვენსგან წაადი და აღარასოდეს დაბრუნდე ..
- ხოო , ალბათ სიყვარული დაგიბრუნდა და ნიკა აღარ გინდა , ეჰ სანდრო სანდრო გასწავლი სხვის გოგოს შორიდან როოგორ უნდა უყური
- მე შენი გოგო არვარ , და არც სანდრო დაბრუნებულა ჩემს ცხოვრებაში ... ამიტომ წააადი !
ტაქსი გავაჩერე და გოგოებთან წავედი , სანდროც იქ იყო მაგრამ არაფერი შემიმჩნევია , ცოტა დავლიეთ , ვილაპარაკეთ , ვიმღერეთ მოკლედ კარგად ვერთობოდით , უცებ გავიხედე სანდრო აივანზე იდგა და მობილურზე ლაპარაკობდა , არ მინდოდა რამე შემმემჩნია , მაგრამ მივხვდი რომ ანერვიულდა , გარეთ შეუმჩნევლად გავიდა , საბას ვუთხარი 15 წუთის შემდეგ, ყველა თითო თითოდ ურეკავდა , მაგრამ არავის ზარს უპასუხა , ბოლოს საბამ მთხოვა შენ დაურეკე იქნებ გიპასუხოსო , ზარი გავიდა და მობილურიც გაითიშა , შემდეგი 2 საათი იყო მობილლური გათიშული, ყველა ვნერვულობდით , ყველა მეგიბარს დავურეკეთ , ნაცნობებს , ახლობლებს ყველას ვინც აქეთ ყავდა , არავინ არაფერი იცოდა , ბოლოს დავმშვიდდით , ჩემი აზრი ვთქვი
-ალბათ გოგოსთანაა, ნუღარ შევაწუხებთ
ბიჭები 1 სააათში წავიდნენ ,მე ნიცასთან დავრჩი , ღამის 3 საათი იქნებოდა , მობილური აწკლიალდა , ნიცამ გამორთო , ჩემზე გადმოვიდნენ , ბოლოს ავიღეთ დათი იყო
- გოგო , გაიღვიძეთ , სანდრო საავადმყოფოშია , ძალიან ცუდათაა ,
- რაა?? რა მოხდა?? ავარია მოუვიდაა ??
- ააარა , ვიღაცამ ცემაა
- რრააა?? ვინნ ????
- სავარაუდოთ , ნიკამ !
- გაგიჟდი ? არარსებობს, სად ხართ?
-გაგუაში
- კაი გამოდივართ
სწრაფად გაავვარდით სახლიდან , ტაქსი გამოვიძახეთ და 15 წუთში გაგუას კლინიკაში ვიყავით, იქაურობა გაბნელებული იყო , პოლიცია , ბავშვები , სანდროს დეიდა , დეიდაშვილები მოკლედ ყველა
- საბაა, რა ხდება ??
- არვიცი , პოლიციამ იპოვა რუსთავის გზაზე ეგდო , ტვინის შერყევა და მნიშვნელოვანი დაზიანებებიაქვს , როგორჩ ჩანს ხელით ნაცემი არარის , საჩივარს არ აკეთებს , არ ამბობს ვინ შეილება ყოფილიყო , ჩვენ გველაპარაკა და გვითხრა , მოკლედ არვიიცი
- ნახვა შეიძლება ?
- ექიმს ვკითხავ
-მიდი აბბა!!
- უკაცრავად შეიძლენა სანროსთან მნახველი შევიდეს ??
-უნდა ვკითხო მას სუურს თუ არა მნახველის მიღება , სახელი გვარი ?
- ემა ბაგრატიონი
-დამელოდეთ

-ბატონო სანდრო თქვენი ნახვა ემა ბაგრატიონს სურს . შემოვუშვათ ?
-დდიახ , შემოუშვით
.
- შეიძლება ?
- მოდი !
- როგორ ხარ ?
- აარამიშავს !
-არ წამოდგე , იწექი , .
სანდრო რა მოხდა ??
- არაფერი , შენ არ ინერვიულო და არ ჩაერიო , მე მივხედავ
- ძალიან გთხოვ , არ მინდოდა პრობლემები შეგექმნას ჩემს გამო , ამით არაფერი შეიცვლება !
- შენ უკვე არაფერ შუაში აღარ ხარ , მე მაქვს პირადი ინტერესები მაგ ბიჭთან ..

