-ჩემს შესახებ ბევრი არაფერია მოსაყოლი ( ვაიმე მისი ხმაა)
- არაუშავს ცოტა მომიყევიი
- კარგი , მოკლედ მე ლუკა ვარ 24 წლის , ვცხოვრობ შენსგან მე-3 სახში , მყავს პატარა ძმა , რომლის მოვლითაც ვარ დაკავებული , 17 წლამდე თბილისსში ვცხოვრობდი , დაახლოებით 7 წლის წიინ ჩემი მშობლები ავტო კატასტროფაში დაიღუპნენ , ამიტომ ვალდებული ვიიყავი ხევსურეთში დავბრუნებულიყავი ბაბუასთან , მაშინ ჩემი ძმა 3 წლის იყო , ამიტომ მე და პაპა ერთად ვზრდიდით, 3 წლის წინ კი ისიც გარდაიცვალა ახლა მხოლოდ მე და ჩემი ძმამა ვართ
-ღმერთო , ვიზიარებ , მააპატიე
-არაუშავს უკვე მივეჩვიე
-როგორია შენი დღე ?
- ძალიან ჩვეულებრიივი , დილით 6 საათზე ვიღვიძებ , არაქვს მნიშვნელობაა წვიმს , თოვლს ქარია თუ მზეა , პირველად მშობლების საფლავზე მივდივარ , და იქაურობას ვასუფთავებ , მერე მოვდივარ ეზოს საქქმებს ვაკეთებ , ჩემს ძმას ვაღვიძებ , სკოლისთვის ვამზადებ და ვუშვებ , საჭმელს ვაკეთებ , სახლს ვალაგებ , მერე წიგნს ვკითხულობ ან სიმღერას ვწერ , კვირაში 3 ჯერ ბავშვებს გიტარასა და ფანდურზე დაკვრას ვასწავლი, ხშირად განმარტოებისა და დასვენებისთვის ჩემს საყვარელ ადგილად მივდივარ და ჩემს ცხოვრებას ვუყურებ , როგორ შემიძლია ამდენი რაღაცის გაკეთება , როგორ შევძელი ამხელა პასუხისმგებლობის ჩემს თავზე აღება და ა.შ , ხშირას მე და ილო პაპა ერთად დავდივართ სანადიროთ, ისჩემი საუკეთესო მეგობარია ( გაიღიმა , მისმა თეთრმა და ლამაზმა კკბილებმა თვალი მომჭრა)
- ძალიან ძლიერი ადამაინი ხარ როგორც ჩანს .. მომწონს შენი ცხოვრება
- ხო ის განსხვავდება ქალაქელი ადამიენების ცხოვრებისგან
-მართალია , ჩვენი დღე , გვიან იწყება და გვიან მთავრება რეალურად კი მთელ დღეს ყავის სვამასა და ჭორაობაში ვატარებთ .. 6 წელია აქ არ ვყოფილვარ , ძალიან დავიღალე დატვირთული და უაზრო ცხოვრებით , მუდამ ბრძოლითა და იმედგაცრუებით , თავშესაფარი კი მათ კალთაში ვიპოვე
- ძალიან მიხარია რომ ჩამოხვედი და შენი გაცნობის შესაძლებლობა მომეცა , თუმცა ისინი შენზე ყოველლთვის მიყვებოდნენ , შენი და შენი ძმის ფოტოს გულის ჯიბით ატარებს იილო პაპა და ძალიან ენატრებოდით
- მეც ძალიან მენატრებოდნენ ამიტომ ჩამოვედი , აქ დიდხანს დავრჩები , სიმართლე რომ გითხრა წასვლა საერთოდ არ მინდა , მოწმონს აქაურობა
- ამიხარდება თუ დარჩეეები .
- შეილება რაღაც გთხოვო ??
- გისმენ პატარა ქალბატოონო , სტუმრისათვის ყველაფერი შეიძლება
- წამიყვანე შენს ადგილას !
ნაზად გამიღიმა და ხელი ხელზე დამადო , ტანში დამაჟრიალა ,
- თბილი მოსაცმელი წამოიღე იქ საღამოოობით ცივა ..
მოკლედ ალბათ ერთი ნახევარი საათი ვიარეთ , უცებ კი მთის წვერზე აღმოვჩნდი , პატარა ეკლეესიის ნანგრევებთაან , მთელი სოფელი ხელის გულივით განდა , ირგვლივ დიდი ტყე , ლამაზი ხეები და ყვავილები , მთელი ნისლში გახვეული , და ლამაზად ამოსული და მთის წვერზე დაბრძანებული მზე , სხივები ანათებდა და ირგვლის ყველაფერს ათბობდა , ნაზი ნიავი კი ფოთლებს აშრიალებდა , ფოთლების ხმაურს კი ჩიტების ჭიკჭიკი ამშველებდა , როგორია ლამაზია ჩემი საქართველო , ჩემი ხევსურეთი და როგორ უხდება ამ ყველაფერს ლუკას ნაზი ღიმილი ..
