მეგობრებო რაღაც მიზეზების გამო ვერ ვამატებდი შემდეგ თავს... იმედია მოგეწონებათ ჩემო კარგებო ♥
----

-დაფიქრდი შენს გრძნობებში, და მერე ჩემთან მოდი....
თურმე ირაკლისაც მოვწონვარ მაგარამ ვერ ვამჩნევდი, მინდოდა მეთქვა მეც რომ მომწონს, მაგრამ თითქოს ენა ჩამივარდა, ძაალიან მოულოდნელი იყო ეს ყველაფერი ძალიან... თვალებში ვუყურებდი, ელოდებოდა რას ვეტყოდი, მე კი უბრალოდ მინდოდა წამი გამეჩერებინა და მის თვალებში მეყურაა..
-გასაგებია, არაფერია თქვა საღამოს გნახავ. მოულოდნელი იყო ეს ყველაფერი შენთვის...ნაბიჯით უკან დაიხია და კიბებზე ჩავიდა თან მიყურებდა... კარგი თეკლე ეხლა ანალიზებზე უნდე ახვიდე არ უნდა დაიბნე და ამან შენზე არ უნდა იმოქმედოს, ჩემ თავს ვუმეორებდი...მერე კი უბრალოდ გავიღიმე და ბედნიერი ვიყავიი. კიბეებზე ავირბინე და ლაბორატორიაში ღიმილით შევედი....
-ანალიზები მზადა?
-კი ეს არის..
-მადლობა.. ღიმილითვე ვუპასუხე, გაკვირვებული მიყურებდა ის ქალი, რა ჭირსო? ყოველთვის სერიოზული სახით შევდიოდი ხოლმე. ეხლა კი უბრალოდ გიჟივით ვიღიმი. ჰო, ეს ირაკლის დამსახურება...ლიბთში შევედი, ონკოლოგიურში უნდა ავსულიყავი, კარები იკეტებოდა უცებ ქრისტინემ დაიჭირა და ლიბთში შემოვიდა მე რომ დამინახა მაშინვე უკან გავიდა... ჰაჰჰაჰა ძაალიან სასაცილოა ირაკლიზე მაეჭვიანებდა გოგო... პალატაში შევედი და ანალიზები დავტოვე....თეო შემოვიდა.
-თეკლეეეეეეეე
გამოიქცა და ჩემეხუტა..
- ჩემი ლამაზი გოგო მომენატრე.
-მეც მომენატრეეეეე
-ვერ წარმოიდგენ რა მოხდაა
-რა მოხდა?
-ქირურგმა ჭრილობა დამახურინა, მეხმარებოდა მაგრამ მაინც მე დავხურე, მე დავხურე, ძაალიან ბედნიერი ვარ.
-რააააააა?? რამაგარიაა
კიდევ უფრო ჩავეხუტე.
-ჰო, ძაალიან ბედნიერი ვარ.
-რომელმა ქირურგმა?
-ზოგადმა...
ეს რომ მითხრა სიცილი ძლივს შევიკავე, ზოგად ქირურგს რომ ვთხოვო მთლიან ოპერაციას გამაკეთებინებს..
-ყოჩახ თეო ვამაყობ შენით.
-ჰო, თან ყველაფერი ისე იდეალურად გავაკეთე...შენსკენ რა ხდება? მომიყევი მამაშენი როდის მიფრინავს?
-ხვალ....
-კაი არ მოიწყონო ისე გავა ნახევარი წელი ვერც კი გაიგებ.
-ჰო იმედია..
-აბა რაა.
-ირაკლიმ მითხრა რომ მოვწონვარ..
-სერიოზულად?
-კი
-და დამ დამ გილოცააავ მიხვდა ჰო რა გოგო მყავხარ.
-მიხვდა მიხვდა...
-ქრისტინე ნახე?? მაგის სახე მაინტერესებს ამ ამბავს რომ გაიგებს
-კი ვნახე რომ დამინახა ადგილიდან გაქრა.
-შეილება ირაკლიმ უთხრა ჰაჰაჰჰ.
-შეილება... კარგი წავიდეთ...თეო ტელეფონი გირეკავს
-ამ ტელეფონმაც ხო შეჭამა ტვინი..
- ნუ წუწუნებ უპასუხე..
-გისმენთ. -კარგად ლელა მას თქვენ როგორხართ?-მადლობთ მეც კარგად. რატომ?
-რა ხდებ თეო ლელას რა უნდა?
