ვერსად წახვალ (11)
_აუ ტო რამდენი ურეკია. -სასწრაფოდ გადაურეკა მართას, მაგრამ ტელეფონი ახლა მას ჰქონნდა გამორთული, რაღაც არ მოეწონა.. აივნიდან გადმოიხედა მართას მანქანაც ვერ ნახა, მერე ესემეციც შეამჩნია მართასგან იყო. _კახუშ გირეკავდი, რამდენი ხანია დაკავშირებას ვცდილობ, ღამე დედამ დამირეკა და რაღაც ცუდად ყოფილა, მასთან მიწევს ორი კვირით წასვლა. მინდოდა მენახე, დილით გაგეცილებინე, მაგრამ ვერაფრით დაგიკავშირდი. უკვე მენატრები, როგორც კი ჩავალ დაგირეკავ. ამ ესემესმა იმდენად იმოქმედა მასზე, რომ ტელეფონი დალეწა... ერთდროულად გაახსენდა ბოლო დამშვიდობება, მერე ის, რომ დაბადების დღეზე მართა გვერდით არ ეყოლებოდა. როგორი გეგმები ეშლებოდა... _უტი სად ხარ ტო? _სახლში, რა იყო _ამო ჩემთან რა, მალე ოღონდ მოვიდა _კაროჩე რა, დაივიწყე ჩემი დაბადების დღეც და ეგ გეგმა _რა მოხდა ტო, გააფრინე ხო ვაბშე... _წავიდა ორი კვირით _სად ტო.. _დედამისი ყოფილა ცუდად -ამას ისე ნაღვლიანად ამბობდა, თან უნდოდა ყველაფერი დაელეწა.. ნანობდა ბოლო ღამეს, მართას გაკვირვებულ მზერას.. _აუ ტო მინდოდა გაგეცილებინეო, მე კიდე.. აუ ჩემი.. ეს ტელეფონი კიდე რას გამოვრთე. -უტის ნატაშკამ დაურეკა _ბიჭო სად ხართ ერთი? _რაიყო რო? _კახი ცოცხალია საერთოდ? გოგო გაგიჟებული წავიდა, როგორ ვამშვიდები არ ვიცი, ტიროდა კახი რაღაც კარგად ვერ არისო, რა დაემართა მაგას... კახი ყველაფერს ისმენდა. უარესად გახდა, არ იცოდა სად წასულიყო. მთელი დღე მართას ზარს ელოდა, მანაც დარეკა. _ალო, კახი _ხო მართუს, ჩახვედი ტო? _კი ჩავედი -უნებლიედ ტირილი დავიწყე _ტირი რო, ახლა არ გამაფრენინო! ხო იცი არ მიყვარს როცა ტირი, რა გატირებს მართუს -სისხლი გაეყინა _ტელეფონი რატო გამორთე? _დაიცალა, დილით შევამჩნიე. კაროჩე არ იტირო თორე , იცოდე იქ ჩამოგაკითხავ, ჩემზე არ იდარდო, მიხედე დედაშენს. _მერე შენი დაბადების დღე? _როცა ჩამოხვალ დაბადების დღეც მაშინ მექნება, შენთან ერთად... _არ არსებობს კახი, ვიცი რო აპირებდი აღნიშვნას, თუ გინდა რომ არ დამკარგო იცოდე ჩემ გამო არ გადადებ,ხო გაიგე? _კაი რა, ღადაობ? _არა მეთქი, იცოდე ყველაფერს გავიგებ, თუ მითხრეს რომ ჩაშალე აღარ ჩამოვალ. ხო იცი ამის გამკეთებელი ვარ. _ეგ არ თქვა მეორეჯერ. ხო გაიგე? _გავიგე -ვუთხარი დასჯილი ბავშვივით _ჭკვიანად მართა იცოდე დედაჩემს კახიზე ყველაფერი მოვუყევი, მართალი გითხრათ ასეთ რეაქციას არ ველოდი, მეგონა ცოტათი გამიბრაზდებოდა ან რაღაცნაირად შეეშინდებოდა, მაგრამ არა, ალბათ უნდოდა გვერდში ისეთი ადამიანი მყოლოდა ვინც დამიცავდა, თან იცოდა ყველაფერს გაანალიზებულად ვაკეთებდი, ვინმესთან თუ ვიქნებოდი ჩემი ღირსიც ის იქნებოდა. კახის დაბადების დღეც ახლოვდებოდა, მე კიდე აქ ვიყავი და ღამეები არ მეძინა, დედაჩემს ვერ ვეუბნებოდი, რომ კახისთან უნდა ვყოფილიყავი, მენატრებოდა უზომოდ, მინდოდა მეთქვა როგორ მიყვარდა, მისი დაბადების დღე ხო შესაფერისი დრო იქნებოდა. ნატაშკასთან გავიგე რომ აპირებდნენ აღნიშვნას. _დე რაღაც მინდა გთხოვო _მითხარი დედა რა გჭირს, რაღაც არ მომწონხარ _ხვალ კახის დაბადების დღეა, ვიცი შენი დატოვება არ შეიძლება, მაგრამ ამ დღისთვის ისე ემზადებოდა, ისე რომ მეც არ მეუბნებოდა. ვიცი ეგოისტურად ვიქცევი, მაგრამ ხო ხვდები არაა.. გთხოვ გამიგე. _დედაშემოგევლოს, შენ ოღონდ ბედნიერს გხედავდე, აქამდე გეთქვა. მიდი დროზე ჩალაგდი და ამსაღამოსვე ჩაფრინდი. ისე გამიხარდა ეს სიტყვები, არ ვიცოდი სიხარულისგან სად წავსულიყავი. სწრაფად ჩავალაგე და რეისიც დავჯავშნე. _უტი, როგორ ხარ? კახისთან თუ ხარ არ შეიმჩნიო _აა როგორ ხარ გვანცი _ხო კარგია. მოკლედ არ მინდა კახიმ იცოდეს,ამ საღამოს მოვფრინავ, აეროპორტში დამხვდით, ან შენ ან ნატაშკა, მოკლედ სიურპრიზია და იზრუნე რომ ყველაფერი როგორც საჭიროა ისე იყოს _აუ ტო, შენ არ იცი როგორ გამახარე, გვანცი, რომელზე ტო? _4 საათში მანდ ვარ სადღაც დილის 8-ზე იქ ვიქნები _მანდ ვარ მეც, ჯიგარი გოგო ხარ, კამფეტკა გავიცინეთ, ისეთი ბედნიერი ვიყავი, მაგრამ დედაჩემიც მანაღვლებდა ჯერ კიდევ ვერ იყო კარგად, მე კიდე გავრბოდი _რა იყო ტოო, ასე რამ გაგაბედნიერა _არაფერი კახუშ, ხო იცი ეს გოგოები _ახალია ვინმე? _ხო რა კაროჩე ბიჭო მართას არ დაურეკავს, ასე ცუდად არის დედამისი? აუ ტო მაგარ შარში ვარ.. _ ალბათ თორე, ხო იცი უეჭველი დაგირეკავდა. უტი ხედავდა როგორ იყო კახი.. ყველაფერი ფეხებზე ეკიდა, კიდე მართას გამო თუ აღნიშნავდა. _კაი რა, მოდი ტო ხოდზე _კაროჩე რესტორანი შენ გაბარია, ვაბშე ყველაფერი, მე მარტო მოვალ მეტი არაფერი.. _ბაზარი არაა შენ ოღონდ მოდი -გულში ეცინებოდა უტის გათენდა მართას ზარს ელოდა კახი, მაგრამ არაფერი იყო ახალი, ამან საერთოდ ყველაფრის ხალისი დააკარგვინა, ბიჭებმა მოულოცეს, მაგრამ კახის საერთოდ არაფერი ახსოვდა _კაროჩე ამ საღამოს ბოლომდე უნდა გავილეშო და არ მკითხოთ რატოო ან ვაბშე არავინ მითხრას მეტი არ გინდაო. _ბაზარი არაა კახუშ ბრატ (უტის უკვე წარმოდგენილი ქონდა კახის მართას დანახვაზე რაც დაემართებოდა) მართა ჩამოფრინდა, სალონში წავიდნენ ნატაშკა და მართა ერთად, ნატა სიხარულისგან დაფრინავდა.. ისეთი ბედნიერი იყო მართა თითქოს თხოვდებოდა მის სულში ამოუცნობ ემოციებს მოეყარათ თავი... _ერთი სული მაქვს როდის ვნახავ მის სახეს, თან ნატაშ არც მიმილოცავს, როგორი გაკვირვებული იქნება _აი პროსტა გაგიჟებულია ტიპი, შენ კიდე ახლა დავრწმუნდი როოგორ სიგიჟემდე გიყვარს. _________ აბა საყვარლებო❤️❤️❤️ დაწერეთ ვინ რას ფიქრობთ, რას ელოდებით შემდეგ თავში??? ❤️❤️❤️ |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
