ჩემს ოთახში ავედი და საწოლზე დავწექი. მალე ჩამეძინა,რომ გავიღვიძე უკვე ბნელოდა. ფეხზე წამოვდექი და სააბაზანოში შევედი. ქვევიდანნ ხმები ისმოდა და მივხვდი,რომ სანდროც სახლში იყო. ვიბანავე და სანდროსთან ჩავედი, ტახტზე იჯდა და ფილმს უყურებდა
-უკეთ ხარ ?(გამომხედა)
-კი (ვუთხარი და მის გვერდით დავიკავე ადგილი)
-მარიამ არ გაცივდე, თმები რატომ არ შეიშრე?(გამომხედა)
-რავიცი დამეზარა (სინამდვილეში ძალა არ მეყო, რომ თმებიგამეშრო)
-დამელოდე(სანდრო)
-სად მიდიხარ ?(მე)
-მოვალ ახლავე (მითხრა და მაღლა ავიდა. რამდენიმე წუთში უკან დაბრუნდა, ხელში პირსახოცი და სავარცხელი ეჭირა. სიამოვნებისგან გამეღიმა, რა კარგია როცა შენზე ვინმე ზრუნავს. გვერდით მომიჯდა, პირსახოცი მუხლებზე დაიგო და გამომხედა
-მოდი,დადევი თავი მე შეგიშრობ(სანდრო. ხმა არ ამოვიღე და სანდროს მუხლებზე დავადე თავი, თმების შეშრობა დაიწყო, თან ფილმს ვუყურებდით, როცა მორჩა სავარცხლით დამვარცხნა და მერე თმებზე ფერება დამიწყო
-სანდრო ესე ნუაკეთებ (მე)
-რატომ?(გამიღიმა)
-ჩამეძინება(მე)
-ბავშვივით ხარ მარიამ, პატარა ბავშვივით. არაუშავს თუ ჩაგეძინა მე მიგიყვან საწლამდე(გამიღიმა. რამ შეცვალა ან მოალბო ესე უცებ ეს ბიჭი? გავიფიქრე ჩემთვის და როგორც ჩანს ჩამეძინა. საწოლზეგადამაწვინა სანდრომ და მეც გამეღვიძა
-შუქი ჩაქვრა?(სიბნელის საშინლად მეშინოდა)
-ხო რა იყო? მოვა მალე (სანდრო)
-მალე მოვა?(მე)
-მოიცა...... ეხლა არ მითხრა რომ.... მართლა გეშინია?(გამხიარულდა სანდრო)
-სასაცილოა?(მე)
-კი ძალიან (სანდრო)
არაფერი ვუპასუხე
-მოდი აქ დავრჩები (სანდრო
-არა (წამოვიყვირე
-ნუ გეშინია არ გაგეკარები (სანდრო) სანამ შუქი მოვა, მერე კი გავალ
-კარგი (მე)
საწოლს მეორე მხრიდან მოუარა და გვერდით დაწვა,
-მოდი რამეზე ვილაპარაკოთ (სანდრო)
-რაზე? (მის მხარეს გადავტრიალდი)
-დღეს ჩემს კაბინეტში რატომ არ შემოხვედი?(სანდრო)
-ნატა შენი მდივანია?(მე)
-ხო რა იყო? (სანდრო)
-ერთ კლასში ვსწავლობდით (მე)
-მართლა? და ეხლა ნატა რა შუაშია?(სანდრო)
-არ შემომიშვა, მითხრა რომ გასული იყავი (მე)
-არა არსად არ გავსულვარ დღეს (სანდრო)
-როგორც ჩანს მომატყუა(მე)
-რაში ჭირდებოდა?(სანდრო)
-არ გვქონია კარგი ურთიერთობა (მე)
-ვერ უთხარი, რომ ჩემი ცოლი იყავი?(სანდრო)
-კი მაგრამ დაიჩემა შენ ზუკოს ცოლი ხარო და მოკლედ იდიოტია რა (მე)
-მეც არ მომწონს ეგ გოგო, მაგარი უტვინოა. მამაჩემის მეგობრის შვილია და მაგიტო მუშაობს ჩემთან (სანდრო)
-რა საჭიროა ახსნა (მე)
-რავიცი მაინც (სანდრო)
რამდენიმე წუთი წყნარად ვიწექით. შემდეგ მუცელი ამტკივდა თან ისე ძალიან, რომ წამოვიყვირე კიდეც, რა მემართებოდა.........