-კლდის ძირას ჩამოვჯექით , სილამაზეში დავიკარგე , ვერაფერი ვთქვი მხოლოდ ვფიქრობდი და ვტკბებოდი
- მოგეწონა ?
- ძალიან ლამაზია , მადლობაა რომ შენი საიდუმლო გამანდე
თველებში რამოდენიმე წუთის განმავლობაში ვუყურებდით ერთმანეთს , ასე ემგონა რომ მისი ყურება არაასოდეს მომბეზრდებოდა , თვალებიდან ტუჩეებზე გადავიდოდი და პირიქით , და თვალს უბრალოდ ვერ ვწყვეტდი , ნეტა ეს ერთი ნახვით სიყვარულლია ? რა მჭირდა ვერ ვხვდებოდი , ფიქრებში წავედი მაგრამ თვალი ვერ მოვარიდე , არც მან მარიდებდა მზერას და უკვე ძალიან ნაგლად შევატყდით ერთმანეთს, სიჩუმე , სილამაზე , და ჩვენ ! ბოლოს კვლავ მან დარვია სიჩუმე
- ეგრე ნუ მიყურებ თორე შემიყვარდები , ისეც ბევრი არ მაკლია ! მითხრა და მისი თეთრი კბილები თვალისმომჭრელი ღიმილი :ხ ღმერთოოო !
- მერეე ? არ გინდა რომ შეგიყვარდე ?
- შენ გინდა ხევსური ბიჭის სიყვარული ?
-მმმ , არვიიცი და თავი გავწიე , თვალი მოვარიდე
ისევ ღიმილი , ოდნავ ირონიული და თამამი ნაბიჯი ხევსური მორცხვი ბიჭიდან , ეცებ სახეზე მისი ხელები ვიგრძენი ,, თაავი მომიტრიალი და ძალიან ძალიან ნაზად მაკოცა ტუჩის კუთხეში , არც ტუჩზე , მაგრამ არც ლოყაზე , ეს ისეთი კარგი იიყო , ისეთი ამაღელვებელი და მოულოოდნელი , გმერთო ეს ეხლა ნამდვილად მჭირდებოდა .. ისევ ლამაზი ღიმილი თავს მაკარგინებს ეს ხევსური ბიჭიიიიი .. შერცხვა თითქოს და თავი ხელებში ჩარრგოო ,
-ლუკკკა ! კითხვით ნიშნით წარმოვთქვი მისი სახელი
- ემა მაპატიე , ჩათვალე არაფერი გამიკეთებია
- ვერ ჩავთვლი , სახე მოვატრიელებინე და მე უკვე ძალიან თამამად დავეწაფე მის ლამაზ ტუჩებს , არ მინდოდა ეს წამი დასრულებულიყო , მინდოოდა სულ ესე ვყოფილიყავი ჩემს პრინცთან ერთად ,ხელი ჩავკიდე , თავი მხარზე დავადე , და ესე დაველოდეთ დაღამებასა და მზის ჩასვლას , ჩვენი ლამაზი პირველი საღამო , მე ლუკა , სითბო, კოცნა , მოფერება , ვოცნებობდი ესეთ დღეზე , მართლააა !
- წავედით ლუკა ??
არ მინდოდა დამთავრებულიყო ეს საღამო მაგრამ სახლი მელოდებოდა , ლუკას მისი ძმაა , წამოდგა და ხელი გამომიწოდა უცებ წამომაყენი და ძალიან ახლოს აღმოვჩნდი მის წინ , უცებ ნაზად ცხვირზე მაკოცა და გამიღიმმმააა . თავს მაკარგინებს ეს ბიჭიიი ..ხელი გავუშვი და მის წინ წავედი უცებ დამიძახა
- პატარა ქალბატონო . ( მეც მოვტრილდი და გავჩერდი )
- ხომ გითხარი ისე ნუ იზავ რომ თავი შემაყვარო თქოო
გავუღიმე კოცნა გავუგზავნე და შემოვბრუნდი , წამში კი მისი დიდი ხელები ვიგრძენი ჩემს წელზე , კოცნა კისერში , ტანში ჟრუანტელი , რომელიც იგრძნო აშკარად იგრძნო და გაეღიმა , ხელი კი ხელზე მომკიდა და ჩემს წინ წავიდა , შევაჩერე და მოვატრიალე
-და მე ?
-ვუზრუნებ მაალე შეგაყვარო თავი და ჩემთან დაგიტოვო , ლოყაზე მაკოცა და სახლისკენ წავედით .
მთელი ღამე არ მეძინა , მარტო ლუკა მიტრიალებდა თავში, კოცნა შეხება , მისი ღიმილი ,მგონი შემიყვარდა ,ხევსურმა ბიჭმა ჩემი გული დაიოყრო ... მე ბედნიერი ვარ !!