ამ დღის შემდეგ 2 კვირა გავიდა , ხან ნიკა იწვა საავადმყოფოში ხა სანდრო და ასე გრძელდებოდა , ყელში ამომივიდა ამდენი პრობლემა , ორივე მეზიზღებოდა , გული მერეოდა მათ დანახვაზე , კატასტროფად მიქციეს ცხოვრება და ჩემი ოცნებებიც დამიმახინჯერ ,ეს ყველაფერი ნიკას საქქციელმა დააგვირგვინა ,
ორშაბათი საღამო იყო სახლში ფილმს ვუყიურებდით მე და ნიცა , კარზე ზარი იყო , მოკლედ კარი ჩამოიღეს სანამ გავაღე , შევვაღე და ვიღაც გოგო იდგა
- მომისმინე შე დამპალო , მახინჯო , დაანებე ნიკას თავი თორე ცხოვრებას ჯოჯოხეთად გიქცევ
-თქვენ ვინ ხართ?
-მე ნიკაც ცოლი ვარ , 5 დღეა რაც პარიზიდან ჩამოვედი , იცოდე შეეშვი ჩემს ქმარს
- ქალბატონო ჯერ ერთი , არც ვიცოდი ნნიკას ცოლი თუ ყავდა , მერე მეორე არ მაინტერესებს თქვენი ქმარი , წაიყვანეთ სადაც გინდა და სთხოვეთ შემეშვას და ცხოვრებას ნუ მიმახინჯებს , თორემ ძუკნა და მახინჯები თქვენსკენ მოგიმრავკდებათ
და კარები მივუჯახუნე , ისტერიკული ტირილი დავიწყე , ნერვები მეშლებოდა ჩემს ცხოვრებაზე , ამდენ ხანს ესე როგორ მატყუებდა ? ნუცას ტვინიი გავუბურღე , 1 ხდებოდდა სახლში რომ წავიდა, მეც საწოლში ჩავწექი და ვფიქრობდი თუ რა გამეკეთებინა ? როგორ გავშორებოდი ამ ყველაფერს , მოკლედ კარგი იდეა მომივიდა თავში , ბარგი ჩავალაგე , წერილი დავწერე და ტაქსი გამოვიძახე
- დედა , მამა , მაპატიეთ , მინდა რომ ცოტა ხანს ძალიან შორს ვიყო , ამიტომ ბებია ბაბიასთან მივდივარ , ძალიან გთხოვთ ჩემი ამბავი არავის უთქრათ , ან უთხარით რომ უცხოეთში წავედი , ჩემი ამბავი ვინმემ რომ გაიგოს გპირდებით არ დავბრუნდები არასოდეს.. გკოცნით

8 საათი გზაში დაა ძალიან ძალიან შორს თბილისიდან , ჩემი ხევსურეთი , ჩემი სოფელი , სიმშვიდე , სილამაზე , სითსო , ეს სეთი კარგია . მიყვარს აქაურობა , სულს მითბობს და მილამაზებს , შორს ჭუჭყიანი ქალაქიდან , ამდენი გაბოროტებული ადამიანსგან შორს ყოფნა , ეს შენანიშნავია .. მინდოდა ისე კარგად დამესვენა როგორც არასოდეს , თბილად ჩემს უსაყვარლეს ბებოსთან და პაპასთან ერთად , ამ ფიქრებში ვიყავი გართული , როცა მარშუტი ჩემი ეზის წინ გაჩერდა , მეც ჩემი ბარგი ჩამოვიღე და ჭიშკარში შეევვარდი
- ბეებო , ბეებო მეე ვარრრ !! და გახარებულმაა სახლიდან გამოსულლ ბებოს ხელები მაგრად მოვხვიე , მისი დამწკნარი თითები ისეთი თბილი იყო , რომელიც სახეზე ვიგრძძენი , ხელები სიყვარულით სითბოთი საავსე , დაღლილი ეზოს საქქმებით , მაგრამ მაინც ლამაზი , მიყვარდა მე ეს თითები და მენატრებოდა .
- ჩემო შვილო , ემილია შენ ხარ ბეებო ? როგორ გაიზარდე ჩემო პრონცესა ! როგორ გამახარე ..