-კარგად ხარ? რა გჭირს?(სანდრო)
-ფეხი...... ძარღვი დამეჭიმა (მოვიტყუე )
-მაჩვენე (სანდრო)
-არაფერია გამივლის (მე)
სანდრომ ზეწარი გადამხადა და ფეხზე მასაჟის გაკეთება დამიწყო. მსიამოვნებდა მისი შეხება, ამიტომ გატრუნული ვიწექი და ფიქრებში წავედი
-მარიამმ..... მარიამმ (სანდრო მეძახდა)
-რა?(მე)
-გამოფხიზლდი ?(გამიღიმა)
-რა გინდა(მე)
-ისევ გტკივა?(სანდრო)
-არა აღარ მტკივა(მე)
სანდრო დაწოლას აპირებდა, როცა შუქიმოვიდადამეც სიხარულისგან წამოვიყვირე. სანდრო ფეხზე წამოდგა და ოთახიდან გავიდა
-ღამე მშვიდობისა (მისურვა და კარები გაიხურა
დილით როცა გამეღვიძალამის შუადღე იყო. კარებზე სანდრომ დააკაკუნა და შემოვიდა
-ნინა და დემე არიან არ ჩამოხვალ?(სანდრო)
-კი (მე)
ფეხზე წამოვდექი და კარადა გამოვაღე. შორტი და ტანზე ოდნავ მომდგარი მაისური ჩავიცვი. ოთახიდან გავედი და ქვევით ჩავედი.
-ამდენი ძილი ვის გაუგია?(დემე მომეგება)
-საქმე არ მაქვს და (მე)
-როგორ ხარ?(ნინა გადამეხვია)
-სანდრო ამდენი სუნამო შენ დაისხი?(სანდროს მივუტრიალდი)
-ბევრი არ დამისხავს(სანდრო)
-როგორ არა (მე)
-მე არაფერი მსუნავს (ნინა)
-ბევრე ეძინა ამას (დემე)
-წამო წვენი დავლიოთ (მივუტრიალდი ნინას და სამზარეულოში გავედით
-სანდრო (მე)
-რა იყო?(სანდრო მოვიდა
-აქ კვერცხი შენ შეწვი?(მე)
-კი მარიამ გუშინ ღამით (სანდრო)
-რა გჭირს მარიამ?(ნინა სკამზე ჩამოჯდა)
-არ გსუნავთ?(მე)
-არა (დემე)
-კაი წავიდეთ სანამ ისიც არ მითხრა ტკბილი სუნამო რატომ გასხიაო (დემემ ხელი გადახვიია სანდროს და სახლიდან გავიდნენ)
-რა გჭირს?(თავზე ხელებ აფარებბულ ნინას გავხედე]
-მარიამ ორსულად ხარ?(ნინა)
-შიძლება (გაუაზრებლად წამოვიძახე) რააა?(დავიყვირე რამდენიმე წამში და სკამზე ჩამოვჯეწი
-დაწყნარდი (ნინა) ახლავე მოვალ
მითხრა და სახლიდან გავიდა. აი თურმე რა მემართება, აქამდე როგორ ვერ მივხვდი? ეხლა რა უნდა მექნნა. სანდროს ვერ ვეტყოდი, მაგრამ როგორ დამემალა მისთვის. ვაიმე რა გავაკეთო...... მალე ნინაც ამოვიდა და ხელში ორსულობის ტესტები მომაჩეჩა. უსიტყვოდ შევედისააბაზანოში და აცრემლიანებული თვალებით შევედი ოთახში
-მითხარი(ნინა)
ეხლა რა გავაკეთო?(ს]ტახტზე ჩამოვჯექი და ნინას გავხედე
-კაი დაწყნარდი(ნინა)
რამდენიმეწუთი ხმა არ ამოგვიღია. უბრალოდ ვფიქრობდი რა გამეკეთებია
-დემეს არაფერი უთხრა (მე)
-რა? მოიცა......... არა მარიამ........ ეს არასწორია(ნინამ გამომხედა)
-სანდროს ვერრ ვეტყვი ორსულად რომ ვარ. კიდევ ერთი წელი ვერ დავიტანჯები მის გვერდით(მე)
