-შემო რა ნახე ჩვენებიც
-არა არა თამო ,გვინია უკვე ხვალ ჩამოგივლით მომენატრა ნათელა ბებოც
-თამო წავედი მე და მოდი შენც, ნახვამდის ალექსანდრე
-ნახვამდის სალი.. გოგო ეს უჟმური ვინა?:დ
-უჟმური ახლაა ახლი გაცნობილია თორე დააცადე ცოტახანს. ჩემი საუკეთესოა მიყვარს ძალიან
-კაი კაი თამო წავედი
...
-რა ნახე გოგო წარბი რო არ გახსნი?
-რა გინდა?
-მაზლზე უჟმურის შთაბეჭდილება დატოვე :დ
-რაო რაო ?
-ხო ხო ეგრეა ასე თქვა ეს უჟმური ვინაააოო
-ფუფ იდიოტი
-შენი ტელეფონი რეკავს მგონი
-აუ ხელები სველი მაქ უპასუხე რა გთხოვ
-ნიკილოზიაა სააალლ
-უთხარი სძინავსთქო ან რამე
-კარგი ხო უიმეეე
მთელი ღამე სიტყვა "უჯმური" მიტრიალებდა თავში და ნერვები მეშლებოდა. მეორე და მესამე დღე ისე გავიდა ალექსანდრე არ გამოჩენილა მერე თამო ანერვიულდა და დაურეკა
-რა გჭირს ალე სად დაიკარგე ხო კარგად ხარ?
-კი კი თამუ, თბილისში მომიწია წასვლამ დღეს მოვდივარ და ეგრევე შენთან მოვალ
-კაი გელოდები იცოდე
გელოდებიოო?? ანუ აქ მოდის ხო? რატომ ავგელდი? ღმერთო მიშველე რა მჭირსს, ფიქრებში წავიდა სალი და ვერც კი გაიგო ისე გდამოირა ყავამ
-გოგო რა გჭირს შენ?
-უი ღმერთო ჩავფიქრდი და
-ვიზე ფიქრობ ფისო??
-წადი მომწყდი :D წყალს გადავივლებ და წვაუძინებ ცოტას
-კაი მიდი მე გავალ გოგოებთამ მომწერე რო რამე და ამოვალ ეგრევე
-კაი
წყალი გადავივლე შოკოლადის მაზი მთლიან სხეულზე წავისვი როგორ მიყვარს ეს მაზი ოჰჰ ლოგინში შევწექი და წიგნის კითხვა დავიწყე
-სალო.. სალო
-დიახ ნათელა ბებია
-სალო შვილო ბოსტანში მივიდვარ მე და ხო არ გეშინია შენ?
-არა არა წადით თქვენ მშვიდად იყავით
-კარგი შვილო საჭმელი მაცივარშია ხომ იცი არაფრის მოგერიდოს
-კარგით ნათელა ბებო
მოკლედ ხის სახლში სულ ამრტო დავრჩი წიგნის კითხვაში ჩამძინებია როცა ვიღაცის ხელი ვიგრძენი მხარზე თამო მეგონა
-კარგი რა თამო ხო ხედავ მძინავს შემეშვი
-თამო არ ვარ ჩამესმა ბოხი ხმა
თვალები დავჭყიტე და ალექსანდრეს წავაწყდი
-შენ შენ შენ აქ ჰა??
დაბნეულობისგან არ ვიცოდი რას ვლაპარაკობდი
- გარეთ დამელოდე გამოვალ ახლავე ძლივს მოვაბი სათქმელს თავი და კარისკენ ვანიშნე. ალექსანდრეს პირი ყურებამდე გასვლოდა
-კარგი გელოდები :D
რაებს ბოდავ სალი რა გჭირს . სასწრაფოდ გადავიცვი მოკლე სარაფანი ჯერ კიდევ სველი თმები ჩამოვიშალე და მეც გარეთ გავედი
-თამო სადა?
-გგოებთან გავიდა მივწერ ახლავე და ამოვა, ყავას დალევ ნაყინით?
-რატომაც არა შენ უნდა გააკეთო??
-ხო რა იყო ? :D გამეცინა და სამზარეულოსკენ ავიღე გეზი
-სალი რა გვარი ხარ გზაში დამაწია კითხვა ალექსადნრემ
-ჭავჭავაძე
-ოჰ გავრიც როგორ შეუდარებელი გქონია
-უკაცრავად?? ვითომ ვერ გავიგე მისი ნათქვამი
-არაფერი არა
ყავა გავკეთე და ალექსადნრეს მივუტანე ჩემს წინ იჯდა, ახლაღა შევამჩნიე მისი დიდი მუქი მწვანე თვლაები დიდი შავი წამწამებით, სწორი ლამაზი ცხვირი და წითელი თუჩები
-აი თამოც მოვიდა ფიქრებიდან მისმა ხმამ გამომიყვანა და მივხვდი რომ შტერივით ვაკვირდბეოდი
-ალე ალე ჩემი ალე სიხარულით მოეხვია ბიძაშვილს თამო და ჩემს გვერდით ჩამოჯდა
-მე დაგტოვებთ კარგი? მივალაგებ ოთახს
-სად მიდიხარ იყავი რა მერე მივხედოთ
-მალე მოვალ
ოთხაში შემოვვარდი და სარკის წინ გავშტერდი რა მჭირს რა ჭირი მჭირს რა მინდა? ესეც როგორი იდიოტია თავისი ჭკუით კომპილმენტი მითხრა .. რაღაც ძალიან ცუდი ბიჭი ჩანს, სულაცარ გავს ნიკოლოზს რანაირი ძმები არიან ესენი გავგიჟდი რა. ო აი ნიკოლოზი ვახსენე და ტელეფონიც აწკრიალდა
-ხო ნიკოლოზ როგორ ხარ?
-კარგად საალ შენ?
-არამიშვას რავიცი აბა
-გოგო რა მინდა გკითხო იცი შენი საყავრელი ფერი მითხარი
-რად გინდა?
-ოო მიდი მითხარი რა
-თეთრი
-აუ სხვა მეტი არაფერი გიყვარს??
-კი შავი :D
-გოგო ზებრის ფერების გარდა :D
-წითელი
-ჰოპ კაია
-რა ხდება რად გიდოდა
-ისე მიანტერესებდა
-აუ ნიკოლოზ მითხარი
-არამც და არამც წავედი ახლა გკოცნი
-დამპალო
-მადლობა კომპლიმნენტისთვის ლამაზო
ტელეფონი გავთიშე და ეზოში გავედი ალექსანდრე უკვე მიდიოდა
-საღამოს გნახავთ
-მიდი ალე დროეით
-სალი დროებით მე შემომხედა და თვალი ჩამიკა
-დროებით
დავემშვიდობე და აფორიაქებული ჩამოვჯექი.
საღამოსაც ვნახე ლაექსანდრე მერე კიდე რამდენჯერმე უკვე კაგადაც ვიყავით ჯიგრულად ერთ საღამოსაც ალექსანდრემ მთხოვა ყავა გამეკეთებინა მისთვის, სამზარეულოში მაგიდასთან ჩმოჯდა და მიყურებდა, ვიფიქრე რომ ცუდად იყო ხმას არ იღებდა
-რა გჭირს ალექსანდრე ?
-რაღაც უნდა გითხრა, ოღონდ მართლა არ ვიცი ამას როგორ ვაკეთებ სულ რაღაც 9 დღეა გიცნობ
-რა მოხდა?
-სალი ...
ჩემი ტელეფონი აწკრიალდა. ნიკოლოზი,,, ახლა მოუნდა?
-უკაცრავად ალექსანდრე
-გისმენ ნიკოლოზ
სახელის ხსენებაზე ალექსანდრეს რეაქცია არ გამომპარვია .


ძალიან მიჭირს სალის განცდების გადმოცემა(( მომიტევეთ შეცდომები