კაცოოო ილიკო , ნახე ვინ ჩამოვიდა .. ჩვენი გოგო ჩამოვიდა კაცო გამოდი - ბაბუას გასძახა , რომელიც ბახჩიდან ამოდიოდა , მეც გავიქეცი და ბაბუას მაგრად მოვეხვიე
- როგორ მომენატრე ჩემო პატარა გოოოგო
-მეც ძალიან მომენატრეთ , ამიტომ აქ ვარ , და დიდი ხანი მოგიწევთ ჩემი გაძლება და მოოვვლა და ორივეს ლოყაზე მაგრად ვაკოცე
- ოღონდ ჩენ აქ იყავი და მთელი ცხოვრება მოგივლით ჩემო გოგო
რა კარგია , ბებია და პაპა, თბილი ბუხარი , ბებიას საჭაპურები და ბაბუას გაკეთებული ტკბილი კომპოტი ან ჩაი , მშვიდი ეზო , მზვანე მინდოდი , ლაღი , მხიარული , ლამაზი ბავშვვების ხმაურიანი თამაში , უკვე 6 წელი გავიდა რაც აქ აარ ვყოფილვარ , მაგრამ ჩემი ბავშვობის ჰამაკი ვვლავ კიდია იმ ხის ქვეშ , დიდი ბიბლიოთეკა ისევ თავის ადგილას დგას , ჩემი სააყვარელი წიგნები , ყველაფერი ისევ ისეთია , როგორიც მაშინ ჩემს ბავშვობაში .ან უფრო ლამაზი
. 5 ლამაზი დღე გავიდა ჩემს საყვარელ ადამიანებთან ერთად , მივეჩვიე ცხოვრებას მათთან ერთად, დილით ადრე ადგომას და ღამით ადრე დაძინებას , არანაირი ფიქრი და პრობლემა ,არანაირი ნიკა სანდრო და თბილისი , აქ ცხოვრრება ესეთია დილით ბაბუასთან ერთად ეზოს საქქმეები , ბებიასთან ერთად საჭმლის მომზადება , საღამო პირას ჰამაკში წიგნის კითხვა საღამოს კი მაათთან ერთად ბუხრის ძირას ჭორაობა ...
გუშინ მათ მითხრეს რომ ხვალ დილით ადრე სოფლის ცენტრში მიდიიოდნენ , სადაც მეორე დღემდე დარჩებოდნენ ,
დილით ბებია და პაპა გავაცილე , ვისაუზმე , ჩემს წიწილებს საკენკი დავუყარე და ჰამაკში მოვკალათდი , უცებ ფიქრებით თბილისსში წავედი , ნეტა რას შვებოდნენ ჩემი ბავშვები , რამოხდება ნიცას რომ გდავურეკო ??ისინი ძალიან მომენატრაა ! ამ ფიქრებში გართულს ლამაზმა ხმამ გამომაღვიძა
- ეთოო ბეებოოო , ილოო პაპა, სახლში ხარრთ?
ჭიშკარს მივუახლოვდი და ხელში ლამაზი შავთველება ნამდვილი ხევსურის აღნაგობის ახალგაზრდა შემრჩა , მმივუახლოვდი და უცებ მისი თვალების სიღრმეში წავედი , ისეთი ლამაზი თვალები ქონდა , დიდი ტუჩებიიი , დაბალზე წვერი , მუქი ჯინსი ეცვა სახლის საქქმებით დასვრილი და შავი მაისური , რომელიც ისე უუკვეთთდა მის კარგად ნავარჯიშებ კუნთებს რომმ ცოტა დავინები .
- თქვენ ალბათ ემა ხო ? უცებ აზრზე მომიყვანა მისმა შეკითხვამ
- დიახ .. ბებო და პაპა სოფელში წავიდნენ , შენ ალბათ მეზობელი ხარ? ?
- კიი მე ლუკკა ვარ , მესამე სახლში ვცოვრობ .. ისსს, მე მათი წიგნი მქონდა და დავუბრუნე ,
- მადლობა , შემოდი
- აარა იყოს არ მოგაცდენ , (არადა არ მინდოდა რომ წასულლიყო)
- ჩემთან ერთად არ დალევ ჩაის ლუკაა ?
- სიამოვნებით , მითხრა და თავზე ხელი დაბნეულად გადაისვაა !
ჩაი მოვამზადე და ბუხართან მოვკალათდით , სიამრთლე რომ გითხრათ სიმპათიური „ლუკა“ ცხენზე ამხედრებული პრინცივით მომევლინა ხევსურეთის მთებში ... არ მიყურებდა , საერთოდ არ მიყურებდა , ალბათ ძალიან მმორიდებულია თქო ვფიქრობდი , ვაიმე რამდენი რამე ვიფიქრე წამიერად , ალბათ ყავს ხხევსური ლამაზი გოგო , რატო დავპატიჟე , მრცხვენია ღმერთო , მაგრამ ძალიან სიმპათიურია , მოკლედ ტვინი ამიდუღდა ამდენი ფიქრით და როგორც იქნა შევძელი რაღაც მეთქვა მისთვის -
- აბა ლუუკა , მომიყევი შენს შესახეებბ !! უცებ ყურადღება მოაშორა ბუხრის თავზე მდგარ ფოტოს და ჩემსკენ წამოვიდა , ბალიში აიღო და ლამაზად ჩემთან ახლოს მოკალათდა ..