-ბავშვზე იფიქრე მარიამ, მამის გარეშე გაუჭირდება (ნინა)
- არ გავუჭირვებ.აბა დაფიქრდი, მე სანდროსთან კიდევ ერთი წელი ვერ გავძლებ. ეს იმას ნიშნავს რომ უნდა გავეყაროთ, ბავშვიკიი დაიტანჯება, ხან დედასთან იქნება, ხან მამასთან, მერე შეიძლება, გაიგოს რომ მამასთან ახალი დედა ყავს, მოკლედ ჯობს იცოდეს რომ მამამისი მკვდარია, ვიდრე იცოდეს ის რომ ერთი ღამის შეცდომაა და არა სიყვარულისნაყოფი.(ცრემლებმა გაიკვლეს გზა ჩემს ღაწვებზე და მეც აღარ დავმალე ის)
-დაწყნარდი(ნინა)
-დემეს არა უთხრა, გთხოვ (მე)
-კარგი დამშვიდდი, არაფერსვეტყვი, მაგრამ შენ რას აპირებ?(ნინა)
-რამდენიმე დღეც და გავეყრები სანდროს(მე)
-მერე?(ნინა)
-ქვეყნიდან წავალ, ბავშვს საფრანგეთში გავაჩენ და იქ ვიცხოვრებ რამდენიმე წელი, თან ვეცდები რომ სანდრო დავივიწყო(მე/
-არ ვიცი რა გითხრა (ნინა)
-არაფერია(გავუღიმე) ნინა არ ფიქრობ რომ დიდი მუცელი მაქვს? ჩემი გამოთვლებით თითქმის ერთი თვის უნდა ვიყო და ეს მუცელი დიდია(მე)
-არაუშავს საყვარელო, ზოგს ძალიან ეზრდება ზოგს კი არა (ნინა)
-გასაგებია. შგიძლია შენი ექიმის ნომერი მომცე?(მე)
-კი როგორ არა. ხვალ ჩაგწერ და მიდი კარგი(ნინა)
ცოტახანი კიდევ დარჩა ნინა და შემდეგ დემემ მოაკითხა. მეც ადრე დავწექი სანდროს აღარ დაველოდე. ჩემს მიღებულ გადაწყვეტილებაში კი დარწმუნებული ვიყავი. მეორე დღით ისევ შუა დღეზე ავდექი და ექიმთან წავედი. სასიამოვნო ქალი აღმოჩნდა. მაია ერქვა.
-გილოცავთ თქვენ ნამდვილად ორსულად ბრძანდებით. გინდათ ეხოსკოპიაზე შევიდეთ და თქვენი შვილი ვნახოთ?
-კი როგგორ არა.
მაისური ამიწია და რაღაც დამასხა. ეკრანზე ვერაფერს ვარჩევდი, თუმცამაინც ამეტირა
-თქვენი მეუღლე აქ არ რაის?
-არა. ჩვენ ერთად აღარ ვცხოვრობთ(ვიცრუე, თუმცა ეს მალე ასე იქნებოდა
-თუმცა ქორწინების ბეჭედს მაინც ატარებთ...... სქეს ჯერ ვერ გაიგებთ, ამას დრო უნდა
-სქესი არც მაინტერესებს, მინდა რომ სიურპრიზდ დარჩეს, მთავარია ჯანმრთელი იყოს(მე)
-ნამდვილად დიდი სიურპრიზი გელით (გამიღიმა) ამით დავამთავროდ
გამოსვლას ვაპირებდი, ნიკოლოზმა,,, რომ დამირეკა
-გისმენთ(მე)
-მარიამ შვილო, როგორ ხარ? შეგიძლია მოხვიდე კომპანიაში
-კი როგორ არა (მე)
-გუშინ წინ ყოფილხარ აქ და ცუდად გამხარხარ, ხომ კარგად ხარ ეხლა შვილო
-კიკარგად ვარ
-ხო მოდი და ხელი მოაწერე რაღაც საბუთებია, შენი კომპანიიდან გამოაგზავნეს
-კარგით მოვდივარ უკვე
-არ იჩქარო საყვარელო
მალე მივედი კომპანიაში და პირდაპირნნიკოლოზთან შევედი
-გამარჯობა
-როგორ ხარ შვილო (მომეხვია) დალევ ყავას ან წყალს?
-არაგმადლობთ, ხელს მოვაწერ და წაავალ
-აი აქ მოაწერე (რამდენიმე საბუთთზე მომაწერია ხელი)
-ეხლა წავალ თუ კიდევარაფერია
-არა არა შეგიძლია წახვიდე, მაგრამ მარიამ ეს საბუთები სანდროს წაუღე და ჩემთან შემოვიდეს უთხარი თუ არ შეწუხდები(ნიკოლოზი)
-რათქმაუნდა, ნახვამდის
საბუთებს ხელიდავტაცე და სანდროს კაბინეტისკენ წავედი. ნატა გარეთ არ დამხვდა და მეც კარები შევაღე, თუმცა ნანახმა გამაკვირვა, ნატა სანდროს ჩამოკიდებოდა კისერზე და ელაპარაკებოდა
-ნატა გაწიეხელები და იცოდე ხვალ 10სანტიმეტრით გრძელი კაბა ჩაიცვი (სანდრო ცდილობდა მის მოშორებას თუმცა უშედეგოდ)
-კარგი რა მარიამ არ გირჩევნივარ?(უთხრა და აკოცა.სანდროც თავიდან ცდილობდა მოეშორებია, მაგრამ ნატამ წელზე მოხვია ფეხები და მაგიდაზე ჩამოჯდა. კარებთან ვიდექი და ვუყურებდი ამ ყველაფრს, ბოლოს კი ჩავახველე და სანდრომაც ნატას ფეხები წელიდან ჩამოალაგებია
-ერთობი საყვარელო (სანდროსთან ახლოს მივედი და თვალებში ჩავხედე)
-ნატა გადი (სანდრომ დაიყვირა)
-არა იყოს მე გავლ. ნიკოლოზი გეძახდა(მე)
-მოიცადე(სანდრომ დაიყვირა)
-მიხედე შენს საქმეს (ვუთხარი და ოთახიდან გამოვვვარდი. პირდაპირ სახლში მივედი. გზაში სანდრომ რამდენჯერმე დამირეკა თუმცა არ ვუპასუხე, ტახტზე დავწექი და მალე ჩამეძინა.საათს რომ დავხედე ღამის პირველს აჩვენებდა, სანდრო ისევ არ მოსულა, რომ მოსულიყო გამაღვიძებდა, გავიფიქრე და კარზეც ზარის ხმა იყო, კარები გავაღე, მთვრალი ბექა და სანდრო შმეჩნენ ხელში
-რა მოხდა?(ბექას ვკითხე,რომელსიც თითქმის გათიშულ სანდროს მოათრებდა
-მთვრალია(მითთხრა და კარების გვერდითთ კედელზე ააყუდა)
-შენცმთვრალი ხარ. დარჩები აქ?(მე)
-არა ტაქსი მელოდება (ბექა)
ბექა გავაცილე და სანდროს მივუტრილდა. რატომ დალია ამდენი? ვცდილობდი გამომეწი , მაგრამ სხეულზე ამიკრა და ხელები წელზე მომხვია
-მარიამმმ (სანდრო)
-გამოშვი(გავუძალიანდი და ხელიდან დავუსხ;ტი) სანდრო დამეყრდენი (ვუთხარი და ხელი მომხვია)
-სააბაზანოსთან მიმიყვანე (ამოიიბლუკუნა და მეც იქეთ წავედი, შევიდა და კარები გადაკეტა, ეხლა შხაპის მიღება ნამდვილად უშველიდა. მაღლა ავედი და საჭირო ნივთები კართან დავუტოვე. მე კიდევ დასაძინებლად წავედი. თითქმმის ჩამეძინა, როცა ვიღაცამკარები შემოაღო
-არაფერი მითხრა (სანდრომმ მითხრა და გვერდით მომიწვა)
-სანდრო არ........
-ჩუუ , დაიძნე (მითხრა და ყელთან სველი კოცნა დამიტოვა, ჟრუანტელმა დამიარა და გავიტრუნე. ხელი მუცელზე მომისვა
-მარიამ გასუქებულხარ (მითხრა და ფერება გააგრძელა, ინეერციით ჩემი ხელი ზემოდან დავადეე
-ხვალ სვანეთში მივდივართ, ყველა(სანდრო
-ჩვენი კონტრაქტი (მე)
-გასაგებია შენ ეს გადარდებ . დაწყნარდი, დრო რომ ამოიწურება, ჩემი მეგობარი იქ ამოგვიტანს (სანდრო)
აღარაფერი მითქვამს. დილით სანდრომ გამაღვიძა, ტანსაცმელები ჩაალაგეო. მეც გავემზადე და ჩალაგება დავიწყეე
-სანდროო.........სანდროო (დავიყვირე
-რა მოხდა(სანდრო შმოვარდა
-ეს შორტი და მაისური არ მეტევა და შენში ჩადევი გთხოვ (მე)
-მომეცი რამეს მოვუხერხებ(მითხრა და გამომაართვა)
ბავშვები ისევ ჩვენ სახლთან შეიკრიბნენ. მე და სანდრო მარტო ვმგზავრობდით. თითქმის მთელი გზა მეძინა. მხოლოდ ერთხელ გამომაღვიძა უსიამოვნო შეგრძნებამ და სანდროს მანქანა გავაჩერებია
-მგგზავრობა თუ გწყენდა არ ვიცოდი (სანდრო)
-წყალი მომაწოდე(მე)
გზა მალე განვაგრძეთ და დანიშნულების ადგილას მივედით. პირველმა დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა, ბევრი ვხუმრეთ. მე და სანდრო ისევ იმ ოთახში შევედით სადაც მანამდე ვიყავით
-სასაცილოა ბავშვობაში ესეთი თხა იყავი?(ბავშვობის ამბებით გამხიარულებუი გამითამამდა)
-ბავშვობაში შენ უარესი იქნებოდი (მე)

-ესე არ შეიძლება
-რატომ?(მკითხა და ისევ საწყის პოზიციას დავუბრუნდით. საწოლზე გადამაწვინა და ზემოდან მომექცა
-მეტკინა (მე)
-არაფრი გამიკეთებია (გამიღიმა)
-ზემოდან მაწევხარ (მე. ოდნავ წამოიწია და ქვედა ტუჩი კბილებს შორის მოიქცია და ჩემს ტუჩებს დააშტერდა
-ამას რატომ აკეთებ?(მე)
ტუჩებიდან მზერა თვალებზე გგადიტანა და დამაშტერდა
-მარიამ იციი ...... (სანდრო)
-რა?(მე)
-მარიამმ........ მგონი...... მგონი შემიყვარდი მარიამ (მითხრა და გაბრუებული დამტოვა. მგონი? შევუყვარდი? ვის სანდროს? მე?> გონს რომ მოვეგე და ოთახს თვალი მოვავლე სანდრო იქ არ იყო. აივანზე გავიხედე და იქ მოვკარი თვალი. საწოლში შევწექი საცვლებისამარა და თითქმის ჩამეძინა, როცა სანდრო შემოვიდა და წელზე ხელები მომხვია, მეც მისკენ გადავტრიალდი და თავი მკერდზე დავადე, არ მინდოდა რომ ეს ყველაფერი სიზმარიაღმოჩენილიყო. დილით, როცა გავიღვიძე სანდრო გვერდით არ მეწვა, ოთახის კუთხეში იდგა და იქედან მიყურებდა.
-არ ადგები?(სანდრო)
-გადი რომ გამოვიცვალო (მე)
-ისე ცნობისთვის, მე შიშველიც მყავხარ ნნახი (გამიღიმა და გავიდა)0
საზიზღარი. ავდექი და გამოვიცვალე. საწოლი მივალაგე და ქვევით ჩავედი.
-შუადღე მშვიდობისა(აკო)
-მია სად გყავს? (მე)
-ელემარ დააძინა და ისვენებს ეხლა
-მარიამ არ გშია? (ბექა)
-არა(მე)
-რაარა? სახეზე ფერი არ გადევს, წამოდი ჭამე(ნინამ ხელი მომკიდა და ძლით მასაუზმა)
ოთახში, რომ შევედი ბიჭები ელის ეთამაშებოდნენ
-ელის მე გავასეირნებ (მე)
-მეც წამმოვალ (სანდრო)
-კარგი, ბავშვის ეტლი მოიყვანე(მე)
ბავში ეტლში ჩავსვით, მე კეტები ჩავიცვი დასასეირნოდ გავედი. მსიამოვნებდა ამ დღეებში სანდროს ყურადღება. სულ გუშინდელ ღამეზე მეფიქრება,თუმცა სანდროსთვის ვერაფრის თქმას ვბედავ. ელიმ ტირილი დაიწყო. სანდრო ბავშვს არ იჭერდა, მე კიდევ ექიმმა გამაფრთხილა მძიმე არ აწიოო
-სანდრო აიყვანე ბავშვი (მე)
-ხომ იცი რომ არ შემიძლია(სანდრო)
-ბავშვი რომ გეყოლება რა უნდა ქნა?(წამომცდა და სანდრომ გაკვირვებულმა ამათვალიერა) ხო რა არ აპირებ ცოლის მოყვანას ან ბავშვის ყოლას?
-მაგაზე მერე ვიფიქრე
-სანდრო (მე)
-მარიამ (სანდრო)
-წელი მტკივა ვერ ავწევ(მე)
-ქალური პრობლემები და რამეე (9გამომხედა
-ბავში აიყვაანე (გავუჯავრდი)
-კარგი მითხარი როგორ
-ერთი ხელი წელზე მოხვიე და მეორეთი თავიი დაუჭირე
ისეთი საყვარელი სანახავი იყო ბავშვით ხელში, რომ რამდენიმე ფოტოც კი გადავუღე. სახლში მისულებს კი გაუკვირდათ სანდროს რომ ბავშვი ეჭირა თუმცა რას ვიზამთ. საღამოს ფილმს ვუყურეთ და მეორე დრე გარეთ გასეირნება დაიჩემეს. რამდენიმე მეტრი გავიარე და დავიღალე.
-აუ მეწავალ რასახლში (მე)
-რატომ?(ბექა)
-დავიღალე, თავი მტკივა(მე)
-კარგი რა მაარიამ (სანდრო)
-წავიდეს თუ არ შეუძლია(მია)
-ხო წავალ რა(მე)
-მეც წამოვალ (სანდრო)
-არა დარჩი რა )მე)
-ხომ იცი გასაღები სადაც დევს?(ნინა)
-კი ვიპოვი(მე
გამოვტრიალდი. სახლამდე ცოტა მანძილი დამჩა. ვიღაცამ პირზე ნაჭერი ამაფარა და მეც გავითიშე. თვალები, რომ გავახილე, მიწაზე ვეგდე. გვერდით მივიხედე და ზუკო დავინნახე
-ზუკო(დავიყვირე)
-რა გეგონა დაკოჭლებას შეგარჩენდი?(მითხრა და ზემოდან მომექცა)
-ზუკო გამიშვი (მე)
-სანამ საქმეს ბოლომდე არ მივიყვან ვერსად წახვალ (ზუკო)
-გთხოვ,.......... გამიშვი..... ორსულად ვარ (დავიყვირე და ისიც გაჩერდა
-მატყუებბ(დაიყვირა
-არ გატყუებ, გეფიცები არ გატყუებ(მე)
-წამოდი ბიჭო ორსულად ყოფილა(დაიყვირა მეორემმ)
-მოიცა (დაიყვირა ზუკომ და მუცელში ფეხი ჩამარტყა) იმ ახ*არის გან ელოდები არაა(ისევ ჩამარტყა, მეორე ბიჭი მოვიდა და ხელი მოკიდა, მანქანაში ჩასხდნენ და წავიდნენ. ტკივილმა ამიტანა და მთელს ტანში დაიარა
-ჩემი შვილი.... ჩემი შვილიი.... ვლუღლუღებდიი.(უკვე საკმაოდ ბნელოდა, ალბათ ყველა მეძებდა. ჩემი ტელეფონი იქვე ეგდო, მეც გადავწვდი და სანდროს დავურეკე
-მარიამმ.. სად ხარ? მარიამ მიპასუხე სად ხარ?(ყვიროდა)
-დამე... დამეხმარეე(ვუთხარი და ძალა გამოცლილმა თვალები დავხუჭე. იმედი მქონდა, რომ სანდრო მიპოვიდა. მანქნის ფარების ნათებამ გამომაფხიზლა. თვალები გავახილე და ჩემსკენ მომავალი:სანდრო. დემე, ბექა და ნინა დავნახე. სანდრო და მია თავთან დამიჯდნენ
-მარიამმ რა დაგემართა? რა დაგმართა იმ არაკაცმა?(სანდრო)
-ნინაა... (ნინას მოვკიდე ხელი) არა,.. არაფერიითქვაა(მე)
-მარიამ დაწყნარდი.. სანდრო უნდა წავიყვანოთ საავადმყოფოში.
დემემ სანდროს მანქნის გასაღები გაამოართვა, სანდრომ ხელლში ამიყვანა და მანქანაში დავსხედით
-დაჭრილი არ არის სისხლი რატომ მოსდის/(სანდრომ იკითხა)
ვგრძნობდი, რომ შეიძლებოდა ბავში დამეკარგა, ამაში სანდროსსიტყვებმაც დამარწმუნეს
-იმ არაკაცმა რამე ხომ არ დაუშვა (ბექა შემოტრიალდა)
-არამგონია, რომც დაეშავებინა ეს არ მოხდებოდა (სანდრო)
-მოასწარით უკვე?(დემემ გამოხედა სარკიდანნ
-ფანჯარა ჩამოწიეთ (ჰაერი აღარ მყოფმნიდა0
-მარრიამმ ეცადე გონება არ დაკარგო(ნინა)
-მარიამმ.....მარიამმ გამოფხიზლდიი
გონს რომ მოვედი საავადმყოფოში ვიყავი, რაღაცაშე შეერთებული. ღამის პირველი საათი იყო, გვერდით გავიხედე და ფანჯარასთან მდგომი სანდრო დავინახე ხელში რაღაც ქაღალდები ეჭირა. ჩემსკენშემოტრიალდა, თვალები სულ დაწითლებოდა
-მარიამმ (გახარებულმა შუბლზე მაკოცა) კარგად ხარ?(თავი დავუქნია) ეს .....ხელი უნდა მოაწეერო (გამომიწოდა
-იცი, მე წარსულში აღარ ვცხოვრობ. მართლა არ მეგონა თუ შევძლებდი ვინმეს შეყვარებას, მაგრამ მე შენ შემიყვარდი, სიგიჟემდე მიყვარხარ. ეხლა ვხვდები რომ ეს არის სიყვარული და არა ის რაც სალისთან მაკავშირებდა. მე არაფერს გაძალებ, როგორც გინდა ისე მოიქეცი
-ჟანდაბა სანდრო ავალიანი მეცც სიგიჟემდე მიყვარხარ(სანდრო დაიხარა და მაკოცა, ამ დროს ბავშვები შემოვიდნეე
-ვაა ბოდიში (ბექა)
უკან ექიმი შემოყვათ და ეხლაა ვიგრძენი დიდი ტკივილი, აცრემლებულმა გავხედე
-რახდება? (გავხედე ქიმს)
-საოცრებაა, უბრალო დარტყმისგანნ ბავში ცილდებათ ხოლმე, მაგრამ თქვენ და თქვენი შვილი საკმაოდ სიცოცხლის უნარიანები ხართ. გილოცავთ
სანდროს გავხედე რომელიც მუცელზე მომშტერებოდა
-შენი შვილია და როგორ შეიძლებოდა არ გადარჩენილიყოო (გავუღიმე)
-ყველაზე მაგარი გოოჰო მყავხარრ
რამდენიმე თვე ბედნიერად გავიდა, დღითი დღე უფროდაუფრო მიყვარდებოდა სანდრო.
-სანდრო გაიღვიძე დამეწყოო
-ოო მარიამ ისევ მატყუებბ (სანდრო)
-სუუუ სველი ხარ ვერ გრძნობ?(მე)
ფეხზე წამოვარდა და რამდენიმე წუთში მანქანაშ ვისხედით, ძლაინ მტკიოდა თუმცა თქმას ვერ ბედავდი, მეშნოდა არ შემეშინებია
-მარიამ იყვირე, იტირე რამე გააკეთე თორემ გავგიჟდები()სანდრო)
-მეც სული მოვითქვი და რამდენიმე ცრემლი გადმომივარდა. სამშობიარო ბლოკში სანდრო თავზე მედგა.
-ბიჭია (დაიყვირა ექიმმაა)
-ისევვ მტკივაა(ამოვიკვნეე დაღლლლმა)
-რა გასაკვირია თვენ ხომ ტყუპებბს ელოდებით
აი რას გულისხმობდა თურმე ნინას ექიმი დიდ სიურპრიზში. მეორე გოგონა შეგვეხძნა

ესეც დასასრული. ისევ დავიგვიანე, მაგრამ იმედია მოგეწონებათ