-კარგით ლელა მას ნახვამდის..
-თეო რა ხდება?
-გამოცდა ხვალ დანიშნეს..
-გაგიჟდნენ რა ხვალ დანიშნეს?
-მემგონი მართლა გაგიჟდნენ
-რომელზე??
-3-ზე
-ხვალ მამაჩემი მიდის უნდა გავაცილო, და გიგა ჩამოდის... შეუძლებელია რატომ მაინც და მაინც ხვალ ასე როგორ შეილება...
-იდიოტები
-თან სამეცადინოც გვაქ. მაღალი ქულა მინდა აუუ
ძაალიან გავბრაზდი და მომეშალა ნერვები ყველაფერი ხვალ დაემთხვა.
-რომ არ მოვიდე ხვალ მერე არ გადამაბერბინებენ
-არა გაგიჟდი უთხარი შენებს რომ გამოცდა გაქვს და გაგიგებენ
-და მამაჩემი ისე გავუშვა რომ არ დავემშვიდობო?
-რომელზე მიფრინავვს?
-არ ვიცი ალბად საღამოს.
-ხოდა რა გინდა გამოცდასაც ჩააბარებ და მამაშენს გააცილებ გიგასაც დახვდები.
-ჰო,იმედია მოვასწრებ.
გაბრაზებულმა ვუთხარი.
-კარგი ნუ ბრაზდები მალე მოვრჩეთ საქმეს და წავიდეთ ვიმეცადინოთ.
-დღეს საღამოს ირაკლი უნდა მენახა..
-უთხარი რომ ხვალ გამოცდა გაქ,დროს ვკარგავთ თეკლე უნდა წავიდეთ.
-კარგი წავალ ირაკლის მოვძებნი.
-კარგი დროზე...
საოპერაციოში შევედი და არ იყო მის მაგივრად ელენე იყო.....ელენე გამარჯობა ირაკლი ჰომ არ გინახავს?
-კი წავიდა რაღაც საქმე გამოუჩნდა..
-როდის დაბრუნდება ხომ არი იცი?
-არ ვიცი..
კარგიი.... ნეტავ სად წავიდა, ეწყინება ასე რომ წავიდე.. ოთახში შევედი ფორმა გამოვიცვლე და თეოს ველოდებოდი, თან თვალებით ირაკლის ვეძებდი.
-მზად ხარ წავედით
-ჰო, წავიდეთ
-ჩემთან წავიდეთ მარტო ვარ.
-კაი, და მიზეზი არ თქვა რატომ გადადო გამოცდა?
-არა
-ოფფ რაა.. მაკას დავურეკავ ვეტყვი რომ არ მივდივარ სახლში....
დედა რას შვები?
-არაფერს საყვარელო შენ რას შვები?
-თეოსთან მივდივარ დღეს იქ დავრჩები, გამოცდა ხვალი დანიშნეს უნდა ვიმეცადინო..
-გამოცდა ხვალ დანიშნეს? მერე მამაშენი?
-მოვასწრებ ყველაფერს.
-სახლში მოდი თეოც აქ მოვიდეს და აქ იმეცადინეთ..
-არა თეო მარტოა თან..
-თეკლე სახლში მოდი..თეოც აქ მოვიდეს არ გამაბრაზო.
-კარგი კარგი... ჩემთან წავიდეთ დედაჩემმა მოდი სახლშიო.
-აუუ უკვე ნერვები მეშლება....
-კარგი სწრაფად წავიდეთ..
-გოგოებო სად მიდიხართ??
კახა ექიმი შეგხვდა.
-სახლში უნდა ვიმეცადინოთ
-მერე იმეცადინეთ თქვენი დახმარება გვჭირდება, ბიჭების სისხლიანი გარჩევა მოხდა ერთმანეთი დაჭრეს და ეხლა მოყავთ.....
-კკარგით..
-გელოდებით.
რამოდენიმე წუთი გაუნძრევლად ვიდექით.. მერე კი უბრალოდ სიცილი აგვიტყდა, რა ხდება დღეს..
-ეხლა რა ვქნათ?
-უნდა დავრჩეთ...
-ჩავიჭრებით ხვალ..
-არ ჩავიჭრებით.. წავიდეთ ჩვენი დამხმარება ჭირდებათ მედიცინა გვიხმობს.
-ჰო, გვიხმობს ხვალ თუ ჩავიჭერით კარგად მოგიხმოს მერე.
-შე პესიმისტო გაინძერი წავედით..
მხარზე ხელი წამოვარტყი..
-თითქოს გაგიხარდა.....
-წავედით...
ღიმილით ვუთხარი......
მიმღებში ჩავედით და ველოდებოდით როდის მოიყვანდნენ, და აი სასწრაფოც გამოჩნდა, უკან მანქანები და პოლიცია მოყვა... დაჭრილები გადმოიყვანეს....
-დროზე ტრავმატოლოგიურში..
საკაცეს ხელი მოვკიდე და გადავიყვანეთ, .. მუცელში ქონდა ნასროლი და მხარზე..ცოტა იყო აცდენილი და გულში მოხვდებოდა... დაახლოვებით 20წლის იქნებოდა..
ჟანგბადი მიეცით...
ტყვია უნდა ამოვუღოთ... რომელიღაცა ორგანო გახვრეტილი აქვს..
რეტგენზე გავიყვანოთ....
კარგად შეამოწმეთ კიდევ სადმე არ ქონდეს ტყვია...
-კახა ექიმო.. ორი ტყვია მუცელში ზედიზედ... და თავზე აქვს ჭრილობა.ბლაგვი საგანი აქვს დარტყმული..
-ნეტავ რამოხდა მასეთი რომ ესეთ დღეში ჩაიგდეს თავიი.....დროზე თეკლე დროზეე რეტგენზე და ტომოგრაფიაზე უნდა გაავიყვანოთ..
პოლიცია კართან იყო, ერთი სული ქონდა როდის დაკითხავდა ამ მომაკვდავ კაცს....
ორი ტყვია ზედიზედ მუცლის არეში... და მხარზე...
შეხედე ტყვიამ თირმელები დააზიანა, სისხლისგან იცლება...საოპერაციოში უნდა ავიყანოთ..
-დროზე ტომოგრაფიაა..
ტყვიას თუ ამოვუღებთ და თირკმელებს გადავარჩენთ... თავი ისე აქვს დაზიანებული რომ არამგონია როდისმე გაიღვიძოს კომაში იქნება...
სასწრაფოდ საოპერაციოში... დროზეე.....
-თეკლე... თეო შემოვიდა.
-რა ხდება ეხლა არ მცალია?
-ირაკლი მოვიდა დერეფანშია ფორმა არ აცვია, განერვიულებული ჩანს...
-კარგია მოგვიანბეით ვნახავ და დაველაპრაკები... ეხლა კი დროზე საოპერაციოში გადავიყვანოთ დაგვეხმარე...
საოპერაციოში ავიყავნეთ ნეირო ქირურგი და ზოგადი ქირურგი მუშაობდნენ.... ორჯელ დავკარგეთ და უკან დავაბრუნეთ...
-თირკმელები გადარჩენილია... მანდ რა ხდება ?
-ჯერ არ ვიცი კარგად უნდა დავათვალიერო ვშიშობ კომაში ჩავარდება...
-პოლიცია ჩასაფრებულია ერთი სულია აქვს როდის დაკითხავენ...
-ვწუხვარ მაგრამ ვერ დაკითავენ... კომაში ჩავარდა, ეხლა სასწაულის უნდა გვჯეროდეს რომ გამოიღვიძოს...
-ოხ შე მაიმუნო ნეტავ რა მოხდა ასეთ მდგომარეობაში რომ ჩაიგდე თავი... კახა ექიმმა დახედა ბიჭს..
-კარგი გავიყვანოთ...
პალატაში გადავიყვანეთ და აპარატზე შევაერთეთ...
-არის შანსი რომ გამოიღვიძოს?
-ვნახოთ ვნახოთ... უნდა გვჯეროდეს...თეკლე ოჯახის წევრები იპოვე, და უთხარი რომ მათთან სალაპრაკო მაქვს..
-კარგით..
პალატიდან გამოვედი, საშინელი ამბავია, წარმომიდგენია ოჯახის წევრები რა დღეში იქნებია.. კიბებზე ჩავირბინე და მიმღებში ჩავედი... ბევრი ხალხი იყოო, ოჯახის წევრების ძებნა დავიწყე, მაგარმ ჯერ არავინ ჩანდა.. დერეფანში ირაკლი იყო სკამზე იჯდა და მუხლბში ქონდა თავი ჩარგული, სასწრაფოდ მივირიბინე..
-ირაკლი რა გჭირს?
შეშინებულმა ვკითხე..
-თეკლე ეხლა არა, გთხოვ მარტო დამტოვე.. ადგა და მანქანაში ჩაჯდა..... ძაალიან გამიკვირდა ნეტავ რა ხდება...
-ნახე ირაკლი?
თეო მომისკუპდა გვერდზე.. ილაპრაკეთ? ერთად ხართ უკვე?
-არა არ გვილაპარაკია რაღაც ჭირს..
-ჰომ გითხარი განერვიულებულია თქო.. იმ ბიჭებიდან ერთერთი ირაკლის მეგობარი ჰო არა? ან კიდე ისეც ხომ არ მონაწილეობდა ამ გარჩევაში?
-არ ვიცი იმედია არაა....
-იმედია..
-თუ ასეა არ მინდაა მარტო იყოს... ავდექი გარეთ გავედი და ირაკლის მანქანაში ჩავჯექი....
-თეკლე ხო გითხარი...
-ვიცი რაც მითხარი.. შენ გინდა რომ მარტო იყო მაგრამ მე არ მინდა. რომ მარტო იყო.. ამიტომ შენთან ვიქნები თუ გინდა მითხრა რა ხდება უბრალოდ აქ ვიჯდები ჩუმათ ხმას არ ამოვიღებ...
შემომხედა მაგრამ არაფერი უთქვამს...ცოტახანი უკუნითი სიჩუმე იყო ხმას არ იღებდა.. მხოლოდ მისი სუნთქვა ისმოდა... შემდეგ კი როგორც იქნა..
- იცი რა მინდა?
განერვიულებული ხმით თქვა....
-რა გინდა????
-მედიცინა ჩემი ცხოვრება... ყოველდღე ადამიანებს სიცოცხლეს ვუნარჩუნებ, გზაში მხვდებიან და მადლობას მიხდიან მე კი მათი სახეც აღარ მახსოვს იმდენი არიან... მაგრამ როდესაც ჩემი საყვარელი ადამიანის სიცოცხლის გადარჩენაზე მიდგა საქმე მეც და მედიცინაც უძლურნი აღმოვჩნიდით...მინდა მივიდე და იმან ვისაც სანდროს ესროლა ის ბიჭი ჰო ის ბიჭი რომელიც ეხლა სიცოცხლეს ებრძვის და კომაშია.. ვინც ესროლა სათითაოდ ძვვლები დავუმტვრიო, იმდენი ხანი ვცემო სანამ ჩემი საოპერაციოს მაგიდაზე არ აღმოჩნდება...
ბრაზი მოაწვა, და საჭეს მუშტები წაუშინა....
-ის ბიჭი შენი ბიძაშვილია?
ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი.
-კი
-რა მოხდა?
-ფულის მოპარვა დაბრალეს ვიღაც ნაბიჭვარმა ფული მოპარა ვიღაც მაფიოსს, რომ მიხვდა რომ მოკლავდნენ, სანდროს დააბრალა და ფული შეტენა..სანდროს მიაკითხეს და ესროლეს...მე არაფერი ვიცოდი არაფერის უთქვამს ჩემთვის...
-რა საშინელება, უდანაშაულოა...
-ჰო, ეხლა კი სიკვდილს ებრძვის.
-ყველაფერი კარგად იქნება..
-ორივემ ვიცით რომ იმის შანსი რომ გაიღვიძოს 5%-იც არაა.
-ჰოდა აი ამ 5%-ჩავეჭიდოთ და იმედი არ დავკარგოთ...
ტელეფომა დარეკა...მაკა იყო.
-არ ვუპასუხებ
-უპასუხე იქნებ რა ხდება...
-გისმენ დედა?
-სადხარ თეკლე? რამდენიხანია გელოდებით... ჯერ კიდევ როდის თქვი მოვდივარო.
-რა ხდება?
-მოდი სახლში
-ვერ მოვალ რაღაც საქმე მაქვს სავადმყოფოში..
-თეკლე იცოდე არ გამაბრაზო სახლში მოდი თქო..
-ხო მშვიდობა?
-კი მოდი
-ვერ მოვალ დედა არ მცალია.. ხვალ გნახავ
და ტელეფონი გავთიშე.
ირაკლიმ შემომხედა..
-თუ ჩემს გამო არ მიდიხარ წადი..
-არა მე მინდა რომ აქ ვიყო.
-მადლობა
ღიმილით შემომხედა და ხელზე მაკოცა...