ვინ თუ არაა უმცროსი თაბაგარი..
ვინ თუ არა თორნიკე თაბაგარი!
მაინც მოიყვანა ხო ის გოგო?
რაგინდათ კარგი წყვილია..

და კიდევ რას აღარ ამბობდნენ ამ წყვილზე..
***
ყველაფერი ლუკა ონიანის დაბადების დღიდან დაიწყო..დილას ზარის ხმამ გააღვიძა სალი ონიანი ერთი კარგად გალანძღა ზარის ავტოტი და ტელეფონს დასწვდა.
-მმმ-ზმუილით ჩასძახაა უყრმილს.
-მმ და ზმუკი შენ! სად ხარ გოგო-ეგრევე მიხვდა ვინ იქნებოდა..ვინ თუ არა ნინი ვინ თუ არა ნინი გამრეკელი..სალის ნერვების კიბო.
-რა გაკივლებს გოგო,მეძინა-თქვა და თმა ოდნავ გადაიწია.
-როდის ჩამოდიხარ? დღეს შენი ბიძაშვილის დაბადების დღეა მაინც რო იცოდე.
-ვიცი ვიცი ეხლა გავიღვიძე და წამოვალ ალბათ მალე..
-ალბათ კი არაა მალე ჩამოეთრიე!-ერთი კარგად ჩაკივლა ყურში გამრეკელელმა და ტელეფონი გაუთიშა. სალის მეგობრების გახსენებაზე სასიამოვნოდ გაეღიმა. ადგა და მომზადება დაიწყო.
***
დიდი ხანია უკვე თბილისში აღარ ცხოვრობს, ბათუმში გადავიდა. ნუ გადავიდა რა წაათრიეს..ოჯახმა საცხოვრებელი ადგილი შეიცვალა და სალიც იძულებული გახდა მათ ყაყოლოდა. თბილის ხშირად სტუმრობს მეგობრებთან ერთად დროს ატარებს..მაგრამ ბათუმი მაინც ძალიან უყვარს თავისებურად : )
***
წამოხტა ლოგინი გაასწორა და აბაზანაში შევარდა იქიდან გამოსული როგრცც ყოველთვის მის დიდ კარადას მიაშურა..
-ჯანდაბა ახლა რა ჩავიცვა?-უკმაყოფილოდ გადაიწია სველი თმა. რადგან ძალიან ციოდა მანაც თბილად ჩავმა არჩია..მასზე 2 ზომით დიდი ნაცრისფერი სვიტერი და მაღალწელიანი შავი შარვალი..ფეხზე კი რაღაც შუზი ამოიცვა მისი ნაცრისფერი (ოდნავ შერეული თეთრი თმა) ბუნნებრივად გააშრო. შეკვრის ვერ შეიკრავდა რადგან მოკლე თმა ქონდა.
-სალიიიიი მზად ხარ?-ქვემოდან მისმა დამ ლენუკამ დაუძახა.
-კიი ჩამოვდივარრ-დაბლა ჩავიდა ჩემოდანის ჩამოსატანად კი მისი მძღოლი გაუშვა.
-იცოდეთ ჭკვიანად იყავით!-დაარიგა ლიამ (დედამ)
-კარგი რა დედა პირველად მივდივართ თბილიშ?ან ეს ვახო რაღათ გვინდა-მობეზრებულად ჩაილაპარაკა ლენუკამ.
-ლენუკა!-თვალები დაუბრიალა ლიაკომ.
-ისე ჩვენი გოგოები მართლები არიან..აი სალის მართვის მოწმობაც აქვს. მოდი დავტოვოთ ვახო და მარტო გავუშვათ..-ღიმილით მოგვიახლოვდა რეზო (მამა)
-აი შენ როხარ მამა ისეარავინ რა!!-სალი მივიდა და ჩაეხუტა ლიაკო კი ცხვირაბზეკილი იდგა.
-კარგი კარგი დამიყოლიეთ! მაგრამ სალი..იცოდე ნელა ატარე არ გამაგიჟო!-დაარიგა უფროსი შვილი და ლოყაზე აკოცა. მალე ჩანთებიც ჩამოიტანეს.
-კარგად- საჭესთან კარგად მოკალათდა სალი. გზა ძალიან მხიარულად გაატარეს. დიდ სუპერმარკეტში შევიდნენ და რაღაცეები იყიდეს გზისთვის. ლენუკა ვიდეოს იღებდა სალი კი საჭეს მართავდა. თანაც მანქანაში Seve ქონდათ ჩართული..სულ მალე აფიშაც დაინახეს სადაც დიდი ასოებით ეწერა თბილისი.
-ჰეელოოუ თბილისიიი-ყვირილი დაიწყო ლენუკამ.
-უიმე გული გამისკდა გოგო-დას დაუბღვირა.
-ჯერ სახლში მივიდეთ დასალაგებელი იქნება იქაურობა და მერე დავურეკოთ გოგოებს=უცებ დააწყო გეგმები ლენუკამ.
-კარგით თქვენო უდიდებულესობავ-გაიაფერისტა სალიმ. სახლშიც მალე მივიდნენ..სპეციალურად არ წაიყვანეს არც მოსამსახურე და არც მძღოლი რომ მარტო ყოფილიყვნენ. აქ კორპუსში ცხოვრობდნენ ამიტომ სათითაოდ აიტანეს თავიანთი ბარგი.
-მომნატრებია აქაურობაა-ღიმილით ჩაილაპარაკა სალიმ.
-შენ წამრმოიდგინე მეც-სიცილი დაიწყო ლენუკამ.
-ნინის დავურეკავ-ლენუკამ ნინის დაურეკა ის კი ზუსტად ოც წუთში მათთან გაჩნდა.
-ვააიმე ეს რახალხი გვაღირსეთ ჩამოსვლაა?-კარებშივე აავსო საყვედურებით გოგოები.
-ჩვენც კარგად ვართ რავი არაფერს და ხო ჩვენს მოგვენატრე-გამისასხრა ლენუკამ. მისაღებში მოთავსდნენ.
-ხო მოდიხართ დღეს ლუკასთან
-საკუთარი ბიძაშვილის დაბადებიის დღეზე არმოვალ გოგო?
-უიმეე შენრა უჟმური გამხდარხარ..რესტორანში იხდის და არ იცის რო აქ ხართ
-ძაალიან კარგი რომელზე?-გაიღიმა სალიმ და წვენი მოსვა.
-ესე 2საათში მოგწერ რა ეხლა წავედი მე სალონში მივდივარ.
-ვაა როდის აქეთ?-ჩაიცინა ლენკამ.
-არააეს ძაან გასწერვებულა რაა წავედი და იცოდეთ რო მაღალი საზოდადოება იქნება- ჰაეროვანი კოცნა გაუგცავნდა დებს და მათი სახლი დატოვა. გოგოებმაც მზადება დაიწყეს.. ზუსტად ერთ საათში მზად იყო ორივე. ძაან გაპრანჭვას არ აპირებდა სალი უბრალოდ წითელი მაღალწელიაზი კაბა ჩაიცვა და მისივე წითელი გრძელმკლავიანი ტოპი ფეხზეც ლამაზად ეცვა ანგელოზის ყელსაბამი გაიკეთა სუნამო მიიპკურა და გარეთ გავიდა.
არც ლენუკა იყო ცუდად ულამაზესი ტანზე გამოყვანილი ზოლიანი კაბა ეცვა და შავი მოსაცმელი ფეხზე ბათინკი. მაკიაში ოდნავ ეცვა სალის ლენუკა ვერ იტანდა ტონალურებს ტუშებს და ასეთ რაღაცეებს. ნინიმ მიწერა მისამართი. მალე მივიდნენ და აი უკვე იუბილარი ტორტს აქრობდა რესტორანში რომ წივილ-კივილი ატყდა.
-ვაააიმეე სალი ლენკა!-მათკენ გაიქცა მათი მეგობარი ნიკა მალე ყველა მათ შეუერთდა. იუბილარი? ოო ლუკა შოკში იყო არ ელოდებოდა არა ვერც გაიფიქრებდა რომ ჩამოვიდოდნენ.
-დაიცაა..რატოარ მითხარით?-გაბღუსული დაუდგა ლუკა წინ-ხოკააი ძაან გამახარეთ.გოგოები გულში ჩაიკრა.
-ეს ჩემგან-სალიმ საჩუქარი გადასცა.
-ხო ეს კიდეჩემგან-ახლა ლენუკამ მისცა საჩუქარი.
-მადლობა მადლობა-სუფრას მიუსხდნენ გოგოებმა კითXვები დააყარეს.
-როდის ჩამოხვედით?-კითხა ნიტამ.
-იცოდეთ მაგრად ვერთობით სანამ აქ ხართ!-გაუცინა თაკომ.
-ხო აბარაა ჯერ არ ვაპირებთ წასვლას..სწავლად მოვრჩით-გაიღიმა ლენუკამ. სალი ტელეფონში იყო ჩამძვრალი მას ნინი მიუჟდა გვერდით.
-რა შვები ვერც გნახე წესიერად რა-წვენი მოსვა.
-რავი ჩამოვედი და აღარ მინდა წასვლა-ღრმად ამოისუნთქა სალომ.
-ხოდა დარჩი-გაუღიმა.
-გოგო ის ბიჭი ვინაა? რაც მოვედი იმის მერე მიყურებს და დავიტანჯე-თვალებით ანიშნა ვიღაც მაჭალ ბიჭზე დაგაეცინა.
-ოოო ეს არის თორნიკე თაბაგარი..ესაა რაცაა-გაუცნინა.
-აჰაამ..უ დღეს დარჩი რა ჩვენთაან-ორი თითით ყელი გამოწია სალიმ.
-კაი მივწერ დედაჩემს.
საბოლოო ჯამში კარგად გაერთნენ ძალიან ბევრიც იცეკვეს ცოტა დალიეს კიდეც. გვიან დაიშალნენ.. სალის არდაულევია ამიტომ მანქანა მან მართა. გოგოები სახლში ავიდნენ.
-აუუ ეს ქუსლები შემიწირავსრა-ფეხზე გაიხადა ნინიმ.
-აი მომბაძე რა იშვიათად ვიცმევ მაგ შენ "შპილკებს"-გაუცინა სალიმ. ნინიმ და ლენუკამ ერთ ოთახში დაიძინეს. სალი კიგანმარტოვდა თავის სამყაროში. აბაზანაში აპირებდა შესვლას ყელზე ხელი რომ მოისვა..ტემპერატურა აუვარდა უცებ მისი ანგელოზი რომ აღარ ეკეთა ჯერ გარეთ მოატვალიერა ყველაფერი მერე ოთახში. გაბრაზბულმა მიიღო შხაპი და დაიძინა.


ბავშვეებოო აი ძლივს დავწერე ეს ისტორია..შემიფასეთ ველოდები კრიტიკას და შეფასებას. რაც შეეხება წინა ისტორიებს არ ვიცი გავააგრძელებ თუ არა...ღიირს ვითომ ამ ისტორიის გაგრძელება?
მოენატრეთ სპენსერს